สงครามเตรียมอุดมถล่มจักรวาล

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 : การก่อการร้ายที่ตึก 2

ตอนที่ 2 : การก่อการร้ายที่ตึก 2

                เมื่อประเทศไทยต้องการทรัพยากรบุคคลที่มีคุณภาพ ทั้งเพื่อนำมาพัฒนาประเทศ และช่วยค้ำจุนสังคม จึงก่อให้เกิดการสร้างโรงเรียนที่มีมาตรฐานเป็นอันดับ 1 ของประเทศไทยขึ้นมา

                ปีศักราชเตรียมอุดมที่ 0068 เดือน 5

                ณ ตึกศิลปะ ฝ่ายสหพันธ์ได้รับมอบรีบอตเครื่องแรกของโลกมาจากบริษัทยุติธรรมอิเล็คทรอนิกส์ “โมเมนตัมรีบอต” สหพันธ์เตรียมอุดมฯ ได้ทำการทดสอบการรบกับรีบอตตัวนี้ และได้ผลเป็นที่น่าพอใจยิ่งนัก จึงไม่เป็นที่แปลกใจว่าเพราะเหตุใด ในเวลาไม่นานรีบอตจึงกลายเป็นกำลังรบหลักของฝ่ายสหพันธ์

                ทว่า

                จากการรุกหนักของฝ่ายนวฤทธิ์ ด้วยกำลังรบที่เน้นการซุ่มโจมตี การตีฉาบฉวย และการโจมตีประบิดตัว ทำให้ฝ่ายสหพันธ์เสียเปรียบอย่างหนัก อาณาจักรที่เรียกตัวเองว่า นวฤทธิ์ นี้ เป็นกลุ่มของกองกำลังที่มาจากนักเรียนตึก 65 ปี ซึ่งเป็นตึกที่ใหญ่ที่สุดในโรงเรียน ต้องการแยกตัวออกเป็นอิสระจากเตรียมอุดมศึกษา และก่อตั้งโรงเรียนใหม่ขึ้นมา มีผู้นำคือ นวเรศ ฤทธิดล ประธานตึก

                การลอบจู่โจมคนทั้งตึก...

                นวฤทธิ์ได้ใช้เครื่องยิงระเบิด RPG เข้าจู่โจมตึกศิลปะ ฐานทัพของสหพันธ์  “ปฏิบัติการเฟนเรอร์” ส่งผลให้ตึกศิลปะถูกลบออกไปจากแผนที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา พร้อมๆกับโมเมนตัมรีบอต มีผู้เสียชีวิตจำนวนนับร้อยคน ซึ่งกลุ่มหนึ่งในนั้นมีนักเรียนที่ไม่สังกัดฝ่ายใดโดนลูกหลงไปด้วย ความเคียดแค้นเกิดขึ้นทุกหัวระแหง ฝ่ายสหพันธ์ที่แตกพ่ายไปได้รวบรวมตัวกันขึ้นมาใหม่ และใช้ตึก 2 เป็นฐานบัญชาการใหญ่ พร้อมประกาศสงครามกับพวกนวฤทธิ์อย่างเต็มรูปแบบ จนเวลายืดเยื้อมาเป็นเวลานานกว่า 4 เดือน...

                ปีศักราชเตรียมอุดมที่ 0068 วันที่ 9 เดือนกันยายน

ฐานทัพใหญ่ของสหพันธ์ – ตึก 2

“เห็นอะไรมั้ย บอย” ชาย 2 คนกำลังนอนซุ่มอยู่บริเวณสวนดอกไม้ระหว่างตึก 1 กับตึก 2 คนหนึ่งถือกล้องส่องทางไกลไว้ในมือ

“ชัดเจนเลยเบน” เขาตอบกลับ “ในบล็อกนี้ของตึก 2 มีแต่พลเมือง และอีกด้านหนึ่งของตึกมีรีบอตตั้งอยู่ 3 ตัว ทางด้านซ้ายมีทหารของสหพันธ์เดินมา 3 คน”

ทหารของสหพันธ์ที่บอยว่านั้น กำลังเดินขึ้นตึก 2 ไป เป็นผู้ชาย 2 คน และผู้หญิง 1 คน อยู่ในชุดนักเรียนและมียศประดับอยู่ที่ไหล่ซ้าย

“ปัดโธ่ว้อย รอด้วยดิฟะโอม” ทหารคนที่รั้งท้ายสุดตะโกนขึ้นแล้ววิ่งตาม 2 คนข้างหน้าไป

“ชั้นว่าแล้ว บิ๊ก นายเนี่ยสายเป็นประจำเลย พวกเราต้องรับมอบรีบอตนะวันนี้” ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มทักขึ้นมา เธอเป็นหญิงสาวท่าทางทะมัดทะแมง ถักผมเปีย และสูงพอสมควรที่เดียว

“หนวกหูจริง รีบๆไปกันเถอะ บิ๊ก มิว” โอม ที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าหันกลับมาเร่งทั้ง 2 คน ทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังห้องแนะแนว

