คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter ๒ ❥เฮ้ยไรต้อย?
Chapter 2
จากแสงแดดจ้าในช่วงที่ร้อนที่สุดของวัน(บ่ายสอง)ผ่านไปแสงนั้นก็เริ่มทอเป็นสีส้มเรื่อยๆ แม้ว่าเวลาจะเริ่มเย็นแต่ผู้คนในร้าน ‘The seven coff ‘ ซึ่งเป็นร้านกาแฟของนิชคุณยังคงเต็มร้าน และแม้คนจะเยอะมากมายทว่าเสียงในร้านกลบเงียบเชียบราวกับไม่มีผู้ใดอยู่ในร้าน … ทำไมน่ะหรอ ?
เป็นเพราะทุกคนในร้านจับจ้องไปที่ทุกการกระทำของนิชคุณเจ้าของร้านนี่สิ การกระทำของเขาราวกับเทพบุตร(?) แม้เพียงแต่เขาแค่ … ล้างจาน
ปังค์ !!!!
เสียงประตูร้านที่ถูกเปิดกระแทกอย่างแรงดังขึ้นจนคนในร้านตกใจ ตาทุกคู่ละสายตาจากนิชคุณไปมองไอบ้าที่เปิดประตูขึ้นอย่างไม่มีมารยาท รวมทั้งนิชคุณก็ด้วย แต่แล้วก็ไม่มีคำพูดใดๆ ได้แต่อ้าปากค้างจ้องสิ่งมีชีวิตหน้าประตู … =0=!!
“The seven coff ยินดี ต … ตะ ต้อนรับ ครับ” นิชคุณพูดอย่างกระอักกระอวนพลางมองตาแทบไม่กระพริบ นี่ตาของเขาไม่ฟาดไปใช่มั้ย !? นี่คนหรือนี่ !!
คนบ้าอะไรใส่หมวกแก็บสีขาวลายเทเลทบบี้สีชมพู และยังมีเสื้อกล้ามตัวใหญ่สีน้ำเงินกับกางเกงวิบวับสีแดงแจ๊ด ดดด ด ! ไม่ต้องพูดถึงรองเท้าที่เป็นสีเหลืองสะท้อนแสง …. แลดู นี่มันแม่สีปฐมภูมิชัด ๆ !!! แต่ที่น่ากลัวกว่านั้น …. คือมันกำลังแหกเขี้ยว !-0-
เฮ้ย ! ไม่สิ มันยิ้ม ?- -
“^________________________^//”
ไม่พูดอะไร ยังคงแหกเขี้ยว เอ้ย ! ยิ้ม ๆ และเดินด้วยมาดนายแบบแขนพิการ(?)พลางสะบัดหัวเกรียนไปมา จนมาถึงหน้าเค้าเตอร์ที่มีนิชคุณยืนอยู่ - -+ นิชคุณถึงกับเหงื่อตก
“ร … รับอะไร ดีครับ ?”
“รับหัวใจใส่ความรักของขุ่นขุ๊นได้มั้ยอ๊ะ อั๊ย ยยย ย เขิล ลล >////<”
“………..” เงียบ อึ้ง ทึ้ง ! ทั้งร้าน …… แต่คนพูดแทบลงไปกริ้ดกับพื้นพลางดิ้นไปมาด้วยความ(ยาง)อาย แม้แต่จุนซูที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านยังคงระอา
โอ้นี่เขาต้องทำงานกับสิ่งมีชีวิตประเภทนี้รึนี่ ? เฮ้อ อออ ออ
“>____________________<” กระพริบสายตาปิ๊งค์ๆ
“ ……? ”
“>________________________________<//” กระพริบสายตาปิ๊งค์ๆๆๆๆๆๆ ดับเบิลทริบเปิ้ลปิ๊งค์ !!!!
“………!?”
“////>________________________________________________<////” กระพริบถี่ขึ้นเรื่อยๆ !!
“เอิ่ม … คุณ คุณจะรับ รับอะไรดีครับ - -” พูดออกไปเพราะกลัวลูกค้าตรงหน้าจะกระพริบตาจนไม่ลืมตาซะก่อน และมัน ….. ยังคงแหกเขี้ยว !!T T
“งั้นตรง ๆ เลยละกัน” น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปดูเข้มขึ้นสมชาย(?)ทันที ก่อนจะไอกระแอมและกระตุกเสื้อกล้าม ! ราววางมาด ….
