Dragon Land อัศจรรย์แดนมังกร

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

         เทคโนโลยีขั้นสูง พลังแห่งความมืดอันน่าสะพรึงกลัว และสรรพสัตว์แห่งเทพ หากทั้งหมดจะกลายเป็นอาวุธ เพื่อทำสงครามแย่งชิงอาณาเขตที่ดีสุด ของเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้ง 3 เดวิล มนุษย์ และเทพ การเผชิญหน้ากันเพื่อที่จะครอบครอง ความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด และหายานะที่กำลังมาเยือน แผ่นดินที่สุดแห่งความอัศจรรย์ แผ่นดินที่ทอดยาวเป็นรูปมังกร รายล้อมด้วยมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ พร้อมทั้งสิ่งมีชีวิตที่อาศัยและดำรงอยู่ในพสุธาแห่งมังกร

                    …………………………………………..........................................

                     " ในบางครั้ง ผมก็คิดอยากจะมีครอบครัวที่แสนอบอุ่นเหมือนคนอื่นๆบ้าง ครอบที่คอยห่วงผม ครอบครัวที่คอยดูแลผม และครอบครัวที่รักผม " เสียงที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ของเด็กชายวัย 14 ที่กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่วัยเด็ก แววตาที่เศร้าหมองถูกถ่ายทอดไปยัง หญิงร่างท้วมคนหนึ่ง ซึ่งเป็นป้าที่คอยดูแลเด็กหนุ่มผู้กำพร้า
มืออวบๆยื่นไปรูปผมสีแดงฉานของหลานชายที่น่ารัก ปลอบโยนหวังเพื่อให้ความ เศร้าจากไป
" เชส ก็อตวิล เธอยังมีป้าที่แสนสวยคนนี้คอยดูแลเธออยู่นะ ไม่ว่าเธอจะร้องไห้เสียใจ ป้าคนนี้จะเป็นคนหนึ่งที่คอยปลอบเธอ ไม่ว่าเธอจะทุกข์มากเพียงใดป้าคนนี้ก็จะทุกข์ร่วมไปกับเธอ และเมื่อถึงคราวที่เราสุขเราจะสุขไปพร้อมๆกัน " หญิงร่างท้วม นัยถ์ตาสีฟ้ากล่าวด้วยคำพูดที่กินใจพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นก่อนที่หลานชายอันเป็นที่รักจะโผลกอดป้าที่แสนสวยทันที
" ผมรักป้ามากที่สุดเลยครับ ป้า คาย " เจ้าของนาม เชสกล่าวบอกป้าด้วยเสียงสุดซึ้งพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินอาบใบหน้า

                            …………………………..........................................

                   เชส ก็อตวิลเด็กหนุ่มผู้มีผมสีแดงโดดเด่น ใบหน้าที่คมเข้ม และนัยถ์ตาสีฟ้าคราม เดินอย่างชิวๆในสวนสาธารณะโกลเดน กล๊าส ซึ่งสวนสาธารณะนี้อยู่ภายใน เมือง สล็อตชี่แม็กคาคูเสส ประเทศ ฮิวเมน แลนด์ เป็นประเทศที่อยู่ภายใต้การปกครอง ของ คิง คารอส ราชาแห่งมวลมนุษย์
" ประกาศ......! สถานการณ์ฉุกเฉิน ขอให้ประชาชนทุกคนกลับที่พักโดยด่วน โดยด่วน โดยด่วน.... " เสียงประกาศเตือนที่ก้องกังวาฬไปทั่วเมือง ทำเอาผู้คนที่อยู่ในเมืองแตกตื่นวิ่งกันไปคนละทิศละทางอย่างรวดเร็ว ก่อนเสียงประกาศเตือนจะดังขึ้นอย่างต่อเนื่องหลายครั้ง เชสเด็กหนุ่มผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่กวาดสายตาไป รอบๆอย่างงุนงงพร้อมกับวิ่งไปตามฝูงชนโดยมีจุดหมายคือบ้านของตน
" กลับมาแล้วคับ " เสียงที่บ่งบอกถึงการ กลับมาอย่างปลอดภัยของเชส
" ป้า คาย เมื่อกี้มีอะไรก็ไม่รู้ วุ่นวายไปหมดเลย วุ๊ย ! อารมณ์เสีย " เชสกล่าวพรึมพรำด้วยหน้าตาไม่สบอารมณ์เป้าหมายเพื่อเล่าให้ป้าอันเป็นที่รักฟัง แต่ทว่ากลับไม่มีเสียงตอบกลับจากฝ่ายตรงข้าม
" ป้า คาย อยู่ป้าวครับ..! " เชสกล่าวก่อนเดินเสาะหาทั่วทุกซอกทุกมุมภายในบ้านที่คิดว่าป้าของเขาจะอยู่ แต่เชสก็ต้องผิดหวังเมื่อไม่พบป้าอยู่ในบ้าน
" ในเวลาแบบนี้ ไปไหนของเขานะ "
                                ……………………………………..................................

