คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SHODOWS : Oh! Sugar **30%
Chapter 3
แพขนตาหนากระพือเบาๆเมื่อต้องแสงของยามเช้า ดวงตาสีอัลมอลต์หยีหลบ ผ้าม่านโปร่งบางที่ปลิวไหวเบาๆตามสายลม มือบางยกขึ้นมาป้องแสงแดดที่กระทบดวงหน้าของเธอ แสงวูบวาบเล็กๆตกกระทบแสงไปมาจากแหวนดอกไม้ เฮอร์ไมโอนี่พิจารณามัน มันช่างน่ารักและดูอ่อนหวาน ซึ่งไม่น่าเชื่อว่ามันมาอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอได้อย่างเหมาะสม
หญิงสาวหันหน้าไปมองดวงหน้าของสามีของเธอ ตอนนี้เดรโกยังคงอยู่ในห้วงลึกของนิทรา ลมหายใจสูดเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ ทั้งคู่คิดว่าวันนี้พวกเขาคงจะไม่รีบตื่นกันเร็วนัก เพราะเหตุผลที่ว่าเมื่อคืนชายหนุ่มและเธอเพิ่งได้นอนไปเมื่อกี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เฮอร์ไมโอนี่พยายามที่จะเคลื่อนไหวให้เบาที่สุด เพื่อไม่ให้สามีของเธอตื่น แต่ความรู้สึกแรกที่เธอเริ่มขยับตัว มันเกิดอาการเจ็บแปรบไปทั่วร่าง โดยเฉพาะบริเวณท้องน้อย เธอรู้ดีว่าสาเหตุนั้นมาจากสิ่งใด เดรโกแทบจะไม่ยอมให้เธอนอนได้เลยจนหญิงสาวต้องเอ่ยปากของร้องเขา ร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวค่อยๆก้าวลงจากเตียงใหญ่อย่างนุ่มนวล เธอคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำสวมใส่มันและเดินเข้าไปยังในห้องน้ำ
น้ำเย็นสดชื่นปะทะร่างของเฮอร์ไมโอนี่เพื่อขับไล่ความเมื่อยล้าให้ออกจากร่างกาย แชมพูกลิ่นเบอร์รี่ป่าที่เธอชื่นชอบถูกชโลมลงบนกลุ่มผมที่ดกหนาของเธอ ฟองหนานุ่มและกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้องน้ำ เธอรักผลิตภัณฑ์บำรุงต่างๆของพวกมักเกิ้ล มันดีต่อผิวและเส้นผมที่จัดการยากของเธอได้ดีทีเดียว
เฮอร์ไมโอนี่ซับเส้นผมที่เปียกลู่ด้วยผ้าขนหนูอย่างเบามือจากนั้นเธอหยิบไม้กายสิทธิ์ชี้ที่ศีรษะ พึมพำคาถาบางประโยคเบาๆ ดังนั้นผมที่เปียก ก็กลับมาแห้งคืนลอนสวยได้อย่างทันทีทันใด
“ที่รัก...”เสียงนุ่มเรียกเบาๆ เฮอร์ไมโอนี่หันไปตามเสียง ดูเหมือนว่าสามีของเธอจะตื่นเสียแล้ว เขาอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน หน้าอกเปลือยเปล่า กำลังหยีเปลือกตาเหมือนยังไม่ตื่นดีนัก หญิงสาวยิ้มหวานส่งให้เขา
“ไม่ต้องรีบตื่นก็ได้นี่ เดรโก”เธอบอก เขาบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน สลัดใบหน้าไปมาจนผมสีบรอนด์ตกมาปิดดวงตาข้างหนึ่ง ไม่น่าเชื่อว่าภาพที่อยู่ตรงหน้านั้นมันทำให้เฮอร์ไมโอนี่อดที่จะหยุดมองไม่ได้ พระเจ้า! ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย เขาช่างดูดีแม้ยามเพิ่งตื่นนอน
“ไม่ล่ะ ฉันกลัวเธอหิว นี่ก็น่าจะสายมากแล้ว”เขาพูดและเริ่มขยับตัวลุก เดินเซเล็กๆไปหาภรรยาที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เขานั่งลงถัดจากเธอไปแล้วซุกจมูกโด่งเข้ากับลำคอที่ขาวผ่องของเธอ สูดกลิ่นกายหอมสดชื่น มันทำให้รู้สึกจักกะจี้ หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบและดันหน้าอกที่เปลือยเปล่าของเขาเบาๆ
“แล้วเธอเริ่มหิวรึยัง”เธอเลิกคิ้วถาม
“ที่จริงก็ยัง...แถมทำอย่างอื่นก็ยังไม่อิ่มด้วยเหมือนกัน”ประกายตาวิบวับส่องมาจากดวงตาสีเงิน เธอรู้ความหมายนั่น แก้มของเฮอร์ไมโอนี่แดงปลั่งและกัดริมฝีปากล่างเมื่อเธอรู้สึกประหม่าอย่างที่เคยทำ เดรโกอยากจะจูบปากอิ่มนั่นเหลือเกิน แต่พยายามข่มความรู้สึกนั่นไว้ เขาไม่อยากให้เธอช้ำไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มอยากที่จะถนอมภรรยาของเขาไว้
“ไปอาบน้ำเถอะ”เธอดันร่างเขาให้ลุกขึ้น ชายหนุ่มขยับลุกอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะหอมแก้มนวลไวๆอีกหนึ่งฟอด
เฮอร์ไมโอนี่อยู่ในชุดมินิเดรสทรงหลวมคอวีแขนพองสี่ส่วนสีขาวสะอาดตา ผมสีน้ำตาลของเธอถูกถักเปียแล้วป้ายมาด้านข้าง
----------- 30% ----------
ขอโทษนะคะที่มาช้าแถมสั้นสุดๆ สมองแอบตันเล็กๆ แต่จะพยายามอัพเรื่อยๆค่ะ
ความคิดเห็น