คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : DORMITORY 'LOVE : ตอนที่ 3 [ 100 เปอร์เซ็นต์ ] !!
DORMITORY ‘ LOVE
ตอนที่ 3
“ เฮ้อออออ ‘ เหนื่อยชะมัดยากเลย “
ผมได้ยินเสียงบ่นกระปอดกระแปดของชานยอลดังเข้ามาในห้อง .. กลับมาแล้วสินะ วันนี้ผมหนีมันกลับมาที่ห้องก่อน เพราะปกติผมจะรอมันกลับหอทุกวันแต่ตอนนี้มันมีอะไรที่ไม่ปกติผมก็เลยไม่ได้รอมันกลับหอเหมือนเคย
“ ........ “
“ แบคฮยอน ‘ .... “ ชานยอลเรียกผมอยู่หน้าประตูห้อง ผมได้ยินแต่กลับแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ถ้าเป็นปกติปานนี้ผมก็คงเสนอหน้ายืนยิ้มแป้นแล่นอยู่หน้าห้องแล้ว แต่วันนี้มันไม่ใช่อีกนั้นแหละ ... เพราะมันมีอะไรไม่ปกติ -____-;;;
“ ….... “
“ ไอ้ลูกหมา ... ฉันรู้นะว่าแกได้ยิน เปิดประตูให้ฉันหน่อยได้มั้ย ?? “
“ ……. -____- “ ศักดิ์ศรีฉันสำคัญกว่า อย่ามาทำเสียงอ่อยอ่อนฉันให้ยากแบคฮยอนคนนี้กำลังโกรธแกอยู่ ฉันไม่มีทางไปเป็นประตูให้แกแน่นอนไอ้เศรษฐีขี้หมา !!
“ แบคฮยอน ‘ แกเปิดประตูให้ฉันเถอะ .... อย่าเป็นแบบนี้เลยฉันรู้สึกไม่ดีเลยนะ “
“ …… -__- “ ( อารมณ์มันเริ่มอ่อนลงแล้ว .... ชานยอล !! )
“ …… เราไม่ได้คุยกันแกไม่เหงาบ้างหรอ ?? ฉันเหงานะเว้ยแบคฮยอน “
“ …… -_- “ ง้ออีกนิดสิ - ///// -
“ ฉันรักแกนะ แบคฮยอน ... ฉันรักแกมาก ๆ เลย - /// - “ แบบนี้มันอ่อยกันชัด ๆๆ
“ >///////// < … ให้ตายเถอะไอ้บ้าเอ้ย ! “ ผมไม่ได้ตะโกนออกไปหรอกครับ ผมได้แต่พึมพำอยู่คนเดียวทะเลาะกันทีไรถ้ามันบอกรักผมเมื่อไหร่ ใจของผมมันอ่อนยวบทุกทีแบบนี้นั้นแหละ ... แกนี่มันไม่ได้เรื่องเลยแบคฮยอน
“ ถ้าแกรำคาญฉันก็ ...... ฉันรักแกจัง ^ ^ “
“ น่ารำคาญร้องครางเป็นหมาอยู่ได้ -____-;; “ ผมเปิดประตูผ่างออกไป จากที่ไอ้ชานยอลทำหน้าหงอย ๆ ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มโชว์ฟันขาวครบทั้ง 32 ซี่ หูกาง ๆ ของมันกระดิกไปมาเหมือนหมาได้กระดูก อันนี้ผมล้อเล่น -___-;;; แต่ผมไม่ได้ยิ้มหรือแสดงสีหน้าอะไรออกไปหรอกนะ ... ผมได้แต่ยืนทำหน้านิ่ง ทำเป็นไม่สนใจ แต่หัวใจที่เต้นแบบกระทิงหนุ่มผู้เร่าร้อนเมื่อเห็นธงแดงอยู่ตรงหน้าก็จะวิ่งพุ่งชนเหมือนโฆษณากระทิงแดงที่บอกว่า ‘ เป้าหมายมีไว้พุ่งชน !!! ‘
“ ฉันคิดถึงแก ... ฉันเหงานะเว้ย วันนี้ที่แกไม่ยอมพูดกับฉันเลย “
“ โกหกหน้าด้าน ๆ -___- “
“ ...... “
“ อยู่ต่อหน้าดีโอแกพูดอีกอย่าง ... ต่อหน้าฉันแกก็พูดอีกอย่าง ... เลวสุด ๆ -___- “
“ ฉันขอโทษ ... ต่อไปนี่ฉันจะไม่พูดถึงเรื่องของดีโอให้แกฟังอีก ‘ ฉันจะไปทำอะไรกับเขาที่ไหนฉันก็จะไม่พูดให้แกฟังโอเคมั้ย “
ชานยอลดึงผมเข้าไปกอดพร้อมลูบหัวผมเบา ๆ แบบที่มันชอบทำ ... มันก็ดีอยู่หรอกนะที่จะไม่พูดถึงเรื่องดีโอเลย แต่ก็นะบางทีก็อยากรู้ไงว่าไปไหน ไปทำอะไรกันบ้างบางทีก็ไม่ต้องปิดบังไปหมดทุกเรื่องก็ได้ -___- ;;
“ ...... ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ -____- “
“ ไม่เอาอ่ะ ... เดี๋ยวแกก็โกรธฉันอีก “
“ หือ ‘ ฉันจะโกรธแกยิ่งกว่านี้ ถ้าแกไปไหนมาไหนแล้วไม่บอกฉัน “
“ โอเคครับ ! ต่อไปนี้ปาร์ค ชานยอลไปไหนมาไหนจะรายงานให้ พยอน แบคฮยอน ทราบทุกครั้งครับ !! ^^ “ ชานยอลผละออกจากผมแล้วยกมือข้างหนึ่งขึ้นทำท่าตเบะเหมือนทหาร ‘ เห้อออ ทะเลาะกันกี่ครั้งไม่เคยโกรธกันได้นานเกิน 3 ชม. จะมีครั้งนี้แหละที่นานที่สุดแล้ว เพราะไม่ได้พูดกับเลยตั้งแต่ตอนกลับมาจากหอจนเลิกเรียน
“ อืม .... ไม่มีอะไรแล้วฉันจะเข้าไปอาบน้ำก่อน “
“ เดี๋ยวดิ ‘ วันนี้ฉันขอนอนด้วยนะ ไปอาบน้ำก่อนล่ะ !! “
“ เฮ้ยยยย ‘ ไอ้เอ๋อไอ้บ้าไอ้ทุเรศ กลับมาฟังฉันก่อนสิเว้ย !!! “
ปัง !!!
