คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ห้า- ความสุขไม่มาซ้ำ ความทุกข์ก็ไม่มาเดี่ยว
...วันนี้แล้วสินะ ที่เขาจะบอกว่าใครติดบ้าง
ข้าถอนหายใจ อันที่จริงข้าก็ไม่ได้อยากไปดูเลยสักนิด แต่ไอ้ยูซิสดันมาที่บ้านข้าแต่เช้า พอข้าลงไปหาเขาพร้อมกับอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เจ้านี่ก็ดันคว้าข้อมือข้า แล้วลากออกจากบ้านเพื่อไปที่วิหารเทพแห่งแสงสว่างทันทีโดยไม่ทันได้ทักเลยด้วยซ้ำ
ไอ้ยูซิส! เจ้าจะลากข้าไปดูด้วยทำไม ผลมันก็เห็นๆ อยู่ว่าข้าไม่มีทางได้!
"เฮ้ๆ จะไปดูทั้งทีไม่เห็นต้องลากข้าไปเลยนะ" ข้าบ่นพลางเบะปาก
"ทำไมล่ะ" ยูซิสถาม เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย...จะมาถามอีกเรอะ!
"ข้าไม่ได้อยู่แล้ว" ข้าตอบเสร็จก็ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ยูซิสหัวเราะในลำคอแล้วพูดสิ่งที่ข้าไม่เคยคิดจะเชื่อออกมา
"ระวังเถอะ โบราณเขาว่าไว้ เกลียดอย่างไหนได้อย่างนั้น ดีไม่ดีเจ้าอาจจะได้เป็นเทพอัศวินครีอุสก็ได้ จริงมั้ย"
ไม่นะ! แสดงว่าหลังจากนี้ข้าก็ต้องรีดพลังเวทออกจากตัวให้หมดน่ะสิ ไม่ๆๆๆ ไม่เอาเด็ดขาด ข้ายังอยากใช้เวทได้ ไม่ๆๆๆ ข้ายังไม่อยากถูกทั้งตระกูลฆ่าตายหรอกนะ!
ข้าคิดจนหน้าถอดสี ฮือๆ ไม่นะ ข้ายังอยากมีพลังเวทอยู่ในตัว ยังไม่อยากทิ้งมันไป!
ไอ้ยูซิสเห็นหน้าข้าก็ทำสีหน้าลำบากใจ "เอาน่า เทพอัศวินครีอุสไม่เลวร้ายถึงขั้นนั้นสักหน่อย"
"เจ้าก็รู้นี่" ข้าว่าเสียงสั่น "ว่าเทพอัศวินครีอุสใช้เวทไม่ได้ แล้วถ้าข้าโดนรีดพลังเวททั้งหมดออกจากตัวแล้วถูกยัดพลังสว่างเข้าไปแทน...ข้าไม่เอาด้วยหรอกนะ" แหงล่ะ พลังเวทถือเป็นชีวิตของข้า ข้าไม่ยอมเสียมันไปแน่ๆ!
"...จริงด้วย" ยูซิสเองก็อดยอมรับกฏข้อนี้ไม่ได้ "แต่ก็เอาน่า ถ้าเจ้าใช้พลังเวทไม่ได้ยังมีข้าคอยเสริมอยู่นะ" เขาพูดอย่างหวังดี แต่ก็...ข้าก็เลยได้แต่พยักหน้าเออออไป อย่างน้อยข้าก็มีคนช่วยเรื่องพลังเวทแล้วน่ะนะ
ข้าเองก็ได้แต่เดินไปเรื่อยๆ จนถึงตลาด...พวกเจ้ารู้อะไรมั้ย หลังจากเหตุการณ์ที่แม่ข้าดึงหูข้าแล้วลากไปวิหารเทพแห่งแสงสว่าง ข้าก็จำมันขึ้นใจ แล้วพอข้าผ่านที่นี่ทีไร ข้าปวดจี๊ดที่หูทุกที ข้าเลยกุมหูขวาของตัวเองโดยไม่รู้ตัว และดูเหมือนไอ้ยูซิสจะรู้ดี เขาก็เลยหัวเราะฮ่าๆ
"นี่ มันผ่านไปแล้วนะ เจ้าอย่าทำยังกับว่าเพิ่งโดนดึงหูมาเลยสิ"
"เจ้าก็มาลองโดนเองมั้ย จากบ้านข้ามาถึงนี่น่ะ" ข้าแยกเขี้ยวใส่"ไม่ล่ะ เจ้าเจอไปคนเดียวเถอะ ข้าไม่เอาด้วยหรอก" เขาส่ายหน้าปฏิเสธเต็มที่ ข้าก็เลยถอนหายใจแล้วหันไปด่า แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากก็ต้องชะงักเมื่อสายตาข้าดันเหลือบไปเห็นผมสีเทาๆ ดำๆ มัดรวบแล้วปล่อยยาวถึงกลางหลัง...นั่นมันซีสไม่ใช่เหรอ แล้วเดินไปทางนั้นทำไมเนี่ย! ทางไปวิหารเทพแห่งแสงสว่างมันคนละทิศกันเลยนะ!
