ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท :: เมื่อเหล่าผู้ล่าเริ่มคลืบคลาน
"...... ไทน์"
"... เลนไทน์"
"วาเลนไทน์ว้อยยยยยยยย !!!!"
โครม !!!
ฉันล้มลงมากองกับพื้นทันทีเมื่อสิ้นเสียงหวานและแหลมปรี๊ดขึ้นสมองของยัยยัจจิ จะถีบชั้นตกเตียงเพื่อ = ="?? ฉันลุกขึ้นมานั่งบนเตียงใหม่แล้วเกาหัวเหมือนอย่างเคย
"วันนี้ ... มีจดหมายจาก 'ผู้ล่า' มาล่ะ"
ฟึบ !
ฉันหันขวับไปทางยัจจิทันที ... 'ผู้ล่า' ส่งจดหมายมา ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้นอยู่ ๆ ยัยเตี้ยสองตัวก็เดินออกมา
"วาเลนไทน์ ~ เราทำขนมเค้กมาล่ะ น่าอร่อยนะ กินมั้ยย ^^ " x2
มาริน กับ เมอร์รีนพูดพร้อมกัน ... ฉันได้แต่ส่ายหัวตอบ ยัจจิที่เห็นฉันดังนี้แล้วจึงยื่นจดหมายให้ฉัน ฉันรับมาเปิดอ่านทันที
สายันต์สวัสดิ์นะครับ
ผมคือ
'ผู้ล่า'
ซึ่งพวกคุณน่าจะรู้อยู่แล้วนะครับ
ผู้ถูกล่าในครั้งนี้ ...
จะมี 5 คนด้วยกัน
ซึ่งทั้ง 5 คนนี้จะมีปานอยู่ที่ใดซักที่ในร่างกาย
พยายามเข้านะครับ
เพราะถ้าคุณปกป้องไม่ได้ล่ะก็
'คงจะรู้ตัวดี'
นะครับ
ลงนาม
'ผู้ล่า'
พอฉันอ่านจบกระดาษก็มอดไหม้กลายเป็นเถ้าธุลีเช่นเคย ... เริ่มคลืบคลานแล้วซินะ 'ผู้ล่า' เกมส์นี้ เริ่มขึ้นอีกแล้ว
ผัวะ !!
แอ๊ฟ ! อยู่ ๆ ฉันก็โดนตบหัวเข้าจัง ๆ ที่หัว จะ เจ็บนะ T^T
"เธอก็อย่าไปซีเรียสสิ ^^" โซระ
โซระ ... ได้ข่าวว่าฉันเป็นพี่เธอนะ ทำไมถึงทำกับฉันได้เนี่ย (ถึงจะไม่ใช่พี่แท้ ๆ แต่น่าจะนับถือฉันมั่งนะ ...)
"นั่นสิวาเลนไทน์ (' ' ) อย่าแบกรับชะตากรรมคนเดียวสิ" มาริน
"ใช่ ๆ ผู้ปกป้องน่ะ มี 5 คนนะ ไม่ใช่คนเดียว ( ' ')" เมอร์รีน
"ถึงแม้ว่า 'ผู้ล่า' จะทำการวิธีใด ยังไงเราก็ต้องปกป้อง 'ผู้ถูกล่า' ให้สำเร็จ ... ไม่ใช่รึไง" ยัจจิ
ฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที ... ตั้งแต่ 'ผู้ล่า' ฆ่าครอบครัวฉันตาย ... และเอาน้องชายฉันไปฉันก็รู้สึกอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด มันทั้งมืด และหนาวเหน็บ แต่อยู่ ๆ ฉันก็เจอพวกพ้อง ... มันรู้สึกดีใจนะ ดีใจมากเลยล่ะ จู่ ๆ น้ำตาฉันก็ไหลขึ้นมา เมื่อได้ยินทั้ง 4 คนพูดพร้อมกันว่า
"ก็เราน่ะ เป็นครอบครัวกันไม่ใช่หรอ ??"
ฉัน ... มีครอบครัวหรอ อย่างฉันเนี่ยนะ ฮึก ... น้ำตาฉันไหลราวกับว่าไม่ร้องไห้มาเนิ่นนานแล้ว ฉันเช็ดน้ำตาทันที
คอยดูเถอะ 'ผู้ล่า' ... ฉันจะปกป้อง 'ผู้ถูกล่า' จากพวกนายให้ดู !!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ถ้ามันขัดข้องตรงไหนไรเตอร์ขออภัยเน้อ พอดีมันตี 3 อ่ะ -w-;;; คิดฟิคไม่ค่อยออกน่ะค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มง่วงแล้วอ่ะ ไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ~
ผัวะ !!
แอ๊ฟ ! อยู่ ๆ ฉันก็โดนตบหัวเข้าจัง ๆ ที่หัว จะ เจ็บนะ T^T
"เธอก็อย่าไปซีเรียสสิ ^^" โซระ
โซระ ... ได้ข่าวว่าฉันเป็นพี่เธอนะ ทำไมถึงทำกับฉันได้เนี่ย (ถึงจะไม่ใช่พี่แท้ ๆ แต่น่าจะนับถือฉันมั่งนะ ...)
"นั่นสิวาเลนไทน์ (' ' ) อย่าแบกรับชะตากรรมคนเดียวสิ" มาริน
"ใช่ ๆ ผู้ปกป้องน่ะ มี 5 คนนะ ไม่ใช่คนเดียว ( ' ')" เมอร์รีน
"ถึงแม้ว่า 'ผู้ล่า' จะทำการวิธีใด ยังไงเราก็ต้องปกป้อง 'ผู้ถูกล่า' ให้สำเร็จ ... ไม่ใช่รึไง" ยัจจิ
ฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที ... ตั้งแต่ 'ผู้ล่า' ฆ่าครอบครัวฉันตาย ... และเอาน้องชายฉันไปฉันก็รู้สึกอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด มันทั้งมืด และหนาวเหน็บ แต่อยู่ ๆ ฉันก็เจอพวกพ้อง ... มันรู้สึกดีใจนะ ดีใจมากเลยล่ะ จู่ ๆ น้ำตาฉันก็ไหลขึ้นมา เมื่อได้ยินทั้ง 4 คนพูดพร้อมกันว่า
"ก็เราน่ะ เป็นครอบครัวกันไม่ใช่หรอ ??"
ฉัน ... มีครอบครัวหรอ อย่างฉันเนี่ยนะ ฮึก ... น้ำตาฉันไหลราวกับว่าไม่ร้องไห้มาเนิ่นนานแล้ว ฉันเช็ดน้ำตาทันที
คอยดูเถอะ 'ผู้ล่า' ... ฉันจะปกป้อง 'ผู้ถูกล่า' จากพวกนายให้ดู !!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ถ้ามันขัดข้องตรงไหนไรเตอร์ขออภัยเน้อ พอดีมันตี 3 อ่ะ -w-;;; คิดฟิคไม่ค่อยออกน่ะค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มง่วงแล้วอ่ะ ไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น