กระจกของเขาและเธอ

ลำดับตอนที่ #4 : มาสายครั่งแลกในชีวิต

     จิ๊บๆ ๆ

     “หาว....”

     นี้เราหลับไปตั้งแต่เมื่อไหล แล้วทำไหมลงมานอนที่พื้นหน้ากระจกละ อืม......(คิดภาพเมื่อคืนออกแล้ว) อ๋อจำได้ละ พระเจ้าT^T

     ฉันมองไปที่กระจกแบบกล้าๆกลัวๆแต่ในกระจกก็มีแต่ภาพฉันกับห้องของฉันนะ แปลก? แต่ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนมันไม่ใช้แบบนี้นิ

     คิดไปคิดมา ตามองไปดูที่นาฬิกา 7:30 นาที กริ๊ดดดดด!!!!

     ณ โรงเรียน

     เห้ย....ทันเวลาพอดี ดีนะที่เห็นนาฬิกาก่อนไม่งันตายแน่ๆ

     “มาสายนะนาร์ซิสซัสหายากนะ วันที่แกมาหลังฉันนะ” จ๊ะวันนี้ฉันยอม

     “พอดีสบายเลยตื่นสายนะ” ใช้! สบายมากเลยพื้นเย็นกำลังดี

     “ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าแกจะมีคำว่าสายกับเขาด้วยนะ” ฉันก็คน คนหนึ่งนะ=_+

     กริ๊งงงงงง

     เสียงกริ๊งดังบอกถึงเวลาที่จะต้องหุบปากและกลับไปนั่งที่แล้ว ฉันเดินออกจากกลุ่มไปที่นั่งของตัวเองที่อยู่หลังสุดใกล้ๆหน้าต่าง ฉันมองไปทางนอกหน้าต่างละคิดถึงเรื่องเมื่อคืนมันคืออะไรกันแน่นะ ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นใครกัน แล้วทำไหมเขาถึงไปอยู่ในกระจกได้ละ โอ้ย!!!เครียด

     “เด็กหญิงนาร์ซิสซัส!!!!”

     “ค่า!!!” ฉันตกใจเสียงตะโกนของคุณครูที่สอนอยู่

    “สนใจฉันสิ อย่าไปสนใจนอกหน้าต่าง เอา! นั่งลงได้”

    “ค่ะ”เจริญละฉันร้อยวันพันปีไม่เคยโดนแบบนี้มาก่อน

     พักกลางวัน

      “นาร์แกเป็นไรมากป่าววะ เห็นแกเอาแต่มองไปนอกหน้าต่างทั้งคาบเช้าเลย”

     “ป่าวแค่คิดเรื่อง....”

      “เรื่อง?”

     “เรื่องที่บ้านนะ”

     “โห้!!! คิดว่าเรื่องอะไร”ดีแล้วละที่ไม่บอกถ้าบอกคงได้ขำกันสนุกปากแน่

     เอาละคืนนี้ต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไร เขาคือใคร แล้วไปทำอะไรในกระจก(กล้าจริงเนอะ)ไม่อะจะร้องไห้แล้วT^T