Fan Fic B.A.P Cat's Slave Story

ลำดับตอนที่ #8 : Cat's Slave Story 7

Cat’s Slave Story

 

7

 

 

 

          เมื่อมีอีกหนึ่งชีวิตมาอยู่ด้วย ยองแจก็ต้องวุ่นวายกับการจัดหาของใช้ให้อีกคน ข้าวของบางอย่างเขาใช้ร่วมกันได้ แต่ของใช้ส่วนตัวบางอย่างยองแจก็ต้องไปหามา เช่น กางเกงชั้นใน และแปรงสีฟัน ความจริงยองแจก็ไม่แน่ใจว่าราชาแมวต้องแปรงฟันไหม เขาไม่เคยได้ยินว่ามีแมวตัวไหนที่มีปัญหาเรื่องฟันผุ แต่ถ้าอยู่ในร่างกึ่งคนกึ่งแมวแบบนี้จะต้องแปรงฟันหรือเปล่า คิดไปคิดมายองแจก็คิดว่า หากแดเป็นแมงกินฟันขึ้นมาคงจะลำบาก ไม่รู้จะพาไปหาหมอฟันทั้งที่มีหางอย่างไร จึงกันไว้ก่อนดีกว่า

 

          ยองแจสอนให้แดแปรงฟัน ตอนแรกภูตแมวก็ทำท่าอิดออด แต่เมื่อยองแจขู่ว่าถ้าไม่ยอมแปรงฟันก็จะไม่ซื้อเค้ก ไม่ซื้อขนมให้กิน แดจึงยอมแต่โดยดี ยองแจยังใช้มุขนี้บังคับสอนให้แดกินอาหารด้วยช้อนส้อม และดื่มน้ำจากแก้ว ซึ่งแดปฏิบัติตามได้คล่องมากจนคนสอนประหลาดใจ มีเพียงเรื่องเดียวที่ไม่ว่าจะบังคับขู่เข็ญอย่างไรแดก็ไม่ยอมทำ

 

          “แด นายไม่ได้อาบน้ำมาห้าวันแล้วนะ”

 

          เอ่ยกับร่างกึ่งคนกึ่งแมวที่นอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา แต่แดไม่สนใจ ยังคงดูโทรทัศน์ที่กำลังฉายรายการการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่มีตัวเอกเป็นซุปเปอร์แมวจากดาวเหมียวหง่าว มายังโลกเพื่อช่วยปราบมนุษย์ชั่วร้ายทั้งหลายและรักษาสันติสุขของโลกไว้ ขณะที่ดูอยู่หางยาว ๆ ของราชาแมวก็ปัดไปมาบ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังเพลิดเพลิน เมื่อเห็นแดติดพันการ์ตูนขนาดนั้น ยองแจ(ซึ่งเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแม่ที่มีลูกอายุสักเจ็ดขวบเข้าไปทุกที)จึงเริ่มใช้กลยุทธ์เอาของรางวัลเข้าล่อ

 

         “ถ้ายอมไปอาบน้ำดี ๆ พรุ่งนี้จะซื้อชีสเค้กให้สองชิ้น”

 

         ยองแจเห็นว่าหางที่ปัดไปมานั้นชะงักไป หากแดในร่างนี้มีหูเหมือนแมว คงได้เห็นว่าเจ้าตัวกำลังทำหูตั้งอย่างสนใจเป็นแน่

 

          แต่ดูเหมือนว่าความกลัวการอาบน้ำจะมีมากกว่าความอยากกินเค้ก เพราะแดยังคงนอนดูการ์ตูนทำหูทวนลมต่อไป ยองแจจึงเริ่มขู่อีกครั้ง

 

          “ถ้ายังไม่ยอมไปอาบน้ำจะต้องงดเค้กสามวันนะ”

 

          คำขู่นั้นทำให้แดหันขวับมามองคนขู่ทันที ก่อนจะเบ้ปากใส่พร้อมเอ่ยอย่างน้อยใจว่า “ยองแจใจร้าย” ถึงกระนั้นก็ยังไม่ยอมอาบน้ำอยู่ดี คงจะไม่อยากอาบจริง ๆ

 

          ยองแจจึงต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด คือ ใช้กำลังบังคับ

 

