คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : Audition -
ใบสมัครนางเอก กลุ่ม A
คำถามสีดำ คำตอบสีแดงตัวบาง
ส่วนของผู้สมัคร
ชื่อ : ป๊อบ
อายุ : 14 ค่า
เป็นพี่ เพื่อน หรือน้องมด มดอายุ 17นะ : เป็นน้องสิ ^^
จะเรียกมดว่าไง : ก็เรียกพี่มดไง๊~~ หรือจะให้เรียกอย่างอื่น เจ๊มด ป้ามด แม่มด แง่ม ไม่เอาดีกว่า เรียกพี่มดนี่ละ พี่มดๆๆๆ
สัญญาได้ป่ะว่าติดแล้วจะไม่หาย : สัญญาแน่นอนเลยค่ะ
ถ้าหายจะให้มดทำยังไงกับตัวละครของคุณดีล่ะ : ฆ่าโหด เอาให้เลือดสาดทั้งบทความ แล้วให้พระเอกไปวายกับหนุ่มอื่น หึหึหึ~
เรื่องนี้เรทแรงนะ ให้โอกาสตัดสินใจอีกที : ตัดสินใจแล้วแน่นอนค่ะ!
ไม่ว่ามดนะถ้าเรทจะแรงมากๆ ถึงมากที่สุด : เอาเลย ยิ่งแรงป๊อบยิ่งชอบ ซาดิสม์ๆเลย (จริงๆนะ)
ย้ำอีกรอบ มดเคยเขียนฟิควายจนโดนแบน หลังจากที่ลงเพียงสามวันเองนะ มั่นใจ ?? : มั่นใจสิพี่มด เห็นหน้าสวยๆ(?)พูดจาน่ารัก(?)แบบป๊อบ แต่ฟิคเรื่องเรียกในชีวิตที่เคยอ่านคือ NC 25 แถมยังเป็นคู่แปลกอย่างยุนบอมด้วยนา
อวยพรตัวเองหน่อยสิ : ขอให้ลูกติดเถอะ แล้วลูกจะตัดคอหมูที่บ้านไปถวาย สาธุ~
อะไรคือสาเหตุที่มดต้องเลือกคุณ (มั่นใจเลย) : เพราะป๊อบตั้งใจค่ะ >O< ป๊อบไม่กล้าพูดหรอกว่ามันดี ก็แค่ป๊อบตั้งใจมากเท่านั้นเอง
คุณคิดว่ามดเป็นคนยังไง (เต็มที่) : เอ้อ.. นิสัยดีค่ะ..รักด๊องมากกก..มีความคิดสร้างสรรค์ ...เวลาตั้งใจทำอะไรแล้วก็จะตั้งใจมากที่สุดตลอด ดูเป็นคนเอาจริงเอาจริงเหมือนกันเนอะ แล้วก็..หื่น...
บอกอะไรกับมดหน่อยเร็ว (จะอ้อนหรืออะไรก็เชิญ) : ป๊อบอาจจะไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ก็อยากเป็นหนึ่งในสิ่งที่ถูกเลือกนะคะ >W<~
มดเปิดออค่อนข้างนาน อย่าทิ้งมดนะ : ค่า ไม่ทิ้งแน่นอน สู้ๆนะคะพี่มด หาตัวละครที่ดีที่สุดให้ได้ล่ะ (ถึงแม้จะไม่ใช่ป๊อบ กระซิกๆ)
สุดท้ายนี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ขอบคุณมากๆ ที่มาออ : ยินดีที่ได้รู้จักมากๆค่า ขอบคุณนะคะที่เปิดออดีๆที่น่าสนใจแบบนี้ให้ป๊อบออ
ส่วนของตัวละคร
ชื่อ (จะมีหรือไม่มีความหมายก็ได้ แต่ถ้ามีก็บอกด้วย) : ฮัน ดาจอง (แปล - อ่อนโยน มีไมตรี ใจดี บรรจง)
ชื่อเล่น หรือฉายา (ที่ใช้ในแก๊งอ่ะค่ะ) : อันเซย์ มาจากคำว่า อะเซย์ (Assay) : แปลว่า นักวิเคราะห์ หรือ ผู้ใช้สมองมากกว่าการกระทำ
วันเกิด : 1 มกราคม
อายุ (ไม่ต่ำกว่า23 ไม่มากกว่า 26) : 24
ส่วนสูง / น้ำหนัก : สูง 169 หนัก 44
รูปพรรณสัณฐาน (บรรยายรูปร่างมาให้เข้ากับอิมเมจนะ) : รูป ร่างสูงโปร่งแต่บอบบาง ผิวนุ่มขาวอมชมพูเล็กๆ ผมยาวตรงสีน้ำตาลเข้ม ยามต้องแสงอาทิตย์ประกายสีดำ-เงิน ดวงตากลมโตสีคาราเมล รับกับเรียวคิ้วเข้ม ริมฝีปากแดงระเรื่อพอดีๆ
บุคลิก : อ่อนโยน สง่างาม สวยและดูอ่อนหวาน เดินหลังตรงเสมอ และมีรอยยิ้มระบายอยู่บนใบหน้าบ่อยๆ
จุดเด่นของบุคลิกหรือหน้าตาของคุณ (อะไรคือส่วนที่ดีที่สุด) : รอย ยิ้มค่ะ หากเธออารมณ์ดีเธอก็จะยิ้มออกมาอย่างร่าเริง ถ้าเธอไม่อยากจะยิ้ม เธอก็ยังพยายามฝืนยิ้มเสมอ แต่มันก็ยังเห็นได้ชัดอยู่ดีว่ารอยยิ้มนั้นไม่ได้ออกมาจากใจ
สไตล์การแต่งตัว (ปกติแต่งแบบไหน อยู่บ้านแบบไหน ทำงานแบบไหน) : ปกติ จะใส่เสื้อเชิร์ตสีขาวหรือครีม เรียบๆคู่กับกางเกงยีนส์ธรรมดาๆ อยู่บ้านใส่ชุดกระโปรงพริ้วๆ สบายตัว สีซอฟท์ๆ ใส่สบาย ทำงานจะแต่งตัวคล้ายกับเวลาปกติแต่จะทะมัดทะแมงและเรียบร้อยรวมไปถึงรัดกุม มากกว่า
นิสัย (ไม่ต่ำกว่า 5บรรทัด) : น่า รัก อบอุ่น เรียบร้อย ใจเย็น ฉลาดเฉลียว เรียนรู้เร็ว เข้าใจอะไรง่าย ทันคน ช่างสังเกตุ ชอบคิดวิเคราะห์และต่อยอดความคิด มีเหตุผล เธอดูสว่างไสวและงดงามทั้งร่างกายและจิตใจที่บริสุทธ์เหมือนดวงจันทร์ยาม ส่องแสงกลางท้องฟ้ามืดมิด เธอยิ้มแย้มเสมอ และเป็นคนยิ้มเก่ง หากแต่ใครจะสังเกตุบ้างว่าในรอยยิ้มมีปรายอยู่บนใบหน้าสวยนั้นแฝงไปด้วยความ เศร้าที่ไม่สามารถระบายออกมาได้เลย เธอเป็นมิตร มีมนุษย์สัมพันธ์ แต่ถ้าให้พูดธรรมดาๆเช่นพูดทักทาย จะไม่ค่อยเก่ง และอาจตะกุกตะกักไปบ้าง แต่ถ้าให้พูดเกี่ยวกับเรื่องทางวิชาการ เรื่องที่มีหลักการหรือมีบทพูดเธอก็จะสามารถร่ายยาวได้โดยไม่มีสะดุดซักนิด ไม่ตกล่นซักคำ รวมไปถึงเธอเถียงเก่งด้วยนะ ต่อปากต่อคำก็เก่ง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็สามารถหาเหตุผลมาอ้างอิงไปได้ตลอดรอดฝั่ง รับรองถ้าต้องแข่งโต้วาทีเธอจะชนะอย่างไม่ต้องสงสัย เธอคนนี้อ่อนโยนมาก แต่ไม่เคยอ่อนแอ ใจดีกับคนสัตว์สิ่งของธรรมชาติและทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ เรียกได้ว่าเป็นแม่พระตัวจริง ตามใจเก่ง และขี้สงสาร ไม่หวังสูง เธอไม่ใช่คนทะเยอทะยาน เรียบๆง่ายๆ และเจียมเนื้อเจียมตัว จริงใจ รักใครรักจริง เธอเชื่อมั่นในคำสัญญามาก อ่อนโยน และนุ่มนวลราวขนมสายไหม แต่เธอก็ไม่ถึงกับเป็นกุลสตรีเสียเต็มประดาหรอกนะ เธอมีความพยายามมาก เป็นตั้งใจจริง อดทน รักศักดิ์ศรีมาก ไม่ชอบให้ใครมาดูถูก ถึงแม้รูปร่างจะบอบบางแต่เธอก็เป็นคนที่มั่นคงและเข้มแข็ง เธอร้องไห้ได้ตามประสาผู้หญิงก็จริง แต่เธอจะไม่ร้องไห้ให้ใครก็ตามเห็นทั้งนั้นนอกจากอดไม่ได้จริงๆ เธอแคร์ และห่วงความรู้สึกของทุกคนเสมอ แต่กลับไม่ต้องการให้ใครมาสนใจจะแคร์เธอ เพราะเธอ ไม่อยากให้ใครต้องมาเครียดหรือเป็นห่วงเธอ เธอทำเหมือนกับดูแลตัวเองได้ดี ทั้งๆที่ตัวเองนั้นก็เจ็บแทบแย่ ทุกๆครั้งที่กลั้นน้ำตาแล้วฝืนยิ้มออกมา ในใจลึกๆเธอก็อยากจะระบายออกมามากจริงๆ แต่เธอก็ตัดสินใจเก็บไว้
นิสัย (กระชับที่สุด) : อ่อนหวาน อ่อนโยน นุ่มนวล เรียบร้อยใจดี งดงาม ฉลาด แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ใช่คนที่บอบบางเสมอไป
จุดเด่น (นิสัย) : อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ!
