คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ:เรื่องราวหนังสือนิยาย
"คุณพ่อค่ะๆ" "มีอะไรหรือ มูน ?" คุณพ่อถามลูกสาวน้อยของเขา
มีชื่อว่า มูน เด็กสาวอายุ 4 ปี "อ่านหนังสือนิยายเล่มนี้ ต่อจ้าเมื่อวานหน่อยได้ไหมค่ะ ?" "ได้จ้าๆ เดียวพ่ออ่านให้นะ แต่ก่อนอื่นไปอาบน้ำแปลงฟันก่อนนะ" "ค่า" มูนตอบ หลังจากนั้นมูนก็รีบไปห้องน้ำทันที หลังจากนั้นไม่นานก็อาบเสร็จ รีบแต่งตัวชุดนอนแล้วไปนั้งตักของคุณพ่อพร้อมกับหนังสือนยายให้พ่ออ่าน "อืม... เราอ่านถึงไหนแล้วนะ มูน ?" คุณพ่อถาม "อ่านถึง 2 อาณาจักรแล้วนะค่ะ คุณพ่อ" "อ่าวหรือมูน ! นั้นพ่อจะอ่านต่อเลยละนะ"
.
.
.
.
.
.
.
"อาณาจักรทั้ง 2 อาณาจักรแห่งนี้ จะอยู่ที่โลกที่มีชื่อว่า โลกแห่งความฝัน ถูกสร้างโดยเทพแห่งความฝัน ที่มีนามว่า คาราเอล
พระราชาแฮปปี้ ดรีม กับพระราชาแซด เบรค นั้นเคยเป็นเพื่อนชนิทมาก่อนจะเป็นพระราชาทั้ง 2 อาณาจักร
ตั้งแต่เด็ก เดิมทีพระราชาทั้งสองนั้นไม่มีนามสกุลตั้งแต่แรกแล้ว.. แต่เมื่อโตขึ้นแฮปปี้และแซดได้รับงานมอบหมายหน้าที่จากเทพคาราเอล ให้ปกครองทั้งสองอาณาจักรและ ตั้งชื่ออาณาจักรกับนามสกุลให้ ทำให้พวกเขาต้องแยกออกจากกัน แล้วไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั้งหลายปีถัดไป...พระราชาแฮปปี้ก็ได้เจอพระราชาแซดที่แม่น้ำที่มีชื่อว่า วอนเทริทอรี ที่เป็นอาณาเขตแบ่งอาณาจักรทั้งสองอาณาจักร พระราชาแฮปปี้จึงทักทายพระราชาแซดด้วยความคิดถึงเพื่อนชนิท แต่...พระราชาแซคกับไม่ได้ตอบอะไรเลย
สักพักหนึ่งพระราชาแซดก็หัวเราะท่าทีแตกต่างจากกันโดยสิ้นเชิง
แล้วพูดกับพระราชาแฮปปี้ว่า "ไง แฮปปี้ ไม่สิพระราชาแฮปปี้ ดรีม ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ แกยังสบายดีอยู่หรือ" "อืม" พระราชาแฮปปี้ตอบด้วยบรรยากาศแปลกๆชวนขนลุก "นี่ พระราชาแฮปปี้" พระราชาแฮปปี้ก็ตกใจสะดุ้งคำพูดของพระราชาแซค ที่เรียกชื่อตน "ท่านเคยคิดว่าอยากมีพลัง อำนาจ ที่จะเปลื่ยนแปลงโลกนี้บางไหมละ ?" พระราชาแซดถาม พระราชาแฮปปี้จึงตอบไปว่า "ข้าไม่เคยที่จะคิดอยากทำเช่นนั้น" แล้วพระราชาแซคก็เงียบไปสักพักแล้วถามต่อว่า "นั้นหรือ....