“ บ้าเอ้ย ‘ ..... - /// - “ ไอ้ชานยอลปิดประตูใส่ผมโดยที่ไม่ฟังอะไร ถึงมันไม่ฟังยังไงสุดท้ายผมก็ให้มันนอนด้วยทุกทีนั้นแหละ ... ดูเหมือนจะใจง่าย ก็ใช่ ‘ ก็ผมไม่อยากทะเลาะกับมันแล้วนี่นามันเหงาอ้ะ * [] *
.........................
“ บ้าเอ้ย ‘ ยัยนี่งี่เง่าชะมัดเลยวะ ! “
“ อะไรของมึงอีกล่ะ .... ?? “
“ ยัยปลาหมึกซูยอนนะสิ ‘ ตามตื้อฉันไม่เลิกเลยวะ -___- ;;; “
“ เออเหมือนกันเลยวะ ‘ ยัยฮเยมีก็เหมือนกันจะขอนอนกับฉันอยู่ได้น่ารำคาญ “
“ เฮ้ออ ‘ -____-;;; “ นี่หรือคือบทสนทนาของพวกมัน ... แต่ล่ะอันเจริญดีจริง ๆ ผมนั่งส่ายหัวไปมาด้วยความเอือมระอาของร่างสูงหน้าตาดีที่นั่งกินกาแฟอยู่ตรงโต๊ะถัดไปสองสามโต๊ะ มันก็ห่างกันพอสมควรแหละถ้ามันคุยกันเบา ๆ ผมคงไม่ได้ยินหรอก ... ถ้าไม่ติดว่าไอ้ขี้หลี้สองตัวนั้นมันจงใจพูดให้ได้ยินนะสิ เหอะ ! ขี้อวดชะมัดเลย =____=
“ เฮ้ย ‘ มึงแพ้กูอีกแล้วนะไอ้เซฮุน วันนี้มึงเลี้ยงกู 55555555555 “
“ ค.วยเอ้ย ! กูว่ากูไปฝึกมาแล้วนะทำไมกูถึงได้แพ้มึงอีกวะ ฮยอนวู !! “
“ กูบอกแล้วให้มึงเอาเวลามาฝึกวิชากังฟูเพื่อรักษาคุณธรรมขั้นสูงสุดให้กับตัวเองก็ไม่เชื่อกูเลยเซฮุน -___- “
“ ถุ้ย ! เชิญมึงหยั่งลึกถึงคุณธรรมขั้นสูงสุดของมึงไปคนเดียวท่านเทาแพนด้า “
“ ฮ่า ๆๆๆ ‘ ท่านเทาแพนด้าวันนี้จะรับชาอะไรดีครับ ^^ “
“ = 0 = ‘ ท่านเทาขอ เอ้ย ! เชี้.ยเอ้ยพวกมึงอ่ะเห็นมั้ยกูจิตหลุดเลยไอ้ห่า “
“ เฮ้ย ๆ ‘ นั่นมันเด็กใหม่ใช่มั้ย ? ชื่ออะไรนะ อ่อ ... พี่ดีโด้ ^^ “
“ (. . )( . .)(. . )( . .) “ ผมหันซ้ายหันขวา มองโต๊ะข้าง ๆ โต๊ะข้างหลัง หรือจะเป็นโต๊ะข้างหน้า ก็ไม่ได้มีใครสะทกสะท้านกับเสียงเรียกของไอ้เด็กที่ยืนยิ้มเป็นหน้าแป๊ะยิ้มนั้นเลยสักคน ‘ ใครฟระชื่อดีโด้ ??
“ เฮ้ ‘ พี่ดีโด้ -___-;; “
“ =_____= “ มันเรียกใครวะ แล้วทำไมมันโบกมือหยอย ๆ มาทางเราอ่ะชักน่ากลัวแล้วแหะ ‘ มันเป็นพวกโรคจิตหรือเปล่าก็ไม่รู้ ....
“ เซฮุน ‘ สั่งโกโก้ให้กูด้วยดิ ...... อ้าว ‘ พี่ดีโอ “
“ ไงไค ‘ ^^ “ ผมส่งยิ้มแหย ๆ ให้ไค เขามองหน้าผมงง ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดอะไรซักอย่างกับไอ้โรคจิตดีโด้แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะของผม ..... เขารู้จักกันด้วยหรอ ??
