คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 6 | อยู่กับฉันสิ
“แ่นายรู้ใ่มั้ย ว่าในวารนี้มันบหาใรไม่ไ้่ายๆหรอนะ”
“รู้สิรับ ผมถึไ้ให้หัวใผมไปับอินสปิริทไรับ”
“นายนี่มันริๆเลยนะอยูอา...”
“ฮยอรับือพวเรา้อไปถ่ายป่อแล้วหน่ะรับ”
“โอเอูฮยอน ั้นเี๋ยวเรา่อยุยันนะ”
“รับ อบุรับ!”
ระหว่าทา
“ฮยอ”
“มีอะไรหรอ?”
“ผมรู้สึไม่สบายเลยอ่ะ”
“นายไหวรึเปล่า?”
อยูนำหลัฝ่ามืออเาทาบไปที่หน้าผาออูฮยอน
“ัวนายอุ่นๆนะ”
“ผมปวหัว”
“นายไหวรึเปล่า นายลับ่อน็ไ้นะ ฮยอถ่ายเียวนเียวไ้”
“ไม่เอา”
“อา..ไม่ไหวให้บอนะเี๋ยวฮยอะไ้บอส๊าฟเา”
“รับ..”
สูิโอ
“อา.. นูน่าแล้ว็ฮยอทุๆนรับ.. วันนี้อูฮยอนไม่่อยสบาย
ถ้าเาทำอะไรไ้ไม่ี็้ามอเาไป่อนเลยนะรับ
ถ่ายอผม่อน็ไ้ถ้าเาไม่ไหว
เี๋ยวเาะบอเอรับผม ฝาอูฮยอนอผม้วยนะรับ”
“ฮยอ.. ฮยอไม่เห็น้อบอนานี้เลย”
“ถ้านายเป็นอะไรึ้นมาันะอยู่ยัไห๊ะ”
“……”
อูฮยอน้มหน้า้มายิ้มน้อยยิ้มให่หลัาไ้ฟัำพูนั้น
..ประมา1ั่วโม40นาทีว่าๆผ่านไป..
“อูฮยอนอาทำไมนายูัวีๆัหล่ะ?”
“ผมเหนื่อยเยๆหน่ะรับ”
“นี่นะ นายโอเรึเปล่า ให้ันบอผู้ัารให้มั้ย? หรือว่าให้ันบออยูแทน?”
“อา.. ไม่้อหรอรับ พอีผมร้อนหน่ะรับไฟรระมันสว่า
มาเลยฮ่ะๆ”
“นายโอเใ่มั้ยอูฮยอน?”
“ผมโอเมาๆเลยแหละรับ ปุอิ๊ปุอิ๊”
“อูฮยอนออมาถ่ายไ้แล้วรับ!”
“อ่ารับ! ผมำลัะออไปเี๋ยวนี้”
ทำไมันรู้สึเหนื่อยๆล้าๆแบบนี้นะ
“อูฮยอนอานายไหวมั้ย?”
“ไหวรับฮยอ”
“แ่ปานายีนานี้เนี่ยนะ”
“รับผมไหว”
“อะ ั้นไปันเถอะ”
อยููมืออูฮยอนเินเ้าไปในาสีาว สีหน้าออูฮยอนูไม่่อยีนั
“อูฮยอน นายไหวรึเปล่า”
“ไหวรับ”
อูฮยอนยืนอยู่้าๆอยู อาะเป็นเพราะแสไฟสป็อไลท์หรืออาารป่วยออูฮยอนที่มีอยู่แล้วนั้นำเริบึ้นมาอี เาเือบะล้มลหลายทีนสุท้าย..
“อูฮยอนอา!!!”
อยูะโนเสียัมา เพราะว่าอูฮยอนล้มลล้ายับว่าเป็นลม แ่ว่าัวออูฮยอนนั้น เย็นยะเยืออย่าับน้ำแ็ แ่ว่าอยูว้าัวอูฮยอนไว้ทัน ร่าายออูฮยอนึไม่บาเ็บ..
แ่ว่าหัวใออยูนั้นเ็บไปนแทบะสลาย....
“เรียรถพยาบาลสิ!! โทรเรียรถพยาบาลสิวะ!!!”
“อูฮยอนอา...อูฮยอน! นาย้อไม่เป็นอะไรนะอูฮยอน”
“นายไม่ไหวทำไมไม่บอันห๊ะ!”
“เรียรถพยาบาลรึยั!”
“เรียแล้วอี5นาทีะมาถึ..”
“........”
“รอหน่อยนะอยูอา...”
“รอหรอรับ อูฮยอนไม่หายใแล้ว!”
“นายผายปอเาสิ..เร็วๆ”
หลัาอยูไ้ยิน็ไม่รอ้ารีบปลระุมเสื้อออูฮยอนและับหน้าออูฮยอนเยึ้น พร้อมเป่าลมเ้าไปในปาอเา.. วินาทีนี้ไม่มีอะไรสำัไปว่าอูฮยอนอีแล้ว...
“อยูอา! รถพยาบาลมาแล้ว หลีหน่อย”
“ผมะึ้นรถไป้วย”
“เ้าอุาให้ึ้นแ่าิและ็ผู้ัารนะอยูอา”
“แ่ผมะึ้น! มีปัหาับผมมั้ย!”
“........”
บนรถพยาบาล
อยูไม่ปริปาพูอะไรทั้นั้นอนนี้เาเฝ้ามอเ้าหิอเาอยู่และับมือออูฮยอนอยู่ลอทา วาอเาเ็มไป้วยน้ำาที่เอ่อนะล้นออมา
โรพยาบาล
อยูเินับมือออูฮยอนเรื่อยๆนเ้าไปในเที่เาไม่ให้เ้า.. และเาไ้แ่โทษัวเอ
“ทำไมันไมู่แลอูฮยอนไ้ีว่านี้นะ?”
“ทำไมันถึไ้ฝืนเาให้เามาทำาน?”
“ทำไมันไมู่แลเาให้ไ้ ทำไมันไม่ให้เาพัผ่อน?”
“ทำไมันไม่สัเุให้ีว่าัวอเามีร้อย้ำอยู่เ็มัว?”
“อูฮยอนอา..นายะเป็นแบบนี้ไม่ไ้นะ..นาย้ออยู่ับันสิอูฮยอน!”
อ่าาาT___T อูฮยอนอานายห้ามเป็นอะไรนะ!
ถ้านายเป็นอะไรไปอยูะอยู่ยัไ..
หยุนะหยุ อย่าเพิ่ปล่อยโฮันนะะ T____T <3
ฝาอมเม้นท์้วยเยอะๆเลยนะ้าา -w-
#ฟินหลอลว
@Ksonespirit
ความคิดเห็น