ด้านมืด : เก็บกด ชอบโทษและกดดันตัวเอง
มองโลกแบบไหน : มอง โลกในแง่...ปลานกลาง...เธอไม่ได้เพ้อฝันและเชื่อมั่นว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะ ต้องดี แต่ก็ไม่ได้จมอยู่กับความผิดหวังและความทุกข์เช่นกัน เธอไม่เคยมองโลกโดยรวม แต่จะมองเจาะไปทีละอย่าง และใช้เหตุผลในการตัดสินคนหรือโลก เธอรู้ว่าโลกนี้ไม่มีทางดีหรือร้ายโดดๆได้เสมอไป แต่ทั้งสองอย่างนั้นต้องอยู่ควบคู่กันเสมอ
ประวัติครอบครัว : เธอ เป็นลูกคนเดียว เมื่อพ่อกับแม่ไม่พร้อมจะดูแล ไม่สิ ไม่คิดจะสนใจดูแล รวมทั้งหนี้มหาศาลที่มี ทำให้เธอถูกครอบครัวขายให้มาเป็นางบำเรอของหัวหน้าแก๊งมาเฟีย โดยไม่มีทางเลือก ไม่มีทางปฏิเสธ เธอจึงอยู่กับเขามาตลอด
ประวัติความรัก : เธอไม่เคยมีความรักมาก่อน และในขณะเดียวกันก็ไม่เคยได้รับความรักมาก่อนเช่นกัน
มีตำแหน่งไหนในแก๊ง : คนของหัวหน้าแก๊ง หรือ เรียกง่ายๆว่านางบำเรอ
สนิทกับใครมากที่สุด : ลีซองฮวาง และนางเอกกลุ่ม C
ใครที่คุณไม่ชอบเลย : อืม ไม่มีค่ะ
อธิบายการต่อสู้แบบที่คุณถนัด (ขอยาวๆ) : ส่วน ใหญ่จะเป็นการใช้อาวุธระยะไกล ถนัดที่สุดคือ ประเภทปืนทุกชนิด และอาวุธบินประเภทต่างๆ เช่น ระเบิด แต่โดยปกติแล้วเธอมักจะทำงานเบื้องหลังมากกว่า เช่นวิเคราะห์การต่อสู้ วางแผนการป้องกัน
การต่อสู้แบบไหนที่เป็นจุดอ่อนของคุณ (ขอยาวๆ) : โดนทำร้ายใกล้ๆ เช่นเตะต่อย หรือใช้ไม้ตี รวมทั้งอาวุธจำพวกมีดสั้น
ความสามารถพิเศษ : เล่นไวโอลีน , มีความฉลาดอัจฉะริยะ , วิเคราะห์เก่ง , แม่นปืน
งานอดิเรก : อ่านหนังสือ , เล่นไวโอลีน
ประวัติการเรียน (เคยเรียนอะไร ฉลาดมากมั้ย ??) : เคยเรียนนิติวิทยาศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยคยองฮี จบด้วย เกียรติ์นิยมอันดับหนึ่ง
ชอบ : หนังสือเล่มโตๆ , ดอกไม้ , เสียงดนตรี
ไม่ชอบ : ความไร้สาระ
กลัว / เกลียด : กลัวความมืด / เกลียดคนดูถูก
ชายในฝัน : อ่อน โยน อบอุ่น พร้อมจะช่วยเหลือและอยู่เคียงข้างเธอเสมอ หน้าตาไม่ต้องถึงกับดีมาก แต่ก็อย่าให้แย่มากด้วยนะ อันที่จริงขอแค่รักเธอก็พอแล้ว
คุณวาดฝันภาพในอนาคตแบบไหน : ความ ฝันของฉัน? สิ่งที่ฉันต้องการ....คือความเป็นอิสระ..อิสระที่จะคิด อิสระที่จะพูด อิสระที่จะใช้ชีวิต และ อิสระที่จะรัก...เป็นอิสระจากทุกสิ่งทุกอย่าง
ระหว่างความรัก กับความถูกต้องคุณจะเลือกอะไร (อธิบาย) : ฉัน เลือก "ความถูกต้อง" ค่ะ เพราะยังไงซะคนอย่างฉันก็ "ไม่มีสิทธ์ที่จะเลือก" อยู่แล้วนี่ และ 'เขา' ก็ยังสูงส่งเหลือเกิน.. เกินกว่าที่คนไร้ค่าอย่างฉันจะเอื้อมถึง ฉันรู้ดี เพียงแค่คิดจะรักคนคนนี้ นี่มันคือสิ่งที่ผิด และฉันก็จะยอมรับผิด แต่กับเขา ...ไม่! เขาต้องไม่ผิด ถึงแม้จะต้องทนทุกข์อยู่เพียงคนเดียว แต่ว่า..น้ำตานี้..ความรักนี้...หากมันคือสิ่งผิด มันจะต้องไม่ถูกส่งไปถึงเขา
ทำไมถึงเข้ามาอยู่ในแก๊ง BD ได้ (เอาแบบละเอียดๆ) : พ่อ ของเธอติดการพนัน ในบ่อนของพระเอกกลุ่ม D ส่งผลให้กิจการที่บ้านล้มละลายลง เพื่อใช้หนี้ เขาจึงขายตัวเธอให้เป็นนางบำเรอของพระเอกกลุ่ม D
เป็นไปได้คุณอยากอยู่ที่แก๊งนี้รึเปล่า : ไม่.. ไม่เด็ดขาด..ไม่มีทาง ฉันเกลียดสภาพนี้ ฉันเกลียดตัวเองที่แสนจะต่ำต้อยและไร้ค่า ไม่สามารถกำหนดชีวิตและจิตใจของตัวเองได้เลย ฉันเกลียดที่นี่..
