คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
23 กันยายน 25xx
วันนี้วนมาอีกรอบแล้วสินะ.....
“HBD นะเพื่อนขอให้แกมีความสุขมากๆ”
“HBD ดีใจด้วยที่แกแก่ขึ้นมาอีกปีหนึ่ง”
“ขอบใจพวกแกมากที่มางานวันเกิดฉัน”
“มันแน่นอนอยู่แล้ววันเกิดเพื่อนทั้งที่ พวกฉันมีของขวัญให้แกด้วยนะ”
“ช่ายๆๆ เราเก็บตังเพื่อซื้อนี้ให้แกเลย รองเปิดดูสิ” ส่งกล่องของขวัญให้
ฉันค่อยๆเปิดกล่องที่ห่อด้วยกระดาษสีแดงมีจุดสีขาวและผูกโบว์สีเขียวอย่างสวยงาม ขนาดของกล่องไม่กว้างและไม่ใหญ่มากแต่ก็ไม่ถึงกับเล็ก น้ำหนักก็ไม่ถึงกับหนักทำให้เดาได้ยากมากว่าในกล่องนี้มีอะไรอยู่ พอฉันแกะกระดาษห่อเสร็จและเปิดกล่องดูก็พอกับ....กระจก
“สวยไหมละ พวกเราเลือกนานมากเลยนะ กว่าจะเจออันที่ถูกใจก็เล่นเป็นชั่วโมงแนะ”
มันเป็นกระจกที่สวยมากเลยละ มันเป็นทรงกลมที่มีลวดลายเถาวัลย์ที่มีสีขาวที่ขอบข้างๆกระจก ขอบข้างล่างสุดมีเพชรสีแดงทรงเดี่ยวกันเล็กๆติดอยู่
“ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนฉันมาบ้านแกแล้วฉันเห็นกระจกแบบนี้อยู่ในห้องแก แล้วอยู่ดีๆมันก็หายไปฉันเลยถามแกว่า มันหายไปไหน แกก็ตอบฉันว่า มันแตกไปแล้ว พวกฉันเลยคิดว่าแกต้องคิดถึงกระจกบานนั้นแน่ๆเลยเก็บเงินกัน แต่มันก็ไม่มีขนาดเท่าที่ฉันเห็นอยู่ตอนนั้นเลย พวกเราเลยซื้ออันนี้มาแทน ถึงมันจะเล็กแต่มันก็ใกล้เคียงกับกระจกบานอันเก่ามากที่สุดแล้วละ”
“ขอบคุณพวกแกจริงๆที่ยังจำได้นะ”น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมา
“อย่าร้องสิ วันเกิดแกทั้งที่มาสนุกกันดีกว่า”
ฉันเช็ดน้ำตาออก และกลับมายิ้มอีกครั้งหนึ่ง
หลังจากนั้นพวกเราก็สนุกกับงานวันเกิดฉันจนดึก แล้วจึงขอตัวกลับบ้านกัน
“เจอกันพรุ่งนี้นะ บาย”
“บายจ๊ะ”
หลังจากสงเพื่อนๆครบทุกคนแล้วฉันก็เก็บจานและล้างให้เสร็จแล้วก็รีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องของตัวเอง ฉันล้มลงนั่งที่พื้นและน้ำตาก็เริ่มไหลออกมา ฉันกอดกระจกที่ได้มาเป็นของขวัญวันเกิดไว้แน่น เหมือนมันจะจากฉันไปเหมือนกับกระจบบานนั้นอีก....
เรื่องทั้งหมดเริ่มเมื่อ 3 ปีก่อน....
ความคิดเห็น