คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ใบสมัครนางเอกคิบอม ของเจ๊จีน
ใบสมัครนางเอกคิบอม ตอบสีแดงนะคะ
เกี่ยวกับผู้สมัคร
ชื่ออะไรคะ ชื่อป๊อบค่าา
อายุ 14ๆๆ
ทำไมถึงมาออบทนี้ล่ะ ก็เพราะป๊อบรักบอมที่สู้ดดด รัก รัก รัก รัก เลยล่ะ แล้วป๊อบก็รักเจ๊จีนด้วยนะ รัก รัก รัก เหมือนกัน (แต่น้อยกว่าบอม ><)
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เรารู้จักกันแล้วล่ะเน๊อะ แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักอย่างแรงค่ะเจ๊
....................................................
เกี่ยวกับตัวละคร
ชื่อ(ภาษาไทยนะคะ) รัตนวรินทร์ พิมพ์พลอย
ชื่อเล่น ซอรี่ (มาจากชื่อเพลงในอัลบัมสาม - - Sorry Sorry)
ฉายา ยัยลิงดุ -*- , ตุ๊กตาไขลาน , ลมร้อน
อายุ 17
น้ำหนัก 41
ส่วนสูง 163
ลักษณะภายนอก(ไม่ต่ำกว่า 3 บรรทัดนะคะ) ตัว เล็กจิ๋ว บอบบาง อย่างกับตุ๊กตากระดาษที่สามารถพับเก็บใส่กระเป๋าได้ ถึงจะดูเป็นแบบนั้นแต่เธอก็แรงเยอะมากนะ แข็งแรงสุดๆเลย แบกช้างได้เป็นตัวๆ (เวอร์ - -) ผิวขาวมากกก ถึงจะซีด แต่ก็สว่างไสวน่าดูชม ราวกับหิมะที่ต้องแสงอาทิตย์ยามเช้า ปากเล็กๆ จมูกเล็กๆ ตากลมๆ ใบหน้าขาววอก ยิ่งดูกวนประสาทเข้าไปใหญ่เมื่อ ใบหน้าเล็กนั้นล้อมกรอบด้วยผมยาวประบ่าสีดำสนิท เธอนั้นค่อนข้างไปทางเตี้ยแต่ก็ยังดูเพรียวลมอยู่ดีเพราะว่าตัวเล็กและผอมสุดๆ ธอมีรอยยิ้มกวนๆเฉพาะตัว มีสไตล์การแต่งตัวที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน
นิสัย(ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัดนะคะ) เธอ รั่ว เธอปัญญาอ่อน เธอเอาจริงเอาจัง มุ่งมั่น ตั้งใจ ทั้งขี้บ่น ขี้งก ขี้หวงและขี้โวยวาย เธอนั้นรักการกลั่นแกล้งคนอื่นอย่างรุนแรง ดั่งเป็นฝาแฝดกับการแกล้งมาตั้งแต่ชาติปางก่อน กวนประสาท กวนโมโห ขี้หงุดดหงิด โผงผาง ตรงไปตรงมา ไม่ปิดบัง ไม่ลังเล เธอโหด กับทุกคน ทุกเพศทุกวัย ไม่ใช่สิ จะหมาจะแมวก็อย่ามาแหยม ไม่งั้นแม่คุณด่า กระจุยแน่ กล้าหาญไปซะทุกเรื่อง ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น กล้าได้กล้าเสีย ชอบการเสี่ยงทายเสี่ยงโชค ซ่า บ้า มั่ว ได้ตลอดเวลา เชื่อมั้ยถ้ามีรางวัลสาวลุยแห่งประเทศไทยเธอต้องได้อันดับหนึ่งอย่างไม่ต้อง สงสัยใดๆ เกลียดการพ่ายแพ้เป็นที่สุด เธอจะต้องไม่แพ้ ในเมมโมรี่ของสมองเธอนั้นมีแต่คำว่า ชัยชนะเท่านั้นที่ถูกบันทึกไว้ ในพจณานุกรมของเธอไม่มีคำว่ายอมใคร หรือ อ่อนหวาน มีแต่ หัวแข็ง ดื้อรั้น ขวางโลก เอาความคิดตัวเองเข้าว่า ไม่สนใจใคร เธอชอบทำตัวให้แตกต่างจากคนอื่น ไม่ว่าจะการมองโลก