คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ...INtro~
บทนำ…
เสียใจ...
เจ็บปวด...
รอยน้ำตา... น้ำตาที่หลั่งอยู่ภายในหัวใจราวกับคมมีดกรีดลึกให้ความเจ็บปวดกดซ้ำลงเรื่อยๆ ไม่อาจเลือนหายจากหัวใจ
ความทรงจำอันแสนเจ็บปวด...
ความทรงจำที่อยากให้มันเลือนหายไปซะ ความทรงจำที่อยากจะลบเลือนไปจากใจ...แต่สุดท้าย ความทรงจำนั้น ก็ยังคงอยู่...ไม่เคยเลือนหายไปเลย
ซ่า...
เสียงสายฝนที่สาดลงมาจากฟากฟ้าชะล้างผืนดินอีกครา แต่หัวใจเขากลับเย็นเยียบราวกับโดนน้ำฝนเย็นๆนั้นสาดให้
ดวงตาสีสนิมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างจากหอพักโรงเรียนชายล้วนชื่อดังในกรุงโซลที่สูงกว่าสามสิบชั้นทุกๆห้องเป็นห้องชุดหรูอย่างดีสำหรับนักเรียนที่ดีทั้งฐานะและคามสามารถซึ่งในหนึ่งห้องชุดให้อาศัยอยู่ด้วยกันห้าคน
ในห้องนอนสีครีมนวลแต่กลับให้บรรยากาศเย็นจนชา
ดวงหน้าสวยที่ตอนนี้เปื้อนไปด้วยคราบน้ำใสระหว่างที่ดวงตายังคงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างที่บัดนี้สายฝนก็ยังไม่หยุดแถมมีท่าทีว่าจะตกหนักกว่าเดิมอีก เม็ดฝนกระทบหน้าต่างเสียงดังเหมือนกับหัวใจเขาที่เจ็บทุกครั้งเมื่อนึกถึง
...เหนื่อย...
...เจ็บปวด...
จะเพราะอะไร...ถ้าไม่ใช่เพราะความรัก...
ทั้งๆที่หัวใจเคยปิดตาย เคยเย็นชา แต่พอมันกลับมาอบอุ่นร่าเริงอีกสักครั้ง...สุดท้ายก็ไม่พ้นว่าเจ็บอยู่ดี...
รัก...ทำให้เจ็บ
แล้วจะรักทำไม...
ทั้งที่รู้ว่ามันต้องปวดแต่เขาก็ไม่เคยห้ามหัวใจดวงนี้ได้ซักที...
นายมันแย่ที่สุด...คิมแจจุง...นายมันแย่...
แย่...เพราะหัวใจมันเจ็บ เพราะหัวใจมันเลือกที่จะมีความรัก
แย่...ที่เขาไม่รู้จักหัวใจตนเอง...จนสุดท้ายมารู้ก็เมื่อสาย...
มันสายไปแล้ว...สายไปแล้วจริงๆ
...........................................
ในห้องนอนอีกห้องที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีไม่ต่างกันนักแต่จะออกน้ำตาลมากกว่า ร่างสูงกำลังนั่งอยู่ตรงปลายเตียงด้วยท่าทางใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เตียงสองเตียงสำหรับคนสองคนบัดนี้มีร่างสูงอยู่ในห้องคนเดียว ความรู้สึกสับสนที่ยังคงอยู่ในหัวไม่ได้จางหายไปเลยแม้แต่น้อย บรรยากาศอึมครึมเพราะฝนตกแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด
สับสน...กับความรักที่เขาเคยแน่ใจว่ามันมีไว้สำหรับคนๆนี้
สับสน...ว่าสิ่งที่เขาตั้งใจไว้นั่นตามจริงแล้วมันจริงเหรอ
ปาร์คยูชอน...นายสับสนในเรื่องที่ไม่ควรจะสับสนเลย
เขาเจ็บเมื่อเห็นดวงหน้าสวยของคนที่เขาคิดว่ารักนั่นเจ็บปวดยามมองเขา
เขาเจ็บที่เมื่อเห็นใบหน้าน่ารักของคนเป็นเพื่อนร้องไห้
...เขากำลังสับสน...ว่าเขาคิดยังไงกันแน่...
