ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ♡Chapter six : ℱιoиα ℱℓιєя
♡Chapter six : ℱιoиα ℱℓιєя
"ท่านหญิงคะ ทางเราเตรียมรถม้าไว้ให้แล้ว เชิญทางนี้ค่ะ" เสียงของสาวใช้ ทำให้เรเวนผละสายตาจากรูปปั้นใจกลางน้ำพุ แล้วหันไปยิ้มตอบ
เธอเดินตามสาวใช้ จนกระทั่งหยุดอยู่หน้ารถม้าสีขาว เกวียนเล่มงามถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สีหวานหลากหลายชนิด ม้าพ่วงพีสองตัวด้านหน้าพร้อมกับคนขับโค้งคำนับให้เธอเล็กน้อย
แต่แล้วรอยยิ้มของเธอก็ต้องหยุดลง เมื่อเหลือบไปเห็นร่างสูงของคนบางคนที่หน้าเกวียน
"นายฮ็อทด็อก! มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย" เชสเตอร์ขมวดคิ้วให้กับฉายาใหม่ของตน กับท่าทางชี้ที่ไม่สมเป็นหญิงของคนตรงหน้า
"รักษามารยาทหน่อย เรเวน" เธอลดมือที่กำลังชี้คนตรงหน้าลง เมื่อเห็นสายตาดุที่ส่งมา
คนอะไร ดุชะมัด...
"จะยืนอีกนานมั้ย"
ใจเย็นไว้เรเวน... เธอพยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจ ไม่ให้ตะโกนด่าหรือทำร้ายร่างกายคนตรงหน้า
เรเวนก้าวขึ้นเกวียน พร้อมกับสะบัดหน้าไปอีกทางไม่หันมามองชายหนุ่ม
"ว้าว! ใหญ่จัง!" ฉันตะโกนอย่างตกใจเมื่อเห็นภายในของรถม้า
ทั้งที่ตอนแรกฉันจินตนาการไว้ว่าน่าจะเป็นเหมือนรถม้าปกติ มีแค่เก้าอี้สองด้าน แต่ที่ฉันเห็นนี่ มันห่างไกลจากคำว่า 'รถม้าปกติ' ประมาณสิบเท่า
ถ้าจะเรียกให้ถูก ต้องเรียกว่า 'บ้านขนาดย่อม' มากกว่า รอบตัวฉันมีทั้งเตียงนอนเดี่ยว โต๊ะทำงานเล็กๆ โซฟาขนาดกลาง แล้วก็ทีวีตัวใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง นี่ยังไม่นับรวมห้องน้ำในตัวแสนสะดวกสบาย ให้ตาย...ฉันชักจะชอบเวทย์มนตร์แล้วสิ
ฉันทิ้งตัวลงบนเตียง ก่อนจะเริ่มชวนคุยกับคนที่เดินตามมา
"นี่ นายฮ็อทด็อก คราวก่อน ตอนเราอยู่บนรถไฟ ผู้บุกรุกที่ใส่ชุดสีดำเป็นใครหรอ"
...
คำตอบคือความเงียบ... ฉันลุกพรวดขึ้นมานั่งอย่างไม่สบอารมณ์
"นี่! ได้ยินมั้ย" ฉันตะโกนเสียงดังใส่หูคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ จนเขาต้องหันมามอง
"อะไร" เสียงเนือยๆนั่นยิ่งทำให้ฉันขมวดคิ้วมากขึ้น
"ฉันถามว่า ตอนเราอยู่บนรถไฟ ผู้บุกรุกนั่นเป็นใคร" ฉันพูดเสียงดัง พร้อมกับกอดหมอนรอฟังคำตอบของคนตรงหน้า
"ก็แค่คนก่อกวน" เสียงตอบสั้นๆตามมาด้วยการพลิกหน้าหนังสืออย่างสบายใจ ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะลุกไปดึงหนังสือของเขาออก
"ไหนดูซิอ่านอะไร..."
...
ฉันเลิกคิ้วมองหนังสือเล่มหนา สลับกับคนตรงหน้าไปมา
"สามแม่ทัพแห่งตำนาน... คืออะไรเนี่ย" ฉันพูดเบาๆพร้อมกับอมยิ้ม
"ขำอะไร" เสียงดุของเชสเตอร์ยิ่งทำให้ฉันฉีกยิ้มเข้าไปใหญ่
"ขำเด็กแถวนี้ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย มานั่งอ่านนิทานอย่างกับเด็กสามขวบ" เชสเตอร์คว้าหนังสือกลับไปอย่างรวดเร็ว
"พูดอย่างกับเธออ่านนิทานได้ตอนสามขวบ" คำจิกกัดไม่สมเป็นเชสเตอร์ ทำให้ฉันค้อนเบาๆอย่างขำๆ
ความจริงหมอนี่ก็ไม่ได้เย็นชาอย่างที่คิดนะเนี่ย...
