ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่สิบเอ็ด
หลังจากที่ดูหนังเสร็จก็เริ่มคํ่าเเล้วเพราะหนังมันยาวเเล้วนัททิวก็อาสาเลี้ยงข้าวเธอด้วย ชาลิตากําลังจะเดินเข้าบ้านเเต่จู่ๆมีเเขนใหญ่มาดึงเเขนเล็กของเธอเอาไว้ก่อนจะลากตัวเธอไปประชิดกําเเพงเเล้วสบตามองเธอด้วยความหึงหวงเนื่องจากที่เขารอเธอมาตั้งเเต่เย็นจนตอนนี้คํ่าเเล้วเธอเพิ่งกลับมา ชาลิตาตกใจดิ้นรนเเต่ไม่ว่าอย่างไรอัศนัยก็ไม่ยอมปล่อยเธอเพราะพิษรักเเรงหึงทั้งๆที่เขายังไม่ได้เป็นอะไรกับเธอทั้งนั้น
"นี่นายเป็นบ้าอะไรของนาย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!" ชาลิตาดิ้นรน
"ทีฉันจับทําเป็นรังเกียจ ทีไอ้หมอนั้นถึงกับรีบไปดูหนังกับมันมา ว่าเเต่เเค่ไปดูหนังมาจริงเหรอ หรือไปทําอะไรกับมันมาที่มากกว่า ถึงได้กลับมาคํ่ามืด ไม่ดูเวลาเบบนี้" คนกําลังหึงหวงพูดจาออกไปอย่างไร้สติ
"นายไม่มีสิทธ์มาพูดจาดูถูกฉันเบบนี้น่ะ อีกอย่างนึงฉันจะไปทําอะไรกับใครมันก็เรื่องของฉัน นายมีสิทธ์ไปยุ่งกับน้องเเป้งของนายคนเดียวเท่านั้น ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ.......ปล่อยฉัน" ชาลิตาดิ้นรนด้วยความโกรธ
"เธอไม่มีสิทธ์ไปนอนกับใครทั้งนั้นน่ะ เธอต้องเก็บตัวไว้นอนกับฉันคนเดียวเท่านั้นเข้าใจไหม อย่าหัดเพศยาให้มันมากนัก"
คําพูดนี้ทําให้ชาลิตาทนไม่ไหวสะบัดมือตบหน้าของคนเลือดร้อนเเล้วคนเลือดร้อนก็ไม่รอช้าจะดึงชาลิตามาลงโทษข้อหาที่เธอนั้นสะบัดมือตบหน้าเขาเเต่ชาลิตาเอามือปิดปากตน คนเลือดร้อนเลยทําได้เพียงเเค่จูบที่เเก้มเนียนใสของเธอ นํ้าตาขุ่นๆของชาลิตาไหลรินออกมาก่อนจะนํามืออีกข้างสะบัดมือตบหน้าของอัศนัยอีกครั้งพร้อมกับผลักอกเขาไปอย่างเเรง
"นายไม่สิทธ์มาดูถูกใครเบบนี้ ฉันเป็นคน ฉันมีศักษ์ศรีของฉัน เเล้วจําเอาไว้เลยน่ะว่าต่อไปนี้นายไม่มีสิทธ์มายุ่งกับฉันอีก ฉันขอตัดความเป็นเพื่อนกับผู้ชายที่ชอบดูถูกผู้หญิงเบบนาย!" ชาลิตาพูดก่อนจะรีบเปิดบ้านเข้าไปเพื่อวิ่งหนีคนเลือดร้อนที่กําลังเป็นบ้าอยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้
"ตาล......ตาล.......ตาล........"
