♪ Treehouse of Audition!!~ ❤ (ส่วนตัวนะจ้ะ)

ลำดับตอนที่ #56 : [[ Audition ! ]] 17th Victims ✕ ซ่อน-ฆ่า [100%]

Form :: ใบสมัคร

ผู้สมัคร

นามแฝง :: froZenwaterprince

ชื่อเล่น :: ลอลลี่ป๊อป

อายุ :: 14

ตัวละคร

ชื่อ :: โมริมิยะ เรสึ

ชื่อเล่น :: เรย์

อายุ :: 17

สัญชาติ :: ญี่ปุ่น-อิตาลี

บุคลิก :: ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่อยู่ในคนอยู่มาก มักจะนั่งเงียบๆอยู่ในโต๊ะส่วนของตัวเองและอ่านหนังสือ แต่กลับเป็นคนที่ดูโดดเด่นอยู่เสมอ  เดินไปไหนมาไหนด้วยหลังค่อมเล็กน้อย

จุดเด่น :: ผมยาวตรงสีดำสนิทนุ่มลื่นเหมือนเส้นไหม ดวงตาสีดำขลับ ผิวที่ขาวเผือดนวลเนียนราวกับกระเบื้องเคลือบ ไม่ใช่ขาวแบบเลือดฝาดแต่เป็นขาวซีดอย่างกับไม่เคยโดนแดดมาตลอดชีวิต เสื้อผ้าตั้งแต่หัวจรดเท้ามีแต่สีดำ อาจจะมีสีขาวปนมาบ้างเล็กน้อย

อาชีพ/การศึกษา :: นักเรียนชั้นม.ปลายปี2 ธรรมดาๆ

นิสัย :: เงียบ นิ่ง ไม่พยามปั้นหน้า ไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นและไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับตัวเอง เย็นชา มีสายตาว่างเปล่า ล่องลอยที่สามารถทำให้คนที่มองเธอรู้สึกกดดันได้เสมอ เธอโดดเดี่ยวก็จริง แต่ไม่ได้ถูกลืม ถึงจะโดดเดี่ยวแต่เธอกลับโดดเด่น ทุกๆคนยังคงมองเห็นเธอเพียงแต่ไม่ได้เข้ามาก้าวก่ายกับชีวิตของเธอ ดูเหมือนเธอจะอยู่ในอีกโลกนึง ซึ่งเป็นมิติทับซ้อนกับโลกของคนอื่นๆ มองเห็นซึ่งกันและกันได้ยินซึ่งกันและกันหากแต่ไม่เกี่ยวข้องกัน เธอชอบอ่านหนังสือฆาตกรรมเป็นชีวิตจิตใจ และจะถือติดตัวไปด้วยเสมอ แต่สิ่งที่เธอชอบมากกว่านั้นคือการไปเหยียบในพื้นที่ๆเคยมีคนตาย เช่นสุสาน,ถนนที่เพิ่งเกิดอุบัติเหตุ,ตึกร้างที่เกิดการฆาตกรรม,โรงพยาบาลร้าง เธออ่านข่าวในหนังสือพิมพ์สม่ำเสมอและตัดเรื่องที่เกี่ยวกับการฆาตกรรมมาเก็บไว้ดูเล่น เธอมีเซ็นท์อย่างมากในเรื่องของคดี ทุกๆครั้งที่อ่านพบคดีน่าสนใจเธอจะเดินทางไปที่เกิดเหตุทันที แต่ถึงแม้เธอจะพบเบาะแส สาเหตุ หรือแม้แต่เจอตัวคนร้าย มันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆเรื่องนึงของเธอ ก็แค่บังเอิญรู้ตัวคนร้าย และไม่ได้แม้แต่จะคิดนำไปบอกตำรวจ เก็บไว้กับตัวเองเท่านั้น แค่คนสังเกตุการ คือกฏเหล็กของเธอ ไม่ไปร่วมฆ่า ไม่ต่อสู้กับคนฆ่า และไม่บอกตำรวจ ดูอย่างเดียวเท่านั้น เธอเป็นอย่างนี้เสมอ เหมือนๆคนโรคจิต สิ่งที่เธอทำดูไม่ค่อยจะใช่พลเมืองที่ดีเท่าไหร่ล่ะ แต่แน่นอนว่าเธอไม่เคยสน เธอโด่งดังน่าดูในโรงเรียน ถึงเธอจะเป็นคนแปลก และไม่มีเพื่อนฝูงใดๆ แต่ด้วยความที่คงต้องยอมรับว่าเธอเป็นคนสวย ไม่ใช่สิ เธอเป็นคนสวยมาก ทำให้มีผู้ชายหลายคนชอบมาตอแย หลายคนในโรงเรียนเล่ากันว่า สองสามวันต่อมาผู้ชายพวกนั้นโดนซ้อมจนอ่วม และไม่สามารถระบุได้ว่า เธอได้ทำอะไรกับคนเหล่านั้น พักนี้จึงเริ่มมีคนกลัวเธอมากขึ้น แต่นั่นก็ดีแล้ว เพราะมันทำให้ชีวิตของเธอสงบสุขมากขึ้น

