คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {ด๊องทิฟ} Soul Mate : ทำนายทายรัก ฉบับฉันกับคุณเนื้อคู่ End 100%
{ด๊องทิฟ}
"ทงเฮ"
"ยุนอา"
ฉันหันไปมองทางคุณเนื้อคู่เพื่อที่จะดูว่าใครมา ฉันถึงกับตะลึงเลยล่ะ ผู้หญิงคนนั้นสวยชะมัดเลย ฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันมองแล้วยังใจเต้น
เลย
"ทงเฮ ช่วยฉันด้วย ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว ฉันไม่มีที่ไปแล้วทงเฮ"
"ใจเย็นๆก่อนยุนอา มีอะไรค่อยๆเล่า"
ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้กับคุณเนื้อคู่เป็นอะไรกัน แต่มายืนกอดกันกลมต่อหน้าต่อตาฉัน ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนแบบนี้ฉันยอมไม่ได้หรอก
นะ ฮึ่มๆ
"โอปป้า" ฉันเรียกเขา เพื่อที่จะให้เขารู้ตัวสักนิดดดดว่าฉันยังยืนอยู่ตรงนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองฉันด้วยสายตาสงสัย
"ใครหรอทงเฮ"
"อะ..เอ่อ..นี่มิยอง เป็น เป็น เพื่อนของฉันน่ะ ส่วนนี่ยุนอานะมิยอง เป็น เอ่อ"
"ฉันเป็นแฟนทงเฮค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
แฟนหรอ ฉันหันไปมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามและคาดหวังให้เขาปฏิเสธ แต่ไม่เลย เขาไม่สบตากับฉันด้วยซ้ำ เฮอะ นี่น่ะ
หรอคนที่เป็นเนื้อคู่ เนื้องอก ของฉัน ฉันมันบ้าไปเองคนเดียวจริงๆ
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอตัวกลับก่อนนะคะ พอดีว่ารบกวนเวลาเพื่อนมามากแล้ว"
ฉันประชดทิ้งทายไว้นิดหน่อย ไม่ได้หวังหรอกว่าเขาจะตามมา เขาไม่ตามมาอยู่แล้ว เขาต้องดูแลแฟนเก่าคนสวยของเขา
ฉันเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อย ไม่อยากรีบกลับไปที่สำนักดูดวง ป่านนี้พ่อกับแม่คงแช่งฉันในใจไปร้อยแปดสิบล้านรอบแล้วแหละ ที่ช่วงสาม
เดือนมานี่ ฉันไม่ค่อยได้ไปช่วยดูดวงเท่าไหร่ ทั้งๆที่แต่ละวัน มีคนมาเข้าคิวรอดูดวงกันเป็นโขยง
ฉันเดินเข้ามาในร้านกาแฟที่ชนกับคุณเนื้อคู่ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ นับจากวันนี้ไปหมอนั่นไม่ใช่คุณเนื้อคู่ของฉันอีกแล้ว
"วันนี้รับอะไรดีคะคุณแม่หมอ แล้วแฟนไม่มาด้วยหรอคะ"
"ขอเค้กชอคโกแลตฟัดจ์ แล้วก็โกโก้ร้อนค่ะ ส่วนแฟน ฉันยังไม่มีค่ะ"
พนักงานเห็นสีหน้าไม่พอใจของฉันตอนพูดเรื่องแฟนก็เลยไม่ถามอะไรต่อแล้วเดินออกไป ไม่นานเค้กกับโกโก้ก็มาเสิร์ฟถึงที่ เขาบอก
กันว่าการกินชอคโกแลตจะทำให้อารม์ดีขึ้น งั้นช่วยทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นให้ได้นะ
"อ้าว คุณมิยอง สวัสดีครับ"
"คุณอึนฮยอก"
"ทำไมวันนี้มาคนเดียวล่ะครับ ทงเฮไม่มาด้วยหรอ" เขานั่งลงโต๊ะเดียวกับฉัน ได้ข่าวว่าฉันยังไม่ได้เชิญนะ
"ไม่มาหรอกค่ะ พอดีว่าแฟนเขากลับมา เขาก็เลยต้องอยู่ดูแล"
"ยุนอาน่ะหรอครับ"
"ค่ะ"
"คุณมิยองอย่าเครียดไปเลยนะครับ ทงเฮน่ะมันเคยรักยุนอามาก พอยุนอากลับมามันก็อาจจะมีหวั่นไหวบ้างเป็นธรรมดาแหละครับ"
