คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : สบายจริงเหรอ? ชีวิตในเมืองนอก
สบายจริงเหรอ? ชีวิตในเมืองนอก
วันนี้ ที่พูดประเด็นนี้เพราะว่า อยากให้คนที่อ่านบทความของจขบค. รู้ซึ้งแก่นแท้ของคำว่าเมืองนอกซักที
ทำไมวันนี้ จขบค. ถึงดูจริงจัง เพราะว่าอยากให้หลายๆ คนได้รู้ว่าความจริงแล้ว มาอยู่เมืองนอก มันคือสิ่งที่บอกว่า ห่างไกลจากความสบายมากๆ
1.คุณเคยคิดถึงเรื่องการเดินทางไหม?
จริงอยู่หลายๆ คนอาจจะเคยเดินทางด้วยรถยนตร์ เครื่องบิน เรือ รถไฟ บลา บลา บลา (เพลงใหม่ของ เคชช่า ไม่เกี่ยวหรอกพูดโปรโมตไปงั้น) หลายคนอาจจะเบื่อด้วยซ้ำ เพราะนั่งบ่อย แต่คุณเคยคิดไหมว่า มันโคตรจะเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก คุณอาจจะเจอสิ่งที่เรียกว่า อะไรกันฟะ เกรงใจกันบ้าง หน่อยดิ ยกตัวอย่าง ง่ายๆ
1.1 เดินทางระยะทางยาว นั่นคือต้องขึ้นเครื่องแน่นอน คุณอาจจะเป็นพวกเปลี่ยนเครื่องหลายต่อก็ได้ แต่บ้าน จขบค. ไม่ใช่แบบนั้น คือต้องสายเดียวถึงเลย แน่นอน เล่นข้ามเส้นเวลา มันเหนื่อย แถมอังกฤษ ห่างจากไทย 12 ช.ม ไม่อยากบ่นหร้อกกก เดี๋ยวชาวอเมริกา ที่นั่งกันตั้ง 23 ช.ม จะมาด่าใส่ แต่ประเด็นตรงนี้ น่าจะสบายหน่อย อันต่อไปหนัก
1.2 ฝรั่งไม่แคร์สื่อ ไม่เข้าใจหรอกนะ พี่แกคิดยังไงกัน ซื้อชั้นประหยัด แต่นั่งอย่างกับเฟิร์ตคลาส เอนเบาะกระแทกเข่าชาวบ้าน พ่อเลี้ยง จขบค. จะเกลียดพวกนี้มาก บางคนเอนมาซะ คนข้างหลังยื่นหน้าไป เห็นหน้ามันอย่านี้ โอ้ยยยย แคร์สื่อ หน่อย มารยาทมีไหม เครื่องของอังกฤษ คนของอังกฤษ ที่บอก มารยาทงามหายไปไหนฟะ
1.3 แอร์ฮสเตส หรือ แอร์กี่ อันนี้ ขอจิกเลย ของสายการบิน บ้านเรา ไม่ทราบว่า ท่านที่นั่งข้างหน้ากระผมเขาจ่ายคุณไปเท่าไหร่เหรอ ซื้อตั๋วราคาเดียวกัน แต่พอเรากดเรียกขอน้ำหน่อย โหยย รอเป็นชาติ คนข้างหน้า แต่งตัวดีหน่อย (จขบค. เวลาขึ้นเครื่องจะแต่งตัวธรรมดา เหตุผลก็คือหงุดหงิดแหม บนเครื่องใช่ว่าจะเย็นสบายนี่ ปวดหู หน้าแห้ง แถมคนเยอะ ส่งกลิ่นตัวอีก จขบค. ใส่สบายจะได้ไม่อึดอัด เหงื่อจะได้ไม่ออกไม่ส่งกลิ่น) กดแป๊ปนึง แอร์ก็สแล๋นออกมาต้อนรับแล้ว พอมาถึงไทย และได้ดูทีวี ถึงได้รู้ว่า เป็นคนใหญ่คนโตนี่เอง ตอนนี้ก็เลิกที่จะขึ้นสายการบินนี้อีกแล้ว
2.ที่พัก
ใครมาอยู่กับโฮสต์ หรือ มาอยู่กับญาติ อย่านึกว่าจะโชคดีซะทุกราย หรือแม้แต่มากับแม่และจะมาอยู่บ้านของพ่อเลี้ยง โอ้ววว เหมือนไม้เบื่อไม้เมาเลยที่ร้ากกก ตัวข้าพเจ้า หนีพ่อพระเจอะซาตาน เพราะพ่อเลี้ยง โหดเหี้ยมซะจริงๆ แถมอารมณ์ยังเอายากซะด้วย บางทีเราทำคะแนนได้สูงทำเกรดดี บลาๆๆๆ มันก็หาเรื่องเล็กน้อยมาจิกเราอยู่ได้ นี่เอาแต่บนเรื่องนู่นเรื่องนี่ หาว่าเราไม่งั้น ไม่งี้ โธ่ พ่อคุณจ๋าจะรู้อะไรไหมจ๊ะ กลับมาจาก โรงเรียน เดิน 2 กิโล หนักสมองเรียนหนัก แถมยังมีการบ้าน กับเอ็กตร้าเวิร์ก อีก และงานบ้านอีกเยอะ พ่อคุณจะให้ไปช่วยงาน เสาร์-อาทิตย์ ฉันขอเล่นคอม มันก็ไม่ให้เล่น (ฉะนั้นบางทีไม่ได้อัพอย่าสงสัย เหตุผลถ้าไม่ติดสอบ ก็มีปัญหากับต่อพ่อเลี้ยงเนี่ยแหละ) แถม ยังบอกว่า อยากเล่น ก็ซื้อคอมเอาเอง เลวได้ใจ อยากบอกว่า คอมที่ตัวมันเล่นอยู่น่ะ เงินแม่ฉันครึ่งนึงนะเว้ย แต่ จขบค. ใช้ความเลวที่มาใส่ แหมบ้านที่เมืองไทย ใช่ว่าจะไม่รวยนี่จ๊ะ พ่อฉันน่ะเศรษฐีนะ ส่งเงินมาให้ฉันซื้อก็ได้ แต่ดูเหมือนเขาจะรู้เลยตัดไฟจากต้นลมด้วยการปิดบัญชีฉัน (ที่นี่ พ่อแม่สามารถปิดบัญชีของลูกได้ เพราะถือว่าตัวเองเป็นผู้ดูแลเหมือนกัน) ตอนนี้เลยต้องนั่งจำใจอ่านคู่สร้าง คู่สม กับ ชีวิตจริง อยู่ในห้อง เซ็งโว้ยยยย
3.ผู้คนภายนอก
ไม่เข้าใจว่าอังกฤษอากาศหนาว และทำไมคนชอบดูถูกกันเอง ที่นี่นะจ๊ะ อยากจะบอกว่า อะไรของแม่งก็ไม่รู้เจอคนแปลกถิ่นไม่ได้ ต้องมาตะโกนใส่หน้า แรกๆ ก็ทนนะ หลังๆ นี่ ถ้ามาก่อกวน ยกนิ้วกลางใส่แม่ง ไปเลย รำคาญแท้ คนเหมือนกัน อยู่ที่นี่ฉันก็หรูนะยะ ดูสภาพพวกที่ชอบดูถูกคนจะเป็นคนจนเสียมากกว่าด้วย ไม่เข้าใจว่า โดนฝรั่งรวยๆ ดูถูกหริอไง เลยเกิดอาการเครียดแค้น มาแกล้งคนต่างถิ่น เฮ้อใครฟังมันด่าไม่ออกก็โชคดี ส่วนคนฟังออกนี่สิ เครียดเลย
4.คนไทยดูถูกกันเอง
อันนี้ยิ่งไม่อยากคิด บางคนคิดว่าตัวเองเริดเลอ เฟอร์เฟ็กมาจากไหนมิทราบจ๊ะ หน้าไม่ได้ออกไปทางจีน ทางฝรั่งซักหน่อย มองหน้าก็รู้แล้ว คนไทยเวลาเจอกันจะยิ้มก่อน พวกนี้จะออกแนวประมาณว่า อยู่บ้านไม่ต้องทำอะไรตอนมืดเที่ยวคลับแบบเนี้ยยย นะ โอ้ยยย ชอบจริงๆ ดูถูกคนไทยด้วยกัน และชอบทำเป็นกระแด๊ะ เวลาเห็นคนไทยด้วยกัน จะเสียงซุบซิบกับสามีฝรั่ง เหมือนกับฉันฝรั่งไม่ออกล่ะ แต่จะบอกตรงๆ ก็ได้ว่าฟังไม่ออก สำเนียงไม่ได้เรื่อง พูดเรื่องเอาตะกร้อครอบปาก เลยแกล้งเดินผ่านและ พูดว่า ลืมชาติเกิด สะใจจริงๆ
5.สภาพอากาศ
ทนกันได้ไหม หนาวๆ แบบนี้ อยากบอกว่า จขบค. เกือบตาย เพราะแพ้อากาศ
6. การเรียน
ถึงแม้ โอเน็ตจะออกโหดแค่ไหน แต่จีซีเอสซี ก็ไม่มีการันคีว่าเอ็งจะผ่าน เพราะข้อสอบออกมา คุณต้องได้เต็มเท่านั้นถึงจะผ่าน แหมตอนนี้ ดูเหมือนจะยากที่จะผ่านแต่ละอย่างไปได้ เพราะ ตกอันดับมาอยู่ D เซ็งเป็ดเลยพี่น้อง
7.สมัครงานพาร์ททาร์ม
หนูอยากจะร้องไห้ ขนาดบอกว่า ทำฟรี แค่ 1 อาทิตย์มันยังไม่เอาฉันเลย และจะไปทำที่ไหนดีเนี่ย ร้านอาหารไทยแถวบ้านก็หายากซะด้วย (พวกรุ่นพี่คนไหนทำร้านอาหารไทย ช่วยแนะนำวิธีซิกแซกสมัครงานหน่อย ตอนนี้เงินคือสิ่งสำคัญที่จะสามารถ พาตัวข้าพเจ้ากลับไทย ไม่อยากขอพ่อ และสัญญากับแม่ว่า จะเรียนจบ คอเลจ และไปต่อตรี ที่บ้านเรา แต่ตอนนี้ ทนไม่ไหว ทรมานจิตใจโว้ยยย
ความจริง ยังมีอีกเยอะ ที่อยากเขียน แต่จขบค. ต้องแบ่งหลายๆ อย่าง ยังไงรอติดตามอ่านเรื่องอื่นๆ ต่อไป ตอนนี้ จขบค. มีแผนจะเขียนนิยายจ้า ยังไงใครชอบอ่านนิยายแนวแปลกๆ (เป็นไงฟะ) อย่าลืมติดตามนะจ๊ะ
ความคิดเห็น