คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : บทที่สามสิบหก
นัยเลี้ยวเ้าม่านรูเเละอุ้มร่าสวยอปารมีลมา้วย ปารมี่อยๆเปิาพบเห็นัวเออยู่บนเียนอนเเละนัยําลัถอเสื้อนออเาอออยู่ นัยประทับร่าบาอเธอ่อนะระมูบเธอ้วยวามหลใหลในัวอเธอ
�
“ุเเน.....ปล่อย......ปล่อยปาลม์!”
�
“ปล่อยให้โ่น่ะสิ ถึันะรัเธอ เเ่ันไม่มีทาให้อภัยไอ้ารุ เธอเเละารุะ้อใ้รรมให้พ่ออัน!” นัยเผยธาิเเท้ออมา�
�
“ุเเนําลัพูถึเรื่ออะไร! พ่ออปาลม์ไปทําอะไรใหุ้เเน!”�
�
“เี๋ยวัน่อยเล่าให้เธอฟัทีหลั อนนี้เธอ้อใ้รรมเเทนพ่ออเธอ่อน”
�
นัยพยายามถอเสื้อนออปารมีออ ปารมีร้อโวยวายไม่ยอมึถูนัยบหน้าเเละถอเสื้อนออเธอออเหลือเพียเเ่เสื้อล้ามบาๆ นัยระมูบเธอ่ออย่าหลใหล�
�
“ปล่อย! ใร็ไ้่วย้วย! ฮือๆ”
�
ปารมีร้อไห้ิ้นรนสุีวิิว่าเธอะ้อเสียัวให้นัยเสียเเล้วโีที่อิวัึ่เพิ่อรถไ้ทันเ้ามาพอี อิวัระานัยออมาพร้อมหน้าอนัยนนัยล้มลไปับพื้น�
�
“พี่อิ! พี่อิ่วยปาลม์้วย!”
�
ปารมีวิ่เ้าไปออิวัที่รีบอเธอลับ้วยวามรั วามเป็นห่ว�
�
“อย่าให้ผมเห็นุมายุ่ับเมียอผมอีน่ะ! ไอ้สารเลว!”
�
อิวัพยูปารมีออไปาม่านรู นัยไม่มีวันยอมเเพ้่ายๆเเน่ นัยะ้อเอาืนเเทนยุทธาร นัยะไม่มีวันยอมให้ยุทธารายฟรี ปารมีไ้เเ่ร้อไห้้วยวามลัวโยมีอิวัปลอบใเธออยู่้วยวามเป็นห่ว
ความคิดเห็น