“เป็นเมียผมนะ”
พูดจบก็ยักคิ้วหลิ๋วตาให้นิชคุณที่ยืนอ้าปากค้างเมื่อได้ยิน ! ไม่ใช่แค่นิชคุณสิ ! คนทั้งร้านเลยดีกว่า !!!! โอ้จ๊อดดด ดด ไม่คิดว่าไอนี่มันจะกล้าขนาดนี้ !!!T T
“เฮ้ย ยย !!!” (จุนซู)
“กริ้ด ดดด ดด !!!!!!!!!!!!!” (ลูกค้าในร้านรวมทั้งไรเตอร์ !)
“=0=!!!” (นิชคุณ)
“เฮ้ยไรต้อย ?” พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจทำเอาจุนซูถึงกับผงะหางตกไม่กล้าเถียง ก่อนจะหันไปค้อนใส่เหล่าลูกค้าในร้านทั้งหลาย
ผิดนักหรือไงวะที่เขาเป็นคนตรงไปตรงมาน่ะ !!!
“พวกเธอยังอยู่กันทำไม ….. ออกไปเซ่ !! ผู้ชายเขาจะจีบกันโว้ย ยย ยยย !!!!!”
“……..” ยังคงอึ้งทึ้งทั้งร้าน เมื่อกี้ไอแม่สีมันพูดว่าอะไรนะ ? ผู้ชายเขาจะจีบกัน !!!
“ยังไม่ไปอีก ไปสิโว้ย ยย ยยยย ย !!!!!!” โวยวายหนักพร้อมทำท่าสัตว์ผู้หิวโหยกวาดไล่
“กริ้ด ดดดดด ดด ดด !!!!!!!!!”
กริ๊ดราวโลกแตกพร้อมกับกระจุยกระจายวิ่งหนีกันออกจากร้านอย่างอลมาน ทำเอาจุนซูที่ยืนอยู่หน้าประตูแทบหลบเหล่าชะนีตกกล้วย(?)ไม่ทัน! นิชคุณเจ้าของร้านที่มองดูลูกค้าทำเงินทั้งหลายวิ่งออกจากร้านแทบจะล้มทั้งยืน ลูกค้าวิ่งออกไปโดยไม่จ่ายเงิน! เงินเกือบแสนห้าวอนนะนั้นที่เพิ่งวิ่งกรูกันออกไปน่ะ !! และที่สำคัญ …… ไอแม่สีปฐมภูมินี่เป็นต้นเหตุ !!! ว๊าก กกก กก
“น … นี่ นี่นาย !!!!!!” นิชคุณตะหว่าดราวกับคนบ้า ทำเอาจุนซูที่อยู่หน้าร้านยังตกใจ เกิดมาเขายังไม่เคยเห็นนิชคุณมันกรีดร้องแบบนี้เลยนะ โอ้ อาเมน T^T
“จ๋า >///< ขุ่นขุ๊น น นน น ” ตอบเสียงหวานพร้อมทำหน้าแมวอ้อนใส่ - -
“นี่นายกล้าดียังไงมาไล่ลูกค้าของฉันเนี่ย !!!”
“ก็มันขัดขวางการจีบของแทคน้อยอ๊า >W<”
“แล้วใครอนุญาตให้นายมาจีบฉันมิทราบ ฉันผู้ชายว้อย ยยย ย !!”
“จุ๊จุ๊ ไม่ต้องเสียงดังจ๊ะ ๆ แทคน้อยได้ยินแล้วน๊า”
“มาแทคนงแทคน้อยอะไรละ ตัวก็ใหญ่อย่างกะแมมม๊อด ไอบ้าเอ้ย !!!”
“อืม มม ม สงสัยจะโกรธทีแทคน้อยไล่ลูกค้าสินะ”
“ก็เออดิวะ ไอแม่สีปฐมภูมิปัญญาอ่อน !!!! แล้วนี่ใครจะเป็นคนจ่ายค่าเสียหายห๊ะ!”
“จุ๊จุ๊ เรื่องแค่นี้เอง เดี๋ยวแทคน้อยจ่ายให้เอง ^^” พูดจบก็ควักกระเป๋าตังค์หมีพูที่ห้อยระโยงระยางไปด้วยหางหมาสีชมพูแปร๊ดด แต่พอเหลือบดูก็พบว่าเงินในกระเป๋าตังค์มีอยู่ไม่ถึงหมื่นวอน !-0- เป็นเพราะคอลเลคชั่นเทเลทับบี้นั่นแท้ๆ เขาถึงหมดเงินแทนที่จะมาให้ขุ่นขุ๊นน่ะ ! คิดแล้วมันน่าจะซื้อให้น้อยกว่านี้นะ TT
“เฮ้ยต้อย !” จุนซูสะดุ้งเฮือก
“ค..ครับ”
“อ้าวจุนซู นายมากับไอแม่สีนี้ง้นหรอ !?”
