หนุ่มสุดร้ายปิ๊งรักยัยน่ารัดสุดบ๊อง

ลำดับตอนที่ #1 : การบุกมาของนายฮุนแจ//ฉันเป็นหมา

"ออดดดดดดดด" นี่คือเวลาเลิกเรียนของ ร.ร. แชงคู
"นี่ฮีจิน,เยรินไปคาราโอเกะกัน"
"โอเค"

ฉันคือ พักฮีจิน ส่วนยัยแว่นนี้คือ เยริน และคนสุดท้ายยัยที่คาดผมสีชมพูท่มาชวนเราคือ ซังอา  พวกเราเป็นเพื่อนกันมาได้4ปีแล้วตั้งแต่ ม.2  ตอนนี้พวกเราอยู่ม.5แล้วค่ะ

พวกเราเก็บหนังสือใส่กระเป๋าเตรียมจะไปร้องคาราโอเกะกัน แต่....

"นี่ๆ ฮีจินแย่แล้ว" นี่คือ แชอีนักข่าวประจำห้อง วิ่งหน้าตื่นมา
"มีอะไรหรอ"
"ก้อเด็กร.ร.มุนยองน่ะซิ"แชอีเว้นวรรคหายใจ"มันยกพวกมาหาเทอ พวกมันหน้ากัวมากๆเลยนะ"

พวกเรารีบวิ่งไปที่หน้าโรงเรียน

"มาแร้วเหรอยัยตัวแสบฮีจิน"
"นี่นาย!!!ฮุนแจ" นายนี่มีชื่อว่าคิมฮุนแจ หนุ่มฮอตของโรงเรียนมุนยอง นายเนี่ยอันตพานสุดๆเลย
"เมื่อวานรีบหนีไปทำไมฉันเลยยังไม่ได้ชำระแค้นเลย"
ฉันจะย้อนเล่าเหตุการเมื่อวานให้ฟัง  เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อวานตอนเย็นฉันไปกินไอติมกะเยรินและซังอา มา แล้วฉันก้อดันไปดีดไอติมโดนหัวนายฮันแจเข้าน่ะซิ
"นายมาทำไม"
"มาจัดการเทอน่ะซิ"ฮุนแจเดินมาหาฉัน
"เห๊อะ จัดการฉันรอไปอีก10ปีเหอะ"

"นี่ฮีจินเราจะรอดไหมอ่ะ" ยัยเยรินถาม
"พวกเทอน่ะรอดแต่ฉันน่ะไม่รู้" ถามมาได้ไม่รู้รึไงว่ามันจะฆ่าฉันไม่ใช่เทอ
"ฮีจิน สู้ๆ" ยัยซังอาให้กำลังใจฉัน

"10ปีหรอ อยากจะหัวเราะ" ฮุนแจจับข้อมือฉันแล้วบีบ
"โอ้ย" เจ็บชะมัดเลย"ฮ๊า!!ดูนู้นซิ" ฉันร้องดังลั่นแล้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฮุนแจและพวกฮุนแจหันไปดู
ได้โอกาสล่ะ อิอิ  ฉันดึงมือฮุนแจที่จับข้อมือฉันอยู่ขึ้นมากัด
"โอ้ย!!!" ฮุนแจดึงมือออก

ฉันวิ่งหนีสุดความสามารถ

"ยัยตัวแสบกลับมาเดี๋ยวนี้นะ"
ฉันหันไปมองนายฮุนแจ แล้วแลบลิ้นใส่ก่อนจะวิ่งขึ้นรถเมล์

"โอ้ยเหนื่อยชะมัดเลย"ฉันนั่งลงที่เบาะ
"เทอคือฮีจินใช่มั้ย"
"อือใช่" ฉันหันไปมองคนข้างๆ
"ฉันชินคู เพื่อนของฮุนแจ"
ห๊า!!! ฉันอุส่าหนีแทบตาย

"อะไรนะ! นึกว่าหนีรอดแล้วเชียว" ฉันก้มหน้าคอตก "แต่ฉันไม่เหนนายอยู่น่าโรงเรียนเลยนี่"
"ฉันไม่ได้ไปสมทบกับฮุนแจ ฉันแค่จะกลับบ้าน" ชินคูหันมามองฉันที่นั่งคอตกอยู่
"ว่าแต่เทอหนีฮุนแจมาได้ยังไงน่ะ ไม่มีคัยหนีหมอนั้นพ้นเลยนิ"

รถเมลจอดลง
"ฉันต้องลงแร้ว" ฉันลุกขึ้น แล้วเดินลงจากรถไป

เฮ้อ~ หนีเสือเจอเทพบุตร  คนอะไร หล่อโคดดดดด


che ery