คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
ลืมตา.. ก่อนจะพบว่าไม่มีเธอ.. อยู่บนโลกใบที่เคยเจอ.. กับความรัก..
นี่ฉันจะร้องเพลงหาหมีพูห์อะไร..
ลืมตาแล้วนะ ตอนนี้ทุกคนตื่นกันหมดแล้ว ฉันตื่นเป็นคนสุดท้าย.... แต่ทันทีที่ยกแผ่นหลังขึ้นมาจากพื้น ก็รับรู้ถึงแรงกระแทกที่แก้มด้านขวาอย่างรุนแรงจนหน้าหัน
“อ้าวขอโทษค่ะพี่ ฉันมองไม่เห็นว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ” ยุนอาหันหน้ามาพูดใส่ฉันนิดนึง และไปวิ่งกับแทยอนต่อ
..รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างติดอยู่ที่พุง..
“อย่าไปจับมัน ฉันลองงับของสิก้าไปแล้ว มันเอาออกไม่ได้” ซันนี่พูด ปรายตามองไปทางเจสสิก้าซึ่งตอนนี้นอนเกาพุงที่เต็มไปด้วยรอยฟันอย่างเหงาหงอย
“เจสสิก้า..” ฉันเรียก หวังจะให้เธอหยุดทำอะไรน่าอนาถแบบนี้ซักที
“ฉัน..” เจสสิก้าพูดเบาๆ “ฉันหิว.....แมว”
ห้าวินาทีหลังจากนั้น แจกันก็ถูกเขวี้ยงเข้าใส่หน้านาง เสียงกระเบื้องแตกเรียกความสนใจจากทุกคนได้ดี ยุนอารีบวิ่งมาดูพี่สาวอย่างรีบร้อน ฉันหันไปมองหน้าซันนี่ที่เป็นคนขว้าง.. เธอเริ่มร้องไห้และพึมพำว่าไม่ได้ตั้งใจ.. ของเหลวหยดลงที่พื้นพรมสีขาวจนกลายเป็นดวง.... แต่เดี๋ยวนะ ทำไมมันไม่เป็นสีแดงล่ะ เลือดอีเงิงมันไม่มีฮีโมโกบินเหรอ!
สภาพเจสสิก้าที่จินตนาการได้ว่าคงถูกเศษแจกันบาดจนเหวอะหวะ ฉันคงไม่อาจทนเห็นสภาพเพื่อนรักเป็นเช่นนั้น แต่มันจำเป็น..
3....
2....
....1
กลั้นหายใจเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเพื่อนรัก ก่อนจะพบว่า.......
ทำไมมันไม่เป็นอะไรเลยวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ซันนี่โยนพลาดไปหน่อยน่ะ มันมากระแทกกับฟันฉันเข้าพอดี โธ่.. เสียดายแจกัน แตกหมดเลยดูสิ..”
เจสสิก้าพูดด้วยสีหน้าระอา และเริ่มพร่ำเพ้อถึงเศษแจกันที่แตกกระจาย นี่มึงเป็นคนป่ะคะ ฉันว่าฉันน่ากลัวแล้วนะ แต่มึงน่ากลัวกว่ากูอีก สิ่งนี้คืออะไรใครตอบอ้วนที
“นี่กี่โมงแล้ว” เสียงซอฮยอนหยุดความตะลึง.. ตะลึง.. ตะลึง.. ตะลึงตึ๊งตึงตึงตึ่งตะลึงตึ่งตึ่ง.. ของทุกคนได้ชะงัดนัก แต่ละคนมองไปรอบๆห้อง เห็นมีนาฬิกาอยู่เรือนเดียว บอกเวลาประมาณบ่ายโมง
“เราหลับไปสองนาทีเลยนะเนี่ย” ยุนอาพูด “หรือนาฬิกามันตายคะ นี่มันรุ่นพี่ทิฟฟานี่ใช่มั้ย..”
“อ๋อ รุ่นป้าน่ะเหรอ..” เจสสิก้าเติมคำตอบลงในช่องว่างให้ฉัน .. แหม ตอบถูกซะด้วย เอาไปสองบาท!!
..คือวันหลังไม่ต้องก็ได้นะ! อีสวย! อียูนิคสไตล์! อีบาร์บี้เกิร์ล! เดี๋ยวทุบเงิงแตกเบยยย!! วันไหนไม่มีเงิงแล้วจะรู้สึก!!!
