ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GOT7 #บันทึกผัวทาสกับอาร์ตตัวแม่ #JARK

    ลำดับตอนที่ #7 : ผัวทาสและอาร์ตตัวแม่และเงินสามร้อยที่งุบงิบไป

    • อัปเดตล่าสุด 18 ธ.ค. 59


    #บันทึกผัวทาสกับอาร์ตตัวแม่

    ผัวทาสและอาร์ตตัวแม่และเงินสามร้อยที่งุบงิบไป


         ตั้งแต่งุบงิบเงินอีสวยมาสามร้อย ชีวิตรู้สึกแปลกๆมากครับ รู้สึกเหมือนวัวสันหลังหวะ จะทำอะไรก็รู้สึกเกร็งไปหมดทุกส่วน เวลาอีสวยมองมาก็ได้แต่ยิ้มแหยๆให้ กลัวไปหมดทุกอย่าง ที่ทำไปก็เพราะฮึก แผ่นเกมที่รัก(รองจากสวยเลยนะ)

         วันนี้มาทำงานโดยรถประจำตำแหน่งเหมือนเดิม คือส่งอีสวยลงออฟฟิศ อีสวยเอารถไป ผมก็ต้องโบกวินมาต่อบีทีเอส แล้วก็ไปต่อวินอีกที 

         มาทำงานก็มีรายจ่ายแต่เช้าเลยวุ้ย

         ทันทีที่หย่อนตูดลงกับเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ผมก็เจอกับซองขาว

         ตาร้อนผ่าวๆ เหี้ย จะโดนไล่ออกไม่ได้ ถ้าโดนไล่ออกคือต้องเกาะอีสวยกินและจะไม่มีอำนาจอะไรในบ้านอี้ก

         หยิบซองขาวมาดูด้วยมืออันสั่นเทา จะร้องแล้วแต่กำลังอดกลั้นไว้อยู่

         เปิดซองขาวขึ้นมา ก่อนจะพบกับ

         พบกับ

         พบ

         กับ

         เรียน คุณแจ็คสันหวังและครอบครัว

         หืม กูว่าแบบฟอร์มไล่ออกไม่ใช่แบบนี้นะ

         เออ สงสัยจะไม่ใช่ คิดมากไปเอง

         รีบแกะออกมาดู เพื่อความสบายใจ

         โอ๊ยยยย ยิ่งกว่าซองขาว มันคือการ์ดแต่งงาน

         ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

         จะเอาเงินที่ไหนใส่ซอง

         ผมพลิกดูการ์ดที่ทำสไตล์เวดดิ้งทั่วไป ไหนขอดูหน่อยว่าใครส่งมา

         สมชาย และ สมหญิง

         พี่สมชายเป็นผู้ช่วยวิศวกรของผมเอง พี่สมหญิงเป็นเลขาของผมเอง

         จะบ้าตาย ทำไมเกี่ยวข้องกับกูทั้งสองคนแบบนี้ กูจะต้องจ่ายเท่าไร!!!!!!!!!

         มีเข้ามาก็ต้องมีออกไปงี้หรอ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

         ดูตำแหน่งและหน้าตาในสังคมด้วย เป็นถึงหัวหน้างาน ใส่สามร้อยต้องโดนเอาไปนินทาลั่นบริษัทแน่ โอ๊ย ซองผ้าป่ายังอ้างได้ว่าไม่ถือพุทธ แต่นี่ลูกน้องใต้ปกครองแท้ๆ จะทำยังไงดี

         ต้องขอเบิกอีสวย เย็นนี้ต้องทำตัวดีๆ   

         พักเที่ยง พี่สมชายเดินตรงเข้ามาหาผม ผมก็หนาวๆร้อนๆในใจแล้วว่าจะทวงซองกันเร็วขนาดนี้เลยหรอวะ ไม่ใช่ต้องเอาไปให้ในงานเรอะ กลัวไปหมดทุกอย่าง เหงื่อแตกกว่าไปไซท์งาน

