เรื่องเล่าfreedom

ข้อมูลเบื้องต้น

                            

เนื้อเรื่อง

เดือนกันยายนนี้เป็นเดือนสุดท้าย ใกล้สอบแล้ว ใกล้เข้าฝึกวิชาทหาร(น.ศ.ท.)แล้ว ตอนนี้พวกเราก็ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลย มีแต่งาน การบ้าน ท่องสูตรฟิกสิกส์ อีก คณิตก็ยากมากตรีโกร อังกฤษก็ยาก 
เขียนคำศัพท์อีก และงานอะไรนักหนามากมายเซ็งมาก

กอย: ตอนนี้ก็เซ็งมากเลย มีแต่งาน แต่ไม่เป็นไรเราก็ต้องสู้ต่อไปให้ได้เลย แอ๋ ระวังนะใครมาที่โรงเรียนของเรา ระวังผีใบไม้ด้วยนะ ชื่ออาจจะไมาน่ากลัว แต่ถ้าได้เจอแล้ว มันจะมาหลอกมาหลอนต้องทนไม่ไหว้แน่เลย (ชอปวิชา งานบ้าน )  แต่ก็ยังดีมียันไม้ติดอยู่ทำให้ผีใบไม้ไม่มารบกวนเรา แต่ก็มีบ้างคนอยากทดสอบของบ้างไปเปิดยันออก ทำให้คนในห้องไม่มีประจิตประใจทำงานเลย ต้องเอายัดมาติดอีกครั้ง (อันที่จริงผีใบไม้ไม่มีหลอก เราเรียกเพราะเรื่องมันมีอยู่ว่า เธอจะทิ้งฉันไป ไม่ใช้ ใบไม้หมัก กลิ่นมันโครตแรง อาจารย์เขาหมักทำดอกไม้ แต่พวกไปลักกัน ทำให้กลิ่มมันติดตัวมา ล้างก็ยังมีกลิ่นอีก และเรื่องยันก็คือ ไม่อัดปิดไว้กันกลิ่มไม่ให้ออก เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้)

แต้ว: รองเท้าเราจะหายอยู่แล้ว เราเป็งห่วงรองเท้ามาก ดีนะที่ หมิวเดินออกมาก่อน ไม่งันเราเดินกับบ้านไปแล้ว (หมิวนะหมิวมัวแต่ท่องสูตรฟิกสิกส์มากเกิน หยิบรองเท้าเราไปในห้องวิทย์)วันที่5กันยายน เราเล่นต่อเพลงกันตั้งแต่คาบภาษาคาบเช้าถึงคาบเคมีใกล้คาบสุดท้าย สนุกมาก และจะไปหลับวิชาฟิกสิกส์คาบสุดท้ายเลย

แอน:เบื่อเซ็ง กับความทุกที่ต้องทำงานมากมายอะไรอย่างนี้ ไม่เป็นไรชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ ต้องเจออะไรอีกมากมาย ถือโอกาสร้องเพลงแล้วกัน "ชีวิติก็เป็นแบบนี้ ไม่ต้องเซ็ง.........." พอก่อนเดี๋ยวจะยาวกว่านี้

อ้อม: เด็กมีปัญหา หาหา ไม่ว่าง กำลังตามงานอยู่ จบ

ปูเป้:ฮะฮะ เพื่อน อย่าลืมดู ละคร ช่อง5นะ มายาอะไรไม่รู้ทำชื่อไม่ได้ ชอบมากเลย ! เราติดตามดูทุกครั้งเลย เรื่องานตอนนี้ มีอะไรบ้างนะ คิดก่อน คิดไม่ออก ใช่สูตรฟิกสิกส์