นี่จะมาพูดให้ฉันหายเครียด หรือว่าจะมาพูดเพิ่มความเครียดให้ฉันกันแน่เนี้ย
"ค่ะ ฉันไม่เป็นไรหรอก"
"ทงเฮ มันชอบคุณมากนะครับ เอาไปพูดกับคนอื่นไปทั่วว่าคุณคือเนื้อคู่ของมันตามที่ไปดูดวงมา"
"ไม่หรอกค่ะ ฉันไม่ใช่เนื้อคู่ของเขาหรอก แม่หมอคนนั้นอาจจะมั่วก็ได้ ใครจะไปรู้ ฉันขอตัวก่อนนะคะ อ๋อ ฝากจ่ายด้วยนะคะ"
เดือนนึงแล้วที่ฉันไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย ฉันไม่ไปหา ไม่ติดต่อ แต่ก็แอบหวังว่าเขาจะติดต่อกลับมา แต่ก็ไม่เลย เขาหายไป หายไป
เหมือนไม่เคยพบกันมาก่อน ฉันกลับไปใช้ชีวิตเดิมๆ ดูดวงให้คนนู้น คนนี้ไปวันๆ สักวันนึงฉันจะถูกจับเข้าคุกข้อหาต้มตุ๋นหลอกลวงไหม
นะ อ๋อ ตอนนี้ฉันนะเพิ่มความน่าเชื่อถือด้วยการแต่งตัวแบบวันแรกที่เจอเขาครั้งแรกด้วยนะ ฉันว่ามันดูขลังๆดี
"ขอโทษนะครับ ผมมาดูดวงครับ"
"ทราบแล้ววค่ะ มาที่นี้คงไม่ได้มะ...มาซื้อของหรอกชะ..ใช่ไหมคะ"
"ครับ วันนี้ผมจะมาดูดวงเรื่องความรักอีกครั้งครับ"
"เชิญนั่งค่ะ"
"ครับ ผมอยากถามว่าเนื้อคู่ของผมที่แม่หมอเคยบอกไว้ครั้งนั้น เขาปรากฏด้วยหรือยังครับ"
ฉันทำเป็นท่องมนต์ไปมั่วๆ ฉันเห็นเขาแอบขำด้วยหรือว่าเขาจะจำได้ว่าคราวที่แล้วฉันไม่ได้ท่องแบบนี้ ไม่นะ ตั้งสี่เดือนแล้ว เขาจะจำได้
ได้ยังไง
"ยัง คุณยังไม่เจอเนื้อคู่คนนั้น"
"แต่ผมว่าผมเจอแล้วนะครับ"
"ถ้าคุณคิดว่าคุณเจอแล้ว แล้วจะมาดูดวงกับฉันเพื่ออะไร"
"เพราะว่าเขาหายไป ผมเลยอยากรู้ว่าผมจะได้เจอเขาอีกไหม"
"ไม่เจอ ไม่มีทางเจอ"
"คุณแม่หมอยังไม่ได้ท่องมนต์เลยนะครับ เห็นแล้วหรอ"
"ท่องครั้งเดียวก็พอแล้วย่ะ เห็นหมดทุกอย่าง"
"อ๋อ ไม่มีทางเจอเลยหรอครับ แต่ผมอยากเจอเขามากนะครับ ผมจะทำยังไง"
"จะเจอไปทำไม คุณก็มีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่หรอ"
"เอ๊ะ คุณแม่หมอรู้ได้ยังไงครับ"
"เอ่ออ ก็บอกแล้วไงว่าเห็นทุกอย่าง"
"แสดงว่าคุณแม่หมอเห็นผิดแล้วล่ะครับ เพราะถ้าคุณแม่หมอบอกว่าผมมีแฟนแล้ว แต่ไม่ใช่เธอคนนั้น แสดงว่าคุณแม่หมอดูผิดแล้วครับ
คุณแม่หมอเนี้ยไม่แม่นเลยนะครับ"
"ไม่แม่นก็ไม่ต้องดูแล้ว เชิญออกไปได้แล้ว"
ฉันลุกเตรียมเดินขึ้นห้อง แต่นายนั่นก็เอามือมาคว้าแขนฉันไว้ซะก่อน แต่ที่ต้องตกใจมากกว่านั้นก็คืออยู่ดีดีนายนี่ก็ดึงฉันเข้าไปกอด
"ปล่อยนะ มากอดฉันทำไมเล่า"
"มิยอง คิดถึงจัง"
"ใครมิยอง อะไร พูดบ้าอะไรของคุณเนี้ย" เขารู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน ไม่ได้ ต้องปฏิเสธหัวชนฝา
"ตาแบบนี้ เสียงแบบนี้ ภาษาเกาหลีเพี้ยนๆแบบนี้ มีแค่มิยองของฉันเท่านั้นแหละ"
"บ้า เดี๋ยวนี้ภาษาเกาหลีฉันคล่องแล้วนะ"
"นั่นไง เธอคือมิยองจริงๆด้วย"
"เออใช่ ฉันเอง แล้วยังไงล่ะ มีอะไรไหม"
"เปิดหน้าก่อนสิ เธอปิดหน้าปิดตาแบบนี้ ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองคุยอยู่กับคนบ้า"
"นายยย!!"