เพลงประจำคู่ของคุณ :
เพลงแรกจากความรู้สึกของฝ่ายหญิง
By Myself - So Nyeo Shi Dae (feat.Tiffany)
제발 모른체 지나가요
เจ บัล โม รึน เช จี นา คา โย
ได้โปรด เดินผ่านไปราวกับไม่ได้เห็นฉัน
제발 눈길도 주지마요
เจ บัล นุน กิล โด ชู จี มา โย
ได้โปรด แม้กระทั่งสายตาก็อย่าได้มองมาที่ฉัน
모래바람같은 날들에
โม แร พา รัม กัท ทึน นาล ดึล เร
ราวท่ามกลางลมในทะเลทราย
아무것도 내게 주지마요
อา มู กอซ โด แน เค จู จี มา โย
ได้โปรดอย่าให้อะไรกับฉันอีกเลย
내 마음 하나 접어두고
แน มา อิม ฮา นา จอพ พอ ทู โก
หนึ่งหัวใจของฉันที่ถูกครอบงำ
내 눈물 하나 숨겨두고
แน นุน มุล ฮา นา ซุม กยอ ทู โก
หนึ่งน้ำตาของฉันที่ถูกปิดซ่อนไว้
처음본 것처럼 낯선사람처럼
ชอ อึม โบน กอซ ชอ รอม นาช ซอน ชา ราม ชอ รอม
เหมือนครั้งที่แรกเราเจอกัน เหมือนเราเป็นคนแปลกหน้า
지나가요 그래야만 해요
ชี นา กา โย คือ แร ยา มาน แฮ โย
เพียงเดินผ่านไป มันคงต้องเป็นอย่างนั้น
*나 혼자서 사랑을 말하고
*นา ฮน จา ซอ ซา รัง งึล มัล ฮา โก
ฉันพูดกับความรักของฉัน เพียงตัวคนเดียว
사랑을 보내고
ซา ราง งึล โพ แน โก
ความรักที่มอบให้
혼자 쌓은 추억에 겹겹이 눈물이 매여
ฮน จา ซา ฮึน ชู ออก เก คยอพ คยอพ บี นุน มุล รี แม ยอ
ฉันอยู่เพียงคนเดียวท่ามกลางความเหงากับน้ำตาที่รินไหล
먼곳에 있어도 그대 행복하길
มอน โกซ เซ อิซ ซอ โด คือ แด แฮง บก ฮา กิล
แม้ว่าเธอจะอยู่ไกล ฉันหวังว่าเธอจะมีความสุข
나의 사랑을 가슴깊이 묻어요
นา เอ ซา ราง งึล คา ซึม คิพ บี มุท ทอ โย
ส่วนความรักของฉัน จะถูกฝั่งอยู่ในเบื้องลึกของหัวใจ
다음 세상 우리 태어나면
ทา อึม เซ ซัง อู รี แท ออ นา มยอน
ในโลกหน้า ถ้าเราได้เกิดมาอีก
그 땐 사랑으로 마주봐요
คึ แตน ซา ราง งือ โร มา จู บวา โย
ในตอนนั้นเราจะกลับมาเจอกันเพื่อรักกัน
운명 앞에 힘없이 지는일
อุน มยอง อาพ เพ ฮิม มอพ ชี จี นึน อิล
เราจะต้องสู้ต่อกับโชคชะตา
두 번 다시 없게 태어나요
ทู บอน ดา ชี ออพ เก แท ออ นา โย
พวกเราสองคนจะต้องเกิดมาอีกครั้ง
나 그대 앞에 꽃이 되고
นา คือ แด อาพ เพ กซ ชี ทเว โก
ต่อหน้าคุณ ฉันจะเป็นดอกไม้
나 그대 위해 노래하고
นา คือ แด วี แฮ โน แร ฮา โก
ต่อหน้าคุณ ฉันจะร้องเพลงให้ฟัง
한 사람 여자로 한 남자 연인으로
ฮัน ซา รัม ยอ จา โร ฮัน นัม จา ยอน อิน นือ โร
หนึ่งหญิง กับชายคนรัก
그대 곁에 늘 살고 싶어요
คือ แด คยอ เท นึล ซัล โก ชิพ พอ โย
ฉันอยากมีชีวิตอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป
*나 혼자서 사랑을 말하고
*นา ฮน จา ซอ ซา รัง งึล มัล ฮา โก
ฉันพูดกับความรักของฉัน เพียงตัวคนเดียว
사랑을 보내고
ซา ราง งึล โพ แน โก
ความรักที่มอบให้
혼자 쌓은 추억에 겹겹이 눈물이 매여
ฮน จา ซา ฮึน ชู ออก เก คยอพ คยอพ บี นุน มู รี แม ยอ
ฉันอยู่เพียงคนเดียวท่ามกลางความเหงากับน้ำตาที่รินไหล
먼곳에 있어도 그대 행복하길
มอน โกซ เซ อิซ ซอ โด คือ แด แฮง บก ฮา กิล
แม้ว่าเธอจะอยู่ไกล ฉันหวังว่าเธอจะมีความสุข
나의 사랑을 가슴속 깊이
นา เอ ซา ราง งึล คา ซึม ซก กิพ พี
ส่วนความรักของฉัน ในเบื้องลึกของหัวใจ
아파도 아파져도 절대 난 울지 않아요
อา พา โด อา พา จยอ โด จอล แด นัน อุล จี อาน นา โย
แม้จะเจ็บ แม้ว่ามันจะเจ็บ ฉันก็จะไม่ร้องไห้
바로 내 사랑은 이별이 없으니
พา โร แน ซา รัง งึน อี บยอล รี ออพ ซือ นี
เพราะรักของฉัน ไม่ใช่การจากลา
이 삶이 끝나고 다음 세상에 우리
อี ซัล มี กึท นา โก ทา อึม เซ ซาง เง อู รี
เมื่อชีวิตนี้จบลง ในโลกหน้า เราทั้งสอง
꼭 사랑해요 꼭 사랑해요
กก ซา รัง แฮ โย กก ซา ราง แฮ โย
จะต้องรักกัน จะต้องรักกัน
우리
อูรี
เรา
----------------------------------------------------------------------
เพลงที่สองจากความรู้สึกของฝ่ายชาย
Nobody Knows - Dong Bang Shin Ki
Nobody Knows...yeah... alright baby
愛しても Nobody Knows
Aishi te mo Nobody Knows
มันเป็นความรักที่ไม่มีใครรู้
この夜の帳を見つめてる貴方を隠す足音
Kono yoru no tobari wo mitsumeteru anata wo Kakusu ashi oto
ม่านของคืนนี้ ผมกำลังจ้องเสียงฝีเท้าที่ปกปิดเอาไว้ของคุณ
最近その腕で求め合う夢中で
Saikin sono ude de motome au muchuu de
ระยะหลังนี้ ผมหมกหมุ่นอยู่กับการมองหาอ้อมแขนที่เข้ากับผม
ため息の行方 誰も知らなくて
Tameiki no yukue dare mo shiranakute
อนาคตถึงกับต้องถอนหายใจรึเปล่าก็ไม่มีใครรู้
Oh lady
二人は共犯者
Futari wa kyouhan sha
คนสองคนที่ร่วมกันกระทำผิด
同じように？を抱いて 会いに行ける
Onaji you ni ? wo Daite ai ni ikeru
รู้สึกหมือนกันใช่มั้ย ที่ถูกกอดแบบนี้
その実はもうなんでもいい
Kono jitsu wa mou nan demo ii
ความจริงที่ว่านี้จะเป็นยังไงมันก็ดีแล้ว
酷く頭痛がして眠れないって
Hidoku zutsuu ga shi te nemure nai itte
อาการปวดหัวมันรุนแรงมากจนนอนไม่หลับ
Ah baby 教えて
Ah baby oshiete
อา ที่รักช่วยบอกผมที
Baby checkmate
ที่รัก คุณชนะแล้ว
請け合うしかない situation
Ukeau shika nai situation
สถานการณ์ที่ไม่เท่าเทียมกันนี้
貴女はまだ何か怯えてるの？
Anata wa mada nani ka obieteru no?
คุณยังคงกลัวอะไรอยู่หรอ
僕がそばにいるよずっと
Boku ga soba ni iru yo zutto
ผมจะอยู่ข้างๆคุณตลอดไป
体の奥で (抱いて)
Karada no oku de (dai te)
ส่วนลึกของร่างกาย (โอบกอดเอาไว้)
満ち足りた運命も 美しき永遠も
Michitarita unmei mo utsukushiki eien mo
มันจะเป็นโชคชะตาที่เต็มไปด้วยความสวยงามนิรันดร์
今更関係ないよ
Imasara kankei nai yo
ตอนนี้ความสัมพันธ์ยังไม่คืบหน้า
貴女が全て
Anata ga subete
ทุกอย่างที่เป็นคุณ
辿り着く瞳に 嵌り来る見事に
Kadori tsuku hitomi ni hamari kuru migoto ni
ดวงตาคู่นั้นของคุณที่เข้ากันอย่างดี ทำให้ผมไปถึงจุดหมายอย่างยากลำบาก
こんな日常は 誰も知らなくて
Konna nichijou wa dare mo shira nakute
มันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งรึเปล่าก็ไม่มีใครรู้
嘘をつきたくないのなら
Uso wo tsuki taku nai no nara
ดวงจันทร์ที่ไม่เคยโกหก
黙っていればいい
Damatte ire ba ii
อยู่เฉยๆดีแล้วหรอ
めさなるまで
Mesa naru made
จากการเรียกร้องที่อยู่ข้างหน้าน่ะ
僕だけが真実を知ってる
Boku dake ga shinjitsu wo shitteru
ผมเท่านั้นที่รู้ความจริง
悪い夢ではなく 愛しさだって
Warui yume de wa naku itoshi sa datte
ผมที่ร้องไห้เมื่อยามฝันร้ายเพราะคิดถึงคุณที่เป็นที่รัก
苦く切ない Fake chocolate
Nigaku setsunai Fake chocolate
ความเศร้าใจที่ข่มเหมือนช็อคโกแลตปลอม
口移しする communication
Kuchiutsushi suru communication
คุณบอกให้เอาริมฝีปากออกไป
唯の浮気だと約束した
Tada no uwaki da to yakusoku shita
แล้วสัญญาว่าจะไม่นอกใจเด็ดขาด
だから今はそれ以上に感じあうだけ
Dakara ima wa sore ijou ni kanji au dake
เพราะว่า ตอนนี้เป็นความรู้สึกที่มากกว่าความคิดถึง
いつの日か貴女と青空が見たいよ
Itsu no hi ka anata to aozora ga mi tai yo
เมื่อไรก็ตามที่อยากดูท้องฟ้าสีครามกับคุณ
願ってもいいかな？
Negatte mo ii ka na?