“ พี่มาคนเดียวหรอ ?? “
“ อื้ม ‘ แบคฮยอนกับชานยอลกลับไปก่อนแล้ว ส่วนเฉินก็ไปไหนกับซิ่วหมินก็ไม่รู้พี่เลยมาหาอะไรกินที่คาเฟ่นะ ^^ “
“ พี่ดีโด้ ‘ สวัสดีครับ ^^ “
“ ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ดีโด้ .... ถ้าอยากฝึกวิชากังฟูเพื่อรักษาคุณธรรมขั้นสูงสุดก็มาหาผมได้นะครับ ... ผมชื่อจื๋อเทา “
“ พี่ดีโด้ ... ผมเรียกตั้งนานทำเป็นไม่สนใจพอไอ้ไคมาเท่านั้นแหละ ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งผีกระหังเลยนะ ‘ สองมาตรฐานชัด ๆ -____- “ ไอ้ดีโด้โรคจิตมันด่าผมหน้าตาเฉย แถมยังนั่งกินชานมแบบไม่รู้สึกรู้สาอะไร ??? ..... นี่กูผิดอะไรเนี้ยยยย = [] =
“ พี่เขาชื่อ ‘ ดีโอ ‘ ไม่ใช่ชื่อเหมือนน้ำส้มตราดีโด้ 5 บาทที่เมืองไทยนะ -___- “
“ อ่อ ‘ ชื่อดีโอ นี่เองมิน่าล่ะเรียกตั้งนานไม่เห็นหันหน้ามาแหะ ^^ “ ไอ้เด็กบ้านั้นนั่งยิ้มตาหยีเหมือนแป๊ะยิ้ม ถ้าผมเป็นสาว ๆ คงละลายไปแล้วแหละฮะ ‘ ก็มันดูน่ารักมาก ๆ เลยล่ะ
“ สวัสดีฮะผมสุดหล่อละลายใจสาว ๆ ปากร้ายใจดี คิม แจวู ครับ ^^ “
“ อ่อ ... สวัสดีผมสุดหล่อละลายใจป้า ๆ ที่มีคางยานเหมือนเหนียงไก่ โอ เซฮุนฮะ -____- “
“ ฮ่า ๆๆๆๆ ‘ ใครเป็นคนคิดให้มึงวะ “
“ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ >< “ ผมอดที่จะหัวเราะกับการแนะนำตัวของเซฮุนไม่ได้ เจ้าตัวได้แต่นั่งยิ้มแหย ๆ ก่อนที่ก้มหน้าลงไปที่โต๊ะด้วยความอาย
“ ส่วนไอ้นั้น ..... “ ไค หยุดกลั้นหัวเราะ แล้วมาทางผมก่อนที่จะชี้ไปเอ่อ ‘ อ่า จื๋อเทา
“ อ่า ‘ เขาชื่อ จื๋อเทา ^^ “
“ ไม่ ๆ มันคือแพนด้าของเจ็ท ลี ต่างหากล่ะ -_____-;; “
“ เอ๋ ? “ ผมเอียงคอมองไคด้วยความสงสัยกับคำพูดของเขา แพนด้าของเจ็ท ลี ?
“ มันบ้ากังฟู -____- …. แล้วพี่จะกลับหอเลยหรือเปล่า ? “
“ หือ ‘ กลับพร้อมนายดีกว่า “
“ อืม งั้นรอแปบ “ ไค พยักหน้าให้ผมก่อนที่จะหันไปร่วมวงสนทนากับเพื่อน ๆ ของเขา เอ่อ .... คุยกันสามคนตอนแรกมันก็เบาอยู่หรอก แต่ทำไมพอมันคุยกันสี่คนมันถึงได้ดังขนาดนี้ !!! ผมเชื่อเลยว่าถ้าออกไปยืนอยู่ที่สนามบาสผมก็ยังได้ยินพวกมันคุยกัน ให้ตายเถอะ -______- ;;; หูพวกมันหนวกกันหรืองายยยยย !!!
“ ไปเถอะ -_- “
“ อือ ‘ -___- “ ไคเรียกผมแล้วคว้าข้อมือของไปจับ ผมได้แต่เดินเขาไปด้วยอาการงง ๆ เหมือนในหูมีแมลงวันอาศัยอยู่ในนั้น มันวิ้ง ๆ ไปหมด โอ้ววว ‘ หูผมจะหนวกมั้ย !
“ พี่เป็นอะไร ? “
“ อ่า ‘ เปล่าหรอก ไม่มีอะไร ^^ “
“ อืม -_- “ ไอ้เด็กดำข้าง ๆ ผมตีหน้าตายทำเป็นมึนหลอกจับมือผม .... แล้วทำไมแกต้องใจเต้นด้วยอ่ะ ‘ แต่ ..... ถ้าไม่เต้นผมก็ตายสิ 555555555555555 ^ [] ^
ติ๊ด ติ๊ด ...
ไค มารวมตัวกันที่คลับ ด่วน !! , แบคฮยอน
“ แบคฮยอนให้ไปหาหรอ ....... เอ่อ -____-;; พี่ไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูนะ ตาพี่มันโตมันเหลือบไปเห็นเองนะ “
“ ร้อนตัว -_____- “ ไค พูดด้วยสีหน้านิ่ง ๆ ก่อนจะลากแขนผมไปที่ไหนสักแห่ง .... แต่เมื่อกี้นี้ผมไม่ได้ตั้งใจแอบดูจริง ๆ นะ มันเห็นเองอ่ะ = 3 =
………………….
