วันเวลาของเรา

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมแล้วนะ

           ……16 พ.ค. 48.........





          ..........เปิดเทอมวันแรกของม.4 คิดถึงเพื่อนๆอย่างรุนแรง  เจอน่าพวกมันอดคิดถึงวันเก่าๆไม่ได้

      นิสัยยังไงก็ยังงั้น  วันๆไม่มันทำอะไรกันหลอก เริ่มจากไอ้ต้น คอยแต่นั่งมองสาวที่เดินผ่านไปผ่านมา

      อยู่แถวบันไดนั่นแหละ ยายจ๋า คุณเธอก็เหมือนกันดูหนุ่มๆไปทั่ว ขอให้บอกเถอะอยากรู้จักคนไหน

      คุณเธอรู้จักหมด <จัดให้>แต่ยังน้อยกว่ายายจี้ คุณเทอสุดๆ มีหนุ่มๆมาลุมจีบ มั่นใจ แต่โหดว่ะ

      แต่ไอ้พวกน่าหล่อก็ไม่สนก็ยายจี้มันสวยซะขนาดนั้น มันรักเดียวใจเดียวมันไม่สนหลอกไอ้พวกน่าหล่ออ่า

      จะดีใจดีมั้ยเนี่ย มีหนุ่มๆมาลุมขายขนมจีบเพื่อนเรา เป็นเราไม่ได้ จะวิ่งเข้าไปหาเลยก็แต่ล่ะคนที่มาจีบ

      น่าหล่อกระแทกใจมาก มีเพื่อนน่ารักก็มีโชคไปกว่าครึ่งแล้ว คติประจำใจคนสวยๆอย่างเรา

     สวยในป่าช้านะแต่ว่า ส่วนคนที่เดินมาไกลๆขาขาวๆไม่ใช่ดารานางแบบที่ไหนหลอก ยายตาลเอง

      เค้านะเชี่ยวชาญเรื่องคอมจริงจริ๊ง แต่ทำไม คอมที่บ้านถึงพังได้ทุกวีทุกวัน<ชีวิตมันชีช้ำจริงๆเลย>

      เวลาผ่านไป 10 นาที  เจกับเฟียก็เดินมา คู่นี้นะ เป็นอะไรที่ขาดกันไม่ได้เหมือนปาท่องโก๋ซะงั้น

      พวกเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน น่าเสียดาย ก็ต่างคนต่างความฝัน เอ๋ย! ลืม2 สาว

      คนแรกสาวน้อยผู้เต็มไปด้วยเหตุผล ทันโลกทันเหตุการณ์ น่าตาเหมือนกระต่ายอย่างไงอย่างงั้นยายปลาไง

     คนที่สอง จูน สาวมาดมั่นแห่งปี ทำอะไรก็ลุยๆไปซะทุกอย่าง ส่วนฉันนะเหรอชื่อ แก้ว

     ไม่รู้หลอกว่าตัวเองเป็นคนอย่างไง เค้าบอกกันว่า ฉันเป็นคนเงียบๆไม่พูดไม่จาเป็นใบ้ ซะงั้น ไม่ใช่!

      เป็นคนที่น่าตายต่างหากคนอื่นเค้าตื่นเต้น ไอ้เราก็นั่งน่าตาเอ๋อซะงั้น สรุปก็คือ เป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งมากม๊าก





                                                            ...........................