                 " ข้าต้องการ ฮิวแมน แลนด์ " ประโยคสั้นๆแต่ทว่าแฝงไปด้วยความหมายที่กว้างใหญ่ ของเจ้าของเสียงอันทรงอำนาจ ดาร์กอาย ผู้เป็นใหญ่ในแดนแห่งไอมืดหรือ ลูซิเฟอ แลนด์ เป้าหมายเพื่อที่จะขยายดินแดนให้กว้างใหญ่ขึ้นและแสดงอำนาจให้ศัตรูรอบข้างได้รับรู้
" แต่การที่จะบุกยึด ฮิวแมน แลนด์ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะขอรับ ดินแดนที่ปราศเปรื่องด้วยปัญญาและความชาญฉลาดเช่นนั้น " คำกล่าวอันแหบแห้งของเสนาบดีเซลาลูสคู่สนทนาของ ดาร์ก อาย ภายในห้องมืดไร้ซึ่งแสงสว่าง
" หากคิดจะยึดมันก็ไม่ยาก ส่งแม่ทัพ คอเคซัส จัดการเรื่องนี้ให้ข้าที " คำพูดที่มั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมก่อนจะเริ่มบัญชาสั่งเสนาบดีผู้จงรักภักดี
" ได้ขอรับ ท่าน " การสนทนาสิ้นสุดลง เสนาบดีเดินออกไปพร้อมผลักประตูบานใหญ่ให้เปิดออกเป็นเหตุให้แสงบางส่วนจากภายนอกส่องเข้ามาภายใน เผยให้เห็น แววที่ตาเฉียบคมแฝงด้วยความก้าวร้าวและดุดันของ ดาร์ก อาย ผมสีม่วงที่ยาวจนปิดตาข้างซ้ายเป็นสัญลักษณ์แห่งความยิ่งใหญ่และอำนาจ
                            …………………………………...........................................

" ประเทศของเรามีศัตรูรอบด้าน ทั้งทิศตะวันออกชายแดนของพวกเดวิลที่มันพยายามจะเข้ามายึดดินแดนของเรา และทิศตะวันตกดินแดนพวกเทพที่จ้องจะแย่งอาณาเขตของเรา ดังนั้นพวกเราต้องเข้มแข็งและแสดงความแข็งแกร่งให้พวกมันได้รู้ ถึงเราจะไม่มีพลังวิเศษเหมือนพวกมัน แต่เราก็สามารถที่จะปกป้องดินแดนของเราได้ด้วยความสามารถของเราเอง "คำกล่าวของ คิง คารอส ราชาแห่งฮิวแมน แลนด์ พูดต่อกองทัพทหารนับพันที่ยืนเรียงแถวอย่างสวยงามผ่านเครื่องกระจายเสียง คารอสผู้สง่าทั้งร่างกายและสติปัญญา แววตาอันมุ่งมั่นในดวงตาสีเงิน และรังสีแห่งวีรบุรุษที่แผ่ออกมาทำให้คารอสเป็นที่เคารพรักของชาว ฮิวแมน แลนด์ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจการพูดคุยของกองทัพ คารอสก็เตรียมจะกลับปราสาทของตน แต่ทว่าดวงตาทั้งสองเหลือบไปเห็น เด็กหนุ่มหัวแดงนั่งก้มหน้ากอดเข่าอยู่ใกล้ๆกับกำแพงสีเทา
" เป็นอะไรรึป่าว ? " คารอสถามด้วยความสงสัยก่อนเด็กหนุ่มจะเงยหน้าขึ้น
ใบหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาพร้อมกับตาที่บวมตุ่ยซึ่งเจ้าของใบหน้านั่นก็คือเด็กหนุ่มนาม เชส นี่เอง
" เจ้าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม " คารอสถามต่อเมื่อไม่ได้ยินคำตอบจากคำถามแรก
" ป้าของผม หายตัวไปจากบ้านตั้งอาทิตย์นึงแล้วยังไม่กลับมาเลย " เชสกล่าวพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่หยุด
" แล้วเจ้าอยู่บ้านกับใคร ? "
" อยู่กับป้าแค่ 2 คนครับ " เชสพูดพร้อมสะอื้น
" แล้วพ่อกับแม่เจ้าล่ะ ? " คารอสรัวคำถามไม่หยุด
" ไม่รู้ครับ ผมไม่เคยเจอพ่อกับแม่ตั้งแต่ตอนเด็กแล้ว "
" ป้าเจ้าหายตัวไปตอนไหนเล่า ? "
" ตั้งแต่วันที่มีคนประกาศสถาการณ์ฉุกเฉินอะไรนั่น " เชสพูดพร้อมปาดน้ำตาบนหน้าของตน สีหน้าตอนนี้ของคารอสดูซีดเซียวเพราะพอจะรู้แล้วว่าป้าอันเป็นที่รักของเชสหายไปไหน
" ฉันได้แต่หวังว่าขอให้อย่าเป็นแบบที่ฉันคิดเลย " คอรอสพูดลอยๆก่อนภาพทุกอย่างจะดับไป
                       ………………………………...........................................