ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 >> ที่นี่ ... มันที่ไหน ?
ตอนที่ 3 >> ที่นี่ ... มันที่ไหน ?
"เฮ้ฮ ! เหนื่อยชะมัด = =;;"
"อย่าบ่นเลย รุ่นพี่ ^^"
หลังจากที่ฉันใช้ดาบชี้หน้าเมื่อ 5 นาที ที่แล้ว รู้มั้ย เจ้ารุ่นพี่นี่มันพูดว่าอะไร
'ได้ ! ฉันจะซ่อมให้ แต่เธอต้องมาเป็นลูกน้องฉันนะ !!'
'หวังว่ารุ่นพี่คงรู้สถานะตัวเองในตอนนี้นะคะ ว่าใครได้เปรียบกว่า ^^+'
ฉันพูดเสียงหวาน (หรอ ?) พร้อมส่งสายตาที่เย็นยะเยือกไปให้รุ่นพี่ที่ (ไม่) น่านับถือ พลางใช้ดาบชี้หน้าด้วยระยะเผาขน เอาเดะ ถ้าจะสู้ ฉันก็พร้อมลุย ย๊าก ! >'= =;; อึก ! งะ งั้นฉันจะซ่อมให้ แต่อย่าหวังว่าฉันจะเลิกล้มความตั้งใจที่จะให้เธอมาเป็นลูกน้องเด็ดขาด !!'
ลั่นวาจาแล้ว พี่แกก็ซ่อมประตูซะ << นี่คือเมื่อ 5 นาที ที่แล้ว เหออออ แต่นี้ยังกลัว = = แล้วจะไปสู้ใครเขาได้เฮีย ?
"นี่ - -* ทำเสร็จแล้วก็ไปนั่งที่สิ รู้มั้ย ฉันนั่งอ่านการ์ตูนได้ตั้งเล่มนึงแล้วนะ T^T"
อาจารย์ไรอันพูดพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า เฮ้ฮ ! เพราะอย่างงี้ไง ถึงได้ไม่อยากเรียนกะจารย์อ่ะ = ="
::พักกลางวัน::
"เฮ้ ! เอเลนนนนน -0-!!"
"โอ้ !! ไปแล้วว้อยยยยยย !!!"
ฉันตอบไอ้จีกลับ แหม ! ไม่อยากให้เอมรอนานอ่ะดิ - -* ชิชิ
"เอ่อ ... ผมไปกินด้วยได้ไหม ?"
เสียงของโรแนนดังขึ้น กะ กรี๊ดดด !! ขะ เขามาขอกินข้าวด้วยยยย อ๊าย ๆ อยากดินเนอร์กับเค้าก็ไม่บอก -.,- (เขาแค่ไม่มีเพื่อนกินด้วยแค่นั้นเหอะ ยัยต๊อง = =" :: จี)
"ได้ดิ = ="
ไอ้จีตอบ พร้อมทำหน้าบอกบุญไม่รับ เป็นอะไรของแกฟระ กลัวโรแนนเขางับหัวนายรึไง -*- ??
"อืมมมม วันนี้กินอะไรดีล่ะเนี่ย ?"
ฉันเดินนำลิ่วไปที่ตู้กดบัตร อ้อ ! ลืมบอกไป โรงเรียนของฉันน่ะนะ เวลาจะกินอาหารต้องกดบัตรแล้วเอาไปให้ที่ป้าแม่บ้าน แล้วป้าแกจะเอาอาหารมาให้ - - ไม่เข้าใจ ว่าทำไมโรงเรียนนี้มันถึงได้ออกแนวติ๊งต๊อง ๆ = =
"เอเลน !!!"
"เอ๋ ?"
อยู่ ๆ เสียงของทุกคนก็ดังขึ้นฉันหันไปทางเจ้าพวกนั้นทันที จะเรียกกันทำไมฟะ ?
โครม !!
อยู่ ๆ ก็มีอะไรไม่รู้ลอบมาโดนหัวฉัน ฉันรู้สึกมึน ๆ เซไปมาเล็กน้อย ฉันเอามือไปจับที่ขมับตัวเองรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลออกมา พอเอามาดู เลือด ... เอ๋ ? มึนชะมัด เป็นอะไรไปนะ ??? หรือว่า ถึงเวลานอนแล้วล่ะเนี่ย ....