การกระทำ การแต่งกาย ยิ่งมีคนหันมามองเธอแล้วซุบซิบกันว่ายัยนี่ดูแปลกๆ เธอจะดีใจมาก แต่ก็ไม่เคยมีใครเถียงหรอกว่าสิ่งที่เธอทำไปมันไม่ดี เพราะมันดู แนวมาก! เธอแสบยิ่งกว่าบีบมะนาวใส่เบตาดีนซะดีน ยิ่งวิธีการกลั่นแกล้งของเธอนั้นยิ่งแสบใหญ่ เธอจะไม่ทำอะไรเฉิ่มๆบ้านๆโดยเด็ดขาด สำหรับเธอต้องระดับ แสบ! แรง! แนว! เธอเอาตัวรอดเก่ง ใช้ถาษาได้ดีสุดๆ โดยเฉพาะคำด่า - - เธอทั้งด่าเก่ง เถียงเก่ง และเก่งไปซะหมดยกเว้นเรื่องการเรียน -0- เจ้าเล่ห์ ทันคน ช่างวางแผน ซกมก ขี้โม้ จอมจุ้น เธอวุ่นวายไปซะทุกเรื่อง เธอนั้นรวดเร็วดั่งสายลมฤดูร้อนกันเลยทีเดียว ตอนแรกเห็นอยู่ตรงนี้ กระพริบตาแป๊บนึงเธอก็วิ่งจู๊ดไปตรงอื่นซะแล้ว ทั้งว่องไว กระฉับกระเฉง ตื่นตัว รั่ว ฮา บ้า ซ่า จุ้น วุ่น ทั้งหมดนี่ล่ะคือเธอ!!
สิ่งที่ชอบ แกล้งคน ชวนคนอื่นทะเลาะ ชัยชนะ กล้องโลโม่ ไวท์ช็อคโกแล็ต
สิ่งที่ไม่ชอบ พ่ายแพ้ โดนรู้ทัน การโกหก หรือดูถูก
การศึกษา ค่อน ข้างแย่ถึงแย่ที่สุด ด้วยความที่ไม่ตั้งใจเรียน หลับบ้าง ฟัง MP3 บ้าง เพราะอย่างนี้เธอจึงถูกเรียกพบบ่อยมาก แต่ไม่ว่าจะตักเตือนซักเท่าไหร่ คิดหรอ ว่าคนอย่างเธอจะยอมฟัง !
ฐานะ ปลานกลาง - ดี เรียกได้ว่าไม่รวยล้นฟ้า แต่ก็ไม่ลำบาก พอจะมีเงินเหลือไม่ซื้อของกินอร่อยๆ เสื้อผ้าสวยๆ
ประวัติครอบครัว แม่ ของเธอเป็นสาวสวยทันสมัยไม่แพ้ลูกๆ ดูผ่านๆเหมือนเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำไป เธอเป็นดีไซน์เนอร์ชื่อดังที่มีแบรนด์เป็นของตัวเอง และงานยุ่งอยู่เสมอ แต่ก็ยังแบ่งเวลาให้กับครอบครัว พ่อของเธอนั้นเป็นพ่อบ้านที่แสนอบอุ่น เขาไม่ได้ทำงานอะไร แต่อยู่บ้านทำอาหารและดูแลลูกๆ เห็นอย่างนี้ ฝีมือทำอาหารระอับโรงแรมห้าดาวเลยนะ! และเธอก็มีพ่อชายหนึ่งคนกับน้องสาวเล็กๆหน้าตาน่ารักอีกคน
เล็ทนอท - พี่ชาย อายุ 19 (Let's Not จนปัญหาแล้วค่ะ เอามาจากชื่อเพลงอัลบั้มสามซะให้หมด - -)
เรียนการออกแบบสื่อโฆษณา ปี 1
วอทอีฟ - น้องสาว อายุ 9 ขวบ (What If เอามาจากชื่อเพลงอีกแล้วค่ะ สงสัยคุณแม่ครอบครัวนี้จะเป็นเอลฟ์ - -*)
เรียนอยู่โรงเรียนอนุบาลหมีน้อย
ประวัติความรัก ด้วยความแนวอย่างแรงของเธอทำให้มีคนรุมล้อมเธอมากมาย แต่พอได้มาเจอกับนิสัยที่แท้จริงของเธอ ก็ต้องถอยนี้เผ่นก็หมดด้วยความกลัว - -
ความสามารถพิเศษ กินจุ เล่นกีต้าร์ไฟฟ้า ถ่ายรูป
อื่นๆ(ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร) เธอมีงานพาร์ททาร์ม คือการถ่ายแบบให้กับนิตรสารค่ะ และเธอยังเป็นพวกรักเสียงเพลงมาก ฟังเพลงตลอดเวลาเลยล่ะ
ชื่ออิมเมจ มิกกิ ลียอนจู น่ารักที่สู้ด!!
