[Fic Reborn] รักนี้...ไม่จบง่ายๆหรอก

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 ( 55 %)

© Tenpoints !

หลังจากที่ทุกคนวิ่งเข้าไปในปราสาทแล้ว
พวกเขาก็ได้พบกับ...
ผู้พิทักษ์วองโกเล่ทุกคนที่กลับมาจากภารกิจ
"โอ๊ส~สึนะ"ยามาโมโตะทักสึนะ
"อ่า เป็นยังไงบ้าง ยามาโมโตะ"สึนะถามยามาโมโตะ
"ไง ซาวาดะ!"พี่ชายของเคียวโกะยังคงสุดขั้วเหมือนเดิม
"อ้าว ไงครับ วองโกเล่"แรมโบ้ทักทายสึนะ และ...
"ผมเกลียดการสุมหัว ขอตัวล่ะ"ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร อันนี้ = ='
"เอาล่ะ ทุกคนคงเหนื่อยกันมากสินะ งั้นเราเข้าไปทานข้าวกันเถอะ"สึนะบอกผู้พิทักษ์ทั้งหก
"เอาล่ะค่า~! เคียวโกะจัง โคลมจัง ไปทำอาหารกันเถอะค่ะ!"ฮารุบอกเคียวโกะและโคลม
"จ่ะ/ค่ะ"แล้วสาวๆทั้งสามคนก็วิ่งเข้าครัวเพื่อที่จะไปทำอาหาร
"ไงจ๊ะ สาวทั้งหลาย"เสียงดนตรีประกอบชวนสยองมาแล้ววว
"อ่ะ อาเจ๊ อ๊าาาา คร่อก~"โกคุเดระสลบลง
"คะ คุณเบียงกี้!"ฮารุเรียกชื่อของเบียงกี้
"แหม ฮายาโตะล่ะก็ คิดถึงพี่สาวมากจนเกิดอาการกำเริบเลยหรอ?"เบียงกี้พูดกับโกคุเดระ พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
"อะ ออกไปน๊าาาาาา อาเจ๊"โกคุเดระโอดครวญ
"บะ บะ เบียงกี้ อย่าไปแกล้งโกคุเดระคุงอย่างนั้นสิ"สึนะบอกเบียงกี้
"แหม ไม่เป็นไรหรอกน่า"เบียงกี้ตอบสึนะ
"อาหารเสร็จแล้วค่า"ฮารุวิ่งมาบอกทุกคน
"งั้นเราไปทานกันเถอะ"สึนะบอกผู้พิทักษ์ทั้งหมด

หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเสร็จแล้ว...

“เอาล่ะ เคียวโกะ โลม ฮารุ โกคุเดระ เราขึ้นไปวางแผนกันเถอะ!”สึนะบอกกับโกคุเดระ เคียวโกะ โคลม และฮารุ

“ค่า~!”ฮารุตอบกลับอย่างอารมณ์ดี

“ครับ! รุ่นที่ 10!”หนุ่มวายุทำท่าทางมั่นใจสุดๆ(?)

“จ่ะ ^^”เคียวโกะตอบกลับพร้อมกับยิ้ม

“ค่ะ บอส”โคลมตอบอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่นัก

“นี่ สึนะ นายไม่เคยคิดที่จะชวนฉันบ้างเลยหรือไง?”รีบอร์นถามสึนะ

“อึ๋ย~! รีบอร์น!”แต่มารู้ตัวตอนนี้ สายไปแล้วล่ะลูกเอ๋ย! (โดนรีบอร์นกระโดดถีบหน้า)

“ดีจ้า~!”รีบอร์นพูดด้วยน้ำเสียงที่กวนบาทา(สุดๆ = =)

“รีบอร์น~~~~~<3”คงไม่ต้องเดานะ ว่าใคร = =

“ดีจ้า! เบียงกี้ ไม่ได้เจอกันนาน สวยขึ้นนี่!”รีบอร์นบอกกับเบียงกี้

“แหม~~~~~ รีบอร์นล่ะก็ อย่างนี้ฉันก็เขินแย่ล่ะสิ (_///_ )( _///_)”