สิ่งที่ชอบ :: คดีแปลกๆน่าสนุก,เลือด,คนตาย,การฆาตกรรม

สิ่งที่ไม่ชอบ :: ความวุ่นวาย,คนที่ชอบมายุ่งกับชีวิตของเธอ

ภูมิหลัง :: เป็นปริศนา

ความสามารถพิเศษ :: มีเซ็นท์ในเรื่องของการฆาตกรรม และอาจมีสัมผัสที่ 6

งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ,สืบคดี,ไปตามที่ต่างๆที่มีคนตาย
คำพูดติดปาก :: ไม่มี ปกติเธอแทบจะไม่พูดอะไรเลยในแต่ละวันด้วยซ้ำ

อื่นๆ :: -

อิมเมจ ::

คำถามทั่วไป

เหตุผลที่มาออฯเรื่องนี้ :: พิ้งค์มาชวน -_- ฮ่ะๆ ล้อเล่นๆ แต่พิ้งค์ก็ชวนจริงๆน่ะแหละ ก็เลยได้เข้ามาอ่านพล็อต ส่วนตัวแล้วป๊อปอ่านนิยายแนวฆาตกรรมตลอดอยู่แล้ว คิดว่ามันลึกลับดูมีมิติมากกว่านิยายหวานๆเยอะ พอมาเจอเรื่องนี้ก็เป็นอะไรที่โดนมากๆ

รับได้ไหมถ้าตัวละครต้องตาย :: ก็ได้อยู่ แต่ไม่อยากหรอก - -

ถ้าเกิดว่าอาจจะตายอนาถ ทนดูศพไม่ได้เลยล่ะ :: เอาเถอะ ตายยังไงก็เอา ป๊อปชอบโหดๆอยู่แล้ว หึหึ

แล้วจะยินยอมให้ตัวละครเป็นฆาตกรไหม :: อันนี้เป็นอะไรที่ปรารถณามาก ถ้าเป็นได้ก็คงดี~

ยกตัวละครให้เลยนะ ยำเละเลยนะ? :: เชิญตามสบาย แต่ระวังนะ เรย์จังของป๊อปโรคจิตนะ อาจจะโรคจิตพอๆกับฆาตกรเลยก็ได้55
ในเรื่องนี้คุณอยากจะอยู่ หรือคุณอยากจะตาย :: อยากเป็นฆาตกร! เอ๊ย อยากอยู่สิคะ
ต้องการให้เรื่องนี้มีความรักด้วยรึเปล่า :: ไม่ต้องก็ได้ เรื่องรักๆมันเกลื่อนวงการหนังสือแล้วอะ ป๊อปเบื่อ(แกนี่โรคจิตพอๆกับตัวละครของแกเลยนะ - -* )

อยากจะแนะนำแก้ไขหรือรีเควสอะไรไหม ::ไม่ค่ะ ดีเยี่ยมแล้ว

คำถามชิงบท

1^st เหตุผลที่มาสมัครเข้าร่วมกิจกรรมคอร์สการแสดง (บรรยายเหตุการณ์ตั้งแต่ทราบเรื่องกิจกรรม)

