ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่7 [50%]
ลอเวลาที่ผ่านมาานม็รไปิวับธีโอ ห้อะรรมารอยู่เสมอนระทั่ถึเวลาสอบลาภา และวามพยายามมุมานะอนัวเล็็ไ้สัมฤทธิ์ผล
มือสวย้อมอะแนน้อสอบ้วยแววายาะเื่อในสิ่ที่าัวเอเห็น
"..สิบสี่ะแนน"
านมพึมพำเสียแผ่วส่วนแ้มใสที่ไม่ิสนใะแนนอัวเอเพราะอย่าไรเธอ็ไ้แ้อยู่ี ันั้นแ้มใสึเาะแนอานมเพื่อูะแนน
"รี้ แทำไ้!!!"
ามสเ็ปนเสียั แ้มใสะโนลั่นห้อเมื่อพบว่าเพื่อนอเธอไ้ะแนนเินวามาหมาย
นัวเล็ยยิ้ม้วยวามีใ่อนะรีบยัเ้าระาษะแนนัล่าวเพื่อรอเอาไปอวับใรบานใน่วอนเลิเรียน
ริ๊
เสียออ่วเลิเรียนัึ้นพร้อมับานมที่รีบยัหนัสือ่า ๆ ใส่ระเป๋าทันทีพลาพยายามลั้นยิ้มเอาไว้ ระหว่าทานัวเล็็อระาษะแนนเอาไว้ ในหัว็พยายามินนาารถึรีแออธีโอ ไม่ว่าะเป็นารยยิ้มึ้นและมอน้วยแววาภาภูมิใ หรือะเป็นารึเาเ้ามาอแน่น ๆ และอเาบทันทีท่ามลาบรรยาาศสุแสนโรแมนิ
เมื่อนึถึรนี้แ้มนวลผ่ออเา็เริ่มแึ้นราวับลูมะเือเทศส่อนเาะรีบปัวามิ่า ๆ ออไปเพราะมาถึห้อะรรมารแล้วเรียบร้อย
แอ๊...
านมเปิประูออมาามปิแ่ที่มันไม่ปิ็ะเป็นนที่ำลันั่เล่นโทรศัพท์มือถืออยู่รหน้าอเา
"ิ๊..."
นถูเรียหยุะั่อนะวัสายามอมาที่น้วยแววายาะอธิบาย เธอผุลุึ้นาเ้าอี้ประำอานมพร้อมับ้าวเท้าเ้ามาหาอย่า้า ๆ
"นั่นอะไรน่ะ"
น้ำเสียนิ่เรียบอิ๊เอ่ยถามึ้นแ่นั่น็ไม่ใ่เรื่อที่เาะ้ออบ านมึเมินำถามอเธอและั้ท่าะเินเ้าไปนั่รอธีโอ ทว่ามือเรียวอิ๊็ไ้ระามันออมาอย่าไม่ปราี ทำเอาานม้อำยอมปล่อยเพราะลัวระาษะา
"นี่เหรอที่ทำให้นายีในรีบวิ่โร่มาหาธีโอน่ะ?"
นัยน์าเรียวแหลมวาสายามอูระาษำอบอานมพลาเอ่ยประโยำถามออไป้วยใบหน้าูถู่อนที่เธอะืนให้ับเาเมื่อหมวามสนใในระาษแผ่นนั้นแล้ว
"ะอีแ่สอบผ่านพอี ะีใอะไรนัหนา"
"อะไรอเธอ!"
"ทำไม? ี้ใำหรือไ ันะบอให้นะ ่อให้นายะสอบผ่านอีี่สิบวิา ยัไะธีโอ็ไม่มีทาหันมาสนในอย่านายหรอ!"
"ันไปทำอะไรให้ ทำไมถึไ้อบิัันอยู่ไ้!"
ิ๊แสยะยิ้มมุมปาหลัถูนรหน้าเอ่ยถาม้วยสีหน้าไม่พอใ
"ทำไมน่ะเหรอ? อย่ามาแล้โ่นัเลย!!"
แม้ะพอทราบอยู่ว่าเธอเอ็อบธีโอเหมือนันแ่เา็ไม่ิว่าเธอะล้าพูาแย่ ๆ ใส่เาไ้มานานี้ ถึ่วแระแอบเสียใบ้าแ่หนามยอ็้อเอาหนามบ่!!
"อ้อเหรอ แ่ันมา่อนและัน็อธีโอแล้ว้วย"
น้ำเสียยียวนวนประสาทอนัวเล็ัึ้น่อนที่ิ๊ะหัวเราะเบา ๆ และเอ่ย่ออย่า้อารเอานะ
"นอย่านายน่ะ...มีอะไรีันล่ะ ทำไมถึิว่าธีโอะสนในแบบนาย!"