แล้วท่านคิดว่าไง สนใจร่วมมือเปลื่ยนแปลงโลกนี้บ้างไมละ ถ้าเราร่วมมือกัน เราก็ต้องได้เจอกันทุกวันไม่ต้องแยกออกจากกันอีก อาณาจักรทั้งสองนี้ก็จะได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน" เมื่อพระราชาแฮปปี้ได้ฟังดังนั้นแล้วถามว่า "แล้วท่านคิดจะเปลื่ยนโลกแห่งความฝันแห่งนี้เป็นอะไรละ" คำถามนั้นทำให้พระราชาแซคเงียบสักพักแล้วตอบกลับไปว่า "จะโลกที่แสนจะน่าเบื่อแห่งนี้เป็น โลกแห่งความโกลาหล เป็นไงละ" เมื่อได้ยินคำพูดที่แสนจะเยือกเย็นของพระราชาแซค ทำให้พระราชาแฮปปี้ตกใจแล้วก็ตอบไปว่า..."นั้นข้าขอปฏิเสธที่จะร่วมมือกับท่าน" คำตอบที่พระราชาแฮปปี้ ทำให้พระราชาแซคเงียบไปซักพัก.... จู่ๆพระราชาแซค ก็หัวเราะอย่างน่าสะพรึ่งกลัวอย่างบ้าคลังเหมือนปีศาจไม่มีผิด หลังจากนั้นก็มีลูกธนูยิงมาจากพุ้มไม้มาโดยลูกตาข้างซ้ายของพระราชาแฮปปี้ ทำเขาร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก "ท่านทำไมถึงได้...." พระราชาแฮปปี้พูด
"ข้ารู้แล้วอยู่ว่าท่านคงตอบมาแบบนี้ ข้าเลยเตรียมของพิเศษให้ท่านจึงจัดไปให้หนึ่งดอก ถือซะว่าเป็นของฝากจากข้าละกันนะ " พระราชาแฮปปี้ก็มองหน้าพระราชาแซค ด้วยความเห็นอกใจเป็นเพื่อนกันอยู่
"เจ้า....ไม่สิท่านพระราชาแฮปปี้ เมื่อท่านรู้ความลับของข้าแล้ว ท่านจงตายที่นี้ซะเถอะนะ ไม่ต้องห่วงนะข้าจะให้ตายอย่างแปปเดียวไม่ทรมานหรอกนะท่าน" แล้วพระราชาแซค ก็สั่งทหารแห่งเบรคเตรียมพร้อมจะยิงสังหารพระราชาแฮปปี้ ก่อนที่จะสั่งยิง พระราชาแซคได้พูดกระซิบอย่างเบาๆว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
"ลาก่อนนะเพื่อนรัก"
คำพูดที่พระราชาแซค พูดนั้นช่าง.....อบอุ่นเหลือเกิน
แซคเจ้าทำไมถึงเปลื่ยนเป็นอย่างนี้ได้นะ
เพียงแค่เสียววิ ที่พระราชาแซคกำลังจะสั่งยิงอยู่นั้นเอง
ก็มีพวกทหารองครักษ์มาปกป้องพระราชาแฮปปี้ได้ทันถ่วงที "ทหารจัดการพวกนั้นไว้ เดียวข้าจะรีบพาพระราชาไปรักษาด่วน"หัวหน้าองครักษ์สั่ง "ชิ...ฝากไว้ก่อนเถอะสักวันข้าจะกำจัดท่านให้ได้"หลังจากนั้นพวกพระราชาแซค ก็ได้หายตัวไปจากสายตาทุกคน....
ไม่มีใครได้เจอพระราชาแซค อีกเลย....
"อ้าวคุณพ่อค่ะจบแล้วหรือค่ะ" มูนถาม "ยังหรอกจ้าลูกรักเรื่องนี้นังดำเนินต่อไปไม่มีวันจบนะลูก"พ่อตอบพร้อมลูกหัวลูกสาวสุดที่รักของเขา"เอา! ได้เวลานอนได้แล้วนะมูน ไปห้องนอนซะนะลูก.." "ค่า...ราตรีสวัสดิ์นะค่ะคุณพ่อ" "จ้า..ฝันดีนะมูน"
ความคิดเห็น