[FIC REBORN] I KNEW I LOVE YOU [6918]

ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER V :: BUON NATALE 'HIBARI KYOYA'

ท้องนภาอันหม่นหมองปุยหิมะน้อยใหญ่ล่องลอยลงมาจากนภาอันกว้างใหญ่ สภาพอากาศหนาวเย็นยิ่งนัก หิมะสีขาวนวลปกคลุมไปทั่วเมืองนามิโมริ ถึงแม้การจราจรและการเดินทางอาจจะยากลำบากในบางครั้งเพราะหิมะที่ตกลงมาอย่างหนักเมื่อช่วงคืนวานก่อนก็ตาม แต่อย่างไรคนส่วนใหญ่ก็ไม่คิดคดเรื่องเล็กน้อยให้มาเครียด เพราะใกล้แล้ว..ใกล้ถึงวันหยุดต้อนรับเทศกาลปีใหม่ และ...

‘ CHRISTMAS ‘

เพียงแค่ชื่อก็บ่งบอกถึงทุกสิ่งแห่งความสุขของครอบครัว.. ช่วงเวลาอันเป็นวันหยุดพักผ่อนไม่ว่าจะทำงานแบบไหนก็ตามแต่จะเป็น ข้าราชการ หรือ แค่พนักงานบริษัท ก็ได้หยุดใช้ช่วงเวลาอันแสนสั้นแต่ได้มีความสุขร่วมกันได้เป็นอย่างดี วันที่ 25 ธันวาคม ของทุกปีเป็นวันเฉลิมฉลองการประสูติของพระเยซูผู้เป็นศาสดาของศาสนาคริสต์ ทุกคนทั่วโลกต่างให้ความสำคัญกับวันนี้ที่ไม่แม้แต่เป็นวันหยุดที่แสนสุขสันต์เท่านั้น

แต่กลับอีกคน.. จะคิดเช่นไรกัน ?

ณ โรงเรียนนามิโมริ

ปลายปากกาจรดแต้มหมึกที่ไหลออกมาตามหลอดหมึกที่อยู่ด้านใน มันถูกขยับขึ้นลงตามการควบคุมของมือให้ออกมาเป็นตัวอักษรให้จรดบนแผ่นกระดาษ ฮิบาริวางปากกาลงพร้อมกับหยิบยกถ้วยชาอุ่นๆใกล้มือขึ้นมาดื่ม ก่อนจะวางมันลงและขยับนิ้วให้คลายความตึงความล้าจากการที่ต้องจับปากกาเขียนอย่างไม่ผ่อนปันตั้ง 3 – 4 ชั่วโมง ชายร่างสูงหยิบการินชาใส่แก้วให้พร้อมกับรอยยิ้มเจื่อจาง

“คงจะเหนื่อยสินะครับ ท่าน..”

“อา..”มือบางยกขึ้นไปบีบนวดไหล่พร้อมขยับคอเพียงเล็กน้อยให้ความเมื่อยล้าละลงไปบ้าง เท็ตสึยะวางกาลงที่ถาดเช่นเดิม

“ขอบคุณสำหรับวันนี้ จากนี้ต่อไปขอให้ท่านไปใช้ช่วงเวลาที่เหลือให้สบายเถอะนะครับ”

“หมายความว่าไง ?”ฮิบาริชายตาขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างสงสัย “ ‘คริสต์มาสต์’ ยังไงละครับ ท่านประธาน “

“ คริสต์มาสต์ ?”

“วันนี้เป็นวันเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ของปีเลยนะ.. วันหยุดทั้งทีก็น่าจะออกไปเดินชมงานในเมืองบ้างก็ยังดีนะครับ ทำงานมาทั้งวันแล้ว เชิญไปพักผ่อนต่อเถอะครับ ท่านประธาน”เท็ตสึยะยิ้มให้เล็กน้อย ฮิบาริจ้องมองอีกคนด้วยแววตาเรียบเฉย ก่อนจะถอนหายใจเป็นเชิงและลุกขึ้นขยับเก้าอี้ออก ชายร่างสูงหยิบเสิ้อโค้ท เสื้อคลุมและผ้าพันคอให้ยื่นให้ร่างบางทีละอย่าง ฮิบาริสวมเสื้อคลุมและติดกระดุมจนเรียบร้อย พร้อมกับใส้เสื้อโค้ทอีกชั้น และสวมผ้าพันคอพันรอบคอเอาไว้

“ฝากจัดการที่เหลือด้วย..”

“ครับ”

ครืด... ปัง I

.

.