ร่างบางล้มไปนอนกับพื้น เลือดไหลออกมาจากขมับไม่หยุด เพื่อน ๆ ของเธอรีบวิ่งไปพยุงร่างเธอทันที
"ยัยเอเลน ยัยเอเลน ตื่นสิ โธ่เว้ย !!"
จีพูดพลางตบหน้าเอเลซิสเบา ๆ
"ฉะ ฉันจะโทรเรียกรถพยาบาล !"
อามพูดจบรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.ทันที
"ใคร ... ใครบังอาจมาปาหินใส่เพื่อนฉันวะ !!!"
ไลร์พูดขึ้น ตอนนี้เธอกำลังโมโหถึงขีดสุด ทุกครั้งเธอจะเป็นคนใจเย็น แต่ครั้งนี้ เธอโมโหมาก เธอหันขวับไปทางกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งทันที
"เธอ ... สนุกมากมั้ยมาปาหินใส่คนอื่นน่ะ !!"
เด็กกลุ่มนั้นสะดุ้งทันที เธอตอบอย่างระร่ำระรักว่า
"ปละ ปล่าวนะ ! เราไม่ได้ได้ปานะ !!"
"แล้วทำไมเธอต้องร้อนตัวด้วยล่ะ -_-"
เอมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉยชา เธอทำหน้าเหมือนกับคนที่ไม่มีวิญญาณ
"ฉันว่า เรามาทำความสะอาด ล้างบาปให้กับนักเรียนโรงเรียนเราดีกว่าเนอะ ^^++"
"นั่นสิ ฉันก็ว่างั้น ..."
พูดจบ เธอก็เริ่มตบตีกับเด็กกลุ่มนั้น โดยที่ทั้ง 2 คน ไม่เกิดบาดแผลใด ๆ เลย (ถ้าเกิดสิแปลก ยัยไลร์เล่นเอาธนูขีดหน้าซะ �= =;; ส่วนยัยเอมี่ก็ เล่นข่วนหน้าซะ เลือดพุ่งเยอะกว่าเอเลซิสอีก TOT)
"เฮอะ ! จำไว้ อย่าได้มายุ่งกับเพื่อนของฉันอีก ไม่งั้น เธอ ... ตาย - -++/ ^^++"
"ค่ะ TOT"
::โรงพยาบาล::
"คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ แต่อาจมีการกระทบกระเทือนกับสมองนิดหน่อยนะครับ ^^"
คุณหมอเดินออกมาพูดกับจิน แล้วยิ้มให้ พร้อมกับโค้งแล้วเดินจากไป
"ยัยเอเลน !!"
เอเลซิส ที่ตอนนี้หลับอยู่ก็สะดุ้งตื่นทันที
"เอะ เอ๋ ? น่ะ นายเป็นใครน่ะ แล้วที่นี่ ... ที่ไหน ? แล้ว ... ข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ท่านพี่ล่ะ"
เอเลซิสพูดพร้อมกับเอามืดกุมหัวไว้ แล้วพยายามนึก เธอพึมพำ ๆ คำต่าง ๆ มากมายออกมา เธอลองมองเพื่อนของเธอแต่ละคน
"อ่ะ เอมี่ !! เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร !?"
เธอพูดพร้อมกับมองเอมี่อย่างตกใจ
"ข้า ..."
"เดี๋ยว ! ฉันมีคำถาม เธอเป็นใครกันแน่ เธอคือเอเลซิส เพื่อนของเราหรือไม่ !?"
ไลร์พูดขึ้น เธอเอ่ยถามเอเลซิสแล้วมองอย่างพินิจ
"ใช่ ข้าคือ เอเลซิส เจ้าหญิงองค์โตแห่ง ฟอร์ด พวกเจ้าล่ะ คือใครกัน ?"