“ พวกมึงเป็นอะไรกันทำไมทำหน้าบูดเหมือนตูดหมาแบบนี้อ่ะ ?? “
“ อย่าพึ่งถามให้พวกมันมากันให้ครบก่อนแล้วกูจะพูดทีเดียวเข้าใจมั้ย ... เหี้.ยยยยยยยย -____- “
ร่างสูงสถบกับตัวเองแล้วนั่งลงพลางเอามือขึ้นมากุมขมับทั้งสองข้าง แบคฮยอนทิ้งตัวลงข้าง ๆ ชานยอลแล้วเอนหัวไปพิงกับไหล่กว้าง เขาหลับตาลงช้า ๆ ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาแล้วหลับตาลงต่อ ซิวหมินและเฉินได้แต่มองอาการประหลาดของแบคฮยอนและชานยอลด้วยความเป็นห่วงเพื่อนของเขา -____-;;
“ เรียกพวกฉันมามีอะไรชานยอล -__- “ ร่างสูงที่รูปร่างและหน้าตาเด่นเป็นสง่า และมีอีกอย่างที่เด่นไม่แพ้หน้าของเขาเหมือนกันมันก็คือ ‘ เงิง ‘ ของเขานั้นเอง
“ นั่งลงเถอะพี่คริส พวกเรายังมากันไม่ครบ “ แบคฮยอนกระตุกแขนร่างสูงให้นั่งลง คริสนั่งลงแล้วยกขาขึ้นมาไกว่ห้างอย่างมาดคุณชาย เขาหยิบไอโฟนขึ้นมาเล่นอย่างอารมณ์ดีโดยไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด
“ ขาดใครบ้างชานยอล ?? “
“ หือ ? ….. อ่อ ดีโอ ไค เซฮุน ลู่ห่าน พี่เลย์ แล้วก็เทา “
“ พวกมันรู้เรื่องกันหรือยังเถอะว่าพวกแกเรียกให้มารวมตัวกันนะ “
“ เออนั้นนะสิ -____- “ สองชีวิตที่นั่งเงียบอยู่นานเริ่มเอ่ยปากออกความคิดเห็น
“ ผมส่งข้อความบอกทุกคนเรียบร้อยแล้วฮ่ะ “
“ แบคฮยอน ทำไมนายไม่โทรไปล่ะ ? “
“ เอ่อ ..... ผมได้โบนัสส่งข้อความหากันฟรีสองเดือนน่ะ -____-; “
“ อืม ‘ ประหยัดจริง .... นั้นมันกันแล้ว เฮ้ย ! แล้วนั้นใครเด็กใหม่ไอ้ดำหรอ = [] = “
“ ไม่ใช่สักหน่อย !!!! เขาเป็นนักเรียนที่มาใหม่ต่างหากเล่า ไม่แฟนไอ้ไคสักหน่อย _*_ “
“ โอ้วววว ‘ ออกตัวแรงง่ะ -____- “ คริสมองชานยอลงง ๆ กับท่าทีหึงหวงของเขา
“ พี่เรียกพวกเรามีอะไร ? “ ไค เดินมานั่งที่เก้าอี้ตัวกลางก่อนที่จะดึงดีโอให้นั่งลงที่ตักของเขา ร่างบางได้ทำหน้างง ๆ แต่ก็นั่งลงอย่างว่าง่ายไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างไร ? ชานยอลชักสีหน้าหงุดหงิดใส่ไคก่อนที่จะดึงตัวดีโอให้ลุกขึ้นแล้วพาไปนั่งที่โซฟา สมาชิกทุกคนในห้องแล้วมองหน้ากันไปมาอย่างพร้อมเพียง
“ ได้ที่นั่งแล้วใช่มั้ยครับ -___- ... พี่มีอะไรก็ว่ามา “ เซฮุน พูดขึ้นก่อนที่ยกแก้วชานมที่ค้างจากเมื่อกี้ขึ้นมาดูด สายตาของเขาพลางสอดส่องหาลู่ห่านแต่ก็ไม่พบ
“ เอาล่ะเข้าเรื่องได้ .... เฮ้ออออ !! “
“ ชานยอล รีบพูดให้มันเสร็จ ๆ ฉันเหนื่อย “
“ เออ ! …. เมื่อตอนเย็นผอ.โทรมาหาผม .... เดี๋ยวลู่ห่านไปไหน ?? “
“ ไม่รู้มัน ? ช่างมันเถอะเดี๋ยวฉันไปบอกมันเองก็ได้ “
“ ทำไมพี่ต้องไปบอกพี่เขาเองด้วย -_____- “
“ นิ ... ก็ฉันเป็น ... “
“ โอเค ๆ หยุดก่อนฟังผมพูดให้จบก่อน “ ชานยอลยกมือห้ามเซฮุนกับคริสก่อนที่ทั้งคู่จะทำสงครามน้ำลายขนาดย่อมขึ้น เขาทำหน้าเคร่งขรึมอีกครั้งก่อนที่จะถอนหายใจเสียงดัง
“ ........ ท่านเรียกให้ผมไปพบเป็นการส่วนตัว แต่ผมก็พาแบคฮยอนไปด้วยเพราะมันขอตามไป .... “
“ เขาเรื่องได้มะ ..... โอเค ‘ ฉันจะนั่งฟังเฉย ๆ -____- “ คริส ยกมือยอมแพ้ ทุกคนส่ายหน้าเอือมกับความเกรียนของเขา
“ ต่อนะ ..... พวกผมก็ไปพบท่านเรื่องทั้งหมดมันก็อยู่ว่า ….. “
ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ....
