TS8 กว่าจะรู้ว่ารัก [HSM]

ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 12

"พี่ฮ่านนนนนนนนนนนนนนนน" เสียงใสๆ ตะโกนเรียกพี่ชายตัวใหญ่ดังคับบ้าน

เงียบ.... ไม่มีเสียงตอบกลับ เอ๊ะ! พี่ฮั่นหายไปไหนกันนะ หรือว่าอาบน้ำอยู่?
หรือว่ายังไม่กลับบ้าน 

ก๊อก ก๊อก

"พี่เเคน พี่ฮั่นละ?" 
"อ้าว ไม่รู้ดิไม่ได้ตัวติดกัน"
"กวนเเล้วพี่ ถามดีๆ เชอะ!" พูดจบเเล้วสมายด์ก็สะบัดบ๊อปเดินหนีพี่เเคน



หายไปไหนของเขาน๊าา อุตส่าห์มีข่าวดีเรื่องพี่แกงส้มจะบอก เฮ้อ... หมีฮั่นนิไม่ได้เรื่อง


"บ๊ายบาย เจอกันพรุ่งนี้นะฮั่น"
"จ๊ะ กลับบ้านดีๆ นะ ไม่ยอมให้ฮั่นไปส่งที่หอจริงๆ หรอ"
"ไม่เป็นไร เเค่นี้เองกลับได้สบายมาก"
"คร้าบบ ฝันดี"



เอ๊ะ.. นั้นเสียงพี่ฮั่นนิ กับเสียงผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ คุยอะไรกัน จองๆ มองๆ แอบๆ -*-
ท่าทางลุกลี้ลุกล้นของสมายด์จะแอบมองพี่ชายตัวใหญ่คุยกับสาวที่ไหนไม่รุ้
เเถมสวยด้วยทำใจรุ้สึกไม่พอใจนิดๆ  


"หน๊อยย ไอ้พี่ฮั่นกลับบ้านซะดึกนึกว่าไปไหน ที่เเท้ไปจุ้จี้กับสาวหรอเนี่ย"  
สมายด์บ่นเบาๆ คนเดียว






ก๊อก ก๊อก 

"สมายด์ หลับรึยัง"  ฮั่นเคาะประตูเรียกสมายด์ 
"หลับเเล้ว นอนเเล้ว"  สมายด์ตอบเสียงงอนๆ 


เอ๊ะ แปลกๆ เเฮะ ฮั่นรู้สึกในใจ นี่เขาไปทำอะไรขัดใจน้องสาวตัวดีอีกเนี่ย ??
อาการแบบนี้โกรธชัวร์เลย


"เป็นไรอ่ะ พี่ฮั่นซื้อขนมมาฝากด้วยนะ วันนี้ไปเกราะเกร็ดมาซื้อขนมเพียบเลย"



ชิ! คิดว่าจะเอาขนมมาล้อคนอย่างสมายด์หรอ สมายด์ไม่ได้เห็นเเก่กินขนาดนั้นนะ!



"ถ้าไม่เปิด งั้นก็.... พี่เอาขนมห้อยไว้ประตูนะ ฝันดีนะไอ้เสือ" พูดจบเเล้วก็เอาถุงขนม
ห้อยไว้ที่ลูกบิดประตูห้อง พลางเดินเกาหัวเเกร่กๆ กลับห้องของตัวเอง 




Hunz Say
ผมละไม่เข้าใจจริงๆ วันนี้สมายด์เป็นไรไม่รู้ ผมไปทำอะไรผิดเนี่ย?? เมื่อวานยังคุยกันดีๆ 
วันนี้ทำเหมือนโกรธกันมาสิบชาติ เฮ้อ.. นี้ละนะผู้หญิง 


Smlie Say 
โธ่เอ้ย ไอ้พี่ฮั่นเดี๋ยวนี้เเรดนัก ไปคุยกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ หรือจะเป็นเเฟนกันนะ
ผู้หญิงคนนั้นออกจะสวย หน้าหมวยๆ ตัวเล็กๆ เชอะ! 





