LSK FANFIC หน้าร้อนฮาเฮ YAOI

ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจเพื่อ(เจ้า)นาย เจ้าชายปีศาจ เกาหลีมั๊ยฮ๊า

Chapter  1   ภารกิจเพื่อ(เจ้า)นาย เจ้าชายปีศาจ (เกาหลีมั๊ยละฮ๊า 555+)

paring - ?? x ครีอุส (คนแต่งยังไม่คิด จริงปล่อยเ็ป็นปริศนา หุหุ)

 Rate -   PG-13 ใสกิ๊ก

 Warning - สปอย์เล่ม 7 ค่ะ

 Note - รั่วใสกี๊ก มุขเสื่อมหน่อยๆ ตัวละครบางตัวไรเ้ตอร์ติ๊งต่างเอง ไม่มีในหนังสือนะครับกระผม



 ..............................................................................................




พระ สังฆราชแห่งความมืดมดและผู้นำแห่งเหล่านักคำนวณ ทั้งสองถูกท่านประมุขพญาอินทรีเรียกตัวมาจากที่พำนักอย่างเร่งด่วนจนคนทั้ง วิหารต่างแตกตื่น ระหว่างทางเดินไปห้องประชุม ความลือต่างๆก็ลอยเข้าหูของทั้งสองมากมาย เรื่องความพิโรธของเจ้าชายปีศาจ จนไม่สามารถเชื่อถือได้ว่าอันไหนเป็นความจริง แต่เนื้อหาของคำลือทั้งหลายทั้งแหล่ก็ทำทั่งสองหน้าซีดขาวอย่างปกปิดไม่มิด ยิ่งทำให้ผู้พบเห็นเกิดความตะหนกเพิ่มเป็นเท่าตัว เพิ่มมาถึงหน้าห้องประชุม ทั่งสองก็เปิดประตูอย่างไม่รอช้า




“ท่านประมุบฮ๊า!! ท่านเจ้าชายปีศาจบอกให้เจ้าไปจับตัวนักบวชสาวมาทรมาณแล้วข่มขืนหรือฮ๊า!! ไม่ได้นะ ฮ๊ะ นักบวชลิทธิเรานะไม่ค่อยเท่าไร ขืนให้ฝ่าบาทดู ท่านเอาจับยัดใต้ตู้แล้วโมโหกว่าเดิมแน่ เอาชะนีลัทธิเทพแห่งแสงสว่างดีกว่า สวยยังกะชะนีนางแบบฮ๊ะ”





“พญาอินทรีขร๊า!! มีรับสั่งให้ไปไล่ฆ่านักคำนวนมาแสดงรำยั่วยวนแล้วข่มขืนหรือขร่ะ!! ไม่ได้นะคระ นักคำนวณของเค้ามีแต่ไอ้แว่นหน้าจืด!! ให้ดูคงน่ารำคาญลูกตาตายแย่ หลังจากนั้นได้โดนฆ่ายกชุด ไปหาหางเครื่องแถวๆลัทธิเทพแห่งแสงสว่างสิคร่ะ หุ่นดียังกะนางบาร์ ชิส์ อีนังลำยอง!!! ”





ช่างเป็นความคิดที่แสดงถึงความอิจฉาและการโยนอุจาระอย่างแท้จริง





“….”





เมื่อ ทั้งสองเห็นสภาพของชายหนุ่ม ธีโอผู้หล่อเหล่าและเย็นชายังมีสภาพน่าอดสู พวกเขาก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ ความคิดอกุศลทวีความต่ำช้าและวิปริตจนขนาดติดเรทต่ำกว่าสามสิบห้ามอ่าน จึงไม่สามารถบรรยายได้ พญาอินทรีที่นั่งอยู่หัวโต๊ะประชุมเงยหน้ามองทั้งสองที่จิตเตลิดไปแล้ว ก่อนจะเรียกสติเหล่าท่านผู้มากความรู้กลับมาสู่ความเป็นจริง





“ไม่ใช่อย่างที่พวกท่านคิด”