‘ เอาล่ะที่ฉันเธอมาพบวันนี้ ... ตอนนี้ฉันรูสึกว่าพวกเราต่างห่างเหินกับโรงเรียนน้องเขาเรามากเหลือเกิน ฉันเลยคิดเกมสนุก ๆ ขึ้นมาเกมหนึ่ง ^ ^ ‘
‘ หือ ? เกมระหว่างพวกเรากับฝั่ง SMK ‘ G หรอครับ ? ‘
‘ ไม่ใช่หรอก พวกนายจะไม่ได้เล่นเกมนี้กับพวกสาว ๆ .... แต่พวกนายจะต้องเล่นเกมนี้ให้สาว ๆ ดู และพวกเธอก็จะเป็นคนตัดสินว่าใครจะเป็นผู้ชนะในเกมนี้ ^ ^ ‘
‘ ครับ ‘
‘ ชื่อเกมนี้ก็คือ ‘ แฟนเซอร์วิส ‘ กติกาก็ง่าย ๆ แค่พวกนายทุกคนจะต้องเล่นเป็นแฟนกัน หรือพูดง่าย ๆ ก็เหมือนคู่ศิลปินชายที่แฟนคลับชอบจับคู่ให้นั้นแหละ พวกนายมีหน้าที่ทำแฟนเซอร์วิสให้สาว ๆ พอใจกับคู่ของพวกนายให้ได้มากที่สุด และทุก ๆหนึ่งอาทิตย์ฉันก็จะจัดให้สาว ๆ มาโหวตให้คะแนนกับคู่ของพวกนาย ^^ ..... เป็นยังไงมันน่าสนุกใช่มั้ยล่ะ ‘
‘ ห้ะ ..... = [] = !!!! ‘ < ชานยอล
‘ มะ ... ไม่จริงใช่มั้ย ผอ.เล่นตลกอะไรกับพวกผมเนี้ย !!! ‘ < แบคฮยอน
‘ แน่นอนมันคือเรื่องจริง !!!! ‘ < และผอ.ผู้เป็นสาวกวายตัวจริง -____- ;;;
“ เดี๋ยว ....เด็กใหม่ที่ชื่อดีโอก็จะได้ร่วมเล่นเกมนี้ด้วยนะ เพราะว่าเขาดูหน้าตาน่ารักดีผอ.ชอบบบบ ^^ “
“ ..... และคู่ที่ผอ.ได้จับไว้แล้วคือ 1. ชานยอลและแบคฮยอน - ///// - “
“ หิ้วววววววววววว ‘ เพื่อนรักรักเพื่อน ^^ “ < ทุกคน
“ - ////// - / ><;;; “ < ชานแบค
“ 2. ซูโฮและเซฮุน เอ่อ ...... ผอ. มันได้ดูประวัติของสองคนนี้หรือเปล่าเนี้ย -___- ;; “
“ อะไรนะ ?? .... ผมคู่กับพี่ซูโฮหรอ ?? “
“ บ้าไปแล้ววววว ‘ 0 [] 0 “
“ ถ้าจะเล่นแบบนี้กันอย่างน้อยให้ผมคู่ใครก็ได้ ... แต่ทำไมผมต้องคู่กับพี่ชายตัวเองด้วยยยย T [] T “
“ กูจะได้น้องชายเป็นผัวหรอเนี้ยยย T [] T “ เซฮุนและซูโฮโผกอดเข้าหากัน ทั้งสองคนพากันไปนั่งสงบนิ่งอยู่ตรงมุมมืดของห้อง ในใจเขานึกอยากจะไปด่าผอ.ที่จะทำให้พี่น้องได้กันเอง -____-;;;
“ .... คู่ที่ 3 ไคและดีโอ -_____- ++++ “ ชานยอลส่งสายฟาดฟันไปที่ร่างสูงผิวเข้มที่ยืนยิ้มยั่วชานยอลอย่างกวนประสาท ส่วนดีโอได้แต่นั่งงงไม่รู้เรื่องอะไร ?
