ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] รักนี้...ไม่จบง่ายๆหรอก

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 แผนการแรก เริ่มได้!

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 55


    © Tenpoints !
    ทางด้านฮารุ
    "แฮ่ก แฮ่ก คุณโกคุเดระอยู่ไหนล่ะเนี่ย"หญิงสาวบ่นขณะที่วิ่งตามหาชายหนุ่มที่ชื่อว่า "โกคุเดระ ฮายาโตะ"
    และพอเธอเลี้ยวไปทางขวามือปุ๊บ
    "อ๊ะ โอ้ย เจ็บ TOT"หญิงสาวพูด
    "นี่ ยัยต๊อง เวลาเดินน่ะ ดูทางหน่อยสิฟะ!"นั่น เสียงโวยวายมาแล้ว
    "แฮ่ก แฮ่ก เจอซัก ที"หญิงสาวพูด
    "มีธุระอะไรกับฉันหรือไง ยัยต๊อง อ๊ะ หรือว่าเธอ..."โกคุเดระยังพูดไม่ทันจบ ฮารุก็ขัดขึ้นมาซะก่อน
    "อย่ามาคิดอะไรพิเลนๆแบบนั้นนะคะ คือว่า...มีเรื่องอยากให้ช่วยค่ะ"ฮารุบอก
    "มีอะไรล่ะ? ว่ามาสิ"โกคุเดระถามฮารุ
    "คือว่า... แผนการค่ะ!"แล้วฮารุก็เล่าให้โกคุเดระฟัง

    พอเล่าจบปุ๊บ

    "หา! มันเสี่ยงต่อการเปลี่ยนใจมากเลยนะ ยัยต๊อง!"โกคุเดระบอกฮารุ
    "ค่ะ! ถึงยังไง ฮารุก็ต้องลองเสี่ยงดูค่ะ"หญิงสาวพูดอย่างมุ่งมั่น
    "เฮ้อ~ช่วยไม่ได้แฮะ แต่ถ้าเธอบอกว่า "เพื่อรุ่นที่ 10" แล้วล่ะก็ ฉันยอมก็ได้!"นั่น อะไรๆก็รุ่นที่ 10
    "เย้! คุณโกคุเดระใจดีจังเลยค่ะ!"ฮารุพูดอย่างดีใจ พร้อมกับกอดโกคุเดระ
    "อืมๆ ซาซางาวะ ตกลงแล้วใช่ไหม?"โกคุเดระถามฮารุ
    "ค่ะ เคียวโกะจังตกลงแล้วล่ะค่ะ ว่าจะทำตามแผนนี้ ^^"
    "งั้น...ก็ โอเค"โกคุเดระตอบอย่างเบื่อหน่าย

    "งั้น เราเริ่มแผนการวันนี้เลยนะคะ! O_<"

    ทางด้านเคียวโกะและโคลม
    "อ๊ะ มาแล้วค่า เคียวโกะจัง โคลมจัง"ฮารุวิ่งมาทางโคลมและเคียวโกะ และตามมาด้วยโกคุเดระ(ที่ไม่เต็มใจเท่าไหร่)
    "คือว่า ฮารุคิดว่าจะเริ่มแผนการวันนี้เลยน่ะค่ะ!"ฮารุพูดอย่างร่าเริง
    "วันนี้เลยหรอจ๊ะ?"เคียวโกะถาม
    "ใช่ค่ะ วันนี้เลยค่ะ!"ฮารุตอบข้อสงสัยของเคียวโกะ
    "งั้น...เราเริ่มกันตอนนี้เลยไหมคะ?"โคลมเอ่ยถามทั้งสามคน
    "คุณโกคุเดระ/โกคุเดระคุง พร้อมไหมคะ/พร้อมไหมจ๊ะ?"เคียวโกะและฮารุถามโกคุเดระพร้อมกัน
    "อื้ม!"โกคุเดระตอบอย่างมั่นใจ
    "เคียวโกะจัง/ซาซางาวะ พร้อมไหมคะ/พร้อมไหม?"ฮารุและโกคุเดระถามเคียวโกะพร้อมกัน
    "พร้อมแล้วจ๊ะ"เคียวโกะตอบอย่างหวั่นๆ
    "ฮารุจัง/ยัยต๊อง พร้อมไหมจ๊ะ/พร้อมไหม?"เคียวโกะและโกคุเดระถามฮารุพร้อมกัน
    "พร้อมแล้วค่า~!"ฮารุตอบอย่างเด็ดเดี่ยว
    "งั้น เราเริ่มแผนการได้แล้วล่ะค่ะ"โคลมพูดขึ้น
    " 3   2   1 เริ่มได้ค่ะ!"โคลมพูด
    "โอ้ว!"โกคุเดระ,ฮารุ และเคียวโกะพูดพร้อมกัน