         "คุณแจ็คครับ คุณแจ็ค" จงอ่านออกสำเนียงสุพรรณ

         "ครับพี่" ผมตอบรับด้วยเสียงสั่นๆ

         จะร้องไห้แล้ว อย่ามาทวงเงินกูตอนนี้ กูไม่มี

         "คุณแจ็คสันครับ เราจะแต่งงานไปยังไงให้ไม่กลัวเมียครับ" พี่สมชายถาม

         เปลี่ยนมาเอาเงินกูไปแทนแล้วปล่อยให้กูกินข้าวคนเดียว

         คิดไรมาถามกู ถ้ากูได้ถือเงินนี่ได้ออกไปเฉิดฉายแดกออนเดอะเทเบิ้ลแล้ว จะมาแดกโรงอาหารบริษัททำไม คิดสิคิด

         ว่าแต่ทำไมติดใจออนเดอะเทเบิ้ลจังวะ

         อ๋อ วันก่อนโต๊ะพัง ยังไม่ได้ไปอีเกียเลย 

         อิ_อิ

         ที่จริงผมก็โวยวายไปงั้นแหละ อยู่กับสวยดีจะตาย เชื่อเมียเคารพเมียจะได้เจริญๆ ที่อดทนใช้สามร้อยทุกวันเพราะอยากเห็นเมียมีความสุข เก็บเงินไว้ให้เมียแต่งตัว ทำหน้า ทำผมทำเล็บ เวลาหน้าดีใจตอนได้ของนี่อยากจะขอหอมสักสองสามที มีกำลังในการต่อรอง คนเป็นผัวจะเป็นรองเรื่องอะไรก็ได้ แต่เรื่องอั๊บกูต้องได้!!

         จะบอกพี่สมชายดีไหมวะ /เกาหัว

         บ้าหรอ ถ้าบอกไปเขาก็รู้ดิว่าเรากลัวเมีย

         "คนเรา รักกันมันต้องให้เกียรติกัน" ผมพูดตามประสาคนอาบน้ำร้อนมาก่อน ฮึก คิดถึงเวลาลงอ่างกับสวย

         "ผมก็รักสมหญิงนะครับ แต่ให้ใช้วันสี่ร้อยจะดีหรอครับ"

         เลวมาก ได้เงินใช้มากกว่ากูอีก ไปเลย ไม่ต้องมาคุยกันเลย 

         ไป๊ ไม่ใส่ซองแล้ว โกรธ

         "ผู้หญิง เขามักคิดถึงเรื่องในครอบครัว แบบทิชชงทิชชู่หมด เขาก็ซื้อเข้ามา"

         ใช่ เลอะจนสวยชอบบ่นทุกที อิ_อิ มีไฟ หยุดกันไม่ได้หร๊อก

         "ขอบคุณครับคุณแจ็ค ได้อะไรดีๆมาเยอะเลย"


         ถึงเวลาเลิกงาน ก็คือต้องนั่งวินมอไซค์ไปบีทีเอสและนั่งวินมอไซค์ไปออฟฟิศสวยอีกที

         เห็นร้านดอกไม้แล้วอยากซื้อให้สวย ฮึก มีดอกหน้าวัวราคาถูกๆไหมครับ

         เห็นราคาช่อดอกกุหลาบเท่านั้นแหละ กุหลาบไม่มีวันโรยหรอ ราคา น้ำตาจะไหล

         เดินไปเข้าร้านขายพวงมาลัยแล้วบอกเอากุหลาบมาดอกนึง

         ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย ก็คือจะขอเบิกเงินนั่นเอง

         "ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยที่สุดของผมครับ" พูดจบก็ส่งดอกไม้ให้เมื่อเจอสวย

         สวยก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วตีไหล่ผม "บ้า"