          แต่แรงของนักบัญชีหรือจะสู้แรงของราชาแมวที่สามารถยืมพลังจากธรรมชาติรอบข้างได้ สุดท้ายแทนที่จะฉุดอีกคนให้ลุกจากโซฟา กลับกลายเป็นว่าโดนฉุดให้ลงไปนอนทับแถมยังถูกกักไว้ด้วยแขนผอม ๆ เสียจนขยับไปไหนไม่ได้ ตอนแรกก็ดิ้นขลุกขลัก แต่เมื่อเห็นว่าดิ้นเท่าไรก็ไม่สำเร็จ จึงนอนนิ่งให้ภูตแมวกอดต่างหมอนข้างจนกระทั่งการ์ตูนจบ ราชาแมวจึงค่อยยอมปล่อยทาสคนให้เป็นอิสระ เมื่อปล่อยเสร็จก็ออดอ้อนว่าหิว อยากดื่มนม ยองแจทนเสียงงอแงไม่ไหวก็ต้องไปรินนมช็อกโกแลตมาให้ ดื่มนมเสร็จก็ว่าง่วงแล้ว อยากนอน ยองแจจึงบอกให้อย่างน้อยก็แปรงฟันก่อน แดจึงแปรงฟันอย่างรวดเร็วก่อนจะขึ้นเตียงหลับไปทันที

 

          สรุปวันนั้นแดก็ยังไม่ได้อาบน้ำ ส่วนยองแจเองก็ง่วงเกินกว่าจะบังคับอีก จึงอาบน้ำเสียเอง ก่อนจะขึ้นเตียงตามแดไปบ้าง

 

          หลายวันต่อมา ยองแจยังไม่ละความพยายาที่จะจับแดอาบน้ำ แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนแดก็ไม่เคยหลงกล แผนของยองแจจึงไม่บรรลุผลสักที จนกระทั่งมีตัวช่วยชั้นดีเข้ามา

 

          วันนั้นยองแจกลับถึงบ้านตอนประมาณหกโมงเย็น นั่งพักดูโทรทัศน์กับแดได้ประมาณสิบนาที ก็ได้ยินเสียงกริ่งที่บอกว่ามีคนกดออดตรงหน้าประตูรั้ว หลังจากบอกให้แดแปลงร่างเป็นแมวแล้ว ชายหนุ่มเจ้าของบ้านก็เดินออกไปดูว่าใครมา

 

         ชายหนุ่มร่างสูงยืนอยู่หน้าประตูรั้ว เห็นครั้งแรกยองแจก็นึกรู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นที่ชอบพอของสาวน้อยสาวใหญ่มากมายแน่นอน เพราะหน้าตาดี ตาคม คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ปากได้รูป แถมยังรูปร่างดี แม้จะผอมแต่แขนสองข้างที่พ้นเสื้อกล้ามสีดำออกมากลับมีมัดกล้ามอย่างคนที่ดูแลตัวเอง เรียวขาที่พ้นกางเกงขาสั้นก็เล็กได้สัดส่วน ยิ่งมือถือสายจูงสุนัขขนฟูสีขาวตัวย่อม ๆ มาด้วยแล้ว ยองแจยิ่งมั่นใจว่าชายหนุ่มคนนี้ต้องเป็นที่นิยมแน่นอน

 

         เมื่อยองแจเดินไปใกล้ประตูรั้ว ชายหนุ่มก็คลี่ยิ้มเป็นมิตรส่งให้ พร้อมเอ่ยทักด้วยเสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์

 

         “สวัสดีครับ ผมบัง ยงกุกครับ”

 

         ชายหนุ่มบอกว่าเขาเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังตรงข้ามกับบ้านของยองแจเมื่อวานนี้  ชายหนุ่มพูดช้าเนิบนาบ แต่ฟังแล้วไม่นึกรำคาญ ฟังไปฟังมากลับกลายน่าฟัง และคงจะฟังได้เรื่อย ๆ เพียงแต่ยงกุกไม่ใช่คนช่างพูด เมื่อแนะนำตัวเรียบร้อยแล้วจึงเงียบไป ยองแจจึงถามว่าเขาย้ายมาอยู่คนเดียวเหรอ ชายหนุ่มจึงค่อยตอบว่า เดือนหน้าน้องชายจะเรียนจบแล้ว จะย้ายมาอยู่ด้วยเพราะที่นี่ใกล้ที่ทำงานมากกว่า เมื่อเล่าจบ ความเงียบก็โรยตัวลงมาอีกครั้ง ยองแจจึงมองสุนัขสีขาวขนฟูที่ยงกุกจูงมาด้วย มันมองเขาตาแป๋ว กระดิกหางให้เบา ๆ อย่างเป็นมิตร เห็นเขาจ้องมันแบบนั้น คนที่ถือสายจูงจึงเอ่ยขึ้นว่า

