ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TS8 กว่าจะรู้ว่ารัก [HSM]

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 55


     

    สวัสดีค่ะแนะนำตัวก่อนเลยนะ ฉันชื่อสมายด์ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ปี 1 ค่ะ
    นิสัยส่วนตัวก็บ้าๆ บอๆ
     ฉันมีพี่ชาย 1 คน ที่จริงแล้วเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
    แต่ด้วยความที่โตมาด้วยกันตั้งแต่ยังเด็กก็เลยสนิทกันมาก
     ยังกับพี่น้องกันจริงๆ
    พี่ชายฉันชื่อแคน
     
     สมายด์กับพี่แคนพักอาศัยอยู่ที่บ้านของลุงกับป้าที่ซื้อเอาไว้
    แต่ไม่มีคนอยู่ ฉะนั้นบ้านนี้ก็เลยกลายเป็นของเราสองคน ฮ่าๆ  พี่แคนเป็นคนใจเย็น
    น่ารักที่สุดในโลก ใจดีมั่กมากสมกับที่เป็นพี่ชาย  มีอะไรก็ตามใจน้องทุกอย่าง

     

    แล้ววันที่แสนวุ่นวายของฉันก็เริ่มขึ้น นี่เปิดเทอมใหม่แท้ๆ แทนที่ฉันจะได้ลัลลา ร้องเพลงเชียร์
    ตามประสาเฟรชชี่ แต่ฉันต้องมานั่งปั่นงานเนี่ยนะ! ให้ตายสิไฟดันมาดับตอนกลางดึกอีก
    ซวยซะมัดเลย กว่าไฟจะมาก็ตีสอง ฉันต้องนั่งทำงานจนสว่าง T^T

     

    หน้าเน้อไม่ต้องล้าง ฟันไม่แปรง น้ำไม่อาบ รีบหอบสังขารและหอบงานไปส่งดีกว่า 
    อีกครึ่งชั่วโมงจะหมดกำหนด!!

     

     [เสียงโทรศัพท์ของสมายด์ดังขึ้น]
    ฮัลโหลพี่ต๊อป กำลังไปๆ รอแปบนึงพี่สมายด์หอบของพะรุงพะรัง คอก็หนีบโทรศัพท์

     

    อ่อลืมแนะนำอีกคนสำคัญ พี่สต๊อปเป็นรุ่นพี่ที่ซิ่วมา เราเป็นเพื่อนสนิทกันรู้จักกันตอนคัดเลือก
    ประกวดดาวเดือน แต่พี่สต๊อปแกสวยกว่าเยอะเลยก็เลยซิ่วตำแหน่งดาวคณะมาครอง >//<

    ส่วนฉันก็.. เออ เป็นดาวซินโดรมไปก่อนแล้วกัน

     

    ตุ๊บ!!! ในขณะที่สมายด์กำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปส่งงาน
    สมายด์ก็ชนเข้าอย่างจังกับผู้ชายตัวใหญ่

     

    วันนี้มันต้องวันโลกาวินาศแน่ๆ คนรีบจะตายแล้วยังมีอุปสรรคอีก มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้
    เดินมาชนเนี่ยทางมีเยอะเเยะทำไมไม่เดิน ตัวก็ใหญ่ยังกะหมีควาย ชนทีเดียวฉันปลิ้วเลยอ่า T^T


    โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย”     สมายด์ล้มก้มจ้ำเบ้า
    เฮ้ย เป็นไรป่าว”    ผู้ชายคนนั้นถามเธอ

    ถามได้ ก็เจ็บนะสิ”   สมายด์จ้องหน้าผู้ชายคนนั้น แล้วกวาดสายตามองงานของเธอ


    จะบอกว่าเป็นคราวซวยของสมายด์คนเดียวก็ไม่ถูก นี้ก็เป็นคราวซวยของผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน 
    ที่ดันไปเหยียบงานสมายด์

     

    โหยยย ฝ่าพระบาทนายเต็มงานฉันเลย”    สมายด์โวยวายใหญ่
    อ้าว ก็มันเป็นอุบัติเหตุนิ ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะฉันรีบมีธุระ”  


    ผู้ชายคนนั้นปล่อยให้สมายด์นั่งอึ้งกิมจิแล้วก็จากไป ใบงานของเธอเละเทะ
    แล้วยังงี้จะส่งอาจารย์ได้ไง!

     

    สมายด์ ทำไมมาช้าจังสต๊อปทำหน้าค้อนๆ เพราะกลัวจะส่งงานไม่ทัน
    ไปปริ้นงานสองรอบอะดิ เดี๋ยวเล่าให้ฟังวันนี้ซวยชะมัดเลย

     



     

    สมายด์ Say :

    วันนี้ซวยชะมัด เมื่อคืนทำงานจนสว่าง ฉันต้องนั่งทำงานเป็นหมีแพนด้า
    เสร็จแล้วก็ต้องรีบไปส่งงานแต่ดันมีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ตัวใหญ่ยังกะหมีควาย
    เดินชนเข้าอย่างจัง แถมฝากรอยเท้าเบอเริ่มไว้ในใบงานอีก >.<
    กว่าจะได้เอางานไปส่งเหนื่อยแทบเเย่ อย่าให้เจออีกนะ
    ถ้าเจออีกทีฉันจะเอาคืนให้สาสมเลย!!!!!!

    (นางเอกเราเวอร์มากค่ะแค่ใบงานเปียก แค้นยังกะโดนทุบตี)

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×