อิมเมจ(ไม่ต่ำกว่า 5 รูป)
อิมเมจคู่(ไม่ต่ำว่า 3 รูป)
.................................................
คำถามพิเศษ(ใช้นิสัยของตัวละครตอบนะคะ)
1. คุณคิดยังไงกับพระเอกของคุณ(ตอบเต็มที่เลยนะคะ)
ยี้!!~ ประธานนักเรียนอะไรกัน งี่เง่าน่ารำคาญสุดยอด เหอะ ทำเป็นเย็นชา ขี้เก๊กชะมัดยาด วันๆเอาแต่ตีหน้าขรึม คิดว่าจะมีใครกลัวแกรึไง ไอ้แก้มบวมเอ๊ย! ชอบมาเทศน์มาบ่นนู้นนี่ใส่ฉันอยูเรื่อย นายไมู่รู้รึไงว่ามันหน้าเบื่อแค่ไหน ตลอดชีวิตนี้ฉันอยากจะออกห่างจากนายให้ไกลที่สุด รู้เอาไว้เลย!
ชิชะ! นายเย็นชาก็ลองมาเจอกับยัยชาเย็นแบบฉันมั้ยล่ะ !! แบร่ =[ ]=!!~
2. มุมมองความรักของคุณเป็นอย่างไร
ปัญญา อ่อน ใครเชื่อเรื่องความรักบ้าๆนี่ก็โง่เต็มทนแล้ว ให้ตายสิ! นี่มันชีวิตจริงจะไม่ใช่ในนิทานหลอกเด็ก ไม่ใช่หนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น ความรักที่จริงใจ ขนาดตายแทนกันได้ หรือความรักที่บริสุทธ์อะไรที่พวกหล่อนเชื่อกันน่ะ มันบ้าสิ้นดีเลยจะบอกให้ มันไม่มีจริงหรอก 'ความรัก' น่ะ!!
3. คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง
คน อื่นๆชอบบอกว่าฉันมันแสบ แล้วก็ไม่อยากยุ่งด้วย อ๋อ ใช่สิ ฉันรู้ตัวดี แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้บ้าผู้ชายไปวันๆ คอยซุบซิบนินทาคนอื่นอย่างพวกเธอนี่นา อย่างน้อยฉันก็จริงใจ เป็นตัวของตัวเอง และไม่เคยใส่หน้ากากเข้าหาใครก็แล้วกัน ที่ทุกๆคนพูดมามันก็ถูกหรอกนะ ใช่สิ มันถูกเพงเลย ใช่! ฉันมันแนว แสบ แถมยังแรงมากด้วย มากพอที่จะไปจิกตัวพวกที่ชอบนินทาฉันเลยล่ะรู้มั้ย หึหึ~ ( แสยะยิ้มโหดๆ)
..............................................
คำถามชิงบท
1. คุณเป็นหัวหน้ากลุ่มสาวแสบที่ใครๆก็พากันส่ายหน้าหนี แต่แล้ววันหนึ่งที่คุณกำลังไปทำวีรกรรมแสบๆ ประธานนักเรียนผู้เคร่งครัดในกฎระเบียบดั๊นมาเห็นเข้า แล้วเรียกตัวคุณไปห้องปกครอง คุณจะเอาตัวรอดอย่างไร(เอาตั้งแต่ก่อวีรกรรมเลยนะคะ ^-^ ขอเป็นบทพูด+บรรยายนะคะ)
อา.... สตรอเบอร์รี่ชีสเค้ก บราวนี่ ไวท์ช็อคโกแล็ต งั่มๆ แง่มๆ น่ากินจางงง เครป คาราเมล แจ๊บๆ
คร่อก~
โป๊ก!!