"ยูซิส ไปทักเพื่อนใหม่หน่อยมั้ย" ข้าถาม "เพิ่งเดินสวนทางกับพวกเราเมื่อกี้นี่เอง"
"หือ ซีวาสน่ะนะ...เอาสิ แต่ถ้าให้ข้าเดานะ เขาหลงทางแหงๆ เดี๋ยวไปๆ มาๆ ไปโผล่ที่สุสานทิศตะวันตกพอดี" ว่าแล้วพวกเราก็กลับหลังหัน ก่อนที่จะเดินไปหาซีสที่ตอนนี้กำลังเดินลัลล้า แถมยังฮัมเพลงว่า
"วิหารเทพแห่งแสงสว่าง ประกาศผล ลัลล้า" อะไรทำนองนี้อีก...เฮ้อ ข้ากุมขมับ
ยูซิสเมื่อเดินเข้าไปถึงก็สะกิดซีส คนโดนสะกิดก็สะดุ้งเฮือกแล้วหันมาโดยฉับพลัน
"ไง" ข้าทัก ส่วนยูซิสก็ยักคิ้วทักทาย
"สวัสดีวินเซนต์ ยูซิส พวกเจ้ากำลังจะไปวิหารเทพแห่งแสงสว่างใช่มั้ย พอดีเลย ข้าจะได้มีเพื่อนร่วมเดินทาง" เอ่อ...ข้าไม่อยากจะบอกเลยนะ ว่าทิศที่เจ้าไปน่ะมันทิศตะวันตก ตรงข้ามกับวิหารเทพแห่งแสงสว่างมากเลยนะเฮ้ย!
ข้าหัวเราะแห้งๆ "โชคดีที่ข้าเห็นเจ้า ไม่อย่างนั้นเจ้าได้เดินไปสุสานทิศตะวันตกแหงๆ"
"หา?" ซีสทำหน้างง ข้าก็เลยได้แต่นวดขมับ ยูซิสก็เกาท้ายทอย ทำหน้าเหมือนกับทุกข์ใจอย่างแรง
"ก็ทางที่เจ้าไปน่ะ มันทิศตะวันตกนะ นี่...วิหารเทพแห่งแสงสว่างไปทางนี้ ตรงไปอีกประมาณสองกิโลฯ ก็ถึงแล้ว" ยูซิสอธิบายด้วยสีหน้าระอาสุดๆ ส่วนคนที่เดินผิดทางก็ชะงัก หัวเราะแหะๆ พลางเกาแก้มอย่างอายๆ
"หลงทางอีกแล้ว..." ซีสว่าด้วยเสียงงัวเงียสุดฤทธิ์ ...เจ้าละเมออยู่รึไงเนี่ย! "พาข้าไปด้วยสิ"
ข้ากะพริบตาปริบๆ "ก็ไปด้วยกันเลยไง ไปกัน" ว่าแล้วข้าก็ลากซีสไปวิหารเทพแห่งแสงสว่าง พอลากไปได้สักพักก็ปล่อยให้เขาเดินตาม แต่พอปล่อยไปได้สักนาที...