คนที่สติเพิ่งฟื้นกลับมาตะโกนเข้าไปในบ้านของชาลิตาเเต่ไม่มีเสียงตอบรับเพราะชาลิตากําลังนั่งอยู่ในบ้านของตนเองด้วยความโกรธ อัศนัยได้เเต่กุมหัวของตัวเองด้วยความเครียดรู้ว่าตนเองผิดเลยวางเเผนไว้ว่าจะรอให้ชาลิตาอารมณ์เย็นกว่านี้ก่อน เเล้วพรุ่งนี้เขาค่อยไปง้องอนเธอที่มหาวิทยาลัย ส่วนชาลิตาก็เอาเเต่นั่งร้องไห้เพราะคําดูถูกเมื่อครู่นี้ของอัศนัยมันช่างรุนเเรงเเละทะลุร้ายเเรงไปถึงหัวใจที่ถึงภายนอกจะดูเข็มเเข็งเเต่ภายในอ่อนเเอของชาลิตา
"นี่นายเป็นบ้าอะไรของนาย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!" ชาลิตาดิ้นรน
"ทีฉันจับทําเป็นรังเกียจ ทีไอ้หมอนั้นถึงกับรีบไปดูหนังกับมันมา ว่าเเต่เเค่ไปดูหนังมาจริงเหรอ หรือไปทําอะไรกับมันมาที่มากกว่า ถึงได้กลับมาคํ่ามืด ไม่ดูเวลาเบบนี้" คนกําลังหึงหวงพูดจาออกไปอย่างไร้สติ
"นายไม่มีสิทธ์มาพูดจาดูถูกฉันเบบนี้น่ะ อีกอย่างนึงฉันจะไปทําอะไรกับใครมันก็เรื่องของฉัน นายมีสิทธ์ไปยุ่งกับน้องเเป้งของนายคนเดียวเท่านั้น ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ.......ปล่อยฉัน" ชาลิตาดิ้นรนด้วยความโกรธ
"เธอไม่มีสิทธ์ไปนอนกับใครทั้งนั้นน่ะ เธอต้องเก็บตัวไว้นอนกับฉันคนเดียวเท่านั้นเข้าใจไหม อย่าหัดเพศยาให้มันมากนัก"
คําพูดนี้ทําให้ชาลิตาทนไม่ไหวสะบัดมือตบหน้าของคนเลือดร้อนเเล้วคนเลือดร้อนก็ไม่รอช้าจะดึงชาลิตามาลงโทษข้อหาที่เธอนั้นสะบัดมือตบหน้าเขาเเต่ชาลิตาเอามือปิดปากตน คนเลือดร้อนเลยทําได้เพียงเเค่จูบที่เเก้มเนียนใสของเธอ นํ้าตาขุ่นๆของชาลิตาไหลรินออกมาก่อนจะนํามืออีกข้างสะบัดมือตบหน้าของอัศนัยอีกครั้งพร้อมกับผลักอกเขาไปอย่างเเรง
"นายไม่สิทธ์มาดูถูกใครเบบนี้ ฉันเป็นคน ฉันมีศักษ์ศรีของฉัน เเล้วจําเอาไว้เลยน่ะว่าต่อไปนี้นายไม่มีสิทธ์มายุ่งกับฉันอีก ฉันขอตัดความเป็นเพื่อนกับผู้ชายที่ชอบดูถูกผู้หญิงเบบนาย!" ชาลิตาพูดก่อนจะรีบเปิดบ้านเข้าไปเพื่อวิ่งหนีคนเลือดร้อนที่กําลังเป็นบ้าอยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้
"ตาล......ตาล.......ตาล........"
คนที่สติเพิ่งฟื้นกลับมาตะโกนเข้าไปในบ้านของชาลิตาเเต่ไม่มีเสียงตอบรับเพราะชาลิตากําลังนั่งอยู่ในบ้านของตนเองด้วยความโกรธ อัศนัยได้เเต่กุมหัวของตัวเองด้วยความเครียดรู้ว่าตนเองผิดเลยวางเเผนไว้ว่าจะรอให้ชาลิตาอารมณ์เย็นกว่านี้ก่อน เเล้วพรุ่งนี้เขาค่อยไปง้องอนเธอที่มหาวิทยาลัย ส่วนชาลิตาก็เอาเเต่นั่งร้องไห้เพราะคําดูถูกเมื่อครู่นี้ของอัศนัยมันช่างรุนเเรงเเละทะลุร้ายเเรงไปถึงหัวใจที่ถึงภายนอกจะดูเข็มเเข็งเเต่ภายในอ่อนเเอของชาลิตา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น