TS8 กว่าจะรู้ว่ารัก [HSM]

ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 14

ณ มหาวิทยาลัย


พี่เเคน พี่สต๊อป พี่ฮั่น เเล้วก็สมายด์นั่งเล่นอยู่ที่ม้าหินอ่อนแถวๆ คณะสถาปัตย์  เฮ้อ.. ทำไมต้องมานั่งอยู่เเถวนี้น๊า 
ฉันก็เพิ่งรู้ว่าพี่แกงส้มเรียนอยู่ที่นี้มาตั้งเเต่เเรก ในวารสารโรงเรียนพิมพ์ข้อมูลผิด ไม่งั้นฉันคงไม่เลือกเรียนที่นี้หรอก 
ระหว่างที่นั่งคุยกันไปมา ไม่สิ! พี่เเคนกับพี่ต๊อปนั่งจีบกัน ส่วนฉันกับพี่ฮั่นนั่งเล่นเกมส์แองกี้เบิร์ด >.<
ให้ตายเถอะจู่ๆ ก็มีบุคคลแปลกหน้าเดินเข้ามาในวงสนทนาของเรา

"อ้าวฮั่น หวัดดี" บุคคลปริศนาเอ่ยเสียงทักทายฮั่น 

"เฮ้ยเเกรนด์ มาได้ไงอ่ะหวัดดีๆ" ว่าเเล้วพี่ฮั่นก็ลุกขึ้นเดินไปถือของช่วยเเกรนด์


ชิ!! สาวมาเเล้วรีบลุกไปต้อนรับ เทคเเคร์เอาใจเชียวนะไอ้พี่ฮั่น


"ทุกคน นี้แกรน์เป็นเพื่อนเราเองชื่อแกรนด์" ฮั่นเเนะนำเเกรนด์ให้ทุกคนรู้จัก

"นี่ไอ้เเคนนะ เรียนเเมสคอมเหมือนเรา  เเล้วนี้สต๊อปเรียนวิศวะไอที" เเคนกับสต๊อปต่างก็ยิ้มรับไมตรีจากเพื่อนใหม่

"ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ เเคน สต๊อป"  แกรนด์ยิ้มตาหยีๆ


"ส่วนนี้น้องสมายด์ เรียนวิศวะไอทีเหมือนสต๊อป" สมายด์ยกมือสวัสดีแกรนด์เเล้วรีบก้มหน้าลงมาเล่นเกมส์

"ดีจ้าน้องสมายด์" แกรนด์ยกมือรับไหว้ เเล้วยิ้มๆ ตาหยีเหมือนเดิม 




เหงายิ่งกว่าตอนที่ไม่เหลือใคร ยิ่งเห็นทั้งเธอเเละเขาก็ยิ่งเหงา โว้โฮ้ 
อะไรเนี่ย อยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินไปได้ พี่เเคนกับพี่ต๊อปคุยอะไรกันไม่รู้
ส่วนพี่ฮั่นก็คุยหนุงหนิงๆ กับพี่เเกรนด์  เเล้วฉันมานั่งทำบื้ออะไรเนี่ย T^T


ป๊อก (เสียงเเชทๆใน FB)

KS : สมายด์แปลว่ายิ้ม เเล้วทำไมตอนนี้ถึงหน้าบึ้งละ?


เฮ้ย!! พี่แกงส้มมีตาวิเศษรึไง รู้ได้ไงว่าตอนนี้ฉันกำลังหน้าบึ้งอยุ่เนี่ย 

Smile : ยิ้มเเล้วค่ะ :)
KS : แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย 
Smile : พี่แกงรุ้ได้ไงว่าสมายด์หน้าบึ้ง
KS : ก็หันมาข้างๆ ด้านซ้ายสิ



ควับ!! สมายด์หันหน้าไปโดยเร็วไว   O.o แกงส้มนั่งหน้าหล่อยิ้มหวานให้   
>//< คนบ้าเขินนะ ยิ้มเเบบนี้ใจละลาย

 

Smile : มาตอนไหนอ่า ไม่เห็นจะรู้
KS : จะรู้ได้ไง ก็มั่วก้มหน้า
Smile : ฮ่าๆ
KS : ไปกินไอติมป่าว เผื่ออารมณ์ดี 
Smile : เอาสิค่ะ เบื่อเหมือนกัน 



เเล้วแกงส้มก็เดินมาหาสมายด์ที่โต๊ะ ก่อนจะไปกินไอศครีมกัน สมายด์ก็เเนะนำแกงส้มให้ทุกคนรู้จัก

"อะแฮ่ม พี่ๆ ค่ะนี่พี่แกงส้มนะ รุ่นพี่ของสมายด์เองค่ะ" 

เเคน สต๊อป ฮั่น แกรนด์  เงยหน้าขึ้นมามองผู้ชายหน้าหวาน ขาว สูง หน้าเรียวเล็ก เเววตาที่สดใส 


"พี่แกงส้มค่ะ นี่พี่เเคนค่ะพี่ชายสมายด์เอง ส่วนนี้พี่สต๊อปเรียนคณะเดียวกับสมายด์ เเล้วนี้พี่ฮั่นเเล้วก็พี่เเกรนด์ค่ะ"