“ แฟนเซอร์วิสหรอ ? ….. มันคืออะไรอ่ะ -____-;; “
“ มันก็น่าสนุกดีนะครับ ^ [] ^ “ ไค ยิ้มกว้างก่อนที่จะเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีออกไปสวนกับลู่ห่านที่เดินเข้ามา ร่างบางยืนหอบน้อย ๆ ก่อนที่จะนั่งลงที่พื้นอย่างหมดแรง
“ ขอโทษที ‘ พอดีฉันไปข้างนอกมาหวังว่าคง .... เกิดอะไรขึ้นหรอ ? “
“ พี่ลู่ห่าน T [] T “ จู่ ๆ เซฮุนก็พุ่งหลาวออกจากมุมมืดเข้ามากอดลู่ห่านเหมือนเด็ก ๆ เขาเอาหน้ามาซบกับแผงอกเล็ก ๆ ของลู่ห่าน ร่างบางได้แต่ตกใจก่อนที่มือเล็ก ๆ จะลุบไปที่ผมนิ่ม ๆ ของเด็กน้อยโอ เซฮุนที่กำลังงอแง =____= ;;
“ และคู่สุดท้าย พี่คริสกับพี่ลู่ห่าน มาฟังทันพอดีเลยนะครับ ^^ “
“ ห้ะ ‘ แล้วเรียกพวกฉันมาทำไมเนี้ย !! “ เฉินเริ่มโวยวายเมื่อหมดคำพูดสุดท้ายของชานยอลเขาลุกขิ้นเดินออกไปอย่างหัวเสีย
“ ก็ดีแล้วละ ... ฉันจะได้เอาเวลาไปฝึกกังฟูผมขอตัวก่อนนะฮะ ^^ “
“ นี่ไอ้เด็กแพนด้า ! วัน ๆ แกจะสนใจแต่เรื่องกังฟูหรือไงห้ะ ? “ เลย์ลากคอเสื้อของเทาออกไปข้างนอก เทาได้แต่ทำหน้านิ่ง ไม่ตอบโต้ เพราะม่าเลย์ขอร้อง -___-
“ งั้นฉันไปกินซาลาเปาต่อนะ “ ซิวหมินเอ่ยลา ในห้องจึงเหลือเพียงแต่คู่รักจำเป็นทั้ง 4 คู่ คริสเงียบไปสักพักก่อนที่จะพูดอะไรออกไปที่ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามกัน ( ยกเว้นดีโอ เพราะนางเพิ่งจะมาใหม่ ? )
“ อะไรกันวะ ‘ เป็นแฟนกันอยู่แล้วต้องมาเล่นอะไรแบบนี้ด้วยหรอ !! -___- ผมขอสละสิทธิ์ได้มั้ย ... เอาเวลาไปกดกันมันส์กว่าเยอะ -.,- “
“ เฮ้ยยย ‘ พี่พูดบ้าอะไรเนี้ย !!! “ คริสเดินตรงเข้ามาหาลู่ห่านที่กำลังนั่งปลอบเซฮุนอยู่ ร่างสูงแงะเซฮุนออกจากลู่ห่านก่อนที่ดึงให้เขาลุกขึ้นมายืน ๆ ข้างแล้วโอบไหล่เล็ก ๆ นั้นเอาไว้ เซฮุนมองทั้งสองคนงง ๆ ก่อนที่จะเบะปากเหมือนเด็ก ๆ ที่โดนแย่งอมยิ้ม แต่ไม่ใช่ ... เพราะตอนนี้เขากำลังโดนแย่ง ‘ ลู่ห่าน ‘ =___=
“ ฉันกับลู่ห่านเราเป็นแฟนกันจบนะ -____- “
“ พี่คริสอ่าาา ... - ////// - “
“ เฮือกกกกก ‘ -_____- ;;; “ ทุกคนหันไปมองที่เซฮุนทันที ตอนนี้เด็กน้อยโอ เซฮุน ได้แต่นั่งอ้าปากค้างน้ำลายหยืดลงมา ก่อนที่จะ .....
ตึงงงงง ! -_____- zzzz ….
“ เฮ้ยยยยย ‘ !!!!!!! “ แล้วเขาก็ .... สลบไปในที่สุด’ อาเมนนะเซฮุน
………………….
“ ลู่ห่าน ‘ กลับกันเถอะ .... ถ้ามันฟื้นเดี๋ยวซูโฮก็คงจะโทรขึ้นไปบอกเอง “
“พี่ไม่เห็นหรอว่าพี่ซูโฮไม่อยู่ ... พี่กลับไปก่อนเถอะผมเป็นห่วงเขา “
“ ถ้าทำแบบนี้ ..... เราก็มีแต่จะทำให้เขายิ่งเสียใจนะลู่ห่าน “
“ ครับ “
ตอนนี้ผมได้แต่ยืนมองไปยังร่างสูงที่นอนหลับไม่ได้สติ ..... ตั้งแต่ที่เซฮุนรู้ว่าผมกับพี่คริสเราคบกัน เขาก็เป็นลมหมดสติไป ถึงแม้ตอนนี้เขากำลังหลับอยู่แต่ผมก็รู้ว่า เขากำลังเสียใจมากแค่ไหน ? แล้วผมก็รู้ว่าผมทำให้เขาผิดหวังมากแค่ไหน ..
“ ……… “
“ …… ผมจะอยู่เฝ้าเขาเอง ‘ พี่ไม่ต้องห่วง “
“ เฮ้ออออ ‘ เอางั้นก็ได้งั้นพี่ไปก่อนนะ “
“ พี่ฮ่ะ ‘ …… “
“ หืม ? “
“ ฉันรักพี่นะ ^^ “
“ อื้อ ‘ ฉันก็รักนาย ^^ “ ผมเดินเข้าไปกอดพี่คริสอย่างอ้อน ๆ ผมมักจะทำแบบนี้เสมอเวลาที่ผมเครียดหรือมีเรื่องไม่สบายใจ พี่คริสเป็นคนที่อบอุ่นแล้วก็ใจดีอาจจะมีบางครั้งที่เขาดูเกรียนแล้วก็กวนประสาท เหตุผลแบบนี้ล่ะมั้งที่ทำให้ผมรักพี่เขานะ >/////<
“ …… ใจร้าย ..... ทำไมใจร้าย .... แบบนี้ .....“
“ ...... “
“ ……. หลอกผม ..... ทำไม ? “
“ ...... “
“ ....... รักกันมากเลยหรอ ? ….. รักเขามากขนาดนั้นเลยหรอ ? “
“ …… “
“ .... ผมถาม .... ทำไมพี่ไม่ตอบ ? “ จู่ ๆ เซฮุนก็ลืมตาขึ้นมาทำให้ผมเริ่มทำตัวไม่ถูก นี่ ‘ เขาฟื้นตั้งนานแล้วงั้นหรอ ? งั้นแสดงว่า เขาก็ได้ยินทั้งหมดงั้นสิ = [] =
“ เอ่อ .... เซฮุน ‘ พี่ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้นายเข้าใจ ..... “
“ พี่อธิบายอะไรมา ...... ผมก็เข้าใจพี่หมดทุกอย่างนั้นแหละ ‘ เพราะผมคือเด็กชานมของพี่ไง “
“ เซฮุน ..... “ เซฮุนมองผมด้วยสายตาที่ไม่เหมือนเดิม .... สายตาของเขามันว่างเปล่า ‘ ไร้ซึ่งความสดใส ? มันดูหม่นหมอง และ ปวดร้าว .
