ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Boy Band Simond ภารกิตรักพิชิตหัวใจยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #3 : ทำไมนายต้องเข้ามาในชีวิตของฉันด้วยยยย

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ย. 56


    วันนี้ฉันกับพวกเพื่อนๆกำลังจะไปสวนสนุกกัน มะปรางบอกว่าจะมารับฉันที่บ้าน9โมงแต่...นี่มันผ่านไปประมาณครึ่งชั่งโมงแล้วน้า!!!
    ติ๊งต๊อง~ มาล่ะพูดไม่ทันขาดคำ
    "เฮ้!!มารับแล้วน้า~"เยลลี่พูดอย่างระรื่น
    "ไม่มารับพรุ่งนี้เย็นเลยล่ะ"
    "ได้หรอ(-_-)งั้นแปะพวกเราค่อยมารับยัยยูริพรุ่งนี้เย็น"
    "ฉันพูดประชด!!!"
    "ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวจะไม่ได้เล่นกันพอดี"เบบี้รีบเข้ามาขวางก่อนที่ฉันกับยัยเยลลี่จะกัดกันไปมากกว่านี้

    ณ สวนสนุก
    "เย้!!ในที่สุดก็ถึงซะที~"เยลลี่พูดอย่างออกนอกหน้า
    "แล้วเราจะเล่นอะไรก่อนดีล่ะ"มะปรางถาม เพราะตอนที่เรามาที่นี่ยังไม่มีใครคิดเลยว่าจะเล่นอะไรก่อนดี
    "รถไฟเหาะ"เบบี้ เยลลี่ โฟกัสและฟ้าพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
    "เออ(-_-;)ฉันไม่เล่นนะ"
    "อ้าวทำไมล่ะยูริ?สนุกนะ"โฟกัสถาม เพราะนานๆทีพวกเราจะได้มาเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันซักที
    "ฉันกลัวความสูงอ่ะ"ฉันเป็นคนกลัวความสูงมากกก แต่ถึงรถไฟเหาะจะไม่สูงมากก็เถาะ
    "ไม่ต้องกลัวหรอกน่า"มะปรางเดินเข้ามาแตะไหล่ฉัน"เดี๋ยวฉันจะนั่งข้างแกเอง"
    "จริงนะ"ฉันถามด้วยความกังวล
    "จริงสิ ฉันจะโกหกแกทำไม"
    "เอ่อ งั้นฉันเล่นก็ได้"ฉันตอบทั้งที่ใจไม่อยากเล่นเลย
    "เดี๋ยวๆพวกแกดูนั้นดิ"เบบี้พูดพร้อมชี้นิ้วไปทางคนกลุ่มหนึ่ง เอะ?เดี๋ยวนะนั้นมันพวกของนายไซมอนด์นี่ แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ
    "เฮ้ย!พวกนั้นมาได้ไงเนี้ย(OoO)ฟ้าถามขึ้นมาด้วยความตกใจ"
    "จะไปรู้เหรอ แต่ฉันว่าตอนนี้เราควรจะไปซื้อบัตรแล้วขึ้นไปเล่นกันเถอะ ก่อนที่พวกนั้นจะเห็นซะก่อน"เยลลี่บอกแล้วลากพวกเราเพื่อไปซื้อบัตร
    "เฮ้ๆดูซิว่าเราเจออะไร"จอห์นหันไปบอกเพื่อนๆของเขา แล้วทุกคนก็หันมาพร้อมกัน
    "นั้นไง ไม่ทันจนได้"เยลลี่บ่นอุบอิบ
    "บัตรได้แล้วไปกันเถอะ"ฟ้าเรียกให้พวกเราหันมาสนใจรถไฟเหาะกันต่อ
    "เดี๋ยวสิสาวๆจะเป็นไรมั้ยถ้าพวกฉันจะขอเล่นด้วย~"ไซมอนด์เดินเข้ามาถามพวกฉันด้วยน้ำเสียงทะเล้น
    "แล้วแต่นายสิ จะเล่นก็เล่นฉันไม่ได้เป็นเจ้าของสวนสนุกซักหน่อย"เยลลี่ตอบกลับไปอย่างหงุดหงิด
    "งั้นดีเลย ไปซื้อบัตรเร็ว นานๆทีจะได้เล่นกับพวกสาวๆน่ารักๆอย่างนี้"
    "(-*-)"เยลลี่ทำคิ้วขมวดเข้าหากันจนมันเป็นปมแล้ว ก็นะเยลลี่ไม่ค่อยชอบขี้หน้านายเคลวินมากแล้วไหงจะต้องมาเจอกันที่นี่อีก
    "ไปกันเถอะ"ฉันบอกเพราะไม่อยากให้พวกเพื่อนๆอารมณ์เสียอีกเดี๋ยวจะไม่สนุก แค่เจอหน้านายพวกนี้ก็ไม่สนุกพอแล้วโดยเฉพาะหน้านายไซมอนด์

    กรี๊ดดดดดด!!!
    เล่นเสร็จซะที (แอบหูอื้อเพราะเสียงกรี๊ด)
    "เล่นอะไรต่อดีอ่ะ"ฉันถามเพราะว่าเราจะได้รีบเล่นและรีบไปกินข้าวเพราะตอนนี้ก็ใกล้เที่ยงแล้ว
    "บ้านผีสิงมั้ย อยากเล่นมานานล่ะ"ฟ้าออกความคิดเห็น
    "ไปๆ เธอก็ต้องเล่นด้วยนะยูริ"เยลลี่ชวน เอะเหมือนจะบังคับนะ
    "เออ"ตอบกลับแบบเอือมระอา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×