หิมะสีขาวสว่างยังลงล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าเทาขุ่น ร่างบางเดินไปอย่างไร้จุดหมาย แลมองร้านที่ตั้งและบ้านเรือนใกล้เคียง เกือบทุกบ้านที่แต่งเติมสีสันให้บ้านของตัวเองต้อนรับเทศกาลที่ชื่อว่า ‘คริสต์มาสต์’ ทั้งที่เขานั้นก็ไม่ได้รับรู้มาก่อนถึงวัฒนธรรมของเทศกาลนี้ซักเท่าไหร่ ก็ได้เพียงแค่มองดูสิ่งของประดับประดาที่มีแสงระยิบระยับเท่านั้น..

เมืองนามิโมริของเขากลายเป็นเมืองที่มีสีสันสดสวยขึ้นมาเลยที่เดียว จากการตกแต่งและการจัดเทศกาลเฉลิมฉลองกันในเมือง ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาเพียงข้ามคืนไม่น่าเชื่อว่าจะมีการจัดที่อลังการขนาดนี้ ภายในเมืองเต็มไปด้วยสีสันของแสงไฟหลากสีมากมายที่เรียงตามกำแพง เสาไฟ หรือแม้แต่กระทั่งเจ้าต้นคริสต์มาสต์อันใหญ่ยักษ์ที่อยู่ใจกลางเมืองอีกด้วย !? ฮิบาริแหงนมองสีสันในวันนี้เพียงแค่เชยชมมันเท่านั้น ด้วยความที่คนเริ่มพลุ่นพล่านเขาจึงทำการเลี่ยงสถานที่แห่งนี้ไปโดยทันที ด้วยความรำคาญใจ

.

สวนสาธารณะยามค่ำคืนมีเพียงแสงไฟเพียงเล็กน้อยจากเสาไฟที่เรียงราย ฮิบาริเดินรับลมหนาว เขารู้สึกชอบและหลงใหลในความเงียบสงัดแบบนี้ ไม่ต้องการให้มีผู้คนมากมาย ไม่ต้องการเสียงที่ดังกึกก่องอย่างสนุกสนาน แค่เพียงความเงียบสงบเท่านั้นที่เขาต้องการ ขาเรียวก้าวต่อทอดจนมาถึงบริเวณสระขนาดใหญ่ของสวนสาธารณะ ร่างบางยืนมองทิวทัศน์ของตึกสูงผ่านต้นไม้ใหญ่ที่โอบรอบสระน้ำกว้าง จนกระทั่งมีบางอย่างทำให้เขาต้องหันไปมอง

“ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณในที่แบบนี้นะครับ”ร่างบางชายตามองบุคคลผมสีน้ำเงินสลัว สีตาประหลาดที่ไม่เข้าคู่ เจ้าของรอยยิ้มที่เขาเกลียดชัง ซึ่งเขานั้นก็ยิ้มรับกับการจ้องมองของฮิบาริเช่นกัน

“นายนั้นล่ะ มาทำอะไรที่นี่ ?”

“มาเดินเที่ยวในเมืองน่ะครับ คริสต์มาสต์ทั้งที..”

“ฮึ.. คริสต์มาสต์มันมีอะไรดีนัก ?”ฮิบาริเดินไปนั่งที่ม้านั่งใกล้ๆหลังพิงลงกับเก้าอี้ไม้ตัวนั้น ร่างสูงยิ้มเยาะให้ก่อนจะเดินไปพิงรั้วใกล้ม้านั่งนั้น

“วันคริสต์มาสต์ เขาว่ากันว่าเป็นวันประสูติของพระเยซูศาสดาของศาสนาคริสต์น่ะครับ จะมีความสำคัญหรือไม่แต่มันก็เป็นวันเฉลิมฉลองที่เขาจัดกันทั่วโลก”

“อ๋อเหรอ.. ~ - -“ฮิบาริทำหน้าเบื่อหน่าย ในขณะที่อีกคนขำเล็กน้อยกับปฏิกิริยาอีกคน ร่างบางแลมองด้วยความคับเคืองเล็กน้อยที่ไม่ว่าเขาจะมีท่าทางยังไงผู้ชายคนนี้ก็ยังคงยิ้มอย่างสนุกสนานและหัวเราะชอบใจอยู่ทุกที แต่เขากลับไม่รู้สึกอึดอัดหรือไม่พอใจกับท่าทางเหล่านั้นของผู้ชายคนนี้เลย เพราะอะไรกัน ?

“ดูเหมือนคุณไม่พอใจมันเอาซะเลยนะ..”