มือสวย้อมอะแนน้อสอบ้วยแววายาะเื่อในสิ่ที่าัวเอเห็น
"..สิบสี่ะแนน"
านมพึมพำเสียแผ่วส่วนแ้มใสที่ไม่ิสนใะแนนอัวเอเพราะอย่าไรเธอ็ไ้แ้อยู่ี ันั้นแ้มใสึเาะแนอานมเพื่อูะแนน
"รี้ แทำไ้!!!"
ามสเ็ปนเสียั แ้มใสะโนลั่นห้อเมื่อพบว่าเพื่อนอเธอไ้ะแนนเินวามาหมาย
นัวเล็ยยิ้ม้วยวามีใ่อนะรีบยัเ้าระาษะแนนัล่าวเพื่อรอเอาไปอวับใรบานใน่วอนเลิเรียน
ริ๊
เสียออ่วเลิเรียนัึ้นพร้อมับานมที่รีบยัหนัสือ่า ๆ ใส่ระเป๋าทันทีพลาพยายามลั้นยิ้มเอาไว้ ระหว่าทานัวเล็็อระาษะแนนเอาไว้ ในหัว็พยายามินนาารถึรีแออธีโอ ไม่ว่าะเป็นารยยิ้มึ้นและมอน้วยแววาภาภูมิใ หรือะเป็นารึเาเ้ามาอแน่น ๆ และอเาบทันทีท่ามลาบรรยาาศสุแสนโรแมนิ
เมื่อนึถึรนี้แ้มนวลผ่ออเา็เริ่มแึ้นราวับลูมะเือเทศส่อนเาะรีบปัวามิ่า ๆ ออไปเพราะมาถึห้อะรรมารแล้วเรียบร้อย
แอ๊...
านมเปิประูออมาามปิแ่ที่มันไม่ปิ็ะเป็นนที่ำลันั่เล่นโทรศัพท์มือถืออยู่รหน้าอเา
"ิ๊..."
นถูเรียหยุะั่อนะวัสายามอมาที่น้วยแววายาะอธิบาย เธอผุลุึ้นาเ้าอี้ประำอานมพร้อมับ้าวเท้าเ้ามาหาอย่า้า ๆ
"นั่นอะไรน่ะ"
น้ำเสียนิ่เรียบอิ๊เอ่ยถามึ้นแ่นั่น็ไม่ใ่เรื่อที่เาะ้ออบ านมึเมินำถามอเธอและั้ท่าะเินเ้าไปนั่รอธีโอ ทว่ามือเรียวอิ๊็ไ้ระามันออมาอย่าไม่ปราี ทำเอาานม้อำยอมปล่อยเพราะลัวระาษะา
"นี่เหรอที่ทำให้นายีในรีบวิ่โร่มาหาธีโอน่ะ?"
นัยน์าเรียวแหลมวาสายามอูระาษำอบอานมพลาเอ่ยประโยำถามออไป้วยใบหน้าูถู่อนที่เธอะืนให้ับเาเมื่อหมวามสนใในระาษแผ่นนั้นแล้ว
"ะอีแ่สอบผ่านพอี ะีใอะไรนัหนา"
"อะไรอเธอ!"
"ทำไม? ี้ใำหรือไ ันะบอให้นะ ่อให้นายะสอบผ่านอีี่สิบวิา ยัไะธีโอ็ไม่มีทาหันมาสนในอย่านายหรอ!"
"ันไปทำอะไรให้ ทำไมถึไ้อบิัันอยู่ไ้!"
ิ๊แสยะยิ้มมุมปาหลัถูนรหน้าเอ่ยถาม้วยสีหน้าไม่พอใ
"ทำไมน่ะเหรอ? อย่ามาแล้โ่นัเลย!!"
แม้ะพอทราบอยู่ว่าเธอเอ็อบธีโอเหมือนันแ่เา็ไม่ิว่าเธอะล้าพูาแย่ ๆ ใส่เาไ้มานานี้ ถึ่วแระแอบเสียใบ้าแ่หนามยอ็้อเอาหนามบ่!!
"อ้อเหรอ แ่ันมา่อนและัน็อธีโอแล้ว้วย"
น้ำเสียยียวนวนประสาทอนัวเล็ัึ้น่อนที่ิ๊ะหัวเราะเบา ๆ และเอ่ย่ออย่า้อารเอานะ
"นอย่านายน่ะ...มีอะไรีันล่ะ ทำไมถึิว่าธีโอะสนในแบบนาย!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น