ขอร้องหน่อยได้มั้ย
心密かに
Kokoro hisoka ni
หัวใจของผมที่ซ่อนเอาไว้
眠ってる貴女の背中でいき日やの？
Nemutteru anata no senaka de iku biya no
แผ่นหลังของคุณเมื่อยามหลับ
せにんす言葉 誰も知らなくて
Seninsu no kotoba dare mo shira nakute
คำพูดของทุกคนที่ไม่มีใครรู้
僕が傍にいるよずっと
Boku ga hata ni iru yo zutto
สายตาที่มองผมอยู่ตลอด
体の奥で (抱いて)
Karada no oku de (dai te)
ส่วนลึกของร่างกาย (โอบกอดไว้)
愛しても Nobody Knows
Aishi te mo Nobody Knows
มันเป็นความรักที่ไม่มีใครรู้
この夜の帳を見つめてる貴方を隠す足音
Kono yoru no tobari wo mitsume teru anata wo Kakusu ashi oto
ม่านของคืนนี้ ผมกำลังจ้องเสียงฝีเท้าที่ปกปิดเอาไว้ของคุณ
最近その腕で求め合う夢中で
Saikin sono ude de motome au muchuu de
ระยะหลังนี้ ผมหมกหมุ่นอยู่กับการมองหาอ้อมแขนที่เข้ากับผม
ため息の行方 誰も知らなくて
Tameiki no yukue dare mo shira nakute
อนาคตถึงกับต้องถอนหายใจรึเปล่าก็ไม่มีใครรู้
満ち足りた運命も 美しい永遠も
Michitari ta unmei mo utsukushii eien mo
มันจะเป็นโชคชะตาที่เต็มไปด้วยความสวยงามนิรันดร์
今更関係ないよ
Imasara kankei nai yo
ตอนนี้ความสัมพันธ์ยังไม่คืบหน้า
貴女が全て
Anata ga subete
ทุกอย่างที่เป็นคุณ
絡み付く瞳に 嵌り来る見事に
Karamitsuku hitomi ni hamari kuru migoto ni
ดวงตาคู่นั้นของคุณที่เข้ากันอย่างดี ทำให้ผมไปถึงจุดหมายอย่างยากลำบาก
こんな日常は 誰も知らなくて
Konna nichijou wa dare mo shira nakute
เป็นแบบนี้ทุกครั้งรึเปล่าก็ไม่มีใครรู้
ที่เลือกเพราะอะไร : เพลงธีมของฝั่งนางเอกเป็นอะไรที่เรียกว่าโดนมากๆ ป๊อบเดาๆไว้แหละว่าความรู้สึกของเธอคงจะเป็นประมาณนี้ เสียงทิฟก็เพราะ เนื้อหาก็ถูกใจ ชอบมาก กรี๊ดดด >__< ฟังครั้งแรกก็รู้เลยว่าต้องเพลงนี้ล่ะ!
ส่วนของฝั่งพระเอก นึกนานเหมือนกัน ไม่ได้ผุดออกมาง่ายๆแบบเพลงแรกหรอก ป๊อบลองเปิดเนื้อดูหลายเพลงแต่ก็ยังไม่ถูกใจ พอดีกำลังฟังเพลงในมือถือ มาถึงโนบอดี้โนว์พอดี ก็เลยลองดู แล้วแบบว่า! ถึงจะไม่ตรงกับพล็อตเท่าเพลงแรก แต่ว่าจากที่หาๆดูมันก็ ใช่เลยอีกแล้ววว >//////<
อิมเมจคุณ (เท่าไหร่ก็ได้ ขอให้เข้ากับนิสัย และบุคลิกที่สุด) :
ชื่ออิมเมจ : โก อารา
สาเหตุที่เลือกเธอคนนี้ : เอ่อ.. เอาจริงๆเลยนะ...แม่ป๊อบเชียร์ =w= เพราะป๊อบคิดไม่ออกเลยจริงๆว่าจะเอาใครที่ดูสวยอมเศร้า พอดีแม่ป๊อบชอบดูซีรีส์ ก็เลยลองถามแม่ดูว่า ในซีรีส์เรื่องไหนนางเอกดูเศร้าๆมั่ง แม่ก็บอกนางเอกที่เล่นเรื่องเดียวกับบอม ป๊อบก็นึก อืม ใช้ได้ แต่ก็ไม่อยากเอา แบบว่าหวงบอมมี่ -0- ก็เลยลองหาใหม่ สุดท้ายก็ไม่เจออยู่ดี สุดท้ายก็เลยมาตั้งใจพิจารณารูปเธอใหม่ ก็คิดว่าเออ ตรงเป๊ะเลยนะ ทั้งสวยทั้งเศร้าติดอย่างเดียว หวงบอม - - แต่ก็นั่นละ หาไม่เจอแล้วไง แถมเธอยังตรงด้วย ก็เลยเอาโก อารานี่แหละค่ะ (ถึงจะแอบอิจฉาก็เถอะ55)
แน่ใจนะว่าไม่ซ้ำกับคนอื่นน่ะ : แน่ใจค่า
ส่วนที่สอง ส่วนคู่
คุณต้องการให้ใครมาเป็นพระเอกของคุณ : คิมคิบอมค่ะ
เหตุผล : อ่า ง่ายๆเลยนะ ก็เพราะป๊อบรักเขามากกกกเลยน่ะค่ะ รักบอมมี่มากจริงๆ อยากเป็นคนที่บอมรักแม้จะเป็นแค่ในนิยายก็เถอะ
ตัวสำรองอันดับหนึ่ง : โจคยูฮยอน
เหตุผล : ก็ ป๊อบชอบตากี้นี่นา แบบว่า ป๊อบรักคยูมินมากด้วย เลยคิดว่าถ้าไม่ใช่มินก็ต้องเป็นตัวเองล่ะที่จะกินหมาป่าตัวนี้ เหอๆๆ (คิดไปได้นะ - -*)
ตัวสำรองอันดับสอง : ชเวมินโฮ
เหตุผล : เพราะป๊อบก็ชอบพี่มินด้วยเหมือนกัน (เหตุผลเดียวตลอด - -*)พี่มินหล่อ พี่มินน่ารัก พี่มินเข้ากับพล็อต ยอดเยื่ยม!! (เริ่มเพ้อเจ้อ -0-)
คุณคิดว่าเขาเป็นคนยังไง (แสดงความคิดเห็น) : หลาย คนมักคิดว่าเขาเย็นชา แต่สำหรับคนที่ไม่มีที่พึ่งอย่างฉันแล้ว ฉันคิดว่าเขาช่างอ่อนโยนจริงๆ ฉันดีใจที่ได้อยู่ในสายตาของเขาแม้จะเพียงแวบเดียว ฉันดีใจที่เขาสงสารฉัน ฉันชอบเวลาที่เขายิ้ม ถึงแม้มันจะไม่บ่อยนัก และฉันไม่ชอบเวลาที่เขาโกรธ เพราะว่ามันน่ากลัวมาก
ถ้าเขากำลังจะตายคุณจะทำยังไง : ฉัน จะใช้เวลาทั้งหมดเพื่ออยู่กับเขา และทำให้เขามีความสุขที่สุด ฉันอยากเห็นรอยยิ้มของเขา และอยากให้เขาเห็นรอยยิ้มของฉัน อยากเก็บความทรงจำทั้งหมดไว้ให้ดีที่สุด ฉันจะให้กำลังใจเขา จะไม่ร้องไห้เด็ดขาดแม้อยากร้องแค่ไหน ฉันจะยิ้ม จับมือ และกอดเขา ฉันจะบอกให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ยังมีฉัน ที่คอยยิ้มให้เขาแบบนี้ เสมอไป...
แล้วถ้าคุณกำลังจะตาย คุณคิดว่าเขาจะทำยังไงกับคุณ : ก็ ไม่รู้สิ...เขาคงจะปล่อยคนอย่างฉันไปละมั้ง ฉันไม่มีค่าควรให้เขาเป็นห่วงหรือร้องไห้ ฉันเป็นแค่กลีบดอกไม้ช้ำๆที่สักวันก็จะร่วงโรยไป เพียงแค่ได้อยู่เคียงข้างเขาซักเสี้ยวเดียวของชีวิต ฉันก็พอใจแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อคนไม่มีค่าที่กำลังจะตายอย่างฉัน ก็แค่ปล่อยฉันไป แล้วจบเรื่องทุกอย่างลง...แค่นั้นเอง
คำพูดสุดท้ายก่อนตายที่จะบอกกับเขา : "ช่วยลืมฉันไปเถอะ ฉันไม่มีค่าพอที่คุณจะจดจำ ฉันรักคุณ..."
แล้วถ้าเขาตายอยากบอกอะไรกับเขาล่ะ : "ฉันจะรักคุณตลอดไป ฉันสัญญา..."
ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเขา (อธิบายว่าเป็นยังไงดีร้าย เขาคอยช่วยคุณยังไง หรือกลั่นแกล้งยังไง) :
ถ้าเลือกได้ระหว่างเขาตายกับคุณตายจะเลือกอะไร เหตุผลด้วย : ฉัน เลือก...ให้เขาตายค่ะ..มันออกจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยแต่..ฉันเชื่อว่า ถ้าเราคนใดคนหนึ่งตาย อีกคนที่เหลืออยู่ก็จะทรมานยิ่งกว่าคนที่ตายไปแล้วซะอีก แม้แต่ฉันเองก็ยังนึกไม่ออก ว่าฉันจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีเขา ฉัน...ฉันก็คงไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไป...ถึงแม้จะยังอยู่ก็เจ็บเจียนตายแบบ นี้ ถ้าเป็นฉัน ฉันยอมตายไปซะยังจะดีกว่า และฉันก็จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เขา ฉันจะไม่ยอมให้เขาต้องเจ็บปวดเพราะฉันเด็ดขาด จะไม่ยอมให้เขาเจ็บแบบนี้เด็ดขาด ฉันจะอยู่เอง ฉันจะรับความเจ็บปวดทั้งหมดเอง
คุณอยากคู่กับเขาในตอนสุดท้ายมั้ย ?? : แน่นอนสิคะ ยังไงก็อยากให้มีความสุขนี่นา
อิมเมจคู่คุณ (กี่รูปก็ได้ ขอให้เข้ากับคาแรคเตอร์ เอาที่เข้าที่สุด) :
คำถามชิงบท
1.คุณถูกพ่อขายมาให้กับหัวหน้าแก๊งมาเฟีย เพราะพ่อคุณติดการพนัน คุณรู้สึกยังไงที่ตัวเองกำลังจะเป็นนางบำเรอ (อธิบาย) :: อะไร จะเกิดมันก็ต้องเกิด ถ้าพ่อต้องการแบบนั้น ไม่ว่ายังไง ฉันก็ไม่มีทางเลือกอยู่แล้วล่ะ ฉันรู้แค่ว่า ทุกสิ่งที่ประกอบรวมกันเป็นชีวิตของฉัน มันกำลังเลือนหายไปทีละอย่าง ความสุข ความรัก อิสระ ..ต่อไปนี้ถึงแม้ฉันจะต้องใช้ชีวิตไปตามที่โดนใครๆกำหนดเอาไว้ ต่อไปนี้ถึงฉันจะกลายเป็นแค่นางบำเรอไร้ค่าที่ไม่มีใครต้องการ แต่ฉันก็ยังคงต้องใช้ชีวิตต่อไป...เจ็บช้ำ..เจ็บ..เหลือเกิน ฉันรังเกียจตัวเองที่ต้องอยู่ในสภาพนี้ ฉันรังเกียจร่างกายที่กำลังจะต้องกลายเป็นของคนที่ฉันไม่เคยแม้แต่จะเห็น หน้า ...ฮันดาจอง เธอมันน่ารังเกียจ...ใช่แล้วล่ะ ฉัน..ฉัน..รังเกียจและขยะแขยงตัวเองจริงๆ...
2. และแล้ววันที่คุณไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงจนได้ มีคนมารับคุณที่บ้าน ตอนนั้นคุณกลัวมาก ทั้งสั่นทั้งกลัวไปหมด แล้วเขาคนนั้นทำหรือพูดอะไรกับคุณ คุณถึงเริ่ม รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง (จะอธิบาย หรือบทพูดก็ได้) ::
ในที่สุดเช้าวันที่ฉันไม่อยากให้มาถึงมากที่สุดก็เริ่มต้น
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 11 โมงแล้ว
เขา..เขาจะมา..ไม่นะ..ฉัน..
บ้านของฉัน ห้องนอนของฉัน...ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว..
ร่างบอบบางที่นั่งทรุดอยู่บนเตียงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ความรู้สึกที่มีในหัวปะปนไปมายุ่งเหยิง ทั้งกลัว โกรธ เกลียด และสับสน..
แต่ด้วยศักดิ์ศรีที่มี ดาจองกัดริมฝีปากไว้แน่นแล้วปาดน้ำตาที่ทำท่าจะไหล
ฉันจะไม่ร้องไห้เด็ดขาด เธอคิด
ตุบ ตุบ ตุบ
เสียงเคาะประตูดังแปร่งๆอยู่หน้าห้องนอนที่ล็อกเอาไว้แน่นหนา
"ช่วยเปิดประตูด้วย" เสียงเย็นๆราวกับน้ำแข็งเอ่ยขึ้นจับกุมหัวใจที่สั่นเทาของหญิงสาวจนแทบหยุดเต้น
เขามาแล้ว...
" ฉัน..ฉันไม่ยอมออกไปหรอก ไปให้พ้นนะ!" เสียงหวานๆตะโกนออกไป ถึงแม้จะรู้ดีว่ายังไงเธอก็ต้องไปกับเขา แต่อย่างน้อยเธอก็อยากลองพยายามดู
"ทำไมล่ะ?" เสียงที่เย็นเยียบตอบกลับมา
"ฉันจะอยู่ที่นี่! ที่นี่..ที่นี่น่ะ เป็นบ้านของฉัน!" ดาจองแอบตกใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าตัวเองพลั้งปากเถียงออกไป
"หึ..ที่นี่น่ะหรอบ้าน? ถามหน่อยเถอะ ที่นี่หรอที่เธอเรียกมันว่าบ้าน"
อะไรน่ะ นี่ผู้ชายคนนี้เขากำลังต้องการสื่ออะไร??
"ไม่มีความรัก ไม่มีความอบอุ่น แทบจะไร้ร่องรอยของการมีชีวิตอยู่ ใหญ่โตหรูหราแต่ก็โดดเดี่ยว"
แปลบ!
ใช่แล้วล่ะ ใช่ มันเป็นอย่างที่เขาพูดเลย.. ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ฉันก็มักจะโดดเดี่ยว แม้กระทั่งที่นี่...
ส่วนลึกของจิตใจ ดาจองกำลังหวาดกลัวจนแทบทนไม่ไหว เสียงที่เรียบเฉยนั้นทิ่มแทงลงอีกครั้ง
"เธอต้องการแบบนั้นหรอ? ความโดดเดี่ยวแบบนั้นน่ะ..?"
แปลบ!
"ไม่..ฉัน..ไม่ต้องการ...ฮึก เหงาแบบนี้..ไม่..ไม่.." หยาดน้ำตาไหลรินลงมาอาบแก้มใส
"ไปอยู่กับฉันเถอะ เจ้านายของฉัน เขาไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอกนะ"
"....................."
"แต่ถึงจะเลวร้าย"
"ฉันก็จะปกป้องเธอ.."
มีสายใยบางๆเกิดขึ้นอย่างประหลาด ร่างบางไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักชื่อของคนๆนี้
แต่กลับรู้สึกว่า มีความอบอุ่นถูกส่งผ่านมาในคำพูดนิ่งเฉยนั้น
บานประตูกั้นเป็นสิ่งเดียวที่เชื่อมคนทั้งสองไว้
"....................."
" ช่วยเปิดประตูที" เสียงเย็นเอ่ยอีกครั้ง แต่คราวนี้ได้ผลต่างไป ดาจองเดินโซเซไปเปิดประตูให้อย่างไร้เรี่ยวแรง ดวงตากลมใสพร่ามัวไปด้วยน้ำตาจนแทบมองทางข้างหน้าไม่เห็น
ทันทีที่ประตู เปิดออก หญิงสาวไม่สนใจอีกแล้วว่าคนตรงหน้าเป็นใคร เธอซุกตัวเข้าหาชายหนุ่มอย่างต้องการที่พึ่ง มือเล็กกำเสื้อสีดำสนิทของเขาไว้แน่นจนยับยู่ยี่
"ฮึก..ฉันเหงา..เหงา..ฮะ.."
ฮัน ดาจอง..นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่ แค่ประโยคทิ่มแทงสองสามประโยค ทำให้เธอถึงกับต้องมาร้องไห้บนอกใครก็ไม่รู้งั้นหรอ น่ารังเกียจ... เธอนี่มัน น่ารังเกียจ
สมองที่สั่งการของเธอคิดโทษตัวเองซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าอย่างที่เคยเป็น หากแต่ภายในหัวใจกลับตรงข้ามกัน ก้อนเนื้อที่แห้งผากนั้นกลับรู้สึกอบอุ่นและชุ่มชื้นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ราวกับบานประตูแสนหนักอึ้งที่ปิดกั้นโลกทั้งใบออกห่างจากตัวเธอได้เปิดออก แล้ว
ดาจองอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จักชื่อ และไม่เคยเห็นหน้า นานหลายต่อหลายนาที
มือหนาลูบเบาๆบนเส้นผมนุ่มอย่างให้กำลังใจ
"ขะ..ขอบคุณ"
3.ทันทีที่หัวหน้าแก๊งมาเฟียเข้ามาในห้องของคุณ คุณรู้สึกยังไงเมื่อรู้ดีว่าคุณกำลังจะตกเป็นของเขา (อธิบาย) ::
"ไม่นะ! ไม่จริง ไม่..ไม่..นี่มันเป็นความฝัน ขอร้องล่ะ ได้โปรด ฉันขอร้อง.........."