“ก็ถ้าไอ้การเฉลิมฉลองนี้จะไม่สร้างขยะไปทั่วทั้งเมืองละก็นะ.. “ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย ร่างสูงแลมองอีกคน ในขณะที่มุคุโร่ล้วงมือเข้าไปในเสื้อโค้ทของเขา

“หนาวจังเลยนะครับ ..”ลมหายใจปรากฏเป็นควันสีขาว ก่อนจะหันไปสบตากับอีกคนนั่งมองด้วยสายราบเรียบ “ก็กลับบ้านไปซะสิ มายืนตากอากาศหนาวแบบนี้อยู่ทำไม..”ฮิบาริแย้งใส่อีกคน มุคุโร่หันมองแล้วยิ้มขึ้นมา

“ผมจะรอดู พลุ น่ะครับ..”

“พลุ ?”

“วันนี้เห็นเขาว่าจะมี พลุ จุดด้วยอย่างน้อยถ้าจะกลับผมก็อยากจะเห็นพลุสวยๆซะก่อนน่ะครับ”ร่างสูงยิ้มอย่างมีความสุข พลุ ? ใช่ว่าฮิบาริจะไม่สนใจความจริงเขานั้นชอบพลุไม่น้อยไปกว่าใครๆ ถึงแม้จะได้เห็นไม่บ่อยแต่เขาก็จะคอยดูมันอยู่ตลอด เมื่อมีสิ่งที่น่าสนใจแบบนี้ เรื่องอะไรที่เขาจะเดินกลับบ้านไปซะละ

ในขณะที่เขากำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย กลิ่นหอมของบางอย่าง และควันอุ่นๆก็ลอยมากระทบ ฮิบาริหันไปมองตามกลิ่นก็พบแก้วกาแฟเล็กที่ถูกยื่นโดยมือของมุคุโร่

“เชิญครับ.. ถ้าคุณไม่รังเกรียจ”

“ไม่ได้ใส่อะไรลงไปใช่มั้ย ? - -“

“ไม่หรอกครับ ผมไม่ถนัดเรื่องยาพิษหรอก ..แต่ถ้าเรื่องอื่นคงไม่ใช่..”รอยยิ้มยียวนกวนประสาทของอีกคน ทำเอาฮิบาริเกิดอารมณ์เสียเล็กน้อยก่อนจะคว้าแก้วกาแฟอันมาจิบให้ลดละความหนาวลงไปบ้าง

“คิก..”จู่ๆมุคุโร่ก็หลุดขำขึ้นมา ร่างบางหันไปมองด้วยสายตาเชิงรำคาญ”เป็นอะไร ?”

“ผมแค่นึกประหลาดใจ ว่าผมสามารถคุยกับคุณในเรื่องธรรมดาได้น่ะครับ”จริงอย่างที่เขาคนนั้นพูด ถึงแม้เขาจะเครียดแค้นมากเพียงใด การได้อยู่กับศัตรูย่อมไม่ปลอดภัยอยู่แล้วไม่ว่าจะมาดีหรือมาร้าย นี่ เขากำลังประมาทเกินไปรึเปล่า ?

“ถือซะว่าเป็นวันหยุดก็แล้วกัน - -“

“คึหึหึ.. งั้นเหรอครับ”

วิ้ว...... บรึ๊ม !

พลุสีสดสวยพวยพุ่งขึ้นมาแตกตัวบนท้องฟ้าสีดำสงัด ร่างบางรีบหันไปจดจ้องพลุนั้นและเผลอคลียิ้มเพียงเล็กน้อยที่ได้เห็นมัน เหมือนคุ้มค่ากับที่รอคอย พลุยังคงพุ่งขึ้นจุดประกายให้กับท้องฟ้าสีครามให้สวยสด ในขณะที่มุคุโร่ละสายตาจากพลุแลมองคนข้างกาย ก่อนจะหันหลังพิงกับรั้วและจิบกาแฟไปเรื่อยๆ

“ไหนว่าจะดูไม่ใช่รึไง ?”

“พอแล้วล่ะครับ จริงสิ ผมมีของขวัญวันคริสต์มาสต์ที่เตรียมไว้ให้คุณโดยเฉพาะเลยล่ะครับ ฮิบาริ เคียวยะ”ร่างบางเบนความสนใจจากพลุหันมองมุคุโร่ด้วยความชะล้าใจ “ของขวัญ ?”

