คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : {แทซู} Please..Come back to me กลับมาทีคนของหัวใจ End 100%
{แทซู}
ฉันมาอาบน้ำแร่ แช่น้ำนม เข้าคอร์สเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวสำหรับงานในอีกสองวันข้างหน้า ที่นี่เขาบริการดีมากนะ ตอนนี้ฉันกำลังนอนให้
เขามาร์คหน้าอยู่ ทั้งห้องเหลือแค่ฉันที่นอนจะหลับแล่ไม่หลับแล่อยู่แล้ว ดีนะที่ยังมีเสียงทีวีคอยเปิดไว้ แต่ก็นะช่วยได้มาก นอนอยู่แบบนี้
ได้ยิน แค่เสียงเท่านั้นแหละไม่ได้เห็นภาพหรอก
The rain falls on my windows
And the coldness run through my soul
And the rain falls, oh the rain falls
I don't want to be alone
ฉันไม่อาจอยู่เพียงลำพังได้ และฝนก็ตกลงมา ตกลงมา ความหนาวเหน็บได้วิ่งทะลุผ่านจิตใจของฉัน
I wish that i could photoshop on
Our bad memories
Because the flashbacks, oh the flashbacks
Won't leave me alone
ฉันหวังว่าฉันจะแก้ไขภาพบนความทรงจำที่เลวร้ายของเรา เพราะเรื่องราวในอดีต ไม่ปล่อยให้ฉันอยู่เพียงลำพัง
If you come back to me
I'll be all that you need
Baby, come back to me
Let me make up for what happened in the past
ถ้าเธอกลับมาหาฉัน ฉันจำทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการ ที่รัก กลับมาหาฉัน ฉันพร้อมจะแก้ไขเรื่องราวในอดีต
(Come back)
Baby come back to me (come back)
I'll be everything you need (come back)
Baby come back to me (come back)
Boy you're one in the million (come back)
Baby come back to me (come back)
I'll be everything you need (come back)
Baby come back to me (come back)
Boy you're one in the million (You're one in the million)
(กลับมา) ที่รัก กลับมาหาฉัน (กลับมา) ฉันจะทำทุกอย่างที่เธอต้องการ (กลับมา)
ที่รักกลับมาหาฉัน (กลับมา) รู้ไหม เธอคือหนึ่งในล้าน (กลับมา)
ที่รัก กลับมาหาฉัน (กลับมา) ฉันจะทำทุกอย่างที่เธอต้องการ (กลับมา)
ที่รักกลับมาหาฉัน (กลับมา) รู้ไหม เธอคือหนึ่งในล้าน
เสียงที่ดังออกมาจากทีวี ฉันจำมันได้อย่างดี ไม่มีวันลืม เสียงที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด เวลาที่เขาร้องเพลงให้ฟัง หรือบอกรักฉันด้วย
เสียงหวานๆ แต่ก็เสียงนี้อีกเช่นกันที่ทำให้ฉันเจ็บปวดมากที่สุดกับคำบอกเลิกนั้น
"กลับมาหาฉันที อึก วันที่สิบเอ็ด ฉันจะไปรอเธอ อึก ที่เดิมที่เป็นความทรงจำของเรา"
เขาหมายถึงฉัน ฉันรู้ดี เพราะวันที่สิบเอ็ดเป็นวันที่ฉันกับเขาคบกันวันแรก แต่วันนั้นมันก็จะเป็นวันแต่งงานของฉันกับพี่คังอินเช่นกัน ขอ
โทษนะ คิมจุนซู แต่ฉันเลือกไปแล้ว
ทั้งๆที่บอกว่าตัวเองเลือกแล้ว แต่พอถึงวันนี้จริงๆ ฉันกลับนั่งมองชุดเจ้าสาวที่แขวนอยู่ที่ตู้ภายในห้องนอน ลังเลว่าฉันควรจะหยิบมันมาใส่
ดีหรือไม่ จนกระทั่งมีเสียงเรียกจากซันนี่
"แทแท แกพร้อมหรือยัง งานใกล้จะเริ่มแล้วนะ"
"ว้ายแก ทำไมยังไม่แต่งตัวอีกยัยเตี้ย มานี่เลยๆ ฉันแต่งให้"