"...วินซ์ เจ้าซีสมันไปเดินตามคนอื่นแล้วแน่ะ"
ข้าก็เลยต้องจัดการลากเขากลับมา แล้วก็บอกให้เดินดีๆ แต่พอผ่านไปได้สักพัก ยูซิสก็ทักขึ้นอีก
"เอ่อ...วินซ์ที่รัก ซีสมันเดินตามนกไปแล้ว"
ข้าเขกหัวเขาไปทีหนึ่งแล้วแยกเขี้ยวใส่ "ใครที่รักเจ้าหา ไอ้ยูซิส!"
ยูซิสกุมหัวป้อยๆ ตรงที่โดนข้าเขก "ล้อเล่นๆ แต่พวกเราไปลากซีสกลับมาก่อนเหอะ" ว่าแล้วข้ากับยูซิสก็ต้องไปลากเจ้าซีสที่กำลังจะเลี้ยวขวาที่สี่แยกเพื่อไปถนนอีกสายกลับมาอีกรอบ
"...ยูซิส เบรกก่อน ซีสมันตามคนผิดอีกแล้ว" ข้าทักบ้าง แล้วพวกเราก็ต้องไปลากซีสกลับมาอีก
"ชะอ้าว หายไปไหนแล้วล่ะ...เฮ้ย! จะมุดลงถังตามหมาแล้ว ไปลากมาเร็ว!"
"ไอ้ซีส! เจ้าจะไปเข้าร้านขายเสื้อผู้หญิงทำไม!"
"เฮ้ย...เข้าไปที่ร้านเครื่องประดับแล้ว!"
"ด...เดินตามผีเสื้ออีก โอย ข้าจะบ้าตาย!"
...และอีกสารพัดอย่างที่จะมีได้...
สุดท้ายหลังจากที่ข้าได้จัดการลากเขาออกจากร้านขายเครื่องใช้เวทมนตร์ ข้าก็กลอกตาทันที "ซีส ถือว่าข้าขอล่ะ เจ้าช่วยเลิกเดินตามอย่างอื่นจะได้มั้ย..." ข้าขอร้องพลางยกมือไหว้...ตอนนี้จะให้ข้ากราบเขาก็ยังได้เลยเอ้า! เล่นหายไปทุกๆ นาทีอย่างนั้น...จากที่ปกติเดินสิบนาทีก็ถึง ตอนนี้ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ถึงครึ่งทางเลยพวกเจ้าคิดดูสิ!
"อา...ข้าขอโทษพวกเจ้าจริงๆ ข้าไม่ได้ตั้งใจ!" ซีสกล่าวขอโทษพลางโค้งเก้าสิบองศาอย่างละอายใจ
"เชือกน่ะไม่มีหรอก ข้ามีแต่ด้าย"
"เอาอันนั้นมาล่ะ" ข้าว่าพลางยื่นมือ ยูซิสขมวดคิ้วแต่ก็ให้โดยดี
ข้าจัดการทำด้ายให้มันยาวๆ แล้วเอาไปผูกที่ข้อมือซีวาสส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งข้าก็จับมันแน่น
เจ้าของด้ายยิ้มแห้งๆ "วินซ์...ไหงเจ้าใช้แบบนี้เลยล่ะ"
ข้ามองหน้ายูซิส "แล้วเจ้าจะใช้วิธีไหน"
"..."
แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นระหว่างการเดินทางอีกเลย เฮ้อ! ทำไมข้าถึงคิดไม่ออกตั้งแต่แรกนะ ให้ตาย!
โอะ...นี่มัน...อะไรกันเนี่ย...
ข้าอ้าปากค้างพลางมองสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า
อีกสองคนเองก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรต่างไปจากข้านัก ยูซิสทำตาโต หน้าซีด มุมปากกระตุกกึกๆ ส่วนซีสมองภาพเบื้องหน้าด้วยนัยน์ตาเหม่อลอย
อะไรคนมันจะเยอะอย่างนี้เนี่ย!!!
พวกเจ้าลองคิดภาพดูนะ...มีคนมากกว่าร้อยคนยืนเบียดเสียดกันเป็นครึ่งวงกลมอย่างแน่นหนารอบๆ บอร์ดน้ำแข็งเพียงบอร์ดเดียว ใครเห็นจะไม่อึ้งล่ะ ยิ่งต้องคิดว่าพวกเราต้องเข้าไปเบียดเสียดกันในนั้นอีกล่ะก็...องค์มหาเทพ! ข้าไม่อยากจะคิดภาพเลยให้ตาย!
ยูซิสกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ "น...อย่าบอกว่าพวกเราต้องเข้าไปในไอ้...ครึ่งวงกลมนั่นหรอกใช่มั้ย..." เขาพูดเสียงสยอง
เหอๆๆ ถึงไม่อยากเข้าก็ต้องเข้าไปล่ะนะแบบนี้
ข้ายังไม่ทันได้พูดในสิ่งที่คิดก็มีคนคว้าตัวข้าไว้จนตัวลอย
"ไง พวกเจ้าทั้งสามคน มามัวแต่ยืนตรงนี้ทำไมล่ะ ไม่เข้าไปดูผลรึไง!" ผู้ชายไวสามสิบ ผมสีแดงเพลิงชี้ๆ เล็กน้อยรับกับนัยน์ตาสีทองทักขึ้นพลางผลักพวกเรา
...ท่านเทพอัศวินเฮฟเฟตัสแห่งฝ่ายเฮมิช...
"อา...พอดีคนเยอะเกินไปน่ะขอรับ พวกเราก็เลยกะว่าไว้ตอนเที่ยง" ซีสตอบอย่างนอบน้อม พวกเราก็พยักหน้ารับคำซีสอย่างเห็นด้วยสุดฤทธิ์
"พวกเจ้าจะรอไปทำไม เข้าไปเลยสิ!" ว่าแล้วท่านเทพอัศวินเฮฟเฟตัสก็จับพวกข้า 'โยน' รายคนแล้วไปจอดอยู่ที่เท้าคนหน้าสุดพอดี...แว้ก!
ข้ารีบกระโดดลุกขึ้นทันทีเมื่อเท้าด้านหน้าข้าขยับถอยหลัง อา...ข้าเกือบโดนคนอื่นเหยียบหัวแล้วมั้ยล่ะ
ฮึๆๆ เอาล่ะ ไหนๆ ก็มาแล้ว ข้าเบียดเข้าไปเลยดีกว่า! หนึ่ง สอง สาม!
ข้าแทรกตัวเข้าไปพลางใช้มือทั้งสองข้างกวาดคนอื่นที่ขวางทางข้าเหมือนว่ายน้ำท่ากบ เท้าก็เดินไปเรื่อยๆ
"เฮ้ย! อย่าผลักสิวะ"
"จ๊าก! ข้าโดนเหยียบเท้า"
"ชิ ไอ้บ้า! อย่ารีบร้อนสิโว้ย!"
และข้าก็ได้รับอีกสารพัดคำด่าที่คนเขาจะคิดได้ แต่ข้าก็ไม่สนหรอก! ข้าต้องไปดูให้ได้ว่าข้าไม่ได้ติด!
[สิบนาทีผ่านไป...]
ฟู่! ข้าเข้ามาถึงโซนในๆ กับเขาสักที...โซนในๆ ก็หมายถึงตรงที่มีคนบังอยู่แค่คนเดียวนั่นล่ะ...แต่คนข้างหน้าข้า ทำไมมันหัวชี้เหมือนเม่นอย่างนี้นะ! แถมชี้สูงทะยานฟ้าอีกต่างหาก อย่างนี้ข้าก็มองไม่เห็นบอร์ดประกาศน่ะสิ!
"นี่ๆ ช่วยก้มหัวหน่อยได้มั้ย" ข้าว่าพลางสะกิด แต่เขาก็ไม่ได้หันมา ซ้ำยังไม่ทำตามอีกต่างหาก แต่ข้าก็ไม่โกรธหรอก แหงล่ะ...ก็มันดังจ้อกแจ้กจอแจซะขนาดนี้ ถ้าเขาคิดว่าข้าคุยกับคนอื่นก็ไม่แปลกหรอก
ดังนั้น...เพื่อกันความเข้าใจผิดของเขา ข้าเลยจัดการ...กดหัวเขาซะเลย!
