ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ คลังเก็บความเพ้อเจ้อ ]

    ลำดับตอนที่ #7 : The Dragon's Heart : Delete scence อ้อมกอดของสัตว์ร้าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 849
      11
      15 ม.ค. 58



    ##########            


                 “ขอกอดหน่อยได้รึเปล่า”

     

     

                  “!!!” เด็กสาวหน้าแดงแปร๊ดเมื่อได้ยินประโยคนั้น  และยิ่งหน้าแดงขึ้นอีกเมื่อหันมาแล้วพบว่าร่างสูงใหญ่มายืนอยู่ข้างหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  ทั้งยังส่งสายตามองมาที่เธออย่างจริงจัง

     

     

                  “ได้โปรด” บัลธาซาร์เอ่ยเมื่อเห็นเธอยังคงนิ่งเงียบ

     

     

                  แพทริเซียไม่รู้ว่าจะตอบเช่นไรดี  ปฏิเสธหรอ  ก็ไม่มีสาเหตุอะไรให้ปฏิเสธนี่แค่กอดเท่านั้นเอง  บางทีเธอยังเคยหอมแก้มเพื่อทักทายลูกชายของเพื่อนแม่เลยด้วยซ้ำ  แต่จะให้พูดตกลงเธอก็เขินอายเกินกว่าจะพูดออกไปได้  ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกับแค่กอดเท่านั้นเองทำไมต้องรู้สึกราวกับว่าใจเต้นแรงขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้

     

     

                  ลงท้ายเด็กสาวจึงพยักหน้าแผ่วเบาแทนคำพูดที่ติดค้างอยู่ที่ริมฝีปากเพราะความเขินอาย

     

     

                  บัลธาซาร์ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีกก้าว  แขนแกร่งเอื้อมมโอบเธอไว้ช้าๆราวกับกลัวว่าถ้าเร็วไปกว่านี้เธอจะตื่นกลัวจนเตลิดหนีไป  มือข้างหนึ่งวางอยู่บนแผ่นหลังเล็กบางขณะอีกข้างวางไว้บนเอว  ออกแรงเพียงเล็กน้อยร่างของแพทริเซียก็ถูกรั้งจนเข้ามาชิดร่างสูงใหญ่   พอมาอยู่ใกล้แบบนี้แล้วแพทริเซียถึงรู้ว่าเธอสูงไม่ถึงคางของเขาด้วยซ้ำ

     

     

                  ความร้อนจากร่างกายของเขาแผ่มาถึงตัวเธอ  ยิ่งเร่งให้สีแดงบนใบหน้าเด็กสาวแดงยิ่งขึ้นไปอีก   แต่นอกเหนือไปจากความเขินอายแล้วแพทริเซียเพิ่งจะตระหนักได้ว่าตนโหยหาสัมผัสแบบนี้มากแค่ไหน  กว่าหลายปีที่มาใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนนี้  เธอแทบไม่ได้รับสัมผัสอันอบอุ่นแบบนี้อีกเลย

     

     

                  จริงอยู่ที่กอดหน้านี้เธอกอดบัลธาซาร์บ่อยมาก กระทั่งเคยนอนเตียงเดียวกับเขาก็เคย  แต่ทว่าตอนนั้นร่างกายของเขาเย็นเฉียบด้วยเกล็ดหนาที่เรียงรายเป็นเกราะ  ไม่ใช่ผิวหนังที่อ่อนนุ่มและร้อนผ่าวเช่นนี้

     

     

                  สองแขนเล็กยกขึ้นมาโอบกอดอีกฝ่ายไว้เช่นกันอย่างไม่รู้ตัว  สองร่างกอดกระชับแน่นถ่ายทอดความร้อนและความอบอุ่นแก่กันและกัน

     

    ##########


    Talk : สาเหตุที่ไม่ใช้ เพราะมันไม่เข้ากับทั้งสถานการณ์ไหนในเรื่องเลย และไม่เข้ากับนิสัยตัวละครด้วย

    ในความคิดของเราบัลธาซาร์เป็นคนเอาแต่ใจค่ะ ประมาณว่าทำก่อน ถามทีหลัง และเป็นการถามเพื่อบอกกล่าวมากกว่าจะขออนุญาตด้วย สังเกตได้จากตอนแรกที่เจอกับหนูแพท เฮียก็กึ่งๆบังคับให้หนูแพทค้างปราสาทอีกคืนโดยมาถามความเห็นชอบเอาทีหลังเหมือนกัน

    ดังนั้นเราจึงคิดว่าเฮียคงเป็นประเภทนึกจะกอดก็กอด นึกจะจูบก็จูบเลยมากกว่าจะขออนุญาติแบบนี้ แต่เราว่ามันน่ารักดีที่ฝ่ายชายขอก่อนจะทำ ก็เลยแต่งฉากนี้ขึ้นมา(อย่างเสียแรงฟรี เพราะไม่ได้ใช้ 5555)


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×