         แหม ท่าทางจะราบรื่น

         อีกรุงเทพฯจะรถติดไปถึงไหน อารมณ์เสีย ขับเบรกขับเบรกหัวอีสวยจะทิ่มคอนโซลรถแล้ว

         "สวยจ้ะ" ต้องเริ่มเปิดประเด็นก่อนสวยอารมณ์เสียเพราะรถติด

         "หืม" อู้ย ยังดมดอกไม้ดอกสิบบาทอยู่เลย ฮึก ปลื้มใจ เมียใครทำไมน่ารัก

         "จำพี่สมชายได้ไหมจ้ะ"

         "อ่าฮะ"

         "พี่สมหญิงล่ะจ้ะ"

         "ทำไม"

         "เนี่ย เค้าจะแต่งงานกัน เนี่ยๆ ซอง ใส่เท่าไรดีจ้ะ แบบแจ็คเป็นหัวหน้างานพี่ๆเขาทั้งคู่เลย"

         สวยเปิดลิ้นชักหน้ารถออกมา หยิบคู่มือเช็ครถขึ้นแล้วบอก "ในนี้มีอยู่พันสามยี่สิบห้าบาท เอาไปใส่สิ"

         ผ่าง

         ผ่างงง

         ผ่างงงงง

         สะ สะ สวย รู้

         "อันนั้นไว้จ่ายค่าจอดรถไงจ้ะ"

         "รถจอดออฟฟิศเรา ฟรี ไม่เสียเงิน"

         "ไว้จ่ายเวลาไปพารากอน"

         "นั่งบีทีเอสไปสิ จะเอารถไปทำไม"

         เงียบ น้ำตาไหล โป๊ะแตกแล้ว เมียจับได้แล้วว่าซ่อนเงิน

         "สวยยยย ผัวผิดไปแล้วจ้ะ T___________T"

         รถติดไฟแดงพอดีแทบจะยกมือมากราบเมียตอนนี้

         "นี่โกรธไม่ใช่เรื่องงุบงิบเงิน แต่ทำไมเอามาซ่อนไว้แบบนี้ เนี่ย เรื่องเกมอีกแล้วใช่ไหม ที่ซื้อมาจากสตรีมตอนไซเบอร์มันเดย์ยังเห็นเล่นไม่หมดทุกเกมเลย"

         "ทีสวยยังมีลิปหลายอันเลย" ผมบ่นเงียบๆ หลังจากโดนด่าเข้ากลางใจ ฮึก

         "เรามีปากเดียวจะให้ทาลิปเจ็ดสีหรอ แล้วซ่อนไว้ตรงนี้เวลาเอารถไปคาร์แคร์เคยคิดบ้างไหมว่าเค้าจะเอาไป"

         โดน โดนแล้วล่ะ

         "ที่สวยบ่นเพราะสวยห่วงนะ ไม่ใช่สวยห้ามไม่ให้เล่นเกม"

         "แต่ละเล่นอะไรนักหนา!! ซื้อชุดนอนไม่ได้นอนมาจนจะเอาไปคืนแล้ว อุตส่าห์นอนอ้าซ่า ก็เสือกเอาผ้าห่มมาห่มให้ สุภาพบุรุษไม่เป็นเวล่ำเวลา"

         อ้าว นั่นอ่อยหรอ

         แหม เกาแก้ม

         "แต่เรื่องใส่ซองก็เอาตังค์นั่นใส่ลงไปเลยนะ ' ^ ' "

         "แต่เรื่องชุดใส่อีกได้ไหมจ้ะ \'w')/ "

         ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม

         รักสวยจ้ะ

         จากไอหล่อเอง



    --------------------------------------------------------------------------------------

    งงกับคู่ชีวิตสองคนนี้อ่ะ บางคู่เป็นแบบนี้จริงๆนะ งงในงงในงงในงง แต่รักกันดีก็ดีใจแล้ว

    สรุปไอหล่อติดเกม เราก็พังแต่ในมุมมองของไอหล่อมาตลอด โดน โดนไปซี้!

    ลาก่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย




         


         


         

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×