พอข้ากดหัวเขาเสร็จโดยที่เขาไม่ได้ว่าอะไรข้าก็ต้องชะงักเมื่อตรงนี้เป็นฝ่ายโคล์ดบลัด...ถ้างั้นข้าหาชื่อของซีสหน่อยดีกว่า
ข้าใช้ตามองตั้งแต่ชื่อแรกเพื่อเรียกหา ปากก็พึมพำ "ซีวาส เจเนซิส...ซีวาส...เจอแล้ว!" ข้ามาเจอตรงชื่อที่สิบ ซีวาส เจเนซิส ผ่านเจ็ดสิบคนแรก! เอาล่ะ...คราวนี้ข้าต้องไปฝ่ายเฮมิชบ้างแล้ว
แต่ยังที่ข้าไม่ทันได้ขยับตามความคิดก็มีคนมาผลักข้าอย่างแรงจนข้าสะดุดไปข้างหน้า ชนกับแผ่นหลังของคนหัวเม่นข้างหน้าข้าเข้า...และจุดจบของเขาคือได้จูบกับบอร์ดอย่างแนบชิดสนิทสนม
"เอ่อ...ข้าขอโทษนะ! ข้าไม่ได้ตั้งใจ!" ข้าพูดลุกลี้ลุกลน "เจ้าเป็นอะไรมั้ย! ข้าขออภัยจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ!"
"...ไม่เป็นไร" นายหัวเม่นว่าพลางกุมหน้าผากตัวเองป้อยๆ เอ่อ ไม่เป็นไรบ้าอะไรล่ะแบบนี้ ทำไมถึงมีแต่คนต้องมาหน้าผากโนเพราะข้าด้วยนะ ข้าไม่เข้าใจ!
ด้วยความสำนึกผิดข้าเลยร่ายเวทงึมงำ แล้วเสกเวทเยียวยาให้เขาที่หน้าผาก เขามองข้าอึ้งๆ ...แต่บรรยากาศรอบข้างไม่ทำให้เขาได้อึ้งนาน เพราะข้าเองก็ได้กวาดทางไปฝั่งเฮมิชที่อยู่ซ้ายมือทันทีที่ข้ารักษาเขาเสร็จ
แล้วข้าก็ต้องฟังคำด่าว่าจากคนอื่นอยู่ดีสินะ ช่วยไม่ได้นี่ ข้าได้ความสามารถนี้มาจากตอนที่ข้าต้องแย่งภารกิจกับคนอื่น โดยที่พ่อข้าสั่งให้ข้าไปหยิบภารกิจที่บอร์ดมาสักแผ่น ถ้าไม่ได้ไม่ต้องกลับมา...เจอแบบนี้เข้าไปหลายรอบจนข้าได้สกิลแซงคิวคนอื่นมาอีกหนึ่งแล้ว
พอผ่านไปข้าก็ได้มาอยู่ตรงฝ่ายเฮมิชแถวๆ เทพอัศวินครีอุสสักที ข้ารีบไล่ตาหาชื่อตัวเอง...หกสิบคนแรก ไม่มีชื่อข้า! ข้าคิดด้วยความดีใจ ก่อนที่จะบอกตัวเองว่าอย่าเพิ่งดีใจไป ยังดูไม่ครบที
ว่าแล้วข้าก็ผลักไสไล่ส่งทั้งสองคนเพื่อดูรายชื่อสิบคนสุดท้าย แล้วก็ต้องหน้าซีด...
องค์มหาเทพ! ชื่อข้าติดลำดับที่เจ็ดสิบอย่างนั้นเหรอ! ไม่นะ...ข้านิ่งอึ้ง ค้างแข็งเป็นหิน โอ้ โหดร้ายเกินไปแล้ว ชีวิตข้ามันโหดร้ายเกินไปแล้ว!
ว่าแล้วข้าก็โดนคนข้างหลังผลัก หัวกระแทกกับบอร์ดอย่างแรงโดยที่ข้าไม่คิดจะทรงตัวเพราะความอึ้งกิมกี่
ข้าเห็นคนผมสีน้ำเงินมารับตัวข้า...ก่อนที่สติข้าจะดับลงด้วยความมืดมิด
_________________________
จบ!! จบอีกตอนแล้ววว เย้!! ^O^!!
ความคิดเห็น