ลำดับตอนที่ #22
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ยี่สิบสอง
กังสดาลปลอดภัยดีเเต่ยังหลับอยู่ อัศวินเฝ้ารอเธอด้วยความเป็นห่วงเเละอีกไม่นานเธอก็ตื่นขึ้นมา กังสดาลไม่ค่อยมีเเรงต่อสู้กับอัศวินเลยค่อยๆหลบตัวออกจากอัศวินก่อนจะพนมมือไหว้อัศวินเพราะรู้ว่าถึงเธอต่อสู้กับเขาไปคนอย่างอัศวินก็ไม่มีทางยอมเธอง่ายๆเเน่ ส่วนอัศวินก็ไม่เข้าใจว่าเธอกําลังไหว้เขาเรื่องอะไร
"คุณวินได้ร่างกายของป่านสมใจเเล้ว อีกอย่างคุณวินก็ได้สั่งฆ่าพ่อของป่านให้ตายไปจนหมดหนี้สิ้นกันไปเเล้ว ดั่งนั้นคุณวินปล่อยป่านไปเถอะน่ะ อย่ารั้งป่านไว้อีกเลย ป่านไหว้ละน่ะ" กังสดาลก้มหน้าลงกราบอัศวิน
"ป่าน.......จะให้ผมบอกป่านกี่ทีว่าผมรักป่าน ผมปล่อยป่านไปไม่ได้หรอก ไม่ใช่เพราะผมต้องการที่จะรั้งป่านไว้เหรออะไร เเต่เป็นเพราะว่าผมเป็นห่วงป่าน ผมต้องการที่จะดูเเลป่านน่ะครับ" อัศวินจับมือกังสดาลไว้
"เเต่ป่านไม่ต้องการ ป่านดูเเลตัวของป่านเองได้ค่ะ" กังสดาลตอบอัศวิน
"จะดูเเลตัวเองได้ยังไง ถ้าหากเมื่อครู่นี้ผมเข้ามาช่วยป่านไม่ทัน จะเกิดอะไรขึ้น อย่าเอาเเต่ทิฐิ ป่านยอมผมไปสักพักเถอะน่ะ เเล้วอีกไม่นานผมสัญญาว่าผมจะเอาหลักฐานมาให้ดูว่าป่านไม่ใช่ลูกของไอ้สารเลวนั้นเเต่เป็นลูกของคนอื่น ป่านต้องไว้ใจผมน่ะครับ" อัศวินขอร้องกังสดาล
"ไม่! ป่านไม่อยากให้คุณมายุ่งกับป่านอีก ป่านบอกไปเเล้วไงค่ะว่าป่านเกลียดเเล้วก็รังเกียจคนเบบคุณ ตอนนี้ป่านมีที่อยู่ที่ปลอดภัยเเล้ว ป่านจะไม่ดิ้นรนหางานทําเเล้วก็ได้เพราะคุณนัยเขาให้ทุนป่านเรียน ป่านสัญญาว่าจะไม่ทํางานเปลืองตัวอีกเเล้ว ป่านจะทําเค้กขายเพื่อเลี้ยงตัวเอง ได้โปรดอย่ามายุ่งกับป่านอีกได้ไหมค่ะ" กังสดาลขอร้องอัศวิน
"คุณนัยเป็นคนช่วยป่านไว้อย่างนั้นเหรอ" อัศวินถามกังสดาล
"คุณห้ามทําอะไรเขาเด็ดขาดน่ะค่ะ ไม่อย่างนั้นป่านจะกระโดดตึกตายวันนี้เลยเพราะป่านไม่เหลืออะไรอีกต่อไปเเล้วถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเขา" กังสดาลปล่อยโฮอัศวินจึงกอดกังสดาลไว้เพื่อปลอบใจเธอ
"ผมไม่ทําอะไรคุณนัยหรอกป่าน ผมต้องขอบคุณเขาด้วยซํ้าที่ยื่นมือเข้ามาช่วยป่าน เอาเป็นว่าผมยอมป่านไปก่อนก็ได้ เพราะผมรู้ว่าตอนนี้ป่านโกรธเกลียดผมมากเเค่ไหน เเต่ป่านต้องสัญญากับผมก่อนว่าจะไม่ทํางานเปลืองตัวเบบนั้นอีก เเล้วป่านก็ไม่ต้องดิ้นรนทํางานให้เหนื่อยหรอก.......ผมให้ชดเชยกับความผิดที่ผมทําไว้ให้กับป่าน"
อัศวินเซ็นเช็คให้จํานวนเงินสามล้านบาทเเต่กังสดาลกลับโยนเช็คใส่หน้าเขาเพราะไม่ต้องการเงินจากเขาเเม้เเต่บาทเดียว อัศวินเลยหยิบเช็คนั้นก่อนจะค่อยคิดหาวิธีใหม่เพื่อยื่นเงินนั้นให้กับเธอทีหลัง
"ป่านไม่ต้องการเงินของคุณ" กังสดาลเอ่ยขึ้นบอกอัศวิน
"ครับ......รอให้ป่านใจเย็นกว่านี้ก่อนเเล้วผมจะหาหลักฐานมายืนยันว่าสิ่งที่ผมพูดมาทั้งหมดมันเป็นความจริง"