"ครับๆ ยินดีที่ได้รู้จัก" เเคนยิ้มให้แกงส้ม


"เออ ผมขออนุญาตยืมตัวสมายด์นะครับ พอดีจะไปกินไอติมกัน มีใครสนใจอยากไปด้วยมั้ยครับ" แกงส้มพูด

"เอาเลยครับ ขอให้มีความสุข เอ้ย ขอให้กินไอติมอร่อยๆ นะ" ฮั่นพูดติดตลกๆ ยิ้มๆ ทำให้ทุกคนหัวเราะ



เเต่ไม่มีใครรู้หรอกว่า ในใจของฮั่นตอนนี้ลุกเป็นไฟเเล้ว O.O






------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

20.00 น. ขอวันนี้แหละ วันไปกินไอติม 


"ข้าวหน่ะมันต้องตักเข้าปากถึงจะอิ่ม ไม่ใช่นั่งมองเเล้วจะอิ่มนะเว้ย" เเคนพูดเเซวๆ ฮั่น

"ดึกเเล้วนะเว้ย ทำไมสมายด์ยังไม่กลับบ้านวะ" ฮั่นทำหน้าตาซีเรียส

"คิดมากไปเอง สมายด์มันก็มีเพื่อนมีสังคมของมัน" 

"จะไม่ให้คิดมากได้ไงวะ ก็ไอ้แกงส้วมน่ะอดีตกิ๊กเก่าสมายด์นะเว้ย"

"เฮ้ย เเล้วทำไมไม่บอกวะ"

"โธ่ แกนิมันพี่ชายภาษาอะไรเนี่ย เรื่องน้องสาวไม่รู้สักอย่างเล้ยยยย"


คืนนั้นฮั่นตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เเคนฟัง ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากรักษาสัญญาที่ให้สมายด์หรอกนะ เเต่เขาเป็นห่วง
เกินจะรักษาคำพูดของตัวเอง ขอผิดคำพูดดีกว่าให้อะไรๆ มันจะสายเกินแก้


"โหย ไอ้มายด์มันวางเเผนร้ายขนาดนี้เลยหรอวะ   ฉันกลัวเเต่ว่ามันจะไปติดกับตัวเองนะสิ ไอ้แกงส้มมันก็หล่อนะเว้ย"

"โอ้ย เเค่นั้นไม่สู้ฮั่นคนนี้หรอกวะไอ้เเคน"  เเล้วฮั่นก็หัวเราะกลบเกลือนความเศร้าในใจ

"ไอ้ฮั่น แกชอบสมายด์รึเปล่า"  



O.o พี่เเคนถามอะไรยังงี้ ตรงเกินไปมั้ง


"เปล๊าาาาา ไม่ได้ชอบพูดอะไรเนี่ย" ฮั่นหันหน้าหนี เพื่อหลบสายตาเเคน

"ปากหน่ะปาก เเข็งได้เเข็งไป  ระวังเถอะ มคปด"  ย่อมาจากหมาคาบไป แ_ก

"เลอะเทอะวะไอ้เเคน ไปนอนดีกว่า"

"อ้าว ไม่กินหรอข้าวน่ะ"

"ไม่ ไม่หิววะ"




Hunz Say

ป่านนี้จะทำอะไรอยู่น้อ ทำไมถึงยังไม่กลับบ้าน เป็นห่วงก็เป็นห่วง ไอ้เเคนก็ไม่ยอมโทรตาม
ถ้าเราโทรไป จะโทรไปในฐานะอะไรเนี่ย น้องสมายด์ทำไมใจร้ายกับพี่ฮั่นจัง อย่าลืมนะสมายด์
กลับไปคุยกับไอ้แกงส้มเพื่อเเก้เเค้น 




Smile Say

วันนี้ฉันมีความสุขมากๆ เหมือนภาพเหตุการณ์วันเก่าๆ มันย้อนกลับมา พี่แกงส้มยังน่ารักเหมือนเดิม ไม่สิ
น่ารักมากกว่าเดิมอีก ^^   ส่วนไอ้พี่ฮั่นบ้า ก็คงจะสวีทตี้กับพี่เเกรนด์ ก็ดี ก็ดี ต่อไปนี้ทำอะไรจะได้ไม่ต้องเเคร์
เเล้วนี่ฉันมานั่งเพ้อเจ้อ หน้าบูดเป็นตุดลิงทำไมเนี่ย วันนี้ฉันควรต้องยิ้ม ยิ้มสิยิ้ม ยิ้มๆๆๆ 

 

ปล. หนูสมายด์ๆๆ อย่าไปหลงรักพี่แกงส้มนะลูก  ทุกอย่างทำไปเพื่อเเก้เเค้นนะ
      พี่ฮั่น รีบไปเคลียร์เรื่องพี่แกรนด์เลย สมายด์เข้าใจผิดไปทุกอย่างเเล้วว 
      พี่เเคน ไม่ช่วยอะไรเล้ยยยย รู้เรื่องเเล้วยังทำนิ่งอีก >.<