 

          "ชื่อจุนฮงครับ เล่นด้วยได้ ไม่กัดหรอกครับ"

 

          ได้รับคำชวนอย่างนั้น ยองแจซึ่งชอบสัตว์มีขนทุกชนิดจึงเอื้อมมือออกไป จุนฮงทำหูลู่ลงขณะที่มือนั้นเอื้อมมาอยู่เหนือศีรษะ แต่ก็ยอมให้สัมผัสแต่โดยดี เมื่อยองแจใช้มืออีกข้างเกา ๆ แถวข้างแก้ม มันก็ดูจะชอบใจ ยองแจจึงยิ้มออกมา ยงกุกก็ว่าท่าทางเจ้าจุนฮงจะชอบ ยองแจก็เล่าว่าเขาเคยเลี้ยงหมามาก่อน ทั้งสองคุยเรื่องสุนัขกัน ไป ๆ มา ๆ ก็คุยไปถึงเรื่ิองงาน เรื่องงานอดิเรก ยองแจก็ได้รู้ว่ายงกุกเป็นครูสอนศิลปะ งานอดิเรกคือแต่งเพลง ยองแจอยากลองฟังเพลงของเขา ชายหนุ่มจึงบอกว่าเขาไม่ได้อัดใส่ซีดีไว้เลย แต่หากยองแจมีเวลาก็แวะมาบ้านเขาได้ จะเปิดให้ฟัง

 

          ทั้งสองคุยกันอยู่หลายนาที ยิ่งคุยยิ่งถูกคอ ยองแจก็เอ่ยปากบอกว่าเขาเลี้ยงแมวอยู่ตัวหนึ่ง แต่มันดื้อไม่ยอมอาบน้ำ ยงกุกจึงอาสาช่วยจับให้ เพราะชายหนุ่มก็ชอบแมวเหมือนกัน

 

          ยองแจเปิดประตูรั้วให้ยงกุกกับจุนฮงเข้าไป ชายหนุ่มผูกเจ้าหมาน้อยที่ตัวไม่น้อยไว้กับเสา บอกให้คอยตรงนี้ก่อน จึงค่อยเดินตามเจ้าของบ้านเข้าไปในบ้าน พบแมวดำขนฟูนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาอย่างเป็นสุข เหมือนมันจะนอนดูโทรทัศน์อยู่ เมื่อพวกเขาเปิดประตูเข้าไป เจ้าเหมียวก็ยกหัวขึ้นมาดู ทำท่าจะนอนต่อ แต่เมื่อเห็นว่าผู้ที่เดินตามยองแจเข้ามา มันก็กลับผุดลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว หูตั้ง หางชี้ ราวกับกำลังตื่นตกใจ แต่ยองแจรีบปลอบมัน บอกว่า คนนี้เป็นเพื่อนบ้าน เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ชื่อ ยงกุก ชายหนุ่มส่งยิ้มให้เจ้าเหมียวอย่างเอ็นดู ยองแจแนะนำว่าเจ้าตัวดำ ๆ นี้ชื่อ แด ยงกุกจึงเรียกแด พร้อมกับค่อย ๆ ยื่นมือเข้าไปใกล้ แต่เจ้าแมวกลับถอยหนีไป พอเข้าไปใกล้อีก ก็ถอยหนีอีก ไม่ยอมให้จับ ยองแจต้องปลอบอยู่เกือบนาที เจ้าเหมียวถึงยอมให้ชายหนุ่มแปลกหน้าสัมผัสตัว

 