อัศวินเดินออกไปข้างนอกห้องของกังสดาลเพราะความอดทนเขาใกล้จะหมดลงเเล้ว เขาเลยกลัวว่าเขาจะเผลอมือไปทําร้ายเธออีก เขาจึงเลือกที่จะทําร้ายข้าวของที่โรงพยาบาลเเทนดีกว่าที่จะต้องทําร้ายเธอเพราะเขารักเธอเเล้วเขาก็ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้อีกเพราะตอนนี้เธอก็เจ็บปวดจนกลายเป็นคนล่ะคนไปเเล้ว
"คุณวินได้ร่างกายของป่านสมใจเเล้ว อีกอย่างคุณวินก็ได้สั่งฆ่าพ่อของป่านให้ตายไปจนหมดหนี้สิ้นกันไปเเล้ว ดั่งนั้นคุณวินปล่อยป่านไปเถอะน่ะ อย่ารั้งป่านไว้อีกเลย ป่านไหว้ละน่ะ" กังสดาลก้มหน้าลงกราบอัศวิน
"ป่าน.......จะให้ผมบอกป่านกี่ทีว่าผมรักป่าน ผมปล่อยป่านไปไม่ได้หรอก ไม่ใช่เพราะผมต้องการที่จะรั้งป่านไว้เหรออะไร เเต่เป็นเพราะว่าผมเป็นห่วงป่าน ผมต้องการที่จะดูเเลป่านน่ะครับ" อัศวินจับมือกังสดาลไว้
"เเต่ป่านไม่ต้องการ ป่านดูเเลตัวของป่านเองได้ค่ะ" กังสดาลตอบอัศวิน
"จะดูเเลตัวเองได้ยังไง ถ้าหากเมื่อครู่นี้ผมเข้ามาช่วยป่านไม่ทัน จะเกิดอะไรขึ้น อย่าเอาเเต่ทิฐิ ป่านยอมผมไปสักพักเถอะน่ะ เเล้วอีกไม่นานผมสัญญาว่าผมจะเอาหลักฐานมาให้ดูว่าป่านไม่ใช่ลูกของไอ้สารเลวนั้นเเต่เป็นลูกของคนอื่น ป่านต้องไว้ใจผมน่ะครับ" อัศวินขอร้องกังสดาล
"ไม่! ป่านไม่อยากให้คุณมายุ่งกับป่านอีก ป่านบอกไปเเล้วไงค่ะว่าป่านเกลียดเเล้วก็รังเกียจคนเบบคุณ ตอนนี้ป่านมีที่อยู่ที่ปลอดภัยเเล้ว ป่านจะไม่ดิ้นรนหางานทําเเล้วก็ได้เพราะคุณนัยเขาให้ทุนป่านเรียน ป่านสัญญาว่าจะไม่ทํางานเปลืองตัวอีกเเล้ว ป่านจะทําเค้กขายเพื่อเลี้ยงตัวเอง ได้โปรดอย่ามายุ่งกับป่านอีกได้ไหมค่ะ" กังสดาลขอร้องอัศวิน
"คุณนัยเป็นคนช่วยป่านไว้อย่างนั้นเหรอ" อัศวินถามกังสดาล
"คุณห้ามทําอะไรเขาเด็ดขาดน่ะค่ะ ไม่อย่างนั้นป่านจะกระโดดตึกตายวันนี้เลยเพราะป่านไม่เหลืออะไรอีกต่อไปเเล้วถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเขา" กังสดาลปล่อยโฮอัศวินจึงกอดกังสดาลไว้เพื่อปลอบใจเธอ
"ผมไม่ทําอะไรคุณนัยหรอกป่าน ผมต้องขอบคุณเขาด้วยซํ้าที่ยื่นมือเข้ามาช่วยป่าน เอาเป็นว่าผมยอมป่านไปก่อนก็ได้ เพราะผมรู้ว่าตอนนี้ป่านโกรธเกลียดผมมากเเค่ไหน เเต่ป่านต้องสัญญากับผมก่อนว่าจะไม่ทํางานเปลืองตัวเบบนั้นอีก เเล้วป่านก็ไม่ต้องดิ้นรนทํางานให้เหนื่อยหรอก.......ผมให้ชดเชยกับความผิดที่ผมทําไว้ให้กับป่าน"
อัศวินเซ็นเช็คให้จํานวนเงินสามล้านบาทเเต่กังสดาลกลับโยนเช็คใส่หน้าเขาเพราะไม่ต้องการเงินจากเขาเเม้เเต่บาทเดียว อัศวินเลยหยิบเช็คนั้นก่อนจะค่อยคิดหาวิธีใหม่เพื่อยื่นเงินนั้นให้กับเธอทีหลัง
"ป่านไม่ต้องการเงินของคุณ" กังสดาลเอ่ยขึ้นบอกอัศวิน
"ครับ......รอให้ป่านใจเย็นกว่านี้ก่อนเเล้วผมจะหาหลักฐานมายืนยันว่าสิ่งที่ผมพูดมาทั้งหมดมันเป็นความจริง"
อัศวินเดินออกไปข้างนอกห้องของกังสดาลเพราะความอดทนเขาใกล้จะหมดลงเเล้ว เขาเลยกลัวว่าเขาจะเผลอมือไปทําร้ายเธออีก เขาจึงเลือกที่จะทําร้ายข้าวของที่โรงพยาบาลเเทนดีกว่าที่จะต้องทําร้ายเธอเพราะเขารักเธอเเล้วเขาก็ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้อีกเพราะตอนนี้เธอก็เจ็บปวดจนกลายเป็นคนล่ะคนไปเเล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น