หนุ่มสุดร้ายปิ๊งรักยัยน่ารัดสุดบ๊อง

ลำดับตอนที่ #2 : ความรู้สึกปั่นป่วน!!!!!!!!

รถเมลจอดลง
"ฉันต้องลงแร้ว" ฉันลุกขึ้น แล้วเดินลงจากรถไป

เฮ้อ~ หนีเสือเจอเทพบุตร  คนอะไร หล่อโคดดดดด

"เดี๋ยว! รอด้วย"
ฉันหันหน้าไปมองนายชินคู
"มีอะไร"
"ฉันจะลงด้วยไง" ชินคูยิ้มแล้วลากฉันลงจากรถเมล

"นี่ อะไรของนาย" ฉันแกะมือนายชินคูออก
"ก้อบ้านเราอยู่ใกล้กันนี้ ก้อเลยกับด้วยกันกับเทอไง"
"นายอยู่แถวนี้หรอ ฉันไม่เหนรู้เรื่องเลย"
"ใช่" นายชินคูพูดจบก้อเดินจูงมือฉันไปตามทาง"

"นี่ปล่อยฉันนะ" ฉันแกะมือชินคูออก
"ก้อฉันกัวเทอหนีนิ่นา" ชินคูทำหน้าแบะ  หน้าหมันไส้จิงๆเลย

"เดินดีๆก้อได้เดี๋ยวคนเค้าก้อหาว่าเราเปนแฟนกันหรอก" ฉันพูดแล้วเดินนำเค้าไป

"ไม่เหนจะเปนไรเลย เราไม่ได้เปนอะไรสักหน่อย"
เค้าพูดแล้วจับมือฉันจูงต่อ

เราเดินมาได้สักพัก

"ป่อยได้เลยถึงบ้านฉันแล้ว" ฉันแกะมือเปนรอบที่สาม
"โอเค" ชินคูโบกมือให้ฉัน

ฉันโบกมือกับแล้วเดินเข้าบ้านไป

ทำไมกุ่มของนายฮุนแจถึงได้มีแต่ คนปะสาดๆนะ

- - - - - - - - - - - - - - - ทางด้านชินคู - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ผมเดินมาถึงบ้านด้วยความเหนื่อย เพราะผมต้องเดินต่อไปอีกไกล กว่าจะถึงบ้านของผม

ยัยนั้นแม้จะได้คุยแค่นิดเดียวก้อทำให้ผมนึกถึงจีนา ตอนนี้เทอได้จากผมไปอย่างไม่มีวันกับมาแล้ว ฮีจินเทอจะมาแทนที่จีนาได้รึป่าวววว

'ติ้ด' เสียงโทรศัพของผมดังขึ้น
"เฮ้ยชินคู แกเหนยัยตัวแสบแล้วใช่มั้ย" คนที่โทรมาคือฮุนแจ
"เออเหนแล้ว"
"แกว่ายัยนั้นหน้าตาใช้ได้รึป่าวว่ะ"
"อืม"
"ฉันจะต้องเอายัยนั้นมาเปนของฉันให้ได้" ผมฟังแล้วรู้สึกตกใจกับคำพูดของฮุนแจนิดๆ
"แค่นี่ก่อนนะ ฉันไม่ว่าง" ผมวางสายทันที

- - - - - - - - - - - - -  ทางด้านฮุนแจ - - - - - - - - - -
 
"อะไรของมันว่ะ"
"ยัยตัวแสบ กล้าดียังไงมากัดมือฉัน โทดฐานที่เทอกัดมือฉันก้อคือเทอต้องเปนของฉันคนเดียว"

ผมคิดอะไรออกไป ยัยนั้นมันคือศัตรูของเรานะ

che ery