เปาะ ! ทันทีที่สิ้นเสียงดีดนิ้วของมุคุโร่ แสงสีที่หลากหลายก็ค่อยๆปรากฏขึ้นไปทั่วลานกว้างด้านหน้าของพวกเขา ต้นไม้และพุ่มไม้น้อยใหญ่กับประดับประดาไปด้วยหลอดไฟประดับวันคริสต์มาสต์ที่เขาเดินผ่านและเห็นมันในทุกๆที่ ต้นไม้ที่มืดครึ้มที่เคยเห็นก่อนหน้ากับได้ประดับไปด้วยแสงไฟสีทองสว่างและหลอดไฟดวงเล็กเป็นสายสดสวยในตอนนี้เทียบสภาพกันไม่ได้เลย มันทำให้เขารู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นมัน โดยเฉพาะ บนต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกมามากมายจนเป็นต้นใหญ่โตต้นนั้น มีหลอดไฟที่เรียงกันเป็นตัวอักษรว่า ‘ MERRY CHRISTMAS’ ฮิบาริยังคงนิ่งเงียบกับสิ่งที่เห็น ก่อนจะแลมองอีกคนด้วยความสงสัยและแปลกใจในสิ่งที่เห็น

“ชอบรึเปล่าครับ กว่าจะทำได้แบบนี้ก็ลำบากมากเลยนะ..”มุคุโร่เดินเข้าไปในลานกว้างนั้น ในขณะที่ฮิบาริเองก็เดินตามไปเช่นกัน เขากวาดสายตามองไปทั่วบริเวณมันทั้งสวย และดูวิเศษอย่างไม่น่าเชื่อ ว่าทั้งหมดนี่เป็นของเขามันเป็นของขวัญของเขาที่ได้รับจากคนที่ไม่น่าเชื่อถือ แต่นี้มันหมายความว่ายังไงกัน ? ฮิบาริเดินไปสะดุดกับต้นไม้ใหญ่นั้น เมื่อแหงนมองดูเขากับพบผลรูปร่างประหลาดที่อยู่บนต้นไม้นั้น รูปร่างเป็นทรงกลมสีแดงเล็กๆอยู่บนต้นไม้นั้นเต็มไปหมด เมื่อเขามองต่ำลงมาที่กิ่งก็พบว่ามีเมล็ดผลเดียวกันห้อยเป็นช่ออยู่..

“ ’Mistletoe’..”มุคุโร่เดินมาหยุดอยู่ข้างๆฮิบาริ “?! ..”

“เป็นพืชตระกูลวัชพืชจะพบเป็นส่วนมากที่ประเทศแถบตะวันตกและยุโรป คนส่วนใหญ่นิยมนำมาตกแต่งในเทศกาล วันคริสต์มาสต์ บางก็มีความเชื่อหากแขวนหรือประดับ Mistletoe ไว้ตลอดทั้งปีจะป้องกันไฟไหม้หรือฟ้าผ่าได้..”

“ไม่ว่าหรอกนะครับ ถ้าอยากจะเก็บไปประดับที่บ้าน”ใบหน้าเรียวหันมาเหยียดยิ้มที่ริมฝีปากให้อย่างอบอุ่นในขณะที่ฮิบาริ มองด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ก่อนจะหันกลับไปมองพลุที่ยังคงไม่หยุดจุด

“นายเนี่ย ความรู้รอบตัวเยอะดีนะ..”

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ ฮิบาริ เคียวยะ”

“ก็แค่เรื่องนี้เท่านั้นล่ะ - -“ฮิบาริพูดสถบอย่างชะล้าใจ

วิ๊ว...บรึ๊ม บรึ๊ม บรึ๊ม !

แสงสีของพลุที่ขึ้นไปกระจายตัวกันเต็มท้องนภา ทำให้ผู้มองนั้นมีความสุข เหมือนกับการนำสิ่งร้ายๆที่มีพวยพุ่งขึ้นไปสู่ฟากฟ้าไกลให้หายไปดั่งสายลมที่พัดผ่าน มือหนาที่เย็นเฉียบเอื้อมไปสัมผัสใบหน้าบางของฮิบาริให้หันมา ร่างสูงที่ขยับแนบชิดร่างบางเอาไว้ มือหนาอีกข้างเข้าประคองศีษระของฮิบาริ มุคุโร่โน้มศีษระลง ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว

“อือ..! ”ดวงตาสีรัตติกาลเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ มือบางยกขึ้นใช้แรงผลักดันที่ไหล่ของอีกคน ถึงแม้จะพยายามขัดขืนซักเท่าไหร่มันก็ไม่เป็นผล มือของฮิบาริกำแน่นขึ้นทุบตี แต่ก็ถูกร่างสูงผล็อยมือออกจากใบหน้ามาจับเอาไว้ ลิ้นร้อนเริ่มสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากของอีกฝ่าย

