[ LUMIN] Only Love Is Real (รักนิรันดร์ หมื่นพัน ราตรี)

รักนิรันดร์ หมื่นพัน ราตรี

w.(花)한주
- forLUMIN -

ราชวงศ์หยวน 

พวกเขาจะเรียกตัวเองว่า "ต้าหยวน" ซึ่งแปลว่าหยวนผู้ยิ่งใหญ่ นามอันแผ่อำนาจไพศาล สืบสายบรรพบุรุษเจงกีสข่าน ลูกหลานวีรบุรุษ เตมูจินผู้ไร้พ่าย ทว่าจวนเจียนแล้วที่จะถึงกาลแห่งกลียุคตามคำทำนาย

...ชาวโครยอ เรียกพวกเขาว่า "วอนนารา" (ประเทศวอน) 

ราชวงศ์โครยอ

ประเทศราช ไร้อิสระแห่งตน อยู่ใต้บัญชาชี้เป็นชี้ตายโดยโองการมังกรแห่งหยวน
แม้กษัตริย์ก็ยังต้องก้มหน้ามิกล้าเงยมองฟ้า 

ประชาชนตกเป็นทาส ข้นแค้น แสนลำเค็ญ ปราศจากปราณีฟ้า เหลียวแล

......

**Fan Fiction เรื่องนี้ แปล และเรียบเรียงจากภาษาต่างประเทศ ทีมผู้เขียน มีความประสงค์ที่จะแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 

เนื้อหาของเรื่องมีเพียงบางส่วนที่ยกมาจากไทม์ไลน์ของประวัติศาสตร์จริง**

또 다시 태어나는 그 날엔  하늘이 허락하길 바란다.
우리의 이뤄질 수 없었던 …사랑을

หากได้เกิดใหม่ในอีกชาติ
ขอฟ้าโปรดอนุญาต
ให้ความรักที่มิอาจผลิบานนั้น ได้เติบโต

하늘아 내 사랑을 가려줘
바람아 내 아픔을 날려줘
그대가 내 눈물을 모르게 부탁해

โปรดเถิดฟ้า ให้ความรักของข้าได้โบยบินไป
ในสายลม ให้ความเจ็บปวดนั้นถูกนำพา
อย่าให้คนที่ข้าแสนรัก ได้รู้ถึงน้ำตาแห่งความเจ็บปวดนี้เลย

- prologue - 
   

                เป็นอีกวันที่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคราบน้ำตาที่ยังไม่เหือดแห้งนัก "ร้องไห้อีกแล้ว ร้องไห้ทำไมนะ?"

ก่อนฟ้าสาง 

ร่างกายถูกปลุกให้สะดุ้งขึ้นจากภวังค์ฝันเดิมๆ 

วกเวียน วนซ้ำ กลับมา และ กลับไป

อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง 

…เหมือนเปิดหนังสือเล่มเก่า

ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า 

แต่อ่านยังไงก็ยังไม่สามารถหาแผ่นสุดท้ายได้เสียที มันเป็นหนังสือที่ไร้ซึ่งความสมบูรณ์ ไม่มีหน้าแรก และ หน้าจบให้คนอ่านค้นพบ

…แม้กระทั่ง ชื่อเรื่อง

ฝันอีกแล้ว ....คิม มินซอก

ฝันซ้ำๆ ถึงคนสองคนที่ไม่เคยพบหน้า

ใครกันนะ? นึกไม่ออก

พวกเขาไม่ใช่คนที่ผมรู้จัก 

และเรื่องราวของคนพวกนั้น 

ผมมั่นใจ มันไม่ใช่เรื่องที่คิดเอาเอง หรือ เก็บตกมาจาก

เนื้อหาในหนังสือนวนิยายตามชั้นวางของร้านหนังสือ

ผมไม่รู้จักพวกเขา 

ไม่คุ้นตาว่าเคยฟังเรื่องราวพวกนี้จากที่ไหน

แต่ทุกครั้ง เมื่อตกใจตื่น ทำไม? 

น้ำตากลับไหลออกมาอีก 

...ครั้งแล้วครั้งเล่า

กำลังจะเป็นบ้าใช่รึเปล่านะ? 

ปวดใจกับเรื่องซึ่งตัวเองไม่สามารถจำได้

ร้องไห้กับเรื่องของคนพวกนั้นเสมอ 

ทั้งๆที่ 

...เราไม่น่าจะรู้จักกัน

 

เรื่องราวในฝันดำเนิน วกวน ดั่งบทประพันธ์แห่งเพลงรักอันแสนเศร้า
ความหวานยามรักนั้นจับใจ แต่ในอกกลับทุกข์ระทมเกินอดกลั้น

แค่เอนตัวหลับก็จมลึกสู่ความฝัน
แต่ฉับพลัน  เรื่องราวเหล่านั้น
กลับถูกซัดหายไปในเกลียวคลื่น ของโลกแห่งความเป็นจริง

ไม่เหลืออะไรเลยเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา
สัมผัสได้เพียงแค่คราบน้ำตา
บางครั้งมันก็ไหลละลงไปถึงสองแก้ม และ มินซอกต้องเกาะกุมอกตัวเองเอาไว้
วันนี้ ทำไมถึงได้ปวดที่หัวใจนัก?

ทุกอย่างหายไปหมดแล้ว
พร้อมๆกับการมาเยือนของแสงสว่างในยามเช้า 
และ เสียงดนตรีตั้งปลุกของมือถือ
ไม่เหลืออะไรเลย

มีเพียงความรู้สึกโหยหา คล้ายหมอกควันจางรายล้อมรอบ
ทั้งเจ็บจุก ทั้งทรมาน และปวดหน่วง
…ที่หัวใจ

“ความคิดถึงอย่างไร้เหตุผล เหมือนกับรอคอยใครสักคน”

“คนที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ฟ้าจะอนุญาตให้ได้พบกัน”


.....

ความฝันครั้งล่าสุด 

ก่อนวันเกิดอายุครบ21ปี ของคิมมินซอก

อีกวันที่เขาต้องตื่นขึ้นมา

และพบว่าตัวเองร้องไห้เหมือนคนบ้า 

ทั้งๆที่ไม่สามารถจำอะไรได้เลย

รู้เพียงแค่ 

“ยังรอคอย”

และ

“คิดถึงเหลือเกิน”

....

เริ่มลงครั้งแรก 2015.03.25 (เนื่องในวันเกิดมินซอก)
รีไรท์อีกครั้ง 2019.02.03 (เนื่องในวันที่คิดถึงโชคชะตาด้ายแดงนี้เหลือเกิน)

#LMonlyLOVE
...พบกันในแท็กนี้ ที่ทวิตเตอร์นะคะ....