รักแรกที่รอคอย

ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ

            โรงเรียนนานาชาติแทฮัน เป็นโรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพ ที่ขึ้นชื่อว่า "ถ้าไม่รวยจริง ก็เรียนไม่ได้" แต่ฉัน นัมดาจอง ม.ปลายปี 3 ก็เรียนที่นี่ด้วย แต่ฉันไม่ได้รวยขนาดนั้นนะ เพราะฉันสอบชิงทุนเข้าที่นี่ได้ ช่วงเวลาหลังเลิกเรียนฉันเลยต้องไปหางานพิเศษทำที่ร้านคอฟฟี่ช็อบข้างๆโรงเรียน

   "ดาจองๆ" ซานะ เพื่อนสนิทคนสวยของฉันจากแดนปลาดิบ กำลังเรียกฉันที่มัวแต่ก้มหน้าก้มตากินข้าว
   "ง่ำๆ...มีไร ซานะ" ฉันตอบในขณะที่เคี้ยวข้าวเต็มปาก
   "เธอนี่มัน...เฮ้อ~...."
   "เคี้ยวข้าวให้หมดปากก่อนได้หมด คุณดาจอง" ส่วนนี่ คังอินโฮ เพื่อนผู้ชายที่ฉันสนิทที่สุดอีกคน
   "จ้ะๆ"
   "มีไรจะคุยกับฉันรึ" ฉันถามซานะในขณะที่กินข้าวคำสุดท้ายเสร็จ
   "มี"
   "ว่ามาสิ"
   "วันก่อนเธอบอกฉันว่า เธอเจอรักแรกของเธอที่ที่ทำงานพิเศษรึ"
   "อื้ม...แล้วไงต่อ?"
   "เล่ารายละเอียดให้ฉันฟังหน่อยสิ ฉันอยากรู้" ซานะพูดไปก็ทำหน้าเคลิ้มไป เพราะยัยนี่เป็นพวกบ้านิยาย ซึ่งเหมือนฉัน
   เลย 55555
   "ไม่เล่าได้ไหม"
   "เล่าไปเถอะดาจอง เธอก็น่าจะรู้ ซานะเป็นคนที่ ถ้าอยากรู้อะไร ก็จะตื้อๆ แต่เอาจริงๆ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่า ชายหนุ่มผู้
   โชคดีคนนั้นจะเป็นใคร" คังอินโฮพูดจบก็หัวเราะ
   "นะ...นะ *-* " แหน่ะมาทำหน้าตาเว้าวอนใส่ฉันอีก แล้วฉันก็เป็นประเภทขี้ใจอ่อนซะด้วย
   "เอา ก็ได้ๆ"
   "เย้ๆ"

(ย้อนไปเมื่อสองวันก่อน)

              ร้าน BO Cafe ร้านคอฟฟี่ช็อบตกแต่งสไตล์เกาหลี ซึ่งเป็นที่นิยมมากของเด็กสาวโรงเรียนแทฮัน และนี่เป็นร้านที่ฉันกำลังมาสมัครทำงานพิเศษ

~กริ้งงง~

   "สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครทำงานพาททามค่ะ" ฉันพูดในขณะที่เดินเข้าไปในร้าน และเห็นผู้ชายคนหนึ่ง น่าจะสูงประมาณ 
   170 เซนติเมตร ผิวสองสี และมีกล้ามเล็กน้อย ยืนตรงเคาน์เตอร์และกำลังชงกาแฟอยู่
   "เชิญครับ" เขาคนนั้นพูดจบก็หันมา และทันทีที่ฉันสบตาเขา
   "พี่...บอมซู o.O"
   "ครับ พี่ชื่อ อีบอมซู" พี่บอมซูตอบฉัน
   "ใช่พี่จริงๆด้วย พี่จำฉันได้ไหมค่ะ ฉัน นัมดาจอง เพื่อนของคังอินโฮ" 
   "จำได้สิ น้องดาจอง ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึ ถึงเข้ามาที่ร้านนี้ อ่ะ! สมัครงานสินะ น้องดาจองบอกพี่ไปตอนแรกแล้วนี่ ><"
   "ใช่ค่ะ ><" ฉันเห็นพี่เขายิ้มแบบนั้นทีไร ฉันเป็นละลายทุกที ทำไมน่ะเหรอ เพราะเขาคือรักแรกของฉันที่หายหน้าไปนาน
   มาก
   "เอาสิ พี่กำลังอยากได้คนมาช่วยตกแต่งหน้าขนมเค้กพอดี ทำเป็นไหม"
   "ได้ค่ะ ^^"
   "งั้นตกลงตามนี้ พรุ่งนี้มาเริ่มงานได้เลยนะ :D "
   "ค่ะ"

(กลับมาปัจจุบัน)

   "ว้าวววว *-* ฉันดีใจด้วยนะ ดาจอง ที่ได้เจอพี่บอมซูสักที อิจฉาจัง เนอะๆอินโฮ" ทำตาพริ้มเชียว ยัยซานะ -.,-
   "..."
   "อินโฮ" ยัยซานะสะกิดคังอินโฮที่อยู่ๆก็เงียบไป
   "อ่ะ...อื้ม ใช่ๆ น่าอิจฉา ^^" "
   "แล้วเธอจะเอาไงต่อ จะรุกต่อไหม ดาจอง อุตส่าห์ได้เจอพี่เขาแล้ว" ซานะ ถามฉันด้วยสีหน้าจริงจังกว่าปกติ
   "ก็ไม่แน่ใจนะ ซานะ ฉันกลัวเขาจะหายไปอีก ถ้าฉันยังรุกเขาแบบเดิม เฮ้อ....."
   "แต่ถ้าเธอไม่รุก เขาก็จะหายไปอีกนะ คราวนี้อาจจะหายไปตลอดกาลเลยก็ได้ ว่าไหมอินโฮ" ซานะหันไปถามคังอินโฮ
   "ก็...แล้วแต่ดาจองจะตัดสินใจอ่ะแหล่ะ พวกเราไปบังคับไไรไม่ได้หรอกนะ แต่ถ้าเป็นฉัน...." คังอินโฮพูดจบก็เงียบไป
   "ฉันทำไม อินโฮ" ซานะถามอินโฮ
   "ชั่งมันเหอะ"
   "แล้วสรุปว่าเธอจะเอาไง ดาจอง" ซานะหันมาถามฉัน
   "ฉันจะลองดูอีกสักครั้ง ^^ "
   "ต้องให้มันได้อย่างนี้สิ สู้ๆ!! นัมดาจอง :D "