เธอพูด ทำให้ไลร์อึ้ง ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว ทุกคนก็ต่างอึ้งด้วย แต่ยกเว้นคนเดียว ที่ทำหน้าหนักใจ ผู้หญิงคนนั้นคือ ... เอมี่
"เฮ้ฮ ! เหนื่อยชะมัด = =;;"
"อย่าบ่นเลย รุ่นพี่ ^^"
หลังจากที่ฉันใช้ดาบชี้หน้าเมื่อ 5 นาที ที่แล้ว รู้มั้ย เจ้ารุ่นพี่นี่มันพูดว่าอะไร
'ได้ ! ฉันจะซ่อมให้ แต่เธอต้องมาเป็นลูกน้องฉันนะ !!'
'หวังว่ารุ่นพี่คงรู้สถานะตัวเองในตอนนี้นะคะ ว่าใครได้เปรียบกว่า ^^+'
ฉันพูดเสียงหวาน (หรอ ?) พร้อมส่งสายตาที่เย็นยะเยือกไปให้รุ่นพี่ที่ (ไม่) น่านับถือ พลางใช้ดาบชี้หน้าด้วยระยะเผาขน เอาเดะ ถ้าจะสู้ ฉันก็พร้อมลุย ย๊าก ! >'= =;; อึก ! งะ งั้นฉันจะซ่อมให้ แต่อย่าหวังว่าฉันจะเลิกล้มความตั้งใจที่จะให้เธอมาเป็นลูกน้องเด็ดขาด !!'
ลั่นวาจาแล้ว พี่แกก็ซ่อมประตูซะ << นี่คือเมื่อ 5 นาที ที่แล้ว เหออออ แต่นี้ยังกลัว = = แล้วจะไปสู้ใครเขาได้เฮีย ?
"นี่ - -* ทำเสร็จแล้วก็ไปนั่งที่สิ รู้มั้ย ฉันนั่งอ่านการ์ตูนได้ตั้งเล่มนึงแล้วนะ T^T"
อาจารย์ไรอันพูดพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า เฮ้ฮ ! เพราะอย่างงี้ไง ถึงได้ไม่อยากเรียนกะจารย์อ่ะ = ="
::พักกลางวัน::
"เฮ้ ! เอเลนนนนน -0-!!"
"โอ้ !! ไปแล้วว้อยยยยยย !!!"
ฉันตอบไอ้จีกลับ แหม ! ไม่อยากให้เอมรอนานอ่ะดิ - -* ชิชิ
"เอ่อ ... ผมไปกินด้วยได้ไหม ?"
เสียงของโรแนนดังขึ้น กะ กรี๊ดดด !! ขะ เขามาขอกินข้าวด้วยยยย อ๊าย ๆ อยากดินเนอร์กับเค้าก็ไม่บอก -.,- (เขาแค่ไม่มีเพื่อนกินด้วยแค่นั้นเหอะ ยัยต๊อง = =" :: จี)
"ได้ดิ = ="
ไอ้จีตอบ พร้อมทำหน้าบอกบุญไม่รับ เป็นอะไรของแกฟระ กลัวโรแนนเขางับหัวนายรึไง -*- ??
"อืมมมม วันนี้กินอะไรดีล่ะเนี่ย ?"
ฉันเดินนำลิ่วไปที่ตู้กดบัตร อ้อ ! ลืมบอกไป โรงเรียนของฉันน่ะนะ เวลาจะกินอาหารต้องกดบัตรแล้วเอาไปให้ที่ป้าแม่บ้าน แล้วป้าแกจะเอาอาหารมาให้ - - ไม่เข้าใจ ว่าทำไมโรงเรียนนี้มันถึงได้ออกแนวติ๊งต๊อง ๆ = =
"เอเลน !!!"
"เอ๋ ?"
อยู่ ๆ เสียงของทุกคนก็ดังขึ้นฉันหันไปทางเจ้าพวกนั้นทันที จะเรียกกันทำไมฟะ ?
โครม !!
อยู่ ๆ ก็มีอะไรไม่รู้ลอบมาโดนหัวฉัน ฉันรู้สึกมึน ๆ เซไปมาเล็กน้อย ฉันเอามือไปจับที่ขมับตัวเองรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลออกมา พอเอามาดู เลือด ... เอ๋ ? มึนชะมัด เป็นอะไรไปนะ ??? หรือว่า ถึงเวลานอนแล้วล่ะเนี่ย ....