“คือ คือ …. เขาเป็น อั๊ก กก !!” จุนซูได้พูดไม่ทันจบประโยค ส้มที่วางบนเค้าท์เตอร์ก็ลอยเข้าไปยัดในปากของจุนซู
“เฮ้ย ! ไอแม่สี !! นี่นายทำอะไรเพื่อนฉันน่ะ ?”
“ป.. ป่าวน๊าขุ่นขุ๊น แทคน้อยป่าวน๊า คือต้อยมันหิวส้มน่ะ แทคน้อยเลยป้อน ^_____^”
“ส้มที่ยังไม่ปอกอ่ะนะ - -”
“ช่าย ยยย ย ^______________________^”
“ไอ้ - - ...... ไหนละเงินฉัน ?”
“ต้อย เป๋าตังค์มาดิ๊”
“อ้ะ? เอ้าอังอ๋ม (ห้ะ ? เป๋าตังค์ผม)” พูดทั้งๆที่มีส้มเต็มปาก - -
“เออ …….. หรืออยากโดนไล่ออก ห้ะ !?” กระซิบเบาๆที่ข้างหูจุนซู ทำเอาเขาต้องรีบควักกระเป๋าตังค์ออกมาอย่างรวดเร็ว
“ดีมั๊ก กก ^^” แทคยอนยิ้มร่าก่อนจะควักเงินในกระเป๋าออกมาราวกับเป็นเจ้าของซะเอง ในขณะที่จุนซูแทบจะร้องไห้พลางเอาส้มที่ควรจะเอาออกต้องนานแล้วออกจากปาก
นั่นเงินเดือนที่อุตส่าห์ทนเก็บมาตลอดทั้งอาทิตย์นะ !T T
“นี่ครับ สองแสนวอน ^_____________^” (จุนซูน้ำตาเล็ดล่วงลงไปแล้ว !!)
“ค..คะ แค่แสนวอนก็พอ !” นิชคุณตกใจ แต่ก็หยิบเงินมา … ครึ่งนึง - -
“ถือว่าเป็นค่าตกใจไง ^_________________^”
“ไม่ต้อง เอาเงินคืนไป !”
“ดูท่าจะยังไม่หายโกรธ งั้นเดี๋ยวแทคน้อยให้อีกนะ ^^”
“เฮ้ย ! ไม่ต้อง ๆ” ทั้งนิชคุณและจุนซูรีบตะโกนพร้อมกัน
“งั้นขุ่นขุ๊นก็รับไปทั้งหมดสิ” พูดพลางยื่นเงินที่เหลือให้พร้อม …. รอยยิ้ม ในขณะที่จุนซูเพ่งเล็งอธิฐานไม่ให้นิชคุณเอาไป !
“…………”
“^_____________________^”
“ก็ได้ ! แต่ช่วยหยุดแหกเขี้ยวทีเห้อะ!!!!” รับมาแต่แทคยอนกำมือนิชคุณไว้แน่น
“^__________________________^”
“เฮ้ย! ปล่อยสิ!!!!”
“>/////////////////< นิ่มจัง”
“เฮ้ย ! ไอโรคจิต !!!!”
“>////////////////////////////////////< หอมด้วย ยย ย” ยังไม่ทันที่แทคยอนจะได้ก้มลงหอมมือนิชคุณก็ถูกหมัดของนิชคุณสวนชกเข้าให้ที่เบ้าตาของเขาซะก่อน “โอ้ยย ยย ยย”
“โอ้ย ๆๆๆๆๆๆ TT0TT”
แทคยอนลงไปกองอยู่กับพื้นพลางดิ้นและร้องเสียงดัง จุนซูมองภาพสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘เจ้านาย’ ของตนอย่างหน่ายๆก่อนจะหันไปมองนิชคุณที่กำเงินของตนอยู่ หวังว่าเขาคงรู้นะว่าจุนซูคิดอะไร TT
“เออ! เอาไป” นิชคุณยัดเงินใส่มือจุนซูอย่างรำคาญในขณะที่เขายิ้มร่าอย่างมีความสุขก่อนจะเหลือบไปที่เงินอีกก้อน
“อย่าหวังเลย ฉันไม่ให้นายหรอก ถือว่าเพื่อนนายทำฉันเสียลูกค้า” รีบพูดเหมือนรู้ว่าจุนซูคิดอะไรก่อนจะเก็บเงินอย่างรวดเร็ว ทำเอาจุนซูถึงกับคอตก นี่แค่วันเดียวที่เขาอยู่กับไอเจ้านายนี่ก็ล่อเขาไปแสนวอนแล้วนะ ! แล้วถ้าเขาต้องอยู่ด้วยกันตลอดละ ?