หัวใจที่มีดวงเดียวนี่เขาเลือกจะมอบมันให้ใครกันแน่...สับสน สับสนจนต้องพาเอาคนหลายคนเจ็บปวดไปด้วย...
เรื่องทั้งหมดมันเพราะเขา...เพราะปาร์คยูชอน
.......................................
ฮือๆ ฮึก ฮือๆ
“พี่จุนซู พี่อย่าร้องไห้เลย ผมเห็นพี่ร้องไห้แล้วผมก็อยากร้องไปด้วย”
เสียงปลอบจากน้องเล็กที่ไม่ได้หยุดการร้องไห้ของคนเป็นพี่ชายลงได้เลยสักนิด ร่างเล็กกำลังสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บปวดในห้องนอนที่เล็กที่สุดในห้องชุดนี้เพราะเป็นห้องของน้องเล็กวงคนเดียวที่ไม่นอนรวมกับคนอื่นๆ
ชิมชางมินได้แต่นั่งมองพี่ชายที่เคยสดใสและเต็มไปด้วยรอยยิ้มร้องไห้อยู่บนเตียงนอนของเขาโดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
คิมจุนซู...นายมันเลวที่สุด...
เลว...ที่ไปรักคนที่เพื่อนรัก...
จนทั้งเพื่อนทั้งคนๆนั้นต้องเจ็บกันไปข้าง...
ร่างเล็กกำลังต่อว่าตัวเองในใจ น้ำตาก็พาลไหลไม่หยุด ในสมองทำได้เพียงแค่ตอกย้ำตัวเองว่าเป็นฝ่ายผิด
เค้าเหนื่อย...เหนื่อยกับการที่ต้องตีหน้าสดใส...เหนื่อยเหลือเกิน
แต่ตอนเค้ากลับเสียใจ...และรู้สึกผิดอย่างถึงที่สุด
ผิด...ที่ทำให้เพื่อนที่เขารักเสียใจ
ผิด..ที่ทำให้คนที่ตัวเองรักผิดหวัง
นายมันเลวที่สุด...คิมจุนซู
.................................
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด แหมะ!
ร่างสูงของคนที่นั่งอยู่บนโซฟากำลังกดช่องรายการทีวีไปอย่างไร้จุดหมายจนสุดท้ายก็จบที่เขาวางรีโหมดแล้วกดปิดทีวีมันซะเพราะมันไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย
ไม่ได้ช่วย...ให้เขาลืมความเจ็บปวดได้เลย
เจ็บ ที่เห็นดวงหน้าสวยนั่นเจ็บปวดด้วยเหตุผลที่ไม่รู้สาเหตุ
เจ็บ ที่เขาเลือกจะรักคนที่เขาไม่ได้รักเรา
จุงยุนโฮ...นายรักเขา ทั้งๆที่นายก็รู้ว่านั่นเป็นคนที่เพื่อนนายก็รัก
เจ็บ...ที่ดันไปรักคนที่เพื่อนรัก
เจ็บ...ที่เลือกจะไปรักคนที่ไม่เคยมีใจให้เขา
...สุดท้าย...เขาก็ไม่มีทางคว้าคนๆนั้นไว้ได้...
ไม่มีทางเลย...
ความเจ็บปวดกับความรักที่ทำให้คนทั้งสี่ต้องมาจมปลักกับความทุกข์
สุดท้ายแล้วมันจะเหลืออะไรให้พวกเขายิ้มได้อีก...
.......................................
Talk...
ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ ฟิคTVXQเรื่องที่สอง(เรื่องแรกเป็นSF)
ตอนแรกๆอาจจะดูเหมือนสลับคู่เป็น MIC*JAE YUN*XIAH แต่ตามจริงเป็นJAE*YUN MIC*XIAHจ้า!!!
จะพยายามขยันนะ
ความคิดเห็น