“ อ้าว แล้วมีอะไรละฮ๊า ”เสียงของพระสังฆราชแห่งความมืดมด





“ถ้าเช่นนั้นแล้ว จะเรียกมาทำเพื่ออะไรละขระ” เสียงมหาโหราจารย์แห่งความมืดมน





อัศวิน แห่งความมืดมองใบหน้าของนักบวชและโหราจารย์ด้วยความปลงตก ยามท่านทั่งสองห้อมล้อมด้วยกลุ่มคนผู้เลื่อมใส พวกท่านจะน่าเกรงขามและศักดิ์สิทธิ์ เป็นนักบวชแห่งความมืดและนักโหราศาสตร์ผู้เก่งกล้าที่ทุกคนต้องเอาเป็นแบบอ ย่าง ฉะไหนยามไม่มีใคร ท่านจึงชอบเอาเท้าพาดโต๊ะแล้วกะดิกเหมือนกระเทยจับกังหน้าตากวนส้นแบบที่ทำ อยู่ในขณะนี้หนอ จนครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าไม่มีลัทธิใดๆจะมาพิกลกว่าลัทธิเขาแล้ว





แต่ เมื่อเทพศรีอุสผู้เป็นดังตัวแทนเทพเจ้าแห่งแสงสว่างยังเคยปลอมเป็นมือสังหาร จะใช้เจ้าหญิงสุดที่รักเป็นตัวประกันและเจ้าเล่ห์เป็นที่หนึ่ง จนต่อมากลายเป็นเจ้าชายปีศาจผู้ที่ในตำนานบอกไว้โหดเหี้ยมและเอาแต่ใจ(บวก ความไร้ยางอาย) เขาก็ฉุกคิดในใจเล็กๆว่าไม่แน่ลัทธิเทพแห่งแสงสว่างอาจจะไม่ปกติกว่าลัทธิ เขาก็เป็นได้





พญาอินทรีแห่งความเงียบงันคิดเป็นความจริงที่ถูกเผงอย่างหาใดเปรียบ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่คิดว่ามันเป็นจะความจริงได้…





กลับ มาที่ปัจจุบัน เมื่อผู้นำแผนกต่างๆของลัทธิมารวมตัวกันแล้ว ประมุขผู้นำก็เริ่มต้นหัวข้อการประชุมทันที เขาเริ่มใจด้วยการสูบลมหายใจเข้าปาก มองผู้อาวุโสสุดจะแอ๊บที่หน้าตาไม่สามารถบอกอายุได้ที่อยู่ทางด้านซ้ายและ ขวาของตน อ้าปากและเริ่มออกเสียง





“ ฝ่าบาทมีรับสั่งให้จับตัวเทพอัศวินไอซอทมา ”





“ เทพอัศวินไอซอท !!”ทั้งสองพร้อมใจออกเสียง





“กรี๊ดดดด หล่อออฮ๊า/คร่า!!!”





“ จับมาทำเพื่ออะไร ข่มขู่! ทรมาน!! ฆ่า!!! ทำนองนี้อะนะ แบบนี้ไม่ยอมนะฮ๊า!! แค่นี้คนหล่อก็จะหมดโลกอยู่แล้ว!!! ”เสียงพระสังฆราชแห่งความมืดมดตวาดลั่น เขาหน้าตากระตือรือร้นขึ้นมาในทันที ธีโอสะอึกหนึ่งครั่งเป็นพิธี ก่อนจะพูดเสียงแผ่วๆ





“ …น้ำแข็งไส ”





“ห๊ะ”





“ฝ่าบาทต้องการน้ำแข็งไส และต้องเป็นฝีมือของเทพอัศวินไอซอทเท่านั้น”





ความเงียบเขาปกคลุมห้องประชุมสิบนาที....

---

“ ...คือ...หนูกำลังบอกอะฮั๊นว่าเจ้าชายปีศาจที่โหดเหี้ยมไร้ความเมฆตาอยากกิน น้ำแข็งไสฝีมือเทพอัศวินไอซอท ให้ตายสิฮ้า!! ทำไมมันไม่สมเหตุสมผลเลย ถึงเทพอัศวินไอซอทจะเป็นตัวแทนแห่งความหนาวเย็นก็เถอะ แต่เจ้าคิดว่าเข้าจะเสกน้ำแข็งมาไสให้เจ้ากินรึไงฮ๊าหนูฮ๊า”พระสังฆราชร่าย ยาว เขาไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่ธีโอไม่ใช่คนชอบพูดล่อเล่น และท่าทางเขาก็จริงจังราวออกกำลังคำสั่งออกรบอยู่





