วังวนรัก

ลำดับตอนที่ #1 : วังวนรัก

…มาร์ก…เขามีความแค้นที่ต้องสะสาง…

…บุษบัน หรือ บัว…หล่อนเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ต้องรองรับความแค้นที่ไม่ได้ก่อจากเขา…

…ใครจะเป็นผู้ที่ต้องตกอยู่ในวังวนของความแค้นนี้ เขาหรือเธอ?…

…………………………………………………………………………………

ร่างบางของหญิงสาวชาวไทยที่มีใบหน้าหวาน ดวงตากลมโตสดใสเต็มไปด้วยประกายความแจ่มใส ริมฝีบางหนาแต่อวบอิ่ม ทำให้ใบหน้าหล่อนดูน่ารักเพิ่มขึ้นไปอีก สองแขนขาวนวลหอบเอาอุปกรณ์การวาดรูป ทั้งม้วนกระดาษแผ่นใหญ่ กระเป๋าใส่สีแบบต่างๆรวมทั้งพู่กันตั้งแต่เบอร์เล็กสุดจนถึงเบอร์ใหญ่สุด

หล่อนทำงานในบริษัทของพี่แพท สามีของพี่น้ำรุ่นพี่ของหล่อน หล่อนเป็นมัณฑนากรฝีมือดีคนหนึ่งของบริษัทเชียวหล่ะ วันนี้หล่อนลืมเอารูปวาดสีน้ำที่หล่อนวาดไว้มาด้วย ทำให้หล่อนต้องเสียเวลากลับไปเอาที่ห้องพัก ขาเรียวที่อยู่ภายใต้กางเกงเสล็คสีดำรีบจ้ำอ้าวไปยังสถานที่ทำงานที่อยู่ไม่ไกลออกไปนัก

“เฮ้อ~ กว่าจะถึงเล่นเอาเหนื่อยแทบแย่” ร่างบางบ่นอุบอิบเบาๆกับตนเองเมื่อล้วงล้ำเข้ามาในที่ทำงาน

“บ่นอะไรจ๊ะสาวน้อย” ฮอลลี่ มัณฑนากรรุ่นพี่ของหล่อนทักขึ้นเมื่อเห็นรุ่นน้องวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา

“พอดีว่าวันนี้บัวลืมเอารูปวาดสีน้ำที่ต้องเอามาให้ลูกค้าหน่ะค่ะ ก็เลยต้องวิ่งกลับไปเอาอีกรอบ แหะๆ” บุษบัน หรือ บัว บอกกับรุ่นพี่ไป ท้ายประโยคหัวเราะออกมาแบบแห้งๆ

ใครๆในที่นี้ก็รู้ถึงอาการขี้ลืมของสาวน้อยตรงหน้านี้กันทั้งนั้น ฮอลลี่ส่ายหน้าเบาๆกับความเป๋อของหญิงสาวตรงหน้า และบอกให้หญิงสาวเข้าไปหาคุณแพทริกในห้องทำงานด้วย


“ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูของห้องทำงานของเจ้าของบริษัทตกแต่งภายในที่เป็นอันดับหนึ่งของประเทศดังขึ้น เจ้าของห้องเอ่ยอนุญาตขณะที่กำลังง่วงอยู่กับการเซนต์เอกสารตรงหน้า

“แหะๆ พี่แพท บัวเองค่ะ” ร่างบางโผล่หน้าพร้อมกับรอยยิ้มมาให้กับเจ้าของห้อง

“อ้าวบัว เข้ามาก่อนสิ” แพทริกเงยหน้ามองผู้มาใหม่ เอ่ยชวนอย่างยินดี

“พี่แพทเรียกหาบัว มีอะไรหรอคะ?” ทันทีที่ทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามกับเจ้าของห้องก็เอ่ยถามออกมาอย่างใจร้อน ก็ฮอลลี่มองเธอแบบยิ้มๆมาตั้งแต่ข้างนอกแล้ว ได้ข่าวว่ามีข่าวดีมาให้เธอได้เฮด้วย

“ใจร้อนจริงๆเลยนะเรา…พอดีว่ามีลูกค้าคนหนึ่งเขาเห็นการออกแบบของเราแล้วติดใจหน่ะ เขาก็เลยจะให้เราออกแบบตกแต่งรีสอร์ทให้เขาหน่อย”

“จริงหรอคะ…ว้าว! ตกลงค่ะ”

“ยังไม่ทันคุยรายละเอียดเลยนะ ตกลงซะแล้วน้องสาวพี่” ชายหนุ่มที่ไม่โสดหัวเราะเบาๆกับท่าทางของหญิงสาว ดวงตาที่โตอยู่แล้วก็โตเพิ่มขึ้นไปอีกกับความตื่นเต้น กลัวว่ามันจะหลุดออกมานอกเบ้าเสียก่อนนะซี่

“ก็…มันน่าสนใจไม่น้อยเลยนี่คะ” ยังมีหน้ามาต่อล้อต่อเถียงกับเขาอีกนะสาวน้อย เหอๆๆ

“งั้นเป็นว่าพี่ให้เราทำงานนี้นะ ส่วนงานที่ค้างๆอยู่ก็ให้ฮอลลี่ช่วยสานต่อแล้วกันนะ” เจ้าของห้องกล่าวต่ออย่างอารมณ์ดี

“เออะ…พี่ให้เราพักร้อนได้เดือนนึง เผื่อเอาเวลาไปคิดไอเดียตกแต่งรีสอร์ทนะ”

“ขอบคุณค่ะพี่แพท …เมื่อไหร่พี่แพทจะมีเจ้านายน้อยให้พวกเราสักทีหล่ะค้า…อิอิ” บุษบันหันมาล้อชายหนุ่มก่อนที่จะรีบเผ่นออกจากห้องไป ปล่อยให้ร่างสูงนั่งเขินๆอยู่ตามลำพัง


ชายหนุ่มร่างสูงนั่งนั่งสบายๆอยู่ทางตอนหลังของรถยุโรปราคาแพง แต่ดวงตาสีเขียวปนน้ำเงินกำลังจับจ้องอยู่ที่ร่างบางของหญิงสาวชาวไทยที่กำลังเดินอย่างเพลิดเพลินในสวนสาธารณะของเมืองแห่งนี้อย่างดุดัน ในมือหนาถือรูปถ่ายของใครคนหนึ่งไว้แน่น จ้องมองมายังรูปถ่ายในมือราวกับว่าจะให้คนในรูปกลายเป็นเถ้าถ่านจากเปลวไฟในดวงตาแล้วพูดกับคนในรูปอย่างโกรธแค้นว่า

“น้องสาวของแกต้องชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนกับที่แกทำกับมินนี่ไว้”

มือหนาขยำรูปของผู้ชายคนนั้นอย่างไม่มีชิ้นดี ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มเย็นออกมาให้เห็น พร้อมกับสั่งให้ลูกน้องขับเคลื่อนรถไป

“แล้วเราจะได้พบกันไม่ช้า สาวน้อย หึหึ”