ม่าย ยยย ยย TT^TT
ในขณะที่นิชคุณกำลังเก็บโต๊ะในร้านโดยระมัดระวังไม่ให้ไปโดนตัวแทคยอนที่ยังคงดิ้นพร่านอยู่กับพื้นและจุนซูที่อาลัยอาวรอยู่กับเงินที่ลอยออกจากกระเป๋า อูยองและจุนโฮก็เดินเข้ามาในร้าน
“พ..พะพี่ พี่จุนซู!” จุนโฮตกใจเป็นอย่างมากที่เห็นหน้าพี่ชายของตน นี่เขายังไม่เตรียมใจเจอกับจุนซูตอนนี้เลยนะ ! จะถูกจับได้มั้ยเนี่ย TT
“อ้าว ว่าไง” ยิ้มขึ้นทันทีเมื่อได้เห็นน้องชาย
“วันนี้พี่ไม่ … ไม่ทำ ทำงานหรอ ?” จุนโฮพูดขึ้นอย่างกระตุกกระตักพลางหลบตาจุนซู ในขณะที่จุนซูได้ยินถึงกับเครียด !
“ก็เนี่ยแหละงาน - -”
“?”
“ว้าว ววว ว *0* ไม่น่าเชื่อเลยว่าวันนี้ร้านของพี่คุณจะไม่มีลูกค้าเลย” อูยองมองซ้านมองขวาก่อนจะพูดขึ้นอย่างร่าเริง
“ใช่! ไม่น่าเชื่อเลย …” นิชคุณพูดอย่างกระแทกเสียงพลางมองค้อนแทคยอนที่แหกเขี้ยวแหะๆอยู่กับพื้น …
“ลุกขึ้นมา! เดี๋ยวสีเสื้อนายมันตกใส่พื้นร้านฉัน!!!!!” ตะคอกใส่จนคนบนพื้นต้องรีบลุกขึ้นตามคำสั่งก่อนจะแหกเขี้ยวใส่ ในขณะที่อูยองถึงกับผงะ เขายังไม่เคยเห็นนิชคุณตะคอกใส่ใครแบบนี้เลยนะ น่าสนุกจัง –w- !
“ใครอ่ะพี่คุณ? ท่าทางอย่างกับผลงานศิลปะเด็กป.สอง” อูยองมองตั้งแต่หัวจรดเท้าพลางแอบขำ ไม่มีอะไรเล้ยย ย ! ที่ในตัวไอหมอนี่มันเข้ากัน ทำเอาแทคยอนถึงกับฉุนเมื่อได้ยิน นี่มันเป็นการดีไซน์ระดับโลกเชียวนะ ที่เอาสีแต่ละสีมารวมกันอย่างลงตัว(?)เนี่ย !?
“ฉันเป็นแฟนขุ่นขุ๊นในอนาคตเว้ยย ไอหน้าบวมหัวตั้ง” พูดพร้อมยักคิ้วข้างซ้ายด้วยความกวนเบื้องล่าง
“ว่าใครไอหน้าบวมวะ ไอเหยิน!”
“ก็แกแหละ ไอเตี้ยตาตี่!!!” (ด่ากระทบพี่น้องจุน!)
“เฮ้ย/เฮ้ย!”
“หยุด! หยุดเลยทั้งสองคนน่ะ!!!” ก่อนที่อูยองกับแทคยอนจะทะเลาะกัน นิชคุณจึงรีบเข้ามาห้ามซะก่อน
“ก็ดูไอดำหูกางนี่ดิพี่คุณ!”
“เฮ้ย! ใครดำ เขาเรียกผิวสีแทนเว้ย!!!”
“ว้อย!! บอกให้หยุดไง เงียบดิ๊!!!!!!!” นิชคุณกรีดร้องอีกครั้ง นี่วันนี้เขาใช้เสียงเกิน 80 เดซิเบลแล้วนะ!