------------------------------------------
เช้าเเล้วๆ จ้าาา 


วันนี้ดีจังเลยไม่มีเรียน จะขอนอนตีพุงพลุยอยู่บ้านดีกว่า ^^  
เอ๊ะ เมื่อคืนจำได้ว่าพี่ฮั่นซื้อขนมมาฝาก หิวๆ เอามากินดีกว่าถึงในใจจะยังไม่หายโกรธ
เเต่ในเมื่อท้องมันร้อง ก็ขอกินก่อนเเล้วกัน อิอิ


แอ่ด.. (เสียงประตู)

"ตื่นเเล้วหรอ ยัยอ้วน" ฮั่นบังเอิญยืนอยู่ห้องหน้าสมายด์พอดี

"ใครอ้วน พูดดีๆ นะพี่ฮั่น" สมายด์ทำหน้ามุ่ย

"อยากดูหนังไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ" ฮั่นเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากจะทะเลาะกับสมายด์

"ทำไมไม่ไปชวนผู้หญิงคนนั้นละ มาชวนสมายด์ทำไม" 


ฮั่นไม่ตอบ ยืนจ้องหน้าสมายด์เเละกำลังใช้ความคิด.... อ่อ แสดงว่าเมื่อคืนสมายด์
ต้องเห็นเขาตอนนี้ยืนคุยกับแกรนด์เเน่ๆ ยัยตัวเเสบเป็นอะไรอีกเนี่ย กลุ้มใจจริงๆ
ได้ทีก็แกล้งต่อเลยดีกว่า


"เออ ก็เป็นไอเดียที่ดีนะ ชวนแกรนด์ดีกว่า ขอบใจนะไอ้เสือ อ้วน!"  พูดจบฮั่นก็เอี้ยวตัว
ทำท่าจะเดินกลับห้องตัวเอง เเต่ก็ต้องหยุดเพราะมีเสียงเล็กๆ พูดขึ้นมา

"จะไปไหนก็ไปเลย ไปกับใครก็ไป ใช่ซี้...."  สมายด์พูดจบเเล้วปิดประตูดังปั้ง!!!


นี่มันไม่ใช่งอนกันเล่นธรรมดาเเล้วมีปิดประตูดังปั่งประชดด้วย โห้ๆๆ
ฮั่นพยายามนึกทบทวนว่าเขาทำอะไรผิดนักหนา ทำอะไรให้สมายด์ไม่พอใจ
สมายด์ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย หรือเพราะเรื่องเเกรนด์!


"สมายด์ พี่ขอโทษ พี่พูดเล่น" ฮั่นกลับมายืนหน้าห้องสมายด์เเล้วพูดวิงวอนขอโทษ
เเต่สมายด์ก็ยังไม่ใจอ่อน ฝ่ายยัยตัวเเสบก็เอาเเต่นั่งหน้าบึ้งอยู่ในห้อง ไม่ยอมเปิดประตู
ฮั่นก็เลยตัดสินใจ ปีนเข้าหน้าต่าง



"สะ มายยยยยยย  ช่วยพี่  หน่อยยยย จะตกเเล้ว วว ว"  ฮั่นห้อยโหยอยู่ระหว่างระเบียงบ้าน
กับหน้าต่างห้องของสมายด์ ก็เพราะมันห่างกันมาเขาไม่มาทางจะข้ามไปได้  
สมายด์โผล่หน้าออกมาดูเสียงสั่นๆ เเล้วก็ตกใจ

"พี่ฮั่น พี่ทำไรเนี่ยเดี๋ยวก็ตกลงไปตาย"  

"อย่าเพิ่งด่า มาช่วยกันก่อน อ๊ากก"

"จะให้ช่วยไงเนี่ย พี่เเคนๆๆ ไปบอกพี่เเคนมาช่วยดีกว่า"

"อ้ายยยยเเคนไม่อยุ่ มันนน  ออก ไป เรียนเเต่เช้าเเล้ววว"

"เเล้วจะให้ทำไง ตื่นเต้น ทำไรไม่ถูกเป็นลมดีกว่า"

"อ้ายมายยย อย่าเพิ่งเป็นลมพี่จะตกเเล้วเนี่ย"








ตุ๊บ! 