ยัยซันนี่จับฉันแต่งตัวเรียบร้อยภายในเวลาไม่กี่หน้าที่ ฉันมองหน้าตัวเองในกระจก นี่ฉันกำลังจะเป็นเจ้าสาวแท้ๆ แต่ทำไม สีหน้าของเจ้า
สาว มันถึงได้หดหู่แบบนี้นะ
"ไปกันเถอะแทแท"
"ซันนี่ คนที่เขากำลังจะแต่งงาน เขาจะทำหน้ากันยังไง"
"ยิ้มสิจ๊ะ ฉีกเข้าไปเยอะๆ ปากน่ะ"
"อือ พอหรือยัง" ฉันพยายามฉีกยิ้มไปให้ยัยซันนี่ดู แต่มันคงไม่ดีเท่าไหร่ สังเกตได้จากหน้าของซันนี่
"แทแท มันไม่ใช่ยิ้มแค่ปากนะ มันต้องยิ้มออกมาจากใจด้วย"
ฉันเดินเข้ามาสู่ในพิธี มีพี่คังอินยืนอยู่ข้างหน้า คุณพ่อคอยกระชับมือของฉันที่เกี่ยวแขนเขาไว้ ไม่ให้มันสั่น นั่นช่วยสร้างความมั่นใจให้กับ
ฉัน พิธีการดำเนินมาเรื่อยๆ จนถึงตอนที่บาทหลวงถามว่า มีใครต้องการจะคัดค้านงานแต่งงานครั้งนี้ไหม
"ผมครับ"
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงด้วยความงุนงง ทำไมถึงเป็นเขาที่ยกมือคัดค้านงานแต่งงานครั้งนี้
"เจ้าบ่าว นี่ไม่ใช่เวลาเล่นนะ"
"ผมไม่ได้เล่นครับหลวงพ่อ แต่ผมขอคัดค้านงานแต่งงานครั้งนี้จริงๆ ผมต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับ"
"ไปกันเถอะแทแท"
พี่คังอินพาฉันวิ่งหลบผู้คนที่ต่างส่งเสียงตั้งคำถามกันว่า เกิดอะไรขึ้นกับงานแต่งงานครั้งนี้ นั่นสิ มันเกิดอะไรขึ้นกัน
"พี่คังอิน เราควรกลับเข้าไปในงานนะคะ"
หลังจากที่ตั้งสติได้ ฉันก็ขืนตัวให้เขาหยุดวิ่ง พอฉันพูดว่าให้กลับเข้าไปในงาน เขาก็หันกลับมามองหน้าฉัน สีหน้าของเขาไม่มีวี่แววของ
การล้อเล่นเลยสักนิด ผิดกับพี่คังอินที่ฉันรู้จักที่จะมีแววตาขี้เล่นประดับบนใบหน้าเสมอ
"เราจะกลับเข้าไปแต่งงานกัน ทั้งๆที่แทแททำหน้าแบบนี้อย่างนั้นหรอ"
"ฉะ..ฉัน ทำไมหรอคะ"
"รู้ไหมตั้งแต่แทเดินเข้ามาในงาน แทยังไม่ยิ้มเลยสักนิด ไม่มีสีหน้าที่มีความสุขสักนิดเลยที่จะได้แต่งงาน"
"พี่คังอิน"
"พี่แต่งงานกับคนที่มีแต่ตัว แต่ไม่มีหัวใจไม่ได้"
"..."
"ที่ผ่านมา ไม่มีสักวินาทีด้วยซ้ำที่หัวใจแทจะอยู่ที่แท และมันก็ไม่ได้อยู่ที่พี่เช่นกัน แทไม่เคยฝากมันไว้กับพี่"
"พี่คังอิน แทไม่.."
"อย่าปฏิเสธเลยแท พี่จะหลับตานะ แล้วจะนับหนึ่งถึงสิบ ถ้าพี่ลืมตามาแล้วแทยังยืนอยู่ตรงนี้ เราจะกลับเข้าไปแต่งงานกัน"
พี่คังอินหลับตาลง พร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลมาจากดวงตาของเขา เป็นเพราะฉันที่ทำให้พี่คังอินต้องร้องไห้ ผู้ชายที่ดีที่สุดคนนี้กำลังต้อง
ร้องไห้ให้กับผู้หญิงงี่เง่าแบบฉัน ฉันเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้เขา พอดีกับที่เขาเริ่มนับหนึ่ง ฉันยืนลังเลอยู่นาน จนเขานับถึงแปด ฉันจึงเดิน
ถอยหลังออกมา พร้อมเอ่ยกล่าว คำขอโทษ ที่ออกมาจากหัวใจจริงๆ
"ขอโทษนะคะพี่คังอิน"
หลังจากที่ฉันเดินจากมาแล้ว ฉันก็รีบวิ่งมาหารถเพื่อจะไปที่นั่น ที่ของเรา แต่โชคร้ายไม่มีรถแท๊กซี่คันไหนจอดตามที่ฉันโบกสักคัน นี่เขา
คงคิดว่าฉันเป็นคนบ้าสินะ แต่งชุดแต่งงาน แต่มายืนโบกรถข้างทางแบบนี้ ไม่เป็นไร ไม่รับฉัน ฉันเดินไปเองก็ได้ เอ่อะ แต่จะ..ไม่มีใคร