"ห้ามหลับในวิชาของฉัน!!!!!" ครูสาวบรรจงฟาดสมุดเล่มหนาใส่หัวกลมๆที่ซุกหลับน้ำลายยืดอยู่กับโต๊ะ
"อ๊ะ! อ้าวครู? = = งึมม" ซอรี่ยันตัวขึ้นนั่งก่อนจะเช็ดน้ำลายออกด้วยความเสียดายบรรดายขนมน่ากินในความฝัน
"ห้ามหลับในห้องเรียน!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ทำไมล่ะ ก็หนูง่วงอะ ครูไม่ง่วงหรอไง อากาศกลางวันมันก็ร้อนเชียวนาา มานอนด้วยกันเอามั้ย?"
"ห้ามเถียงนะ ออกไปยืนหน้าห้องเดี๋ยวนี้!"
"ข้างนอกมันเมี่อยนะครู"
"รัตนวรินทร์!!"
"อา ง่วงๆ แง่ม ฮ้าววว" เธอพึมพำๆแล้วล้มตัวลงนอนต่อหน้าต่อตา
กริ๊งงงงงงง~
ยังไม่ทันจะหลับตาได้สนิท เสียงออดก็บอกเวลาพักเที่ยง
เด็กๆหลายคนจึงทยอยกันออกจากห้องไป เว้นแต่ซอรี่ที่ยังคงแกล้งหลับอยู่
เมื่อเห็นว่าเด็กๆทั้งห้องออกไปกันหมดแล้ว
เธอจึงเดินเข้าไปหาครูสาวฝึกสอนประจำวิชาคณิตศาสตร์ที่กำลังเก็บของเพื่อเตรียมการสอนอยู่
"ครูขาาา~~~~"
"มีอะไร"
"เทอมนี้ขอ A+ วิชานี้ได้มั้ย"
"เอ๊ะ ไม่ได้ๆ คนอย่างเธอก็เหมาะกับ F แล้ว นี่รู้มั้ยถ้าฉันให้ ติดลบ F ได้ ฉันจะให้เธอคนแรกเลย อยากได้ A ก็ตั้งใจเรียนสิ!"
"ตั้งใจเรียนมันเหนื่อยนะครู" เธอเริ่มต้นการต่อล้อต่อเถียงทันที
"แล้วทำไมคนอื่นเขาทำกันได้ล๊ะ!?"
"ก็เขาฉลาด"
"แล้วทำไมเธอไม่หัดตั้งใจเรียนเล่า จะได้ฉลาดเหมือนคนอื่นเขาไง"
"ก็มันหนักสมอง"
"หนังสือหนังหาก็ไม่หัดเอามาเรียน เธอนี่ใช้ไม่ได้เลย"
"ก็มันหนักกระเป๋า"
"รัตนวรินทร์!!!! หยุดกวนประสาทเดี๋ยวนี้นะ มีอะไรก็รีบพูดมา"
"งั้นพูดเลยละกันนะ ครู~~"
"อะไรของเธอ"
"หนูบังเอิญไปแอบได้ยินมาว่า ครูชอบดงบังชินกิมากเลยใช่ม้าา"
"นี่รู้ได้ยังไงน่ะ" หญิงสาวอายจนหน้าแดง รีบยกสมุดขึ้นมาปิดแทบไม่ทัน
"แล้วก็บังเอิญว่าหนูได้บัตร VIP สำหรับเข้าหลังเวทีได้มาสองใบ......."
"รัตนวรินทร์!!!"
"ครูอยากไปกับหนูมั้ยล่ะคะ ^O^"
"อา..เอ่อ...." ซอรี่ยิ้มกริ่ม เมื่อเห็นครูอึกอัก คงอยากตกลงแทบแย่เลยสินะ *0*
"แต่มีข้อแม้ว่า ครูจะต้องให้ A+ กับหนู คึคึ~ ได้มั้ยคะ" เธอยิงสิ่งที่ต้องการทันที
"อะไรนะ! เธอจะใช้เรื่องนี้เป็นข้อต่อรองรึไง ไม่ได้ๆๆ ไม่ได้เด็ดขาด"
"เอ้อ..ทั้งขอลายเซ็น คุยด้วย จับมือ ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นเลยนะ"
"............" ครูกลับมาคิดหนักอีกครั้ง ซอรี่แทบจะหลุดหัวเรอะก๊ากใหญ่ๆแต่ก็ต้องเก็บไว้
"ส่วนเวลาการเริ่มคอนเสิร์ตก็คือ เที่ยง ถึง 4 โมง วันพรุ่งนี้ค่ะ"
"นั่นเวลาสอน และเธอก็ต้องเรียน!!"