:: เธออ่านข่าวอย่างสม่ำเสมอ และบังเอิญไปเจอข่าววงในเกี่ยวกับเรื่องคอร์สการแสดงแห่งนี้ ในอินเตอร์เน็ตมีใครบางคน(เป็นปริศนา)พยายามปล่อยข่าวว่า ที่นี่จะเกิดการฆาตกรรมขึ้นอย่างแน่นอน! เป็นการฟันธงอย่างมั่นอกมั่นใจ เท่าที่วิเคราะห์ดูแล้วเหมือนเป็นข้อความของคนร้าย หรือใครบางคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรืออาจจะเป็นศัตรูของบริษัทต้นสังกัดของรายการที่พยายามทำลายรายการนี้ แต่ไม่เป็นที่แพร่หลายเท่าที่ควร จึงมีเพียงคนที่ศึกษาเกี่ยวกับฆาตกรรมเท่านั้นที่รู้ข่าว หลายคนไม่เชื่อและหลายคน...เชื่อ...เธอคือหนึ่งในนั้น เซ็นท์ของเธอไม่เคยผิดผลาด ป้ายโฆษณาสีสดสวยดูน่าดึงดูดใจใครหลายๆคนแต่ราวกับมีคราบเลือดที่แอบซ่อนอยู่เรียกร้องให้เธอต้องมาที่นี่ ถ้าที่นี่ไม่เกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆเธอก็จะคิดซะว่าแล้วกันไป แต่ถ้าเกิดเรื่องละก็เธอจะต้องเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ให้ได้ ขอเพียงแค่ได้ดูการกระทำของฆาตกรระหว่างที่ฆ่าเหยื่อ หรือขอสังเกตุศพที่มีสาเหตุการตายแปลกประหลาดน่าสนใจเธอก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วที่ได้เข้ามา

2^nd ความรู้สึกครั้งแรกที่ได้เข้ามาในคฤหาสน์ และเมื่อได้พบกับมาเรียและสเตล (บรรยายเหตุการณ์ตั้งแต่เห็นคหาสน์)

:: คฤหาสน์ดูสวยหรูใหญ่โต มีพื้นที่มากมายเหมาะแก่การเข้าคอร์ส และดูเหมาะกับการฆ่าคนเช่นกัน
เหล่านี้คือความคิดเรียบๆแต่เย็นที่ฉาบบนใบหน้านิ่งไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆออกมา
คนที่ชื่อมาเรียดูเด่นมากและสดใสดี แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่ใช่คนร้าย
คนที่ชื่อสเตลล่า ลึกลับน่ากลัว บรรยากาศเวลาหายใจอยู่ในพื้นที่เดียวกับเธอดูไม่น่าไว้ไจ ตามหลักการคนที่เหมาะจะเป็นฆาตกรมากที่สุดน่าจะเป็นเธอ แต่ก็ไม่มีเหตุผลใดนอกจากลางสังหรณ์ที่จะบอกว่าเธอไม่ใช่คนดี ไม่สิต้องบอกว่า 'ว่าที่คนร้าย' ต่างหาก ก็ยังไม่มีคนตายเลยนี่นะ ไม่ว่าใครก็ดูน่าสงสัยทั้งนั้น
สมองของเธอคิดวิเคราะห์และประมวลผลอยู่ตลอดเวลา ดวงตาสีนิลมองคนทั้งสองลึกลงไปข้างในดวงตาอย่างพยายามจะเค้นความจริง

3^rd ปฏิกิริยา เมื่อรู้ว่ามีคนตาย ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นอุบัติเหตุ การฆ่าตัวตาย หรือแม้แต่ฆาตกรรม และถ้าเป็นอย่างหลัง ฆาตกรก็มีความเป็นไปได้สูงว่าเป็นหนึ่งในคนที่เข้าร่วมกิจกรรม (บรรยายเหตุการณ์ตั้งแต่ทราบเรื่องว่ามีคนตาย)

:: ประสบความสำเร็จ อย่างน้อยก็มาไม่เสียเที่ยว คือคำแรกที่จะเกิดขึ้นในสมองของเธอ ภายใต้ใบหน้าที่เรียบเฉยไม่เคยเปลื่ยนแปลงเหมือนกระเบื้องเคลือบที่หล่อเอาไว้อย่างไรก็อย่างนั้น ใต้หน้ากากนั้นเธอกำลังยิ้มถูกอกถูกใจราวกับเด็กเจอของเล่น ทันทีที่ทุกคนเข้านอน เธอจะเดินเยี่ยมหน้าเข้าไปสังเกตุศพทันที หาหลักฐานจากตัวศพและบริเวณที่เกิดเหตุ แน่นอนว่าต้องไม่มีใครรู้การกระทำนี้ เธอเป็นแค่ผู้สังเกตุการเท่านั้น เธอไม่สนว่าใครจะเป็นยังไง หวาดกลัว กรีดร้อง กังวล หวาดหวั่น นั่นไม่ใช่เรื่องของเธอ ไม่จำเป็นต้องรู้ตัวคนร้าย ไม่จำเป็นต้องจับฆาตกรให้ได้ ยิ่งมีการฆ่าเพิ่มมากขึ้น เกมส์นี้ก็ยิ่งเป็นเรื่องสนุกสำหรับเธอ เธอมาที่นี่เพื่อดูการฆ่าเท่านั้น ไม่ได้มาเพื่อสืบหาตัวใคร