          ยงกุกเกาคางเกาแก้มให้จนแดเริ่มเคลิ้ม ยองแจอาศัยจังหวะนั้นคว้าเข้าที่กลางตัวของเจ้าแมว ก่อนจะลากเจ้าเหมียวแดที่ดิ้นขลุกขลักเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด ปิดประตูลงกลอนเรียบร้อย เป็นอันว่าเจ้าเหมียวหนีไปไหนไม่รอดแน่ ชายหนุ่มเจ้าของบ้านเอ่ยขอบคุณยงกุกจากในห้องน้ำ เมื่อได้ยินดังนั้นชายหนุ่มเพื่อนบ้านจึงบอกขอตัวก่อน เพราะต้องพาเจ้าจุนฮงไปเดินเล่น

 

          หลังจากยงกุกกับจุนฮงจากไปแล้ว แดก็ไม่รอช้า กลายร่างคืนทันที หวังจะหลบหนี แต่ไม่ทันแล้ว เพราะยองแจจัดการเปิดฝักบัวรดใส่ร่างเปลือยเปล่าของภูตแมวจนเจ้าของร่างสะดุ้งโหยง ปากก็ร้องว่ายองแจใจร้าย ยองแจขี้โกง แต่คนขี้โกงไม่สนใจ หันไปหยิบขวดสบู่เหลวขึ้นมาบีบใส่มือตัวเอง เพราะรู้ว่าถึงอย่างไรแดก็ไม่ยอมฟอกสบู่เองแน่ ก่อนจะจัดการขัดถูตัวให้อีกคน ข่มความเขินอายโดยพยายามคิดว่ากำลังอาบน้ำให้เด็กดื้อที่ไม่ยอมอาบน้ำเอง พยายามคิดว่าถึงอย่างไรก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ไม่เห็นจะต้องเขินอายเลย ขณะที่ฟอกสบู่ยองแจไม่ได้ปิดน้ำเพราะกลัวว่าหากแดตั้งตัวได้จะหลบหนีไป ตอนที่กำลังขัดหลังให้แดอยู่นั้น ราชาแมวก็เอื้อมมือมาคว้าฝักบัวไปจากมือ ก่อนจะหันสายน้ำไปทางคนขี้โกงจนยองแจเปียกปอนไปหมดทั้งตัว หลังจากแก้แค้นจนสมใจแล้วแดก็ทำท่าจะเผ่นหนี แต่ยองแจไวกว่า เขาคว้าแขนราชาแมวไว้ไม่ให้ดิ้นหลุดไปได้ ก่อนจะพยายามแย่งฝักบัวคืน

 

          สงครามในห้องน้ำดำเนินอยู่ราววสามสิบนาที ก่อนที่ราชาแมวจะหลบหนีออกมาได้สำเร็จ แต่ก็ไม่อาจเรียกว่าชนะได้ เพราะยองแจเองก็อาบน้ำให้แดได้สมใจแล้ว ชายหนุ่มเจ้าของบ้านเดินตามรอยน้ำบนพื้นขึ้นไปยังชั้นสอง เห็นแดพยายามจะใช้ผ้าม่านที่หน้าต่างเช็ดตัวก็รีบไปหยิบผ้าขนหนูจากในตู้มาให้พร้อมเสื้อผ้าแห้ง จัดการเช็ดตัวให้ ให้แดใส่เสื้อผ้า เสร็จแล้วก็จับมานั่งบนเก้าอี้ที่โต๊ะทำงาน เช็ดผมให้จนอดีตแมวที่ทำหน้าบูดอยู่เริ่มเคลิ้มจนปั้นหน้าบึ้งต่อไม่ได้ ยิ่งยองแจสัญญาว่าพรุ่งนี้จะซื้อเค้กให้สามชิ้น ก็ลืมโกรธลืมงอนไปอย่างง่ายดาย บอกว่ายองแจใจดีที่สุดเลย

 

          นับจากนั้นมาราชาแมวก็ไม่งอแงเวลาโดนจับอาบน้ำอีกเลย

 

 

[ Cat's Slave Story ]

 

 

สั้นหน่อยนะคะ ช่วงนี้เรายุ่ง ๆ ค่ะ ขอโทษจริง ๆ

 

ขอบคุณความคิดเห็นของ คุณ Waritsara Thongmai คุณkeeeeed คุณKoko Run และคุณAoAir 'KeKe มาก ๆ ค่า

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