"เราโดดไปก็ได้นะคะ"
"ไม่ได้ ฉันโดดสอนไม่ได้ และอย่างยิ่งเธอโดดเรียนไม่ได้!!!"
"ครูไม่อยากใกล้ชิดกับพวกเขาหรอคะ ได้กอดด้วยนะ ไม่แน่ครูอาจจะได้แลกเบอร์ และได้เป็นเพื่อนกับเขา แถมยัง..."
"ตกลง! เอาเลยไปกันเถอะ ครูไป" ฮ่าๆๆๆๆๆ อิ๊ย่ะฮ่าๆ
ซอรี่ฉีกยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่จะกว้างได้ แล้วหยิบบัตร VIP ออกมา กำลังจะส่งให้ครู
"หยุดนะ!" เสียงขรึมๆแต่ทรงพลังที่แสนคุ้นเคยดังขึ้น ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใคร
นายประธานนักเรียนจอมเห่ยนะสิ!
"ทำไมย่ะ!?"
"เธอ! ไปห้องปกครองเดี๋ยวนี้"
"รอชาติหน้าเถอะ - -" คนตัวเล็กบ่นๆ แต่ก็ยังยืนประจันหน้ากับผู้มาใหม่
"เอามานี่!!" นายนั่นยึดบัตร VIP ไปเก็บไว้ท่ามกลางความเสียดายอย่างสุดซึ้งของครู
"เธอ ผิดกฏโรงเรียน ติดสินบนคะแนน วางแผนโดดเรียน และยังชวนท่านอาจารย์โดดสอนด้วย ไปห้องปกครองกับฉันเดี๋ยวนี้!!!"
"คิดว่าฉันจะเชื่อรึไงฮะ" ไอ้หน้าแหยเอ๊ย!"
"เอ่อ..อย่าทะเลาะกันเลยนะจ้ะ"
"ครูไม่อยากไ้ด้บัตรคืนหรอ นี่เป็นบัตรแห้งทศวรรษเชียวนะ!"
"เอ่อ...."
"นี่นาย"
"ทำไม"
"ฉันว่านายก็หน้าตาดีเหมือนกันนะว่ามั้ย ^^" ซอรี่ยิ้มหวานแล้วเข้าประชิดตัวชายหนุ่ม
"อะไรของเธอเนื้ย ออกไปนะ" โธ่เอ๊ย ทำเป็นบ่น ฉันแอบเห็นนายหน้าแดงหรอกนะยะ หุหุ
"ก็..ฉันน่ะ"
"................."
"ฉันน่ะ.."