และทุกคนก็เริ่มสติแตก
ซอฮยอน.. แคะขี้มูกมากินเล่นแล้วบ่นว่าเค็มไปหน่อย
ฮโยยอน.. สะบัดผมไปติดอยู่กับพัดลมเพดาน ส่งผลให้เธอลอยหมุนเป็นวงกลมตามพัดลมเหนือหัวพวกเรา
ยุนอา.. รองับเศษผมของฮโยยอนที่โดนปั่นกลายเป็นฝอย
เจสสิก้า.. แกว่งฮโยยอนให้หมุนเร็วขึ้น
ยูริ.. จ้องหน้าตัวเองในกระจก สะกดจิตตัวเองว่ากูผอม กูผอม..
แทยอน.. นั่งลงกับพื้นและเริ่มร้องไห้หาแม่
เห็นได้ชัดว่าห้องทั้งห้องไม่มีใครปกติซักคน แต่ทันใดนั้นซูยองก็ชี้ไปที่ร้านข้าวมันไก่อีกฝั่งนึง คนขายกำลังตำส้มตำและหักขาไก่ต้มลงไป ปลาทองย่างนั่นดูน่ารักดี แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เมื่อยุนอาหยุดไล่งับผมฮโยยอนและชี้ไปที่ชายคนหนึ่ง ท่าทางเหมือนกำลังเมา เขานั่งอึ๊อยู่ข้างร้านข้าวมันไก่อย่างเมามัน หน้าตาได้อารมณ์ทีเดียว
แต่ตอนที่จะวิปริตไปกว่านี้ ป้าเจ้าของร้านก็ยกแผ่นป้ายขึ้นที่เขียนอะไรบางอย่างขึ้นมา
“ถึงสาวๆที่น่ารักทุกคน พวกเราเป็นแอนตี้แฟน.. ยินดีต้อนรับสู่สลัมสีขาวสุดแสนวิเศษแห่งนี้..
เราจะบอกอะไรให้ฟังนะ.. เราอ่ะ แค็ปรูปทำร้ายพวกเธอไว้เยอะมากเลยแหละอิอิ แต่เราจะไม่บอกหรอกว่าพวกเรามีกันอยู่สามคน ชื่อกึ๋ย กึ๋ม และกึบ เดี๋ยวพวกเธอรู้ และพวกเราก็จะไม่บอกอีกเช่นกันว่าพ่อข้าฆ่าพ่อเจ้าเจ้าเลยฆ่าพ่อข้าถ้าพ่อเจ้าไม่ฆ่าพ่อข้าข้าคงไม่ฆ่าพ่อเจ้าแต่พ่อเจ้ามาฆ่าพ่อข้าข้าเลยฆ่าพ่อเจ้า
เรามาเล่นเกย์กันเถอะ
กฎพวกนี้เธอควรจะรู้เอาไว้นะ
1. อย่าพยายามออกไปจากสลัมแห่งนี้ เพราะเราไม่ได้ล็อกประตู
2. พวกคุณทุกคนมีมาโมมิอยู่ที่พุง ถ้าพวกคุณแดกเยอะเกินไป มันจะทำโทษพวกคุณเล็กๆน้อยๆ จะลองดูก็ได้
3. สิ่งที่พวกคุณต้องทำ คือหาแผ่นซีดีพุด เดชอุดมอัลบั้มใหม่ล่าสุดลิมิเต็ดอิดิชั่นให้เจอ
พวกคุณต้องแบ่งออกเป็นหนึ่งทีม คนที่เหมือนกะเทยมากที่สุดจะได้เป็นหัวหน้า
เกย์นี้ยากมาก มีกฎสองข้อ...
1.ทุกๆ48วินาทีของเวลา48นาทีของ3ชั่วโมง ควรจะทำอะไร เมื่อถึงตอนนั้นพวกคุณจะรู้เอง
2.สองคนสุดท้ายที่ยังปกติอยู่ ก็คือสองคนสุดท้ายที่ยังปกติอยู่ จบนะ บาย
จาก แอนตี้แฟน...”
“มันต้องการอะไรเหรอซูยอน” ซันนี่ถามเจสสิก้า
“อย่าเรียกฉันว่าซูยอน อีเตี้ย” เจสสิก้าตอบกลับมา และซันนี่ก็ถูกฟรีซ
ฉันเรียกสติกลับมา ทุกอย่างยังปกติ นาฬิกาบอกเวลา...ก็ยังปกติ
แต่แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ว่าไงสาวๆ.....”
ความคิดเห็น