“ พูดสิ .... ผมรอฟังอยู่ ‘ บอกมาว่าพี่คริสเขาบังคับพี่ ... ไม่สิ ! บอกผมก็ได้ว่าพี่แค่สร้างเรื่องขึ้นมาหลอกคนอื่น ? หรือไม่ก็ ..... “
“ พี่รักเขา ‘ เซฮุน .... แล้วเขาก็รักพี่ “ ผมเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบา .... แต่ผมรู้ว่าเซฮุนได้ยิน เขาเงียบไปแล้ว ตอนนี้ทั้งห้องเงียบสนิท ... เงียบจนทำให้ผมได้ยินเสียงลมหายใจของเราทั้งสองคน
“ ........ “
“ …… “
“ ..... ไปเถอะ ‘ ผมอยากนอน “
“ ...... “
“ ไปสิ “ เซฮุนหันหลังให้ผมทันทีที่เขาพูดจบ ‘ ผมยังไม่ได้ขยับไปไหน ผมยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ผมเดินตรงเข้าไปกอดเขาอย่างกลัว ๆ ผมกลัวว่าเขาจะหันมาถีบติดผนังห้อง T [] T …. แต่ไม่ใช่ เขากลับนอนนิ่ง ‘ ผมก้มหน้าซบลงที่แผ่นหลังกว้างของเขา
“ พี่ขอโทษ .... พี่ขอโทษที่พี่รักนายไม่ได้ ‘ เซฮุน “
“ ...... รักไม่ได้ ...... ก็อย่าทำแบบนี้กับผมอีก ...... ผมเจ็บ “
“ ฮึก ..... เซฮุน ..... “
“ ไปเถอะ ‘ ผมไม่ไหวแล้วนะ “
“ .... ฮึก ‘ พี่ขอโทษ …. “ ผมผละออกจากเขาแล้วไปที่ประตู ผมหันกลับไปมองที่เขา ผมเห็นไหล่ของเขาสั่น เขากำลังร้องไห้ ? เพราะผม .... ผมรีบเปิดประตูออกมาก่อนที่จะทนไม่ได้ เซฮุน ‘ เป็นคนที่แข็งนอกอ่อนใน ... เขาจะต้องเสแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง ไม่เสียใจกับเรื่องอะไรง่าย ๆ ทั้งที่จริงแล้ว เขาเป็นที่อ่อนไหวง่ายที่สุด เขาเป็นคนที่รักใครแล้ว เขาก็จะรักมากที่สุด .... แต่ตอนนี้ เขาคง ‘ เกลียด ‘ ผมมากที่สุด
………………….
“ ไค ‘ เซฮุนเป็นลมนะ -____- “
“ อืม ‘ ผมรู้แล้ว “ ผมหันไปมองหน้าพี่ดีโอ ที่ทำหน้าตกใจปนงง ว่าผมรู้ได้ไงทั้งที่ผมเดินออกมาตั้งนานแล้ว ... เออนั้นดิ ‘ แล้ววผมรู้ได้ไงวะ -_____-;;;
“ ไม่ไปดูเขาหน่อยหรอ ? ..... เฮ้ ! ได้ยินพี่หรือเปล่าเนี้ย _*_ “
“ ได้ยินน่า ‘ พี่ซูโฮบอกว่ามันฟื้นแล้ว ... แล้วมันก็บอกว่าไม่เจอหน้าใครทั้งนั้นแม้กระทั่งผม ตอนนี้มันคงเกลียดขี้หน้าทุกคนไปสักพัก ‘ พี่เข้าใจยัง ? “
“ แล้วนายเจอพี่ซูโฮได้ยังไง ? “
“ ยังจะสงสัยอีกหรอ ? …. พี่นี่มันจริง ๆ เลย “ พี่ดีโอเบ้ปากก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว ก่อนที่จะมีเสียงโครมครามดังตามมา ครัวห้องกูจะพังมั้ยเนี้ย -____-;;
“ ……. “
“ พี่ทำอะไร ? “ ผมตะโกนถามออกไป แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาผมก็ไม่ได้สนใจ เล่นเกมในไอแพดต่อ ‘ ให้ตายเถอะ ! ทำไมกูยิงกระสุนใส่ตัวเอง !!!!!