" ฉันเกลียดนาย!!!!!!!! ไปผ่าตัดแก้มแตกๆของนายก่อนแล้วค่อยมาทำโทษฉันเถอะ แบร่!!! ~" ว่าแล้วเล็บยาวๆสีชมพูสดช็อคกิ้งพิ้งค์ก็จิ้มเข้าที่แก้มป่องๆทั้งสอง ข้างอย่างรวดเร็ว
"บ๊ายบายย~~" ซอรี่ยิ้มหวานอีกครั้งแล้วแลบลิ้นไปทางนายนั่นก่อนจะวิ่งฉิวหนีหายไป
2. คุณเกลียดคิบอมเข้าไส้ เพราะเขาเอาแต่หาเรื่องจับผิดคุณตลอดเวลา คุณจะแก้เผ็ดเขาอย่างไร(ตั้งใจตอบดีๆนะคะ เอาแสบให้เต็มที่ บทพูด+บรรยายค่ะ)
ณ ชั่วโมง ภาษาอังกฤษที่เงียบเฉียบ นักเรียนทุกคนจดจ่ออยู่กับการเรียน
เว้นแต่.....ซอรี่...ที่กำลังคิดแล้วคิดอีก คิดไป คิดมา ว่าจะจัดการกับประธานนักเรียนจอมยุ่งที่เอาแต่วุ่นวายกับชีวิตเธอ ยังไงดี
" นักเรียน การบ้านวันนี้ รายงานเรื่องโรมิโอกับจูเลียตเป็นภาษาอังกฤษ 200 หน้า ส่งพรุ่งนี้" ครูแก่ๆคนหนึ่งว่าแล้วก้าวฉับๆออกจากห้องไป แต่ก็ไม่ได้เรียกความสนใจจากเด็กสาวที่นั่งขมวดคิ้วจนจะผูกเป็นโบว์ได้อยู่ ตรงนี้
โหยย รายงาน 200 หน้า ส่งพรุ่งนี้เนื้ย ไม่มีทางทัน งั้นฉันไม่ส่งละกัน
อ๊ะ!! รายงาน ใช่แล้ว เยื่ยม ฉันรู้ว่าใครจะส่งทัน *0*
เมื่อสมองเล็กๆเรียบเลียงแผนการวุ่นๆจนเสร็จ ซอรี่ก็เดินตรงไปหาประธานนักเรียนหน้าหล่อทันที
"นี่นาย ฉันขอยืมหนังสือเกี่ยวกับโรมิโอกับจูเลียตของนายหน่อยสิ นะนะน้าาา"
"ไม่เอา! ไม่ว่าง"
"โธ่เอ๊ย แต่ฉันจะเอาไปทำรายงานนะ"
"ฉันก็ต้องทำเหมือนกัน" เขาว่าแล้วเปิดกระเป๋าเพื่อเก็บข้าวของกลับบ้าน
แต่ทันใดนั้น..
ฟึ่บ!
"อุ๊ย ขอบใจนะ" ซอรี่คว้าหนังสือสุดหวงของเขามาทันที
"เอาคืนมานะ นี่!!"
" อยากได้คืนก็ตามมาเอาสิ" เธอหันหลังแล้ววิ่งๆๆสุดแรงเกิดตรงไปที่ระเบียง ในมือถือหนังสือเล่มหนาปึ้กปกสีทองอร่าม ซึ่งก็คือโรมิโอกับจูเลียตภาคภาษาอังกฤษที่เขาอิมพอร์ตมาจากอเมริกาด้วยราคา เกือบหมื่น
ร่างบางหยุดเพื่อหอบหายใจ แล้วยื่นมือเล็กๆที่จับหนังสือไว้แน่นออกไปที่ระเบียง
"ถ้าพรุ่งนี้นายไม่ทำรายงานมาให้ฉันล่ะก็ หนังสือแพงลิบของนายได้ล่วงไปนอนข้างล่างแน่" เธอขู่ แล้วแยกเขี้ยวใส่
"ฉันไม่ทำให้เธอแน่นอน เอาคืนมานะ"
"ถ้านายไม่สัญญาว่าจะทำ ฉันจะไม่คืนเด็ดขาด!"
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!"
"จะให้ปล่อยจริงๆหรอ ....อ้อ...ได้สิ" มือบางปล่อยทันที ส่งผลให้หนังสือสีทองล่วงลงจากชั้น 7 ลงสู่ชั้น 1 ทันที
"นี่เธอ!!!!!!!!!!!!!!" เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธจัด
"โอ๊ะ บังเอิญพื้นข้างล่างน้ำขังซะด้วยสิ หนังนายเปียกหมดเลย ว้าาา~ Sorry Sorry แล้วกันนะ เอ้อ รีบลงไปเก็บด้วยล่ะ มันขวางทาง คึคึคึ~"
ซอรี่เอ่ยทิ้งท้ายแล้วส่งจูบให้ประธานหนุ่มหน้าใส ก่อนจะเดินอย่างเริงร่าหนีไป
3. อยู่ๆความรู้สึกของคุณก็เปลี่ยนไป จากเดิมคุณเกลียดเขาอย่างกับไส้เดือน แต่ตอนนี้พอยิ่งใกล้ก็ยิ่งรู้สึกหวั่นไหว เพราะอะไร(บรรยายอย่างเดียวก็ได้ค่ะ หรือจะเอาเป็น บทพูด+บรรยาย ก็ไม่ว่ากัน)
เพราะอะไร.....? ใช่แล้ว เพราะอะไรนะ ..ก็ไม่รู้สิ
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ..............