ถึงจะอยากด่าก็ด่าไม่ออก ก็เล่นทำหน้าน่ารักแบบนั้น ฉันจะไปด่าลงได้ยังไง ไอ้หัวใจไม่รักดี แค่เห็นเขาแค่นี้ก็จะอภัยให้เขาแล้วหรือไง ฉันยอมเอาผ้าคลุมหน้าออก เพราะก็รู้สึกอย่างที่เขาพูดจริงๆแหละ
"มิยอง ฉันกับเธอเราเป็นเนื้อคู่กันจริงๆหรือเปล่า"
"ไม่ใช่ ฉันก็แค่ดูไปมั่วๆ พูดไปมั่วๆ แค่นั้นเอง"
"คนโกหก"
"ใช่ ฉันโกหก และถ้านายมาตามหาฉันที่นี่เพราะว่าฉันเป็นเนื้อคู่อะไรของนายน่ะ นายก็กลับไปเหอะ ฉันพูดไปมั่วๆเท่านั้นเอง"
"เธอหลอกฉัน แล้วจะมาไล่ฉันง่ายๆอย่างนี้ได้ยังไง เธอต้องชดใช้"
"จะให้ฉันชดใช้อะไรล่ะ ฉันไม่มีเงินหรอกนะ"
"ฉันไม่เอาหรอกเงินน่ะ เธอต้องชดใช้ฉันด้วยการเป็นเนื้อคู่ของฉันตลอดไป ไม่มีสิทธิ์ไปเป็นเนื้อคู่คนอื่นด้วย"
"นี่ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่อเนื้อคู่อะไรนั่นน่ะ ฉันมั่ว นายจะเชื่ออะไรนักหนา"
"ฉันไม่ได้เชื่อเธอ แต่ฉันเชื่อหัวใจของฉัน ฉันใช้หัวใจของฉันดู แล้วมันก็บอกว่าเนื้อคู่ของฉันคือเธอ"
"โอปป้า"
"ฉันมีแค่เธอคนเดียวนะ ฉันกับยุนอาเราเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้น"
.
.
.
"มิยอง ซารังเฮ"
"โอปป้า ไม่ใช่สิ คุณเนื้อคู่ ซารังเฮ"
เอ๊ะ ทำไมคุณเนื้อคู่ต้องขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆด้วยเนี้ย เหวอออ ใกล้ไป ใกล้ไปแล้วนะ คุณเนื้อคู่ ใกล้จนเห็นสิวเสี้ยน รูขุมขน ริ้ว
รอยบนใบหน้าหมดแล้วนะ
จุ๊บบบบบ -3-
"ฉันรักเธอ คุณเนื้อคู่"
จบแล้วค่ะ ถูกใจกันไหม กับเรื่องของด๊องทิฟ
ไรท์เตอร์มักจะสมองแล่นตอนดึกๆ ยังไงก็ช่วยเม้นกันด้วยนะคะ
^________________________^
มิยอง "โอปป้า เห็นมั้ย มีคนรู้หมดเลยว่าเราจุ๊บกันนน"
ทงเฮ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราหลบหลังหมอนกันก็ได้"
เย้ยยยยยย!!
colors grace.
ความคิดเห็น