รับฉันจริงๆหรอ
หลังจากที่ยังคงพยายามโบกอยูนาน ก็มีพี่มอเตอร์ไซด์ใจดีรับฉันไปส่งตามสถานที่ที่ฉันบอก แถมยังคิดเงินไม่แพงอีกต่างหาก ไว้ฉันเป็น
ภรรยาซุปเปอร์สตาร์เมื่อไหร่ ฉันจะกลับมาตอบแทนนะพี่
ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งพยายามขุดอะไรสักอย่าง แต่สีหน้ายุ่งๆของเขาก็ทำให้ฉันรู้ว่าคงจะหาไม่เจอ ตาทึ่มเอ๊ย มันจะหาเจอได้ยังไง
ก็มันไม่ได้ฝังไว้ตรงนั้นนี่หน่า นี่ฉันตัดสินใจถูกหรือเปล่าเนี่ยที่เลือกกลับมาหาเขา
"ทำอะไรอยู่ คิมจุนซู"
"แทยอน"
"ทำไมต้องทำหน้าอึ้งแบบนั้น"
"ฉันนึกว่าเธอจะไม่มาซะแล้ว วันนี้วันแต่งงานของเธอนี่หน่า"
"รู้ว่าฉันแต่งงานวันนี้ ทำไมยังมานั่งรออีก"
"ก็แค่หวัง เผื่อเธอจะมา แม้มันจะมีโอกาสแค่ 1% เท่านั้น"
"ฉันมาหานายแล้ว คิมจุนซู"
ฉันโผเข้ากอดคนตรงหน้า ไม่ว่าจะผ่านไปมาแค่ไหน แม้ว่าฉันจะจำอะไรไม่ได้ หัวใจของฉันก็ยังอยู่ที่ผู้ชายคนนี้ พี่คังอินพูดถูก ฉันฝาก
หัวใจไปให้คนอื่นไปแล้ว ผู้ชายคนนี้เอาหัวใจฉันไปตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน และมันจะอยู่กับเขาตลอดไป
"ดีใจจัง"
"นายทึ่ม แน่ใจแล้วหรอ"
"หมายถึงอะไร"
"ถ้ามีแท แทอาจจะเป็นตัวขัดขวางความฝันของพี่"
"ความฝันที่ไม่มีเธออยู่ไม่ใช่ฝันที่ดีนักหรอก หลังจากวันนี้เป็นต้นไปพี่อยากฝันดีทุกคืน"
ฉันยิ้มไปกับคำพูดของเขา จากนี้ไป ในความฝันหรือความจริง จะมีฉันกับเขาอยู่เคียงข้างกันตลอดไป แต่เดี๋ยว
"นายมานั่งขุดอะไรตรงนี้"
"ก็มาหาของที่เราฝังไว้ด้วยกันน่ะสิ"
"แล้วหาเจอไหม"
"ไม่เจอ พี่ว่ามันต้องมีคนขโมยไปแล้วแน่ๆ"
"ทึ่มมมจริงๆ พี่จะหาเจอได้ยังไง มันฝังอยู่ตรงนี้ที่ไหนล่ะ มันอยู่ตรงนั้นต่างหาก"
"มั่วแล้วแท มันอยู่ตรงนี้"
"งั้นพี่ขุดตรงนี้ไป ส่วนแทจะไปขุดตรงนั้น ดูซิ ใครจะหาเจอ"
"ได้"
ฉันกับพี่จุนซูต่างแยกย้ายกันไปหาของที่ขุดไว้ ฉันน่ะขุดเจอแล้วแหละ แต่ว่าก็ยังนั่งรอให้เขาขุดต่อไป คอยดูซิว่าจะสำนึกได้เมื่อไหร่ว่า
ตรงนั้นน่ะ ต่อให้ขุดให้ตายก็หาไม่เจอ
"แทแท"
"ว่าไง"
"แทแทหาเจอหรือยังเอ่ยย" เขาหันมามองฉัน พลางทำตาปริบๆ รู้ตัวแล้วซินะ
"เจอตั้งนานแล้ว ก็นั่งรออยู่ว่าเมื่อไหร่จะรู้ตัว"
"ใจร้าย"
"อย่ามาทำหน้างอนแบบนั้นนะ ใครใช้ให้พี่ลืมกันล่ะ"
"ไม่ทะเลาะด้วยแล้ว ไหนๆดูซิ ยังอยู่ครบหรือเปล่า"
เรานั่งเปิดกล่องเพื่อดูของที่อยู่ข้างใน มันยังอยู่ครบเหมือนเดิมไม่มีผิด ตั้งแต่รูปถ่ายที่เราถ่ายด้วยกัน หรือไดอารี่ที่เราผลัดกันเขียนเป็น
ประจำ หรือแม้แต่ตั๋วหนังที่เราไปดูด้วยกันครั้งแรก มันก็ยังอยู่เหมือนเดิม
เหมือนกับหัวใจของฉันกับเขาที่อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมตลอดมา และจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
สั๊นน สั้นนนน
แต่ก็นะ เขาก็ได้คู่กันเน๊อะ >/////<
เอารูปมาให้จิ้น ไม่รู้เหมือนกันว่าจุนซูตั้งใจจะวาดใครหรือเปล่า แต่มันเหมื๊อน เหมือนอ่ะ
colors grace.
ความคิดเห็น