“จุ๊บ..”เสียงอันเกิดจากการสัมผัสกันของริมฝีปากและลิ้น มือที่พลั้นดิ้นก็เริ่มลดแรงกระทำมากขึ้น ร่างบางเริ่มคล้อยตามอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งที่พยายามมากเพียงใดแล้วก็ตาม เขากับรู้สึกต้องมนต์สะกด แววตาใสที่ยังคงสั่น เปลือกตากลับรู้สึกหนักอึ้งจนค่อยๆปิดลง กระทั่งร่างบางเริ่มหายใจไม่ออกจึงกระชากมือผลักอีกคนจนสุดแรงจนร่างของอีกคนถอยไปตามแรงผลักเพียงเล็กน้อย ฮิบาริไม่หันมองเรือนผมด้านหน้าบดบังใบหน้าเนียนเอาไว้ มุคุโร่ยิ้มอย่างอ่อนใจก่อนจะเดินเข้าไปโอบกอดให้ใบหน้าเนียนแนบอกของตน ริมฝีปากบางเผยออก ร่างบางหอบหนักควันสีขาวปรากฏขึ้นเป็นระยะ ไม่มีการต่อต้านใดๆจากฮิบาริที่แน่นิ่งอยู่แนบอก เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ไม่ได้รู้สึกเขินอาย และรู้สึกหวั่นไหวกับจูบนี้ แต่ทำไมดวงตากับยังสั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ? หากแต่ว่านี่..ไม่ใช่ ‘จูบแรก’ ของเขา !? มุคุโร่โน้มศีษระลงไปขนาบข้างใบหู

“ Buon natale Hibari kyoya..”สิ้นเสียงกระซิบ ริมฝีปากนั้นเลื่อนลงไปจูบที่แก้มก่อนที่ร่างตรงหน้าจะสลายหายไป.. พร้อมกับเสียงของพลุลูกสุดท้ายของค่ำคืนแห่งเทศกาลคริสต์มาสต์นี้จะจบลง

บรึ๊ม …!!

แสงสีที่เปล่งประกายเมื่อตอนนั้นได้หายไปในพริบตา เหลือเพียงต้นไม้ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว กับร่างบางที่ยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางลานกว้างที่เต็มไปด้วยหิมะที่ตกลงมา มือบางยกขึ้นมาเช็ดริมฝีปากนั้น ดวงตายังคงสั่นระริกอย่างน่าแปลกใจ

“บ้าจริง !”

“ฉันไม่น่า.. ประมาทไปเลย...”

..

...

....

.....

......

....... มีความเชื่อเกี่ยวกับ Mistletoe ที่ว่า หากคู่รักหรือคู่ใด ที่ได้มาจุมพิตกันที่ใต้ช่อหรือใต้ต้น Mistletoe จะทำให้ความรักสุขสมหวัง เป็นรักที่นิรันดร เฉกเช่นเป็นคำมั่นสัญญาที่ให้แก่กันและกันว่า ...

....... ‘จะรักกันตราบนานเท่านาน’

 

+ TALKING +

Merry Christmas ฮ่ะ ! ( >_<)/ ทุกท่าน.. กระผม กาฟิวส์ เองฮ่ะ !! ( ^-^) วันคริสต์มาสต์ทั้งทีก็อยากจะให้ทุกคนแฮปปี้กันให้มากๆนะครับ : ) อีกอย่างนี่ก็ใกล้จะปีใหม่แล้วด้วยทำตัวให้ร่าเริงต้อนรับปีใหม่กันทุกคนด้วยนะฮ่ะ อะไรที่มันแย่ก็ปล่อยมันไปในปีเก่าให้เริ่มต้นกันใหม่ในปีหน้ากันเถอะเนอะ ส่วนไรท์เตอร์เองก็..มีโปรเจ็คจะกลับต่างจังหวัดแล้วด้วยสิ อาจจะไม่ได้อัพกันอีกนานหน่อย แต่ก็จะพยายามคิดพล็อคไปด้วยในขณะที่พักผ่อนหย่อนใจอยู่นะครับ ขอบคุณที่ยังติดตามกันไม่ไปไหน ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ และแฟนคลับที่คอยติดตามผลงานอยู่เสมอนะค่ะ สุดท้ายนี้ก็ขอกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า Merry Christmas & Happy New Year ครับ !!

+ POST SCRIPT +

+ หากมีคำผิด หรือ มีบทตรงไหนงุนงงไม่เข้าใจ COMMENT เป็น P.s หรือ ป.ล นะค่ะ ว่ามันผิดตรงไหนแล้วจะแก้ให้ฮ่ะ ( ^-^)v

+ DATE 25^th DECEMBER 2011 +

+ THANK YOU +
cinna mon