“นั่นมันรีบอต 3 ตัวใหม่ของทางสหพันธ์หรือเนี่ย” บอยส่องกล้องไปทางที่มีหุ่นยนต์ขนาดมหึมานอนอยู่ ทั้ง 3 ตัวมีรูปร่างคล้ายคน

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า อาวุธใหม่ของนวฤทธิ์เองก็มีพิษสงไม่แพ้กันหรอก”

“แต่ว่า เบน เราเองก็เพิ่งฝึกกับเจ้า “อิลลูชั่น” นี่ได้ไม่นาน พวกเราจะรับมือไหวเหรอ” บอยถามกลับอย่างหวั่นๆ สายตาเขายังไม่ละจากกล้องส่องทางไกล

“ถ้าแกปอดแล้วพวกเราที่เหลือจะเป็นยังไงล่ะ” เบนเอ็ด “เราลุยกันเลยดีกว่า เพื่อนายพลนวเรศ!!!”

ว่าแล้วทั้ง 2 คนก็ลุกขึ้นจากที่ซ่อน และวิ่งไปทางตึก 2 อย่างรวดเร็ว ไม่นานนักเสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังกระหึ่มไปทั้งบริเวณ แต่บอยและเบนไม่ตื่นตกใจใดๆ กลับกัน พวกเขากลับเอาคทาขึ้นมาคนละอัน และเริ่มท่องคาถาอะไรแปลกๆ

“ด้วยอำนาจแห่งดวงดาว และจันทรา ข้าขอปลดปล่อยเจ้า รีลีสสสสสสส” บอยกระโดดหมุนตัว 3 รอบ และเอาคทาฟาดที่พื้น ไม่นานนักตัวของทั้งคู่พลันขยายใหญ่ขึ้น เสียงดังกระหึ่มสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณ ตึก 2 บริเวณห้องตารางสอนก็พังทลายยับด้วยขนาดตัวของทั้งคู่ที่ใหญ่ขึ้น

“นี่แหละ พลังของอิลลูชั่นแห่งนวฤทธิ์” เบนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

โอม บิ๊ก มิว เหลียวหลังกลับมาดูที่มาของเสียงและแรงสั่นสะเทือน “นะ..นั่นมันอาวุธของนวฤทธิ์นี่”

“ทุกคนรีบหยิบคอนโทรลเลอร์ของรีบอตมาด่วน!! ขืนเป็นแบบนี้ตึก 2 ได้พังราบเหมือนตึกศิลปะแน่” โอมและพวกรีบวิ่งกลับไปทางห้องวิชาการ ตอนนี้ทหารทุกคนเริ่มแตกตัวและเตรียมการป้องกันฐานทัพอย่างเต็มที่แล้ว

ในเวลาเดียวกันนั้น ณ เขตอวกาศนอกโลกใกล้ดวงจันทร์

“ดูท่าทางจะไปได้สวยนะ พวกที่อยู่ข้างล่างนั่นน่ะ” ชายผมทรงสกินเฮด กำลังมองดูเหตุการณ์ณ์ผ่านทางมอนิเตอร์ในยานอวกาศของตน “ทางเราเป็นยังไงบ้าง ดร”

“ทุกอย่างเซ็ตเรียบร้อยครับ นายพลนวเรศ” ดรซึ่งเพิ่งกลับเข้ามาจากข้างนอกยานถอดหมวกของชุดยานอวกาศออก “ในเวลา 13 วัน ดวงจันทร์จะต้องพุ่งเข้าชนโลกบริเวณโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาอย่างแน่นอนครับ”

“หึๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ” นวเรศหัวเสียงแหลมลั่น น้ำลายซ่านกระเซ็นไปทั่วบริเวณ จนไม่รู้ว่ามันหัวเราะอีท่าไหน “บอยและเบนปฏิบัติหน้าที่ได้ดีทีเดียว แค่นี้พวกสหพันธ์ก็จะลืมระวังหลังไปสักพักล่ะ”

“นั่นเป็นเพราะการบัญชาการที่ยอดเยี่ยมของท่านนวเรศนั่นแหละครับ” ดรชื่นชม

“อย่ามายอกันเลยดร ทั้งที่ทำไปก็เพื่อชาวตึก 65 ของเรา” นวเรศพูดแล้วเบือนหน้าหนี สีหน้าเขาดูเศร้าลงทันใด “เรามาดูกันต่อดีกว่าว่าข้างล่างเป็นยังไง” แล้วทั้ง 2 คนก็ดูมอนเตอร์กันต่อ

“นะ...หนอยแน่ พวกแก กล้าดียังไงมาลอบโจมตีพวกเราอีก” มิวบังคับให้แท็กโซรีบอตลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปปะทะกับบอยและเบน

“แย่แล้ว มิว อย่าตื่นตูมไป กลับมาก่อน!!!” โอมรีบร้องห้ามมิวเมื่อท่าไม่ดี แต่สายไปเสียแล้ว รีบอตของมิวโดนบอยตดใส่จนกระเด็นกลับมา เมนคาเมร่าได้รับความเสียหายจนไม่สามารถมองเห็นได้

To be Continued…