"โอ้ยยย เจ็บๆๆ เบาๆหน่อยดิ"  



สรุปว่าสุดท้ายฮั่นก็ตกจากระเบียงบ้าน เเต่โชคดีที่ไม่เเขงขาหักมีเเค่รอยถลอกนิดหน่อย
เเล้วก็ฟอกช้ำดำเขียวไปตามตัว 



"สมน้ำหน้าเเล้วใครบอกพี่ให้ไปปีนหน้าต่าง ห๊ะ"  สมายด์ว่าเเล้วก็เอานิ้ว จิ้มๆๆ ลงไป
บนไหล่ที่กำลังเอายานวดให้ฮั่น 

"ก็... โกรธไม่ใช่หรอ จะไปง้อ"

"บ้าาา ใครโกรธ ไม่มี๊ ไม่มี"

"อ้าว ที่เเท้พี่คิดไปเองหรอ ว๊าาา นึกว่ามีคนหึง"



สมายด์หน้าเเดงเเจ๋ >///<



"ใครหึงพี่ บอกเลยเเค่น้อยใจที่มีเเฟนเเล้วลืมน้อง"  

"อ้าวหรอ คิกคิก"  ฮั่นพูดเเล้วหัวเราะคิกๆ สมายด์เอ้ย ไม่รู้อะไรบ้างเลยนั้นเพื่อนพี่ไม่ใช่เเฟน



ปล่อยให้เข้าใจผิดไปแบบนี้ละดี หรือบางทีถ้าเขาจะหันไปชอบเเกรนด์ก็ดีนะ
จะได้ตัดใจจากสมายด์ เขาก็ไม่อยากคลุมเครืออยุ่แบบนี้ เขาก็ไม่รู้หรอกว่าสมายด์
คิดกับเขาแบบไหน บางทีอาจจะเเค่น้องสาวหวงพี่ชายก็ได้ 




สั บ ส น ตั ว เ ท่ า บ้ า น จ ริ ง ๆ 





ระหว่างทายา นวดๆ ถูๆ ให้ฮั่นสมามด์ก็คิดออกเรื่องเเกงส้มพอดี สมายด์ยังไม่ได้เล่าเรื่อง
ที่ไปเจอแกงส้มให้ฮั่นฟังเลย 

"เออ... พี่ฮั่น เรื่องพี่แกงส้มหน่ะ  จะเล่าให้ฟังยังอยากฟังอยู่มั้ย"  สมายด์ทำเสียงอ่อยๆ 
ในใจเธอเองตอนนี้ก็สับสนไม่เเพ้ฮั่นเหมือนกัน ในเมื่อเป็นเเค่พี่น้องกันเเต่ทำไมเธอถึง
ไม่พอใจตอนที่ฮั่นไปคุยกับผุ้หญิงคนอื่น เเต่ทีกับพี่เเคนเธอไม่เห็นจะมีอาการแบบนี้เลยสักนิด 


"ทำไมละ ไอ้พี่แกงส้วมอะไรนั้นมีอะไรหรอ"

"เมื่อวานสมายด์เจอพี่แกงส้มเเล้ว" 


ฮั่นก็หวั่นใจไม่น้อย เขาไม่อยากให้สมายด์เจอแกงส้มเลย ตอนนี้น้องสมายด์ของเขา
หน้าตาก็น่ารักไม่เเพ้คนอื่น ถ้าแกงส้มยังไม่มีแฟน หรือถ้าสองคนนี้กลับไปคบกันอีก?? 
เขาจะทำยังไง 


"อืม เเล้วไงต่อ"

"ก็ไม่ไง พี่แกงขอเบอร์สมายด์ด้วย"


โห้ เเค่เจอเเว๊บเดียวถ่านไฟเก่าร้อนจริงๆ ขอเบอร์กันด้วย


"อืม เเล้วแผนจะเอาไง"

"ก็... รอให้พี่แกงโทรมาก่อนเถอะ"


