คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความเปลี่ยนแปลงและโปรเจกต์์ใหม่!
“โห ดูนั่นดิ เด็กปีหนึ่งใช่ปะเธอ? น่ารักโครตเลย”
“ใช่ๆ ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยเห็นเค้านะ”
“จริงด้วยๆ ฉันขอได้ไหมเนี่ย?”
“กรี๊ดดดด ได้ไงยะ ฉันเห็นก่อนนะ!~” เสียงกรี๊ดของสาวๆมากหน้าหลายตาที่แห่แหนกันมาดูเขา
ตั้งแต่วันที่กลับจากเดอะฟิฟท์มูนมาดังขึ้นเป็นระลอกๆ ซึ่งเขานั่นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน จูปิไตนั่นเอง
“โหยยย คุณจูปิไตครับ ตั้งแต่กลับมา ดูจะฮอตเกินหน้าเกินตาไปหน่อยนะครับ” เคอัสกล่าวพลาง
เก๊กเสียงหล่อ
“นั่นสิๆ รู้งี้น่าจะให้ทำตั้งนานแล้ว ไอ้เลสิกน่ะ กลุ่มเราจะได้ฮอตทั้งกลุ่ม แต่ละคนหน้าตาดีทั้งนั้น
ฮ่าๆๆ” เอลไลย่าร้องเสียงใส
“แต่ขอเว้นไว้คนนึงได้มะ?” แอมเบอร์ว่าพลางชายตาไปยังลิงที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ก็แค่เอาแว่นออกแค่นั่น จะกรี๊ดไปทำไมนักหนา คนจะอ่านหนังสือ ไม่มีสมาธิ” จูปิไตบ่น
ผ่านไป10วินาที
“เฮ้ยยย!!!! นี่เจ๊หาว่าฉันขี้เหร่นี่!” เคอัสร้องเสียงหลง
“ก็เออสิ!” เอลไลย่าและแอมเบอร์ตะโกน
“นี่ทุกคน เราไปรอที่ห้องประชุมเลยดีไหม? เดี๋ยวจะสายนะ” เมอลินด้าบอก
“ไปทำไมอ่ะ?” เคอัสถาม
“นี่นายเคยรู้อะไรกับเขาบ้างไหมยะ?” แอมเบอร์แขวะ
“เรื่องอะไรจะต้องจำล่ะ มีจูปิไตทั้งคน ตกลงเราไปทำไมล่ะ?” เคอัสว่า
“ก็ศาสตราจารย์เมดิธเรียกปีหนึ่งพบเรื่องโปรเจกต์ไงเล่า ของแค่นี้ก็จำไม่ได้ ไปตายซะไป๊!” แอม
เบอร์ว่า
“หนอยยยยย!!!!! นี่เจ๊......” เคอัสร้องได้แค่นั้นนาธานก็ขัดเข้ามา
“พวกเราไปกันเถอะ เดี๋ยวจะสาย”
“ก็ได้ แต่คราวหน้าเจ๊ไม่รอดแน่ หึๆๆ”
“ใครกันแน่ที่จะไม่รอดยะ หัดดูตัวเองซะบ้างสิ ไอ้...”
“พอแล้วว!!!!!!!” เพื่อนๆร้อง
………………………………………………………….
“อยากที่ทุกคนคงทราบนะคะ ในชั้นปีหนึ่งจะมีโปรเจกต์การพัฒนาออลซอร์ทให้นักเรียนศึกษา เก็บ
10% ในวิชาออลซอร์ท โดยครูจะจับกลุ่มให้กลุ่มละ 3 คนที่ออลซอร์ทประเภทเดียวกัน ซึ่งอาจจะอยู่สี
เดียวกันหรือต่างสีก็ได้ ซึ่งครูจะให้เวลา2เดือนสำหรับการไปศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับออลซอร์ทของ
ตนเอง แล้วสรุปเป็นรายงานไม่ต่ำกว่า 500 หน้า......”
“ยังงี้ใครอยู่กับจูปิไตก็สบายเลยน่ะสิ” เอลไลย่าพูด
“ว้า...ฉันอยากเปลี่ยนเป็นออลซอร์ทเหล็กจัง” เคอัสบ่น
“เงียบเหอะน่า ไอ้ลิงปากมาก” แอมเบอร์ว่า
“......ส่งภายใน2เดือนนะคะนักเรียน อย่าลืมตั้งใจทำกันด้วย ตั้ง10เปอร์เซ็นต์” ศาสตรจารย์เมดิธ
กล่าว แล้วรายชื่อนักเรียนในแต่ละกลุ่มก็ถูกส่งต่อไปเรื่อยๆ พอได้รับก็ต่างก้มหน้าก้มตาอ่าน
รายชื่อในมือของตน
เอลไลย่าได้อยู่กับเด็กผู้ชายทั้งสองคน มาจากสีฟ้าและสีส้ม ชื่อริชมอนกับแบรนดิช รู้สึกเธอจะเคย
เจอริชมอนครั้งนึง จำได้ว่าเป็นพวกชอบหอบหนังสือแบบจูปิไตเปี๊ยบ เฮ้อออ คงไม่มีอะไรน่าห่วง
คิดแล้วเจ้าตัวก็ชะเง้อไปดูรายชื่อในมือคนเงียบข้างๆ
‘ออลซอร์ทลม
เจมิไน แอชเชอร์ สีน้ำเงิน
แอดลาส เอสเทลีน สีฟ้า
เจอรีน่า พาเดลวิช สีแดง’
คงไหวอยู่มั้ง เอลไลย่าคิด แต่ไม่ทันที่จะถามคนอื่น สาวนางหนึ่งก็ถลาเข้ามาหาเจมิไน ทุกคนหันไปมองเธอ
สาวตรงหน้ามีผมสีบลอนด์ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนซึ่งปัดขนตาซะงอนสุดๆ ใบหน้านั้นถูกแต่งแต้มไป
ด้วยเครื่องสำอางที่ครบเครื่องอย่างที่บ่งว่าเจ้าตัวกำลังบริหารเสน่ห์เต็มที่ ปากทาสีแดง พวงแก้มสีส้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ จนเคอัสถึงกับกลืนน้ำลายเอื้อก โดยที่เพื่อนๆไม่รู้ว่าเป็นเพราะหน้าตาหรือการแต่งองค์ทรงเครื่องของเธอ
“เจมิไนใช่ไหมคะ? ฉันเจอรีน่านะคะ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะที่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน” เจ้าหล่อนว่า
พลางทำสายตาหวานหยดย้อยในความคิดของเธอ ให้ชายหนุ่มผู้ดีตรงหน้า
โอ้วววววววว แล้วเจมิไนจะทำงานยังไงละเนี่ยย เอลไลย่าคิดพลางกลั้นหัวเราะสุดชีวิต เมื่อกวาด
สายตามองไปรอบๆ ก็พบเคอัสที่มีท่าทีเหมือนกัน
ช่วยไม่ได้นี่! เกิดมาหน้าตาดีขนาดเทพบุตรยังเรียกพี่ สงสัยโปรจ่งโปรเจกต์กลุ่มนี้คงไม่ได้ทำกับ
เขาหรอก เอลไลย่าคิดพลางเดินไปรวมกับกลุ่มของเธอ ทิ้งเจ้าชายรูปหล่อให้เผชิญกับเคราะห์ร้าย
ตามลำพังต่อไป
55+ โปรเจกต์เรียกน้ำย่อยค่ะ คราวหน้ามีต่อ
ความคิดเห็น