ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่แปด- First Day Battle [1] การถูกจับยัดอย่างไม่คาดฝัน
...เฮ้อ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้นะ
พวกเจ้าคงคิดว่าข้าอยูที่บ้านและกำลังพักผ่อนหย่อนใจอยู่ล่ะสิ...ใช่ซะที่ไหนกันเล่า!
ตอนนี้ข้ากำลังยืนอยู่บนบันไดของหนึ่งในสิบลานประลองที่มีอยู่ในอารามเทพต่างหาก โดยมีด้านซ้ายเป็นวัลเดอราล คู่หู (จำเป็น) ของข้า ส่วนข้างหน้า นอกจากจะเป็นเวทีประลองและเรื่องสัพเพเหระที่ออกจากปากกรรมการอยู่ก็เป็น...เหอๆๆ
ข้าล่ะอยากจะบ้าตาย องค์มหาเทพ! ท่านจัดการต่อสู้ได้ดีเกินไปแล้วนะขอรับ! จัดให้สู้กับใครเป็นวันแรกไม่จัด...จัดให้ข้ามาสู้กับ...
เจ้ายูลิซิสกับคู่หูของเขาที่ข้าไม่รู้ชื่อ
คู่หูของเขามีผมสีเงินเป็นยวงๆ ระต้นคอ กับตาสีฟ้าอ่อน...อาวุธของเขาคือธนู พอคิดได้แบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะถอนใจแฮะ ก็นะ ทั้งข้าและวัลเดอราลต่างก็ถนัดการต่อสู้ระยะกลางถึงประชิดกันทั้งคู่ คนที่ใช้ธนูส่วนมากก็จะเป็นพวกระยะกลางถึงไกล ไอ้เจ้ายูลิซิสก็ดันเชี่ยวเวทน้ำกับลมแล้วก็ดาบ...ซึ่งก็คือศาสตร์การต่อสู้ระยะกลางถึงประชิดนั่นล่ะ
ขอบ่นอีกรอบเถอะ ข้าล่ะอยากจะบ้าตาย มันจะแบ่งหน้าที่กันยังไงล่ะเนี่ย!
ยูลิซิสทำหน้าประหลาดใจก่อนโบกมือให้ แต่ขอเถอะ มันมีแปะประกาศแล้วไม่ใช่รึไงฟะ! ข้าแยกเขี้ยวใส่เขาทันที แต่ตาก็เหลือบไปมองคนผมสีเงินคนนั้น...เขายิ้มอย่างคนดี เล่นเอาข้าทำอะไรไม่ลงเลยแฮะ
จู่ๆ วัลเดอราลก็สะกิดข้า แล้วส่งคำถาม
"แยกกันสู้มั้ย" ข้าชะงัก ก่อนที่จะพยักหน้าเห็นด้วย
"ก็ดี...พวกเรายังไม่เคยซ้อมด้วยกัน ถ้าเกิดว่าไม่แยกกันแล้วมีสิทธิ์ล่มเยอะสุดๆ" ข้าว่า ก่อนที่จะขอต่อรอง "ข้าสู้กับยูลิซิส เจ้าสู้กับเขาละกัน"
เขาเหลือบมามองข้าหน่ายๆ "ทำไมถึงเอาคู่ต่อสู้ที่เจ้าคุ้นเคยเป็นอย่างดีแล้วล่ะ ไอ้เจ้าปลาไหล โยนข้าไปสู้กับนักธนู...ข้าเก่งการต่อสู้ระยะไกลซะที่ไหนกันเล่า สมองน่ะมีรึเปล่าหา!" วัลเดอราลโวยใส่ข้าเบาๆ เล่นเอาข้าอ้าปากพะงาบๆ อย่างต่อความไม่ออก
ข้าเป็นปลาไหลที่ไหนกัน! อีกอย่างนะ ข้ารู้ว่าเจ้ายูลิซิสมันชอบใช้เวทลมกับเวทน้ำ แถมฝีมือการต่อสู้ก็ไม่ธรรมดา...นี่ยังไม่นับพลังจิตจำพวกเทเลพอร์เตชั่นกับไซโครคิเนซิสอีก เจ้าคิดว่ามันรับมือได้ง่ายขนาดนั้นเลยรึไง!
...แต่ถือว่ายังดีที่เจ้ายูลิซิสไม่ค่อยยอมใช้พลังจิตสักเท่าไหร่น่ะนะ เห็นเจ้านั่นบ่นประจำว่าควบคุมยาก
"เออๆ งั้นข้าสู้กับนักธนูคนนั้น เจ้าสู้กับยูลิซิสไปละกัน...อ้อ จริงด้วยแฮะ..." ว่าแล้วข้าก็ถอดกระเป๋าที่ข้ามักสะพายไปไหนมาไหนด้วยตลอดก่อนที่จะยื่นให้วัลเดอราล เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะเอื้อมมือมารับ พอเปิดออกก็ต้องเบิ่งตากว้างเท่าไข่ห่านแล้วหันมามองข้า
"ไอ้พวกนี้มันอะไร" วัลเดอราลถามข้าอึ้งๆ
"มันจะอะไรซะอีกล่ะวัล! อย่างที่เจ้าเห็นนั่นล่ะ...เก่งการต่อสู้ระยะกลางกับประชิดใช่มั้ย ของพวกนี้ช่วยเจ้าได้...อย่างน้อยก็ขอให้ใช้ตอนสู้กับไอ้ยูซิสเหอะ ระวังความเร็วมันด้วยละกัน" เพราะของที่อยู่ข้างในทั้งหมด คือหนึ่งในสิบส่วนที่เป็นของสะสมของข้าเอง
ข้าเป็นพวกชอบสะสมอาวุธมีคมที่มีคุณภาพดีมาตั้งแต่เด็กแล้ว ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นมีดทำครัว แส้หางกระเบน มีดสั้นที่ไว้ซัดใส่คู่ต่อสู้ หรือแม้แต่ดาบ...ขอให้มันถูกตีด้วยฝีมือช่างตีอาวุธชื่อดัง และทำจากวัตถุดิบดีๆ แล้วล่ะก็ ไม่ว่าแพงแค่ไหนข้าก็ซื้อมาสะสมไว้หมดนั่นล่ะ
และแน่นอนที่สุดว่าข้าเลยต้องเริ่มทำภารกิจสะสมตังค์เพื่อของพวกนี้ทั้งหมด ก็มันถูกซะที่ไหนกันเล่า!