เงียบ จบประโยคที่สมายด์พูดทั้งสองก็เงียบ โอ้ว อะไรจะวังเวง เคว้งคว้างอย่างนี้ 
ฮั่นขอตัวขึ้นไปนอนพักเพราะระบมๆ ทั้งตัว ส่วนสมายด์เองก็ขอตัวไปอาบน้ำกินข้าว
สรุปว่าวันนี้ทั้งสองคนก็ไม่ได้คุยกันต่อจนค่ำ ออกมาเจอกันอีกทีก็ตอนกินข้าวเย็น


"อ้าวเฮ้ย วันนี้เงียบผิดปกติ" เเคนที่เพิ่งกลับบ้านเเกล้งเเหย่ น้องสาวเเละเพื่อน

"พี่เเคนไม่ต้องกวนเลยนะ" สมายด์หันหน้าไปค้อนพี่เเคน


สมายด์รู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก เขานั่งดูทีวีกับฮั่นสองคน ส่วนเเคนไปอาบน้ำ
ฮั่นเองก็รุ้สึกอึดอัด ใจนึ่งก็อยากจะลุกเดินกลับห้องให้รู้เเล้วรู้รอด เเต่อีกใจก็ไม่อยากไป
อยู่ดีๆ เขากับสมายด์ก็ไม่คุยกัน มันไม่ใช่ว่าโกรธ หรืออะไร เเต่ก็ไม่รุ้สาเหตุเหมือนกัน

"ฮื้อ ฮื้อ" เสียงสะอึ้นเบาๆ ทำให้ฮั่นต้องหันไปมองคนข้างๆ 

"สมายด์ สมายด์ร้องไห้ทำไม" ฮั่นเขยิบเข้ามาใกล้ๆ สมายด์เเล้วลูบหัวเบาๆ 

"พี่ฮ่านนน นนนนน นนน ฮื้ออ" สมายด์ยังคงร้องไห้ต่อไป เเล้วฮั่นก็คว้าตัวมากอดไว้

"สมายด์อย่าร้อง โอ๋ๆๆ"  



พี่ชายคนนี้ยังคงเเสนดีเสมอ สมายด์อึดอัดจนระบายออกมาด้วยการร้องไห้ ทำไมน๊า
อ้อมกอดนี้ถึงได้อบอุ่น ไม่ต้องพูดอะไรสักคำเเค่กอดก็รู้สึกดีเเล้ว เธออยากจะให้กอดนี้
กอดนานๆ เธอไม่อยากจะคลายอ้อมกอดนี้ไปเลย zZZZ


10 นาทีผ่านไป


"อ้าว หลับซะเเล้ว ไอ้เสือขี้เเย"  ฮั่นพูดเเล้วค่อยๆ คลายอ้อมกอดออกเเล้วค่อยๆ
ลุกปล่อยให้สมายด์หลับที่โซฟาตัวใหญ่ ในขนาดที่เขาก็นั่งอยู่ข้างๆ 



"เฮ้ย วันนี้เอ็งกับสมายด์เป็นไรกันวะ เห็นแปลกๆ ตั้งเเต่ตอนกินข้าวเเละ"
เเคนเดินเช็ดผมออกมาจากห้องนอน เเล้วนั่งลงข้างๆ ฮั่น

"ไม่รู้วะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกันตอนนี้ไม่มีอะไรเเล้วมั้ง" ฮั่นพูด

"เออ ขอให้เป็นแบบนั้นเหอะ ดูเเลสมายด์ดีๆ นะเว้ยไอ้ฮั่นฉันมีน้องสาวคนเดียวนะเว้ย"


พูดจบเเล้วเเคนก็กอดคอฮั่น เหมือนจะสื่ออะไรสักอย่างก่อนจะลุกเดินไปปลุกสมายด์
ให้กลับไปนอนที่ห้องตัวเอง ส่วนตัวฮั่นเองก็ปิดทีวีเเล้วเเยกย้ายกลับห้องไปนอนเหมือนกัน










ปล. กระส่ายกระสับ หลับๆ ตื่นๆ
       พี่ฮั่นกับน้องสมายด์นี้ยังไงกันน๊าา าา