นายผลไม้กับยัยยาพิษ

ลำดับตอนที่ #1 : วันซวย

ตอนที่1  วันซวย

 เช้าวันแรกแห่งการเปิดเรียนได้เริ่มขึ้น....................

      ให้ตายสิวันนี้เปิดเรียนแล้วหรอเนี่ยเด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆที่ชื่อ วรัญญา   ได้พูดขึ้นด้วยเสียงที่ยังตื่นไม่เต็มที่ก่อนที่จะบิดตัวยังกะเลขแปดแล้วค่อยๆบรรจงลุกขึ้นจากที่นอน  แล้วเดินไปอาบน้ำในอาการสลึมสลือ

      วันนี้ดันเป็นวันแดงเดือดซะด้วย(รอบเดือน) เซ็งชะมัดเลย ฉันบ่นด้วยน้ำเสียงสุดเซ็ง   หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็แต่งตัวตามแบบฟอร์มของโรงเรียน 

      ปิ๊ด....ปี้...ปิ๊ด ๆ เสียงโทรศัพท์(ที่เพื่อนฉันร่วมกันโหวดว่าห่วยที่สุดในโลก)ได้ดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังหม่ำข้าวอย่างเมามัน

โฮหลา .............

ช่วยรับโทรศัพท์โทรศัพท์ด้วยสียงคนสักวันจะได้มั้ยเนี่ย

ดูมันทักทายเพื่อน.........แล้วแกโทรมามีไรยัยออม

วันนี้แกจะมาโรงเรียนยังไงจ๊ะ

เหาะไปมั้ง.................

ยัยบ้า............แกจะขับมอไซค์มาหรอ

ก็รู้แล้วจะโทรมาถามหายาสีฟันอะไรเนี่ย...........................ว่าแต่ตอนกลับแกจะกลับด้วยมั้ย

ก็ต้องกลับอยู่แล้ว.รู้แล้วจะถามหาแปรงสีฟันอะไรยะ........ไม่ใช่แค่ขากลับขาไปก็ไปด้วยมารับด้วยนะ.......บายจ๊ะ

อ้าวไอ้นี่................-*-

ฉันออกจากบ้านด้วยรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่สีดำคู่ใจแล้วก็ไม่ลืมที่จะใส่เสื้อแขนยาว&หมวกกันน็อกสีดำไปรับยัยออมแล้วไปโรงเรียน

ให้ตายอีกรอบฉันอุทานเสียงดังหลังจากดูรายชื่อคนที่จะได้อยู่ห้องกับฉันมีชื่อนายแตงโมคนนั้นอยู่ด้วยหรอเนี่ยไม่จริงใช่มั้ย  

มันจริงแล้วจ๊ะ   ยัยออมพูดขึ้น

มันจะจริงได้ไง

..............อ้าว...........ไอ้นี่ก็มันจริงยังจะมาเถียง........

คะแนนนายนั้นเยอะกว่าฉันและเท่าที่รู้คะแนนเท่านี้น่าจะอยู่ห้อง1ได้สบายๆเลยไหงมาอยู่ห้อง 3 กับเราได้

ก็ปีนี้เด็กยัด(เข้าโดยใช้เงิน)มันเยอะนี่นา

นึกแล้วเชียว....มีลางสังเห่าตั้งแต่เช้า.....ซวยจนได้

ซวยอะไรกันแกน่าจะดีใจนะที่มีคนที่หล่อและฮอตขนาดนี้อยู่ห้องเดียวกับเรา

นี่ยัยออมแกไม่รู้อะไร.มีข่าวมาว่านายเนี่ยเคยหักอกสาวและด่าด้วยคำพูดที่แล้วอยากจะฆ่าตัวตายสัก10รอบมาแล้ว

...หรอ.....ไม่อยากจะเชื่อ

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ......ผู้ชายที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงขนาดนี้ยังจะมาว่าดีอีกหรอ........ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่แค้นสุดๆ

                                                                                                                                               ปล.จากคนแต่ง...                            ...........แล้วจะไปแค้นเค้าทำไมเค้าไม่ได้หักอกเธอซะหน่อยยัยวรัญญา