"แล้วเจ้า..."
"ข้าเป็นลูกนักเวทนะ ไม่จำเป็นต้องใช้ดาบก็ได้...แต่เอามาสักเล่มก็ดีแฮะ" ข้าพูดอย่างจนใจ ก็ดูสิ เจ้าวัลเดอราลเล่นจ้องข้าเขม็งซะขนาดนี้ ถ้าข้าไม่เอาล่ะก็มีหวังได้โดนเชือดก่อนสู้แน่!
ว่าแล้วข้าก็เดินไปหากระเป๋าแล้วหยิบดาบที่มีอยู่ในกระเป๋านั้นเพียงสามเล่มออกมาหนึ่ง จากนั้นก็ลองควงดูสักพัก
อืม...น้ำหนักเบา ผ่าน...
หลังจากนั้นข้าก็จัดการปลดฝักดาบออกจากด้ามทั้งหมด ก่อนที่จะเอามากดที่นิ้วเบาๆ...เลือดไหลเลยแฮะ อย่างนี้ความคมก็น่าจะมากพอที่จะตัดเอ็นธนูให้อีกฝ่ายหมดทางต่อสู้ได้ เอาเป็นว่าผ่าน
เฮ้อ ไม่สู้ได้มั้ยเนี่ย จะได้แพ้ๆ มันไป แล้วลงเอยด้วยการสอบไม่ผ่านซะ!
แน่นอนว่าข้าทำแน่...ถ้ามันสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง แต่นี่มีวัลเดอราลอยู่ด้วย การทำแบบนั้นก็เหมือนกับฉุดโอกาสการเป็นเทพอัศวินเอกอนของเขาน่ะสิ ฮือๆๆ ใครมันตั้งกฏแบบนี้กัน!
แถมข้ายังต้องสู้ในด้านที่ไม่ถนัดกับคนที่ข้าไม่รู้จักอีก แบบนี้มีโอกาสห้าสิบต่อร้อยล่ะที่ข้าจะชนะ!
"บลาๆๆ...การประลองบนเวทีนี้จะมีเทพอัศวินมาให้คะแนน และผู้ที่ประลองในวันนี้มีวัลเดอราล ฟอร์ท ผู้สมัครเป็นว่าที่เทพอัศวินเอกอน คู่กับ วินเซนเทียส อาลานาส ผู้สมัครเป็นว่าที่เทพอัศวินครีอุส..." ปั้ดโธ่! อย่าย้ำได้มั้ยว่าข้าสมัครเป็นอะไร ข้าอยากเป็นซะที่ไหนกันเล่า!
"...ปะทะ ยูลิซิส เบเนโทนาช ผู้สมัครเป็นว่าที่เทพอัศวินเทมเพส คู่กับ อาเบล ยู ผู้สมัครเป็นว่าที่เทพอัศวินเคเรส!" ว่าแล้วก็มีเสียงปรบมือดังไปรอบๆ
ว่าที่เทพอัศวินเคเรส มิน่าล่ะถึงใช้ธนูมาสู้...ไม่นะ ข้าไม่อยากสู้กับคนที่เชี่ยวชาญการต่อสู้ระยะกลางถึงไกลนะ องค์มหาเทพช่างโหดร้ายจริงๆ มิทราบว่าชาติที่แล้วข้าไปทำอะไรให้ท่านแค้นข้ามากถึงเพียงนี้กัน!?
ข้าคิดพลางเดินขึ้นบันไดสู่ลานประลองด้วยความจำใจ คอตก ไหล่เหี่ยวเหมือนคนหมดเรี่ยวหมดแรง วัลเดอราลเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้ว
"เจ้าทำท่าเหมือนปลาไหลขาดน้ำแน่ะ"
ข้าไม่ใช่ปลาไหลนะ!
ยูลิซิสหัวเราะแห้งๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเข้าใจดีว่าข้าไม่ได้อยากเป็นเทพอัศวินครีอุส แต่กลับต้องมาสอบ แถมผ่านตั้งสองรอบอีกต่างหาก
"...เอาตามที่ตกลงใช่มั้ย" ข้าพูดเสียงแห้งและเบามาก วัลเดอราลพยักหน้า
กรรมการที่พูดสัพเพเหระเกือบชั่วโมงๆ เห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้วเลยประกาศห้าพยางค์สั้นๆ
"การต่อสู้...เริ่มได้!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น