ร่างบางล้มไปนอนกับพื้น เลือดไหลออกมาจากขมับไม่หยุด เพื่อน ๆ ของเธอรีบวิ่งไปพยุงร่างเธอทันที
"ยัยเอเลน ยัยเอเลน ตื่นสิ โธ่เว้ย !!"
จีพูดพลางตบหน้าเอเลซิสเบา ๆ
"ฉะ ฉันจะโทรเรียกรถพยาบาล !"
อามพูดจบรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.ทันที
"ใคร ... ใครบังอาจมาปาหินใส่เพื่อนฉันวะ !!!"
ไลร์พูดขึ้น ตอนนี้เธอกำลังโมโหถึงขีดสุด ทุกครั้งเธอจะเป็นคนใจเย็น แต่ครั้งนี้ เธอโมโหมาก เธอหันขวับไปทางกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งทันที
"เธอ ... สนุกมากมั้ยมาปาหินใส่คนอื่นน่ะ !!"
เด็กกลุ่มนั้นสะดุ้งทันที เธอตอบอย่างระร่ำระรักว่า
"ปละ ปล่าวนะ ! เราไม่ได้ได้ปานะ !!"
"แล้วทำไมเธอต้องร้อนตัวด้วยล่ะ -_-"
เอมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉยชา เธอทำหน้าเหมือนกับคนที่ไม่มีวิญญาณ
"ฉันว่า เรามาทำความสะอาด ล้างบาปให้กับนักเรียนโรงเรียนเราดีกว่าเนอะ ^^++"
"นั่นสิ ฉันก็ว่างั้น ..."
พูดจบ เธอก็เริ่มตบตีกับเด็กกลุ่มนั้น โดยที่ทั้ง 2 คน ไม่เกิดบาดแผลใด ๆ เลย (ถ้าเกิดสิแปลก ยัยไลร์เล่นเอาธนูขีดหน้าซะ �= =;; ส่วนยัยเอมี่ก็ เล่นข่วนหน้าซะ เลือดพุ่งเยอะกว่าเอเลซิสอีก TOT)
"เฮอะ ! จำไว้ อย่าได้มายุ่งกับเพื่อนของฉันอีก ไม่งั้น เธอ ... ตาย - -++/ ^^++"
"ค่ะ TOT"
::โรงพยาบาล::
"คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ แต่อาจมีการกระทบกระเทือนกับสมองนิดหน่อยนะครับ ^^"
คุณหมอเดินออกมาพูดกับจิน แล้วยิ้มให้ พร้อมกับโค้งแล้วเดินจากไป
"ยัยเอเลน !!"
เอเลซิส ที่ตอนนี้หลับอยู่ก็สะดุ้งตื่นทันที
"เอะ เอ๋ ? น่ะ นายเป็นใครน่ะ แล้วที่นี่ ... ที่ไหน ? แล้ว ... ข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ท่านพี่ล่ะ"
เอเลซิสพูดพร้อมกับเอามืดกุมหัวไว้ แล้วพยายามนึก เธอพึมพำ ๆ คำต่าง ๆ มากมายออกมา เธอลองมองเพื่อนของเธอแต่ละคน
"อ่ะ เอมี่ !! เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร !?"
เธอพูดพร้อมกับมองเอมี่อย่างตกใจ
"ข้า ..."
"เดี๋ยว ! ฉันมีคำถาม เธอเป็นใครกันแน่ เธอคือเอเลซิส เพื่อนของเราหรือไม่ !?"
ไลร์พูดขึ้น เธอเอ่ยถามเอเลซิสแล้วมองอย่างพินิจ
"ใช่ ข้าคือ เอเลซิส เจ้าหญิงองค์โตแห่ง ฟอร์ด พวกเจ้าล่ะ คือใครกัน ?"
เธอพูด ทำให้ไลร์อึ้ง ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว ทุกคนก็ต่างอึ้งด้วย แต่ยกเว้นคนเดียว ที่ทำหน้าหนักใจ ผู้หญิงคนนั้นคือ ... เอมี่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น