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าที่รถม้าจะหยุดนิ่ง
ฉันสะพายกระเป๋า ก่อนจะเดินก้าวออกจากประตูรถ เพื่อจะเข้าสู่สถานที่ที่เรียกว่า 'โรงแรม'
...รึเปล่า?
ฉันขยี้ตาอีกรอบเพื่อหวังว่าตัวเองคงตาฝาด...
เพราะตรงหน้าฉันคงต้องเรียกว่า 'ปราสาท' แทนแล้วล่ะ!
"ยินดีต้อนรับค่ะ ท่านหญิง ทางเราได้จัดเตรียมห้องพักวีไอพีไว้ให้แล้ว เชิญทางนี้เลยค่ะ" เสียงของพนักงานสาวสวย เรียกให้ฉันกลับเข้ามาสู่ความจริง ฉันยิ้มแห้งๆให้ก่อนจะหันไปกระซิบกับคนข้างตัว
"ที่นี่เป็นโรงแรมจริงๆหรอ" ฉันเห็นนายเชสเตอร์หลบสายตาหยาดเยิ้มของพนักงานสาวแล้วอดขำไม่ได้
"ใช่ โรงแรมฟลายเออร์ เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเอเธียร่า ที่นี่มีแต่ลูกคนใหญ่คนโตทั้งนั้น จะทำอะไรก็ระวังหน่อย" เสียงตอบยาวเหยียดอย่างหาได้ยาก เรียกสีหน้าทึ่งจากฉันได้เป็นอย่างดี
ฮ็อทด็อกพูดได้!!!
"อ้าว คนใหญ่คนโตเค้าจะมาอยู่ที่นี่ทำไม ในเมื่อบ้านตัวเองก็ดีอยู่แล้ว" ฉันถามอย่างงงๆ ขณะยิ้มให้กับพนักงานคนอื่นๆที่ออกมาต้อนรับ
"ช่วงนี้เป็นช่วงสอบเข้าโรงเรียนเดอะแฟลร์ ใครๆก็มาที่นี่กันทั้งนั้น" เชสเตอร์พูดก่อนจะยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลมาให้ เมิ่อเห็นว่าถึงหน้าห้องพักแล้ว
"นี่อะไร" ฉันรับซองนั้นมา ก่อนจะเพ่งมอง หวังว่าหมอนี่จะไม่ได้หมั่นไส้ฉันจนเอาระเบิดมาให้หรอกนะ
แต่ก่อนที่ฉันจะได้คำตอบ เสียงพนักงานสาวที่ท่าทางจะชอบกินฮ็อทด็อกก็ขัดขึ้น
"ถึงแล้วค่ะ ห้องพักเบอร์ VIP3 ถ้าต้องการอะไรก็กดกระดิ่งได้ทันทีค่ะ เราจะรีบส่งพนักงานมาให้" พูดจบหล่อนก็ทิ้งกุญแจไว้ให้ พร้อมกับเดินออกไป
ฉันเหลือบไปมองที่ที่นายเชสเตอร์เคยยืนอยู่
และเป็นอย่างที่คิดไว้...เขาหายตัวไปอีกแล้ว...
ฉันวางกระเป๋าไว้ข้างเตียง ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ ห้องพักวีไอพีที่นี่ พิเศษสมชื่อจริงๆ เพราะนอกจากจะห้องกว้างกว่าห้องที่บ้านเก่าฉันสักสิบเท่า ยังมีเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ถึงขนาดที่ฉันอดคิดไม่ได้ว่าพวกนี้จะราคาเท่าไหร่กัน...
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้ฉันละมือจากการเปิดซองกระดาษที่เชสเตอร์ให้มา
"ค่ะมาแล้วค่ะๆ"
...
"เอ่อ...สวัสดีค่ะ ฉันพักอยู่ห้องข้างๆ ชื่อ ฟีโอน่า ฟลายเออร์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
------------------------------------------
เย้!! จบไปอีกตอนนะคะะ
ขอโทษที่ลงช้านะคะT-T ไรต์ไม่ได้ลืมน้าาา แต่เปิดเทอมแล้วเลยไม่มีโอกาสได้ลงงง
หลังจากนี้อาจจะอัพช้านะตะเองงง แต่ไรต์สัญญาว่า ถ้าเป็นไปได้จะลงทุกวันอาทิตย์น้าา
รักและคิดถึงรีดเดอร์ทุกคนนะจ๊ะะ❤️
ปอลิง. ตัวละครใหม่มาแล้ววว รับประกันความน่ารักได้เลยจย้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น