นายประธานน่าขยะแขยงนั่น ทำไมเดี๋ยวนี้กลับทำให้คนอย่างซอรี่ใจเต้นแรงได้ก็ไม่รู้ ทำไมเวลานายนั่นไม่ได้อยู่ในสายตา ต้องพยามมองหาด้วยนะ? ทำไมล่ะ ทำไมกัน?
ทำไมเวลามองเขาแล้วรู้สึกโลกมันสดใสขึ้นแบบนี้นะ
หรือว่าฉันจะชอบเขานะ??....
ปึ่ก!
"นี่!ยัยลิงดุ เดินเหม่อหาอะไรของเธอเนื่ย กลัวจะเดินไม่ชนคนอื่นรึไง"
แม่เจ้า! นี่ฉันคิดบ้าอะไรเนื้ย คนนิสัยทุเรศที่เรียกฉันว่ายัยลิงดุแบบนี้ น่าขยะแขยงยังไงก็ยังงั้น งี่เง่า!!
ฉันขอถอนคำพูด!!
ควับ!
"ซอรี่! ระวังสิ ก็บอกแล้วไงว่าอย่าเหม่อ" เขาโอบเอวฉันแล้วดึงให้พ้นจากรัศมีการโดนน้ำที่สาดลงมาจากชั้นสอง ด้วยการเอาตัวเองบังไว้ เขาจึงเปียกโชกไปหมด
ฉันยืนนิ่ง ยังคงอยู่ในอ้อมกอดหลวมๆนั่น ฉันซุกหน้าลงกับบ่ากว้างของเขา เพราะมั่นใจว่าถ้าฉันเงยหน้า มันต้องแดงมากแน่ๆ และ..หัวใจฉัน มันเต้นแรงเหมือนจะหลุดดออกมายังไงยังงั้น ร้อนผ่าวไปทั้งตัว ทั้งๆที่ตอนี้เป็นหน้าหนาว ฉัน..ฉัน...เป็นอะไร
"นี่เธอ เป็นอะไรรึเปล่า" ดวงตาคมมองหน้าฉันแล้วถามเรียบๆ แต่กลับแฝงไปด้วยความเป็นห่วง มือใหญ่ที่อบอุ่นนั้นเอื้อมมาจับมือฉันไว้
ฉันรู้สึกว่าโลกหมุนติ้วยิ่งกว่าขึ้นรถไฟเหาะ
ฉันรู้สึกว่าต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆนั้นกลายเป็นสีชมพูซะเฉยๆ
อารมณ์ที่แสนหงุดหงิดวุ่นวายใจ เหมือนพายุเข้า
เพียงแค่คำพูดเรียบๆคำเดียว
ก็ดูเหมือนท้องฟ้าจะกระจ่างใสเป็นสีคราม
ใช่แล้ว...ตอนนี้ฉันตอบคำถามของตัวเองได้แล้ว
ไม่มีประโยชน์ที่จะโกหกตัวเองอีกต่อไป
'ฉันรักเขา '
.............................................
คำถามทั่วไป(ไม่มีผลต่อคะแนนนะคะ)
1. คำถามยากไปหรือเปล่าคะ ยากเหมือนกันค่ะเจ๊ T^T แต่ก็พยามถึงที่สุดแล้วล่ะ
2. คิดว่าตัวเองจะติดไหม ไม่หรอกมั้ง55 ก็มีทั้งบลู เมย์ แล้วก็พี่โยโย่ด้วย เทพๆกันทั้งน้านนน แต่ถ้าติดก็ดีนะ 55+
3. คิดว่าจีนเป็นคนยังไงคะ รั่วๆหน่อย ร่าเริงสดใส ลั่นล้าๆ~ แล้วก็เป็นมิตรกับคน สัตว์สิ่งของดีมากค่ะ ฮ่าๆๆ
4. มีอะไรอยากบอกกับจีนมั้ยคะ ^0^ รักเจ๊จีนคนสวยนะค้าบบบ แล้วป๊อบก็รักบอมมี่ด้วย ร๊ากกกกกกก
โชคดีนะคะ สู้ๆ ^-^v โอเคค่า ไฟท์ติ้ง!!!!! >O<
ความคิดเห็น