“ ........ “
“ …… “
“ ไอ้เกมนี่มันน่าสนใจตรงไหนเนี้ย “ พี่ดีโอออกมาตอนไหนก็ไม่รู้มานั่งลงข้าง ๆ ผมก่อนที่จะชะโงกหน้ามาดู ปากก็บอกไม่น่าสนใจแต่ตานี้เป็นประกายเลยเถอะ -____-
“ ไม่ให้เล่นหรอก ‘ -____- “
“ ไม่ให้เล่นพี่ก็ไม่ได้อยากเล่น “
“ ……. พี่เตรียมตัวพร้อมหรือยัง ? “
“ เตรียมตัว ? เตรียมตัวทำอะไร “
“ แฟนเซอร์วิส “ ผมเหลือบมองคนข้าง ๆ ที่นั่งทำตาแป๋ว ‘ ให้ตายเถอะ ! น่าจับกดจริง ๆ * [] * ..... แฟนเซอร์วิสเนี้ย มีกติกาให้จับกดกันได้มั้ยนะ >< ถึงต่อให้ไม่มี ก็จะจับกด 555555555555555 ( อีเสี่ยหื่น -.,- )
“ พร้อมสิ ^^ ‘ มันน่าสนุกดีไม่ใช่หรอ ? “
“ หึ ๆ สนุกสิ ‘ สนุกมาก ๆ ด้วย “ ผมโยนไอแพดทิ้งแล้วหันไปรวบตัวพี่ดีโอมากอด อ่า ‘ กลิ่นหอมเหมือนเด็กเลย ตัวก็นุ่มนิ่มน่าฟัด อ๊ากกกก -.,- ผมเอาคางไปเกยกับไหล่เล็ก ๆ นั้น ผมสังเกตเห็นหน้าของพี่ดีโอขึ้นเป็นริ้วสีแดง เขินเสี่ยล่ะสิหนู -.,-
“ มะ ... มันเล่นแบบนี้หรอ - /// - “
“ อืมมมม ‘ ดูพี่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรพวกนี้สักเท่าไหร่เลยนะ ? “
“ ทะ ... ทำไมหรอ ? “
“ ... เอางี้ดีมั้ย ‘ ทุกเย็นเรามาติวกันดีกว่ามั้ย “
“ ถึงกับต้องติวเลยหรอ ‘ 0 [] 0 “
“ อืม ‘ งั้นวันนี้เรามาติวกันเบา ๆ ก่อนดีมั้ย ? “ ผมยิ้มเจ้าเลห์ให้พี่เขา ที่ดูเหมือนจะยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ‘ ซื่อชะมัดเลย แต่แบบนี้แหละดี เสี่ยชอบบบบบบบบบ >.,<
“ โอเค ^^ ….. เหวอออออ “
“ .... หึ ‘ “ ผมผลักพี่ดีโอให้นอนราบไปกับโซฟา ก่อนที่จะทับตามลงไป พี่ดีโอมองผมหน้าตาเลิกลั่ก แต่ผมก็ไม่สนใจ ตอนนี้สิ่งที่ผมสนใจมากที่คือ ซอกคอขาวที่โพล่พ้นจากคอเสื้อขึ้นมายั่วยวนผม .... ผมไม่รอให้เสียเวลา ผมซุกหน้าลงไปที่ซอกคอขาวนั้น พี่ดีโอสะดุ้ง มือเล็ก ๆ นั้นพยายามผลักผมออกแต่ก็สู้แรงของผมไม่ได้ ผมกดจูบลงอย่างหนักที่คอของพี่เขา ทำให้เจ้าตัวเล็กเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ แล้วตีแขนผมแรง ๆ
“ ไค ‘ พี่เจ็บ !! “
“ …… “ ผมเงยหน้าขึ้นมามอง พี่ดีโอเบ้ปากแล้วดันผมให้ออกห่างจากตัวเขา ก่อนที่จะหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้า
“ พี่อายหรอ ? “
“ อะไรเล่า !! “
“ ฮ่า ๆๆๆๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ผมจะให้พี่เอาคืน ^^ “ ผมยีหัวพี่ดีโอด้วยความมันเขี้ยว แล้วลุกเดินกลับเข้ามาในห้อง พอผมปิดประตูลงก็ได้ยินเสียงพี่ดีโอบ่นกับตัวเองแล้วก็เงียบไป สงสัยคงเข้าห้องไปแล้วมั้ง ^ [] ^ อ่าา ‘ ใช้สบู่ยี่ห้ออะไร ทำไมมันถึงได้หอมติดจมูกแบบนี้เนี้ย ใช่สบู่ตรานกแก้วหรือเปล่า ? คงไม่ใช่หรอกมั้ง ผมเอนตัวลงนอนสบายใจพลางเงี้ยหูห้องข้าง ๆ ที่เงียบไปนานแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าวะเนี้ย
.
.
.
.
“ กริ๊ดดดดดดดดดดด ‘ นายทำอะไรกับคอพี่ !! T [] T “
“ 55555555555555555 ^ [] ^ “
เฮลโหลลลล : ครบแล้ววววว ^ [] ^ เราอัพครบแล้วนะคะ
ดีใจจัง ‘ โฮกกกกกกกกก T [] T ... ทำไมลู่ห่านใจร้ายกับเน่จังอ่ะ
ส่วนอีเสี่ยก็หื่นได้อีกอ่ะ ขนาดแค่ต้นเรื่องโด้ยังโดนคิสมาร์คไปแล้ว
แล้วกว่าจะจบเรื่องศรีลิโด้จะโดนอะไรบ้างเนี้ยยย -.,- หุ ๆ อยากรู้ก็ต้องติดตาม
แล้วชานแบคจะเป็นยังไงต่อ .... อืม ติดตามกันต่อในตอนหน้าคะ ^^
* อย่าลืมเม้นติชมกันได้นะคะ ‘ ไรเตอร์ชอบ ๆๆๆๆ
* ทุก ๆคน อย่าลืมโหวตให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ ไรเตอร์รักทุกคนคะ 55555555555 <3 .
cinnamon
ความคิดเห็น