ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Follow me! I'm college student เเล้วนะ

    ลำดับตอนที่ #2 : O.. Hi... YO! ชีวิตของฉันไม่ได้สวยหรู...

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.22K
      4
      9 ก.ค. 52




      ฉัน... มีนามว่า .... (ฉันลืมไปเเล้ว...) 

       มันอาจจะเป็นเรื่องไม่น่าอ่านซะหน่อย เพราะฉันไม่เก่งงานเขียนหรอก+ ไม่มีคียบอร์ดไทยด้วย...

    ป.ล. เรื่องนี้ มันคือ เรื่องจรึง เชื่อหรือไม่ โปรดใช้ ตาในการอ่าน สมองในการคิด

    อายุ 14 เเล้วสินะ... 

    ความจรึง ฉันเคยมาอยู่นี่ ตอนอายุ 12 สองปี เเว้ว...

    ชีวิต มันไม่ได้สวยหรูนักหรอก 

    เริ่มต้นจาก...

    ฉันต้องเเยกออกจาก ครอบครัว ที่สวยหรูของตัวเอง...

    คือ ฉันมันพวกไม่ชอบทำอะไรอยู่เเล้ว กินเเล้วไม่ล้าง เสื้อก็ไมซัก ไม่สนอะไรซักอย่าง... เอาเเต่เงิน

    ตอนนี้มาใช้ชีวิตอยู่ใน อังกฤษ

    อะอ๊าอ๋า...

    ไม่ใช่ว่า ฉันมาคนเดียว เป็นนักเรียนเเลกเปลี้ยน สอบชิงทุนฯ อะไรอย่างงั้นนะ

    ฉันมากับเเม่ต่างหาก นับว่าโชคดี เพราะใช้วีซ่าเเบบนี้ จะทำให้ได้รับ สิทพิเศษตามเเม่ เช่น ถ้าเเม่ฉันสอบได้การอยู่ที่นี่ตลอดชีพ  ฉันก็ได้ด้วย ตอนนี้ก็ได้เเล้วนะ อิอิ

    ชีวิตที่นี่ มันอาจจะไม่ดูทรมานหรอกนะ ถ้าฉันไม่เกาเหลา กับพ่อเลี้ยง

    ฉันยังพล่ามมาก ไม่ได้หรอกนะ ส่วนดีเขาก็มีเยอะ ยิ่งตอนมาใหม่ๆ ดีจน(เวอร์) ตอนนี้ก็เป็นเเบบที่สุดยอดเช่นกัน

    ฉันจะ ค่อยเล่าเรื่องพ่อเลี้ยง ตัวเองในเวลาต่อไปละกัน

    ตอนนี้ ขอเอา ชีวิต ประจำวันดีกว่า...

    ฉันต้องช่วย พาน้องหมา ออกไปเดินเล่น

    งานเเรกในชีวิต ที่ทำให้ตัวเองมีคุณค่า กับการเเลกเวลา เล่นคอมพิวเตอร์

    พูด ถึง หมา เเล้วจะค่อยมาเล่าต่อ...

    ซักผ้า...

    งานหนักมาก เพราะต้องเเยกหลายอย่างมาก ต้องมานั่งคลี่ ก.ก.น ก่อนเข้าเครื่อง เเยกนำยา เเยกนำ เเยกผงซักฟอก พูดไปเเล้ว นึกถึงตอนที่ พวกป้าๆ ทำให้เขาคงจะทรมาน ล่ะนะ...

    เเยกขยะ

    เราจะต้องทำให้ได้ ที่นี่ เราต้องทำให้ได้ เคยโดนด่า ตอนที่ทึ้ง กระดาษทิชชู้ลงไปใน ถังขยะเเห้ง เเทบคลั่ง

    ล้างจาน

    ที่นี่ ทรมาน มือมาก ห้ามใช้นำเยอะ ห้ามใช้ นำยาเยอะ ที่นี่ใช้ นำเดียวในถัง ล้างทั้งมัน ทรมานมาก ตอนหลังเลยบอกว่า ถ้าอยากให้เขาล้าง ต้องให้เปิดนำด้วย ตอนหลัง เลยได้เปิดนำ เเต่เป็นนำเย็น


    ความจรึงมันมีเยอะเเบบนี้นะ เเต่ว่า ฉันปวดมือ เพราะคียบอร์ด ปุ่มเเข็ง เเละยัง ต้องมาสัมผัสตัวหนังสืออีก อู๊ย...

    ฉันเขียนไว้เเล้วในสมุด อาจจะเขียนได้มากๆ เมื่อไหร่ ฉันอาจจะลองทำพ็อกเก็ตบุ๊คดีไหมนะ

    ขอบคุณเเฟนคลับ ที่มาเม้นต์ สองท่าน...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×