น้ำตาใสๆไหลลงมาอาบแก้มขาวไม่ยอมหยุด บางบอบบางสั่นเทาราวกับลูกแมวตัวเล็กๆที่กำลังจะโดนขย้ำ
อยาก...อยากเร่งเวลาเหลือเกิน อยากให้มันผ่านไปซะ ผ่านไปให้เร็วที่สุด
อยากให้สมองลืมเลือนทุกสิ่งไปจนหมดสิ้น...
ได้โปรด อย่าทำแบบนี้...ขอร้องล่ะ..ใครก็ได้ ฆ่าฉันที..
ได้โปรด..ได้โปรด อย่าสัมผัสตัวฉัน.. อย่าทำให้ฉันเกลียดตัวเองไปมากกว่านี้
ฮันดาจอง ทำไมเธอถึงได้เป็นผู้หญิงสกปรกแบบนี้...
อยากตายๆไปซะเดี๋ยวนี้..
ฉัน..ฉันไม่อยากอยู่ในร่างกายที่สกปรกนี้อีกแล้ว
สกปรก..น่าขยะแขยง...น่ารังเกียจ..
แต่กลับไม่มีทางหนี ไม่มีทางดิ้นรน..ไม่มีทางเลือกและการรับฟังความคิดเห็นใดๆ
มีก็แต่ต้องยอมรับเท่านั้น..
4.รุ่งเช้า คุณตื่นขึ้นมา แล้วคุณก็พบว่าตัวเองนั้นได้ตกเป็นของหัวหน้าแก๊งมาเฟียคนนั้นเสียแล้ว คุณรู้สึกยังไง (อธิบาย) ::
น่าสมเพศ....
ปากนี้...น่าสมเพศจริงๆ ที่เอาแต่พร่ำร้องด้วยน้ำเสียงแห่งกามารมณ์อย่างชอบใจ
ร่างกายนี้...น่าสมเพศจริงๆ ที่กอดรัดอย่างน่าไม่อาย บิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน
สะโพกนี้..น่าสมเพศจริงๆ ที่ยกขึ้นสูงตามแรงกระทำ ส่ายร่อนร่านราวกับหญิงโสเภณีก็ไม่ปาน
นิ้วมือนี้...น่าสมเพศจริงๆ ที่ลูบไล้ร่างกายแกร่งซ้ำไปซ้ำมาอย่างเต็มใจ
ใบหน้านี้...น่าสมเพศจริงๆ ที่ร้อนรุ่มขึ้นสีระเรื่อกับการโลมเลียของใครบางคน
และ..จิตใจนี้..ช่างแสนน่าสมเพศ โสมมและโสโครกจนแทบทนไม่ไหว ที่เผลอเรอกับการปลุกเร้าเพียงน้อยนิด
จนปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปในความสุขสมของเพศรส จนน่าละอายใจเช่นนี้
ฮันดาจอง เพิ่งรู้ตัวเองก็วันนี้...เธอนี่มัน...มีจิตใต้สำนึกที่สกปรกแบบนี้นี่เอง...
ความหฤหรรย์ที่เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน และเกิดจากการบังคับ
ไร้ซึ่งความรักและความอ่อนโยน ทั้งรุนแรงและเร่าร้อนด้วยอารมณ์
แต่ว่า...เธอกลับชอบใจในสัมผัสที่ร่างสูงมอบมันให้
ใช่แล้วล่ะ ฮันดาจอง..ร่างกายนี้แสนสกปรก จิตใจนี้ก็ต่ำเหลือเกิน....
5.คุณไปเจอกับซองฮวาง(นางเอกทงเฮ)ได้ยังไง แล้วทันทีที่เจอเธอความรู้สึกของคุณคือ (จะบทพูดหรืออธิบายก็ได้) ::
ร่างบอบบางมองไปรอบๆ ที่นี่ยังคงแปลกใหม่พอตัวสำหรับเธอ
ขาเรียวก้าวเดินไปเรื่อยๆอย่างเหม่อลอย แววตาใสมองออกไปที่ไกลๆ
ปึ่ก!
"อ๊ะ" ดาจองเงยหน้าขึ้นเมื่อไหล่ของเธอชนเข้ากับใครบางคนอย่างจัง
พรึ่บ!
"เธอเป็นใคร?" เสียงเรียบถามขึ้นพร้อมปากกระบอกปืนที่จ่อตรงมาอย่างล่อแหลม
"เอ่อ..คือ..คือ..ฉัน" นี่มันอะไรกัน ไม่นะ..
"อะไร" ดวงตาคมจ้องมองอย่างต้องการตรวจสอบคนตรงหน้า
"เอ่อ..ฉัน"
"ฉันถามว่าเธอเป็นใคร!!"
"ฉัน ชื่อ..เอ่อ..ดาจอง..ฮะ..ฮันดาจอง" ร่างบางตัวสั่นเทาด้วยความกลัว
แต่พลันหญิงสาวก็ลดปืนลง ใบหน้าที่ดูน่ากลัวเมื่อครู่ กลับเปลื่ยนเป็นยกยิ้มขึ้นอย่างเป็นมิตร
"อ้อ เธอนี่เอง นางบะ..ไม่สิ เพิ่งมาใหม่สินะ" ซองฮวางหลีกเลี่ยงที่จะพูดคำว่านางบำเรอออกไป เพราะเธอนั้นรู้ประวัติและเรื่องราวของผู้หญิงคนนี้มาบ้างจึงไม่ต้องการกดดันเธอ และในขณะเดียวกันซองฮวางก็รู้สึกถูกชะตากับคนขี้กลัวตรงหน้าคนนี้ไม่มากก็น้อย
"ฉันลีซองฮวาง มีอะไรก็ปรึกษาได้นะ"
"คะ!..ค่ะ..ค่ะ" ดาจองสะดุ้งสุดตัวจนซองฮวางอดขำไม่ได้
"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ทำใจให้สบาย"
"ค่ะ"
...............................เงียบ...................สนิท..........................
ผ่านไปเกือบสองนาทีแล้วแต่ก็ยังไม่มีบทสนทนาเกิดขึ้นระหว่างคนสองคน
"นี่เธอ!! จะกลัวไปถึงไหนกัน"
"ปะ..เปล่า.."
"เลิกเสียงสั่นซักที ได้ยินแล้วขนลุกน่า"
"อะ..ค่ะ"
"เฮ้อ เอาเป็นว่าต่อไปนี้ฉันจะเป็นพี่สาวของเธอเอง อยู่ที่นี่ ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ใครทำอะไรก็บอกฉันเลย โอเค๊"
"เอ่อ..."
"อ๊ะ ฉันต้องไปซ้อมยิงปืนต่อแล้ว ขอตัวก่อนนะ 'น้องสาว' "
ว่าแล้วหญิงสาวก็ออกเดินจากไปทันทีโดยไม่หันกลับมา
ได้ฟังแบบนี้ แล้วก็รู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
คนที่โดดเดี่ยวมาตลอดชีวิตอย่างฉัน
คนที่หวาดระแวงกับทุกสิ่ง
แต่ว่าเธอ กลับทำลายกำแพงความหวาดกลัวของฉันเข้ามาได้
ด้วยคำพูดดุๆที่แฝงไปด้วยความอบอุ่นพวกนั้น
บางที เธออาจจะเป็นคนดีกว่าที่คิดก็ได้นะ..?
"ขอบคุณค่ะ 'พี่สาว'.."
6.เหตุผลอะไรที่คุณขอให้ซองฮวางสอนการยิงปืนให้คุณ (บทพูดหรืออธิบายก็ได้) ::
วันนี้หัวหน้าแก๊งพาดาจองมาดูการฝึกซ้อมและการทำงานของหลายๆฝ่าย
ทุกคนเก่งจริงๆ เก่งมากซะจนน่าอิจฉา มากซะจนยิ่งดูก็ยิ่งละอาย
ละอายใจตัวเองเหลือเกินที่ไม่มีค่าพอจะช่วยเหลือเขาได้มากไปกว่านี้
ไม่มีค่าพอจะช่วยอะไรได้เลยนอกจากปล่อยร่างกายให้เขาได้เสพสุขไปวันๆ
มือนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลย...
"พี่ซองฮวาง พี่คะ..เอ้อ..ช่วยสอนฉันยิงปืนหน่อยได้ไหม" ทันทีที่กลับจากการเดินเที่ยวชมการทำงาน ร่างบางก็ตรงไปหาซองฮวางทันที
"หืม?"
"ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร..มะ..ไม่เป็นไรค่ะ!"
"ใครว่าไม่ได้ล่ะ ฉันก็แค่สงสัยเท่านั้นแหละ ว่าคุณหนูเคร่งตำราแบบเธอทำไมถึงได้....?"
ก็เพราะว่าฉันอยากมีค่ามากกว่านี้... อยากมีค่าเพียงพอ..
"อ๋อ..เอ่อ..ไม่มีอะไร ไม่มีหรอกค่ะ"
"เอ้า! ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก เธอนี่คิดมากอยู่ได้ คิดหาอะไรจับผิดตัวเองอีกแล้วสิน่า"
"ปะ..เปล่า..นะคะ" เสียงหวานหมองลงเพราะถูกดุ
"เฮ้ออ นิสัยขี้กลัวกับนิสัยคิดมากเนี่ย ทำยังไงมันถึงจะหายนะ ...เฮ้! เอาไป!" ซองฮวางโยนปืนพกขนาดเล็กมาให้ดาจองอย่างไม่ทันตั้งตัว
"เอ๊ะ?"
"ไม่ต้องมาทำสงสัย อยากจะฝึกยิงปืน ก็ต้องมีปืนก่อนสิ"
"เอ๋?"
"อะไรอีก"
"พี่ยอมสอนฉันแล้วหรอคะ?"
"อื้อ! ไปยืนตรงนั้นทำไม มานี่ มาเริ่มกันเลย"
"อื้ม!..ค่ะ!" ดาจองรับคำอย่างแข็งขันแล้วทำตามที่ซองฮวางบอกทันที
7.เหตุการณ์ไหนที่ทำให้คุณรักพระเอกของคุณ (บทพูด หรืออธิบายก็ได้) ::
8. วันหนึ่งอาเจ๊ของแก๊งมาหาคุณที่ห้อง ตอนแรกคุณกลัวเธอมากเพราะคิดว่าเธอจะเข้ามาทำร้ายคุณ แต่กลับไม่ใช่ เธอมาเยี่ยมพร้อมกับฝากฝังให้คุณดูแลหัวหน้าแก๊งมาเฟียคนนั้น และเธอก็ให้กำลังใจคุณมากมาย จนคุณร้องไห้ และเธอก็กอดคุณไว้ เธอบอกกับคุณว่า “ต่อไปนี้เธอคือน้องสาวของฉันนะ” ตอน นั้นคุณรู้สึกยังไง (บทพูด + บรรยายตั้งแต่อาเจ๊เดินเข้ามาเยี่ยม ยาวที่สุดเท่าที่สามารถทำได้ นามสมมติอาเจ๊คือ โซอา ส่วนชื่อของหัวหน้ามาเฟียจะเอาใครก็ได้ในกลุ่มดี) ::
9. คุณถูกแก๊งต่างถิ่นจับตัวไป ตอนนั้นคุณกลัวมาก แต่ด้วยศักดิ์ศรีคุณจึงไม่ยอมแสดงความอ่อนแอออกมา พวกนั้นจับคุณมาขังไว้ที่โกดัง พร้อมกับทรมานต่างนานา เพื่อให้คุณบอกความลับอย่างหนึ่งแก่มัน แต่คุณไม่ยอม แน่นอนว่าคุณรู้ความลับนั้น แต่คุณไม่มีวันที่จะขายความลับเด็ดขาด คุณจึงอดทนให้มันทรมานคุณจนสาแก่ใจ คุณกำลังอ่อนแรง แต่ในห้วงวินาทีที่คุณกำลังจะตายคุณพบว่ามีคนมาช่วยคุณ พระเอกของคุณฝ่าสมุนของคนพวกนั้นอย่างไม่กลัวตาย แน่นอนว่าคุณรอด แต่ก่อนที่คุณจะสลบไปพระเอกของคุณพูดอะไรกับคุณ (บทพูด+บรรยาย เริ่มตั้งแต่ตอนไหนก็ได้ ยาวที่สุด ดีที่สุดมีความหวัง) ::
10. วันหนึ่งคุณกำลังเล่นไวโอลินที่สวนหลังบ้าน มีเด็กรับใช้วิ่งเข้ามาหาคุณพร้อมกับบอกว่าหัวหน้าแก๊งมาเฟียคนนั้นกำลัง อาละวาด คุณรีบไปหาเขา เพราะเขาก็เหมือนกับพี่ชายของคุณคนหนึ่ง เขากำลังพังห้องโดยมีร่างของพระเอกกลุ่มC นอน ใบหน้าฟกช้ำอยู่ ส่วนอาเจ๊ก็คุกเข่าร้องไห้อย่างหนัก ส่วนพระเอกของคุณกำลังยืนนิ่งมองภาพเบื้องหน้าโดยไม่ทำอะไร คุณรีบไปหาหัวหน้าแก๊งมาเฟียคนนั้นพร้อมกับกอดเขาไว้ เขาจึงหยุดอาละวาด ผู้ชายคนนั้นกำลังร้องไห้ เขาร้องไห้อย่างหนักและขอให้คุณอยู่กับเขาตอลดไป อย่าทิ้งเขา อย่าทำร้ายเขา อย่าหักหลังเขา คุณจะตัดสินใจยังไงเมื่อคนที่คุณรักคือพระเอกของคุณ (บทพูด+บรรยาย ดีที่สุด ยาวที่สุด เพราะข้อนี้คือข้อที่คะแนนมากที่สุด) ::
เสียงเพลงดังอย่างอ้อยอิ่งและหวานซึ้ง กังวาลอยู่ทั่วสวนที่ร่มรื่น ร่างบางฮัมเพลงเบาๆตามทำนองโปรด ภาพที่เห็นอยู่ขณะนี้ ไม่ว่าใครก็คงลงความเห็นว่าสวยงามราวกับภาพวาดของนางฟ้า
"คุณดาจอง! คุณดาจองคะ!!" เมื่อหญิงสาวรับใช้วิ่งตรงเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบ ร่างบางจึงเงยหน้าจากเครื่องดนตรีในมือ
"จ้ะ?"
"คุณยุนโฮอาละวาดค่ะ ท่านเรียกหาคุณดาจองใหญ่"
"อะไรนะ! เขาอยู่ที่ไหน"
"หะ..ห้องรับแขกค่ะ"
"อื้ม ขอบใจนะ" ทันทีที่สิ้นประโยค ไวโอลีนสีขาวสวยก็ถูกวางทิ้งบนพื้นอย่างไม่ไยดีพร้อมกับร่างเล็กที่รีบก้าวเดินไปห้องรับแขกทันที
พลั่ก!
ประตูห้องรับแขกถูกพลักออกด้วยแรงของคนตัวเล็ก
สภาพของห้องรับแขกดูไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ทั้งโซฟา และผนังต่างก็ขาดลุ่ย
"พี่โซอา!" ดาจองทำท่าจะเดินตรงไปหาโซอาแต่แล้วก็หยุดชะงักไว้
"คิบอม! นี่มันเกิดอะไรขึ้น คุณไม่คิดจะทำอะไรเลยงั้นหรอ! ทำไมถึงปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น"
เมื่อไม่ได้คำตอบจากจากร่างสูง ดาจองเองก็ไม่คิดจะสนใจ ร่างบางเดินตรงเข้าสวมกอดยุนโฮทันที
"ใจเย็นๆ ยุนโฮ..นี่มันเกิดอะไรขึ้น" ดาจองไม่ได้คำตอบอีกครั้ง
ยุนโฮซบบนไหล่บางอย่างอ่อนแรงและเริ่มสงบลง เธอกอดเขาไว้แน่น
เพียงครู่เดียว ยุนโฮก็เงยหน้าขึ้น ใบหน้าหล่อเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ดงจองตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ยุนโฮเข้มแข็งเสมอ และไม่เคยเผยด้านที่อ่อนแอออกมาแม้แต่ครั้งเดียว
"เธอ..ดาจอง..อย่า อย่าไปจากฉัน อยู่กับฉันตลอดไปได้ไหม ขอร้องล่ะ ได้โปรด อย่าทิ้งฉันไป สัญญากับฉันสิ สัญญาสิว่าจะไม่หักหลังฉัน ได้โปรด..ได้โปรด อย่าทำร้ายฉัน อยู่กับฉัน ได้ไหมดาจอง..."