    มาดูแผนการกันดีกว่า
    แผนแรก
    'เคียวโกะจังคะ เคียวโกะจังต้องควงแขนคุณโกคุเดระ แล้วเดินผ่านคุณสึนะไปนะคะ
    แล้วทำเป็นสนิทกันมากๆด้วยนะคะ ต้องพยายามหัวเราะ แล้วก็ยิ้ม นะคะ
    อีกอย่างนะคะ! ต้องทำเป็นไม่เห็นคุณสึนะด้วยนะคะ เข้าใจนะคะ!?!?!?'
    เคียวโกะทบทวนแผนการแรกในหัว

    'คุณโกคุเดระคะ ต้องทำตัวให้ร่าเริงนะคะ
    ทำเป็นสนิทสนมกันด้วยนะคะ
    เวลาพูดอะไรก็...หัวเราะ แล้วก็ยิ้มด้วยนะคะ ทำตัวให้เป็นธรรมชาติด้วยนะคะ
    ทำเป็นไม่เห็นคุณสึนะด้วยนะคะ เข้าใจนะคะ!'
    โกคุเดระทนทวนแผนการแผนแรกอีกครั้ง
    "เอาล่ะ งั้นเราทำตามที่ยัยต๊องกำหนดไว้เถอะ"โกคุเดระหันไปบอกเคียวโกะที่ยืนอยู่ข้างหลัง
    "จ๊ะ"เคียวโกะตอบสั้นๆ ง่ายๆ(?)
    และตอนนี้ ทั้งคู่เดินไปด้วยกัน เพื่อที่จะหาเป้าหมาย
    แต่ไม่ต้องหายากที่ไหน ในเมื่อเป้าหมายนั้น เปิดประตูห้องๆหนึ่งออกมาเจอพวกเขาทันที
    โกคุเดระและฮารุเริ่มตามแผนการทันที
    ทั้งสองทำได้ดีกว่าที่ฮารุคิดไว้
    และดูเหมือนว่า...สึนะคงอึ้งกับเหตุการณ์นั้นอยู่
    ฮารุและโคลมที่แอบดูเหตุการณ์นั้นอยู่ ดีใจมากที่เป็นไปได้ดี
    และสึระ ที่เห็นเหตุการณ์นั้น รีบเรียกเคียวโกทันที
    "เคียวโกะจัง...เป็นอะไรไปน่ะ?"สึนะพูดพร้อมกับเดินไปทางเคียวโกะและโกคุเดระ
    ตอนนี้โกคุเดระและเคียวโกะหยุดเดินแล้ว และตอนนี้ เคียวโกะกำลังนึกแผนที่ฮารุบอกไว้อยู่

    'ถ้าคุณสึนะเห็น แล้วเรียกเคียวโกะจัง เคียวโกะจังต้องหยุดเดิน แล้วหันมาพูดกับคุณสึนะว่า
    มีอะไรหรอจ๊ะ สึคุง? ถ้าไม่มีอะไร ฉันจะได้ไปเดินเล่นกับโกคุเดระคุงที่สวนหลังปราสาท
    ให้บอกอย่างนี้นะคะ'
    เคียวโกะทบทวนอีกที

    "มีอะไรหรอจ๊ะ สึคุง? ถ้าไม่มีอะไร ฉันจะได้ไปเดินเล่นกับโกคุเดระคุงที่สวนหลังปราสาท"เคียวโกะพูดตามที่ฮารุบอก
    "เคียวโกะจัง...ทำไมทำกับฉันอย่างนี้ล่ะ?"สึนะพูดพร้อมกับทำหน้าเศร้า

    'ถ้าคุณสึนะพูดอะไรขึ้นมาอีก ก็บอกไปว่า
    ถ้างั้น ฉันไปก่อนนะจ๊ะ สึคุง แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ
    พูดตามนี้นะคะ เคียวโกะจัง'
    เคียวโกะนึก

    "ถ้างั้น ฉันไปก่อนนะจ๊ะ สึคุง แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ"เคียวโกะพูดพร้อมกับเดินไปทางสวนหลังปราสาทกับโกคุเดระ
    "เคียวโกะ จังง....."สึนะแทบไม่มีแรงจะพูด
    "มันเกิดอะไรขึ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!"สึนะตะโกนลั่นระเบียงทางเดิน

    ___________________________________________________________________________________________________
    เฮ้อ! รู้สึกตอนนี้จะยาวขึ้นมาหน่อยนะเนี่ย = ='(นิ๊ด เดียว)
    คิดว่าคง...สนุกนะคะ
    "ไม่สนุกขออภัยค่ะ T[[[ ]]]T
    ตอนหน้า มันส์กว่านี้แน่(มั้ง)
    อุตส่าห์แต่งให้ยาวขึ้น แต่กลับไม่สนุกเลย ฮือฮือ

    นักอ่านที่ดี อ่านจบแล้วต้องคอมเมนท์ด้วยนะจ๊ะ ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×