“ฉะนั้นจังต้องจับเขามา” พ่อลูกสามพูดเสียงอ่อย “และนั้นคือหัวข้อหลักของการประชุมนี้”





“มัน ช่างแปลกประหลาดเกินจะยังจริงๆนะฮ๊า”นักทำนายพูดลอยๆออกมา ในลัทธิของเทพเจ้าแห่งความมืดเมื่อมีใครได้รับตำแหน่งแล้ว ชื่อของคนๆนั้นก็จะถูกลบเลื่อนไปเหมือนเขา มหาโหราจารย์และพระสังฆราชแห่งความมืดก็เช่นเดียวกัน แต่ทั้งสองก็มีชื่อลับๆที่เรียกอยู่คือคิตตี้(นักบวช)กับฮันนี่(โหราจารย์)ส่วนของเขาคือ...อย่าไปพูดถือมันเลย





“ ข้ารู้” ธีโอยอมรับ “พวกเราควรทำยังไงกันดี”





“ ถ้าจับเทพอัศวินไอซอทมาก็เท่ากับเปิดสงครามกับลัทธิแห่งแสงสว่าง… ”ฮันนี่พูด





“ ใช่ ”





“งั้นเจ๊มีอีกมีทางเลือก” ใบหน้าสวยแบบแปลกๆของฮันนี่ยิ้มกริ้ม “ งั้นก็ให้ใครสักคนแอบไปเรียนทำน้ำแข็งไสกับเทพอัศวินไอซอทมาซะมาซะก็สิ้นเรื่องแล้วคร่า!!”





 “ แต่ใครจะไป ” เมื่อพญาอินทรีพูดจบ คิตตี้กับฮันนี่ก็มองหน้ากัน ยิ้มอย่างมีเล่ห์ในใส่กันและกัน ก่อนจะขยิบตาให้กันและกัน และหันหน้ามาทางธีโอ ก่อนจะยิ้มอย่างสวยงามให้





ด้วย ลางสังหรณ์ของผู้ชายทั้งแท่ง เขารู้ดีว่าตั๊ดสู้ฟุตทั้งสองไม่ยอมลงแรงทำงานกันอย่างแน่นอน  ถึงจะอยากเจอคนหล่อขนาดไหนก็ตาม ความขี้เกียจและรักสวยรักงามของทั้งสองก็ชนะความกระหายอยู่ดี แต่ในบางครั้งมันก็ดีไป เพราะถ้าทั้งสองหื่นกระหายขึ้นมาทีจนความแตก ลัทธิแห่งนี้ก็อาจจะไม่มีอัศวินเลยก็เป็นได้





“ เจ้าไปเถอะฮ๊ะ พวกเดี๊ยนจะอยู่ที่ทำเล็ ...เอ๊ย!! งานเอกสารนะฮ๊า อยู่ที่นี้ดูหน้าเจ้าจนอิ่มแล้วฮ๊ะ ตอนนี้สเปกพวกเราสูงเกินกว่าจะมองผู้ชายหล่อปกติแล้วอะฮ๊า ”





“ข้าไม่ทำ” ธีโอยื่นคำขาด





“ ฮันนี่บอกแล้วไงละคร่า ว่ามีสองทางเลือก อย่างแรกคือจับเทพอัศวินไอซอทมา ซึ้งก็ดีเหมือนกัน ” ฮันนี้ปาดน้ำลาย “ส่วนอีกทางคือกรุณาเขยิบตูดงามๆของท่านไปเรียนมาซะ!! ”





ช่างเป็นตัวเลือกที่ยากจริงๆ สำหรับธีโอ...





“ พวกท่านก็ไปสิ ให้ใครไปก็ได้ ” พญาอินทรีเถียงทันที ทำไมเขาต้องไปด้วย ถ้าเรื่องแดงออกมาเขาได้หมดความเคารพแน่





“แต่ พวกเราบอกใครไม่ได้นะคร่ะ หรือจะบอกให้เขาไปจับเทพอัศวินไอซอทเพื่อน้ำแข็งไส ลัทธิป่นปี้แน่ๆ ” ฮันนี่หาเหตุผล “ แล้วพวกเราไปแล้ว ตบะแตกขึ้นมาทำไงละคร่ะ ชื่อเสียงละคร่ะชื่อเสียง”