"ฉัน.." ร่างบางพูดไม่ออก น้ำตาไหลออกมาจากใบหน้าหวานมากมาย
"ดาจอง..ดาจอง.." ยุนโฮพร่ำเพ้อแต่ชื่อของหญิงสาวราวกับคนเมา
นี่มันอะไรกัน เธอไม่เข้าใจเลยสักนิด ไม่เข้าใจ.. ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น
ดาจองทั้งสับสนและมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนแทบจะทรงตัวยืนไม่อยู่
ดวงหน้าสวยเสกลับไปมองคนที่ตัวเองรักสุดหัวใจ
เพียงแค่คิดว่าต้องจากกับคนๆนี้ไปตลอด ก็เจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว
ทั้งๆที่รักเขามากมายแต่กลับมัวยืนตัดสินใจอยู่ตรงนี้
'ฉันอยากอยู่กับคุณ อยากกอด อยากบอกรักคุณ อยากจะอยู่ด้วยกันตลอดไป' จิตใต้สำนึกบอกความรู้สึกที่สะท้อนออกมาจากใจจริง แต่แล้วจะให้เธอทำยังไง เธอเองก็ไม่อยากให้ยุนโฮต้องเสียใจไปมากกว่านี้ ไม่อยากเห็นเขาบ้าคลั่งแบบนี้อีก อยากจะทำชีวิตที่แสนจะไร้ค่านี้ให้เป็นประโยชน์ต่อเขา ถึงแม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม
'ฉันขอโทษ แต่ฉันทำไม่ได้'
คำที่จวนเจียนจะหลุดออกไปจากริมฝีปากถูกกล้ำกลืนเข้าไปอีกครั้ง และถูกแทนที่ด้วยคำตอบตกลง
"ค่ะ..ฉัน..ฉันสัญญา ยุนโฮ ฉัน....ฉันจะอยู่กับคุณ.."
จิตใจของฉัน ความทุกข์ทรมานของฉัน น้ำตาของฉัน
ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องเก็บไว้ในใจ ฉันรักคุณเหลือเกิน แต่มันสายไปเสียแล้ว
ฉันเลือกคุณไม่ได้ ต่อให้อยากเลือกแค่ไหน
ฉัน....ไม่ใช่คนของคุณ
ไม่ว่าวันนี้หรือตลอดไป
ระหว่างเรามันไม่มีทางเป็นไปได้..
ทุกอย่างที่เกิดขึ้น..มันคือความผิด เป็นสิ่งผิด
ฉันดึงรั้งคุณมานาน จมอยู่กับความผิดนี้มานานด้วยความเต็มใจ
แต่วันนี้ ถึงเวลาที่ต้องปล่อยคุณไปแล้ว
ฉันได้แต่ภาวนาให้ต่อจากนี้ไปคุณจะมีความสุข
และใช้ชีวิตโดยปราศจาก คนไร้ค่าอย่างฉัน...
ฉันรักคุณ..
11.ความรู้สึกที่คุณมีต่อพระเอกของคุณ (ความรู้สึกล้วนๆ ยาวๆ เลย) ::
คนคนนั้น....
เป็นยิ่งกว่าคนสำคัญ เป็นยิ่งกว่าความรัก คุณคือทุกสิ่งทุกอย่าง
ชีวิตของฉันมีแต่คุณเท่านั้น ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อคุณ ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปด้วยกำลังใจจากคุณ
ในชาตินี้ความรักของฉันเป็นสิ่งผิด ถึงแม้จะอยากบอกออกไปมากแค่ไหนก็ต้องทนกล้ำกลืนคำนั้นลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า คำว่ารักมันจุกแน่นอยู่ที่หน้าอก แต่กลับพูดออกไปไม่ได้
ฉันอยากอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป แต่กลับไม่มีสิทธ์แม้แต่จะคิด
ทุกอย่าง...คือความผิด
ได้โปรดอย่าให้อะไรกับฉันอีกเลย เพราะมันมากเกินพอแล้ว..
แค่คำว่า'สงสาร'จากคุณก็มากเกินพอ
ได้โปรดอย่าจดจำคนน่ารังเกียจอย่างฉัน แต่ฉันขอแค่ได้จดจำทุกสิ่งทุกอย่างของคุณไว้ในใจ
ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน แต่ได้โปรด..ลืมฉันไปซะ..
ได้โปรดอย่าใช้สายตาที่มีค่านั้นมองมาที่ฉัน ขอเพียงแค่ให้ฉันได้แอบมองคุณจากที่ไกลๆ
ได้ร้องไห้กับคำว่ารักของตัวเองตรงมุมมืดนี้
ความรักของฉันจะถูกเก็บไว้ในเบื้องลึกของจิตใจ เพราะมันไม่มีค่าพอสำหรับคุณ
น้ำตาที่ไม่สมควรไหล น้ำตาของคนไร้ค่า ฉันบอกคำว่ารักกับตัวเองซ้ำๆ ร้องไห้กับตัวเองอย่างเงียบงัน
น้ำตาที่ไหลออกมา ไม่ได้หลั่งเพื่อฉัน หรือเพื่อคุณ น้ำตานี้ไว้อาลัยเพื่อ...'เรา'
12.ฉากที่อยากให้มีในเรื่อง (อธิบายแต่ละฉากมาสั้นๆ จะเอากี่ฉากก็ได้) ::
ส่วนคำถามเล็กๆ น้อยๆ
ที่ทำมาทั้งหมดมั่นใจมั้ย ?? :: ก็ไม่ค่อย แหะๆๆ ป๊อบไม่ถนัดแนวนี้เท่าไหร่ แต่ก็พยายามสุดชีวิตแล้วนี่นา อา...ไม่ได้ๆ เราต้องมั่นใจในตัวเอง ไฟท์ติ้ง!!!
ตรวจให้แน่ใจก่อนส่งนะ :: ค่าา
คำถามยากป่าว ?? :: พอตัวเลยแหละค่ะ
สู้ๆ นะ มดเอาใจช่วย :: ขอบคุณค่ะพี่มด^^ ต้องสู้ๆ ไฟท์ติ้ง!!
เอาบทสำรองมั้ย ?? :: ไม่ เอาค่า ป๊อบก็เป็นอย่างงี้ทุกที ฮ่าๆๆ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เพราะถึงจะได้บทสำรองมา ได้ดำเนินเรื่องอยู่ด้วย แต่เราก็ไม่ภูมิใจที่ได้มันมานี่นา ป๊อบเป็นพวกออบทไหนถ้าไม่ติดบทนั้นก็ไม่เอาเลยดีกว่า แหะๆ
ถ้าเอา จะเอาบทอะไร ?? :: -
ลองพูดอะไรสักอย่างที่ทำให้มดต้องเกิดความรู้สึกผิดที่ไม่เลือกคุณหน่อยสิ :: หา? เอ่อ จะให้พูดยังไงดีล่ะ อืมม งั้นป๊อบก็ขอไม่พูดอะไรมากหรอก แล้วมันก็คงทำให้พี่มดรู้สึกผิดได้ไม่มากด้วย แต่ป๊อบอยากจะบอกแค่ว่า ป๊อบตั้งใจแล้วก็พยายามทำใบสมัครใบนี้ออกมาให้ดีที่สุดนะคะ ตั้งใจมากๆเลย
แสดงความเห็นเรื่องพล๊อตกับตัวละครหน่อยเร็ว :: ชอบมากเลย พล็อตแนวนี้ สุดยอดมาก โหดๆเรทแรงๆ ถูกใจมาก โฮะๆๆ
ทำไมถึงมาออพล๊อตนี้ :: ก็ เพราะป๊อบชอบบอมไง ที่จริงจะออพล็อตอื่นก็ได้ แต่คิดว่าบอมเหมาะกับพล็อตนี้มากที่สุดแล้วล่ะ เพราะถ้าอย่างพล็อต D น่าจะเหมาะกับป๋ายุนมากกว่า แบบว่า..บอมยังไม่ถึงขั้นเป็นหัวหน้าเน๊อะ ส่วนจะเอาบอมไปใส่ใน ETC ก็ไม่อยากอีก เพราะป๊อบอยากได้ตัวตนของบอม ถ้าไม่นิ่งไม่เย็นไม่ขรึมก็ไม่ใช่บอมมี่ของป๊อบสิ ต้องแบบนี้แหละเจ้าชายน้ำแข็งที่ป๊อบรัก >/////<
พล๊อตไหนที่ชอบที่สุด :: เอา ตามตรงป๊อบชอบพล็อตคู่ด๊องมากที่สุดนะ ชอบอะ มันแปลกดี พี่น้องรักกันอะ สุดยอดเลย มันแปลกดีแล้วก็น่าลุ้นว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป แล้วจะจบยังไง แล้วก็ที่ชอบเท่าๆกัน (เท่ากันจริงๆนะ) ก็คือพล็อตกลุ่มE แบบว่าส่วนตัวแล้วป๊อบชอบพล็อตแนวเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อแบบนี้มากมายเลยล่ะ ชอบมากกกก อันเนื่องมาจากเพลงโปรดป๊อบ Just for one day เพลงนี้โปรดมากๆเลย แถมคำแปลก็ดี ป๊อบเลยชอบพล็อตแนวนี้สุดๆ
ความคิดเห็น