ด้วยความรู้สึกสงสารใน เพื่อนร่วมอาชีพที่ถึงแม้จะอยู่อีกลัทธิ เขาไม่ควรพูดออกไปว่าหัวหน้าเทพอัศวินทั้งหลายไม่ใช่พวกหล่อธรรมดา จนอีกฝ่ายกระสันจนไม่ไว้หน้าเทพเจ้าองค์ใดทั้งสิ้น และเพื่อชื่อเสียงของลัทธิ ธีโอรับหน้าที่อย่างจำยอม แต่เข้าก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี





“ ข้าขอเวลาในการตัดสินใจ ”





“ไม่มีใครว่าอะไรอยู่แล่วละฮ๊า แต่ท่านเจ้าชายจะรอไหวรึเปล่ามันก็อีกเรื่อง คิดเร็วๆหน่อยก็แล้วกันะฮ๊า” คิตตี้ตอบอย่างไม่ยี่ระ





“เราจะเอาใจช่วยนะคร่า...กิ๊ฟซี่ ”





หน้าที่ของพญาอินทรีแห่งความเงียบงันช่างหนักหนาเหลือเกิน....





ตลอดเวลาที่ดำรงตำแหน่งนี้มา ธีโอไม่เคยคิดแบบนี้จริงๆจังๆเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย





...






ณ ตำหนักเทพอัศวิน ตอนนี้ทุกอย่างดูเงียบเงาไปเสียหมดเมื่อผู้นำเทพอัศวินคนที่สำคัญที่สุดจาก ไป แม้ทุกคนจะทำตัวเหมือนเดิม แต่บรรยากาศที่หน้าอึดอัดนั้นแก้ไม่หาย...และดูเหมือนจะไม่มีทางออก ตัวแทนแห่งความหนาวเย็นถอนหายใจ ทั้งที่ฤดูร้อนเป็นอากาศที่เขาชอบที่สุดก็ตาม แต่บัดนี้คนที่จะกินน้ำแข็งไสของเขาด้วยหน้าตารสออกชาติที่สุดนั้นไม่อยู่ ที่นี้แล้ว





“หัวหน้าเทพอัศวินไอซอท พระสังฆราชเรียกหาท่านอยู่” เสียงบุรุษผมดำ ตาดำ ชุดดำ ที่ตัวแทนแห่งดวงตะวันชอบอ้อนให้ไปซื้อขนมที่สุด ยืนอยู่ตรงหน้าห้อง สีหน้าของเขาหมองและเคร่งเครียดไปถนัดตาหลังเหตุการณ์อันน่าตกใจ อิชลานได้แต่ส่งสายตาเป็นห่วงในเทอร์มิส เพราะเขารู้ว่าชายคนนี้เป็นห่วงผู้จากไปยิ่งกว่าตัวเอง





แต่ว่ากันตามจริงทุกคนที่นี้ห่วงครีอุสยิ่งกว่าตัวเองกันหมด แต่เขาคนนั้นอาจจะพิเศษกว่าใคร





“ท่านทำอะไรอยู่” หัวหน้าของเขาถามเขาด้วยเสียงราบเรียบ แต่ทุกคนอีกนั้นล่ะก็รู้ว่าชายผู้มีไม่ได้เย็นชาอย่างที่เห็น





“ ซอสน้ำแข็งไส ” เขาตอบ “ มีรสบลูเบอร์รี่ด้วยนะ ”





“ เขาจะต้องกลับมากินแน่” อีกฝ่ายตอบ “ หวังว่าเทพอัศวินครีอุสจะรู้ตัวสักทีว่ามีคนรออยู่ ”





“ ข้าก็หวังเช่นนั้น ”





ทุกอย่าง ดูสงบเหลือเกิน แต่พวกเขากลับรู้สึกสงบเกินไป เมื่อไรที่เจ้าตัวปัญหาจะกลับบ้านมาเสียที่ เพราะเหล่าคนที่เฝ้ารอนั้นโหยหาจนเหน็บหนาวเหลือเกิน...ได้เพียงแต่หวังถึง รอยยิ้มอันสว่างไสวนั้นจะกลับมาละลายน้ำแข็งแห่งความทุกข์ทรมาน









แต่ใครตนใดเล่าจะรู้สึกถึงสายลมที่กำลังพัดความยุ่งเหยิงที่ปรารถนามาที่ละน้อย...









TBC







...............................................................................................