“......” แต่ก็เป็นผล เพราะทั้งสองต่างเงียบและทำหน้าบึ้งใส่ตามๆกัน ราวกับถูกครูอนุบาลดุใส่!
“เฮ้อ … นายน่ะออกไปได้แล้ว”
“ใช่! ออกไปเลย ยย ย”
“นายแหละ ไอเหยิน - -”
“ห๊ะ! ทำไมอ่ะขุ่นขุ๊น ? แทคน้อยไม่ผิดนะ!T T”
“ฉันบอกให้ออกไป” ชัดถ้อยชัดคำจนคนอย่างแทคยอนถึงกับหางตก นี่ถ้าไม่ใช่ขุ่นขุ๊นนะ เขาไม่ยอมหรอก! แทคยอนเดินออกไปอย่างว่าง่ายโดยที่อูยองแอบยิ้มสะใจและแลบลิ้นใส่ด้วยชัยชนะ
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอหน้าบวม ชริ!” หยุดกระซิบใส่อูยองก่อนจะจ้องตากันดุเดือดโดยอูยองยักคิ้วตอบ
โอ้ย! เจ็บปวด แทคยอนเจ็บปวด T T ทำไมขุ่นขุ๊นต้องว่าเขาว่าไอเหยินด้วยนะ ….. ว่าแต่รู้สึกไม่ถูกชะตากับไอหน้าบวมนี่เลยแฮะ - -
“ไปได้แล้ว!!!!” นิชคุณกรีดร้องรอบที่ร้อยจนแทคยอนสะดุ้ง
“จ้าๆ แล้วพรุ่งนี้จะมาใหม่นะ จุ๊บ ♥” ว่าแล้วแทคยอนก็ยื่นตวใหญ่ไปหอมแก้มขาวๆของนิชคุณอย่างรวดเร็ว!
“ -0-! ” (หน้าจุนซู)
“ 0/////0 ” (หน้าจุนโฮ) อยากให้ชานซองทำแบบนั้นกับเราบ้างจัง อั๊ย ยย ! เขิลนะ ><
“ 0….0? ” (หน้าอูยอง)
“ ^_______________________________^//// ” (หน้าแทคยอน) แหกเขี้ยวที่สุดเท่าที่แหกได้ !
“ 0.0 ” (หน้านิชคุณ)
เริ่มแดง แดง แดง แดงขึ้นเรื่อยๆ หน้านิชคุณแดงว้อย ยยย ! นิชคุณโดนหอมแก้ม !!!! อึ้ง ทำอะไรไม่ออก ตัวแข็งไปหมด อ๊าก กกก กก !!!!!!!!!!!!!!!!
“ไปนะ บ๊ายบายต้อย พรุ่งนี้เจอกัน คิคิ” ยกมือบ๊ายบายก่อนจะหันไปตบบ่าจุนซูที่ยืนอึ้งเหมือนคนอื่นๆแล้วเดินยิ้มร่าออกไปด้วยความเขิน > < อั๊ยยะ! แก้มขุ่นขุ๊น นนน น !!!
ผ่านไปสองนาที ……. พี่น้องจุนกลับไปแล้วส่วนอูยองกำลังเก็บร้าน และเจ้าของร้านของเรา …..
ยังคงยืนอึ้งทึ้งเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ที่ยืนแข็งทื่อไม่ทำอะไรเลยตลอดสองนาที - -
“อ๊ากกก กกก ก !!!!!!!!!!!!!!!! ไอเหยินดำหูกางรสนิยมประถม แกทำอะไรช้าน นนน น”
หลังจากที่ได้สติ นิชคุณก็กรีดร้อง(อีกครั้ง)ราวกับคนไม่มีสติ ในขณะที่อูยองที่เก็บร้านอยู่หันมามองและแอบหัวเราะเบาๆ
“ไหน! มันอยู่ไหน!!! ออกมานะ ไอแม่สีปฐมภูมิ อ๊ากก กก !!” ตะโกนพลางมองหาเจ้าตัวอย่างเดือดดาล
“กลับไปแล้วละฮะ” อูยองพูดในขณะที่มือยังคงเก็บจานบนโต๊ะ
“หืม …. อ้าว อูยอง นายมาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า โดนหอมแก้มถึงขนาดความจำเสื่อมเลย”
“(ทำหน้าบึ้ง!) อย่าพูดได้ไหม ไม่รู้สีตกใส่รึป่าวเนี่ย!!!!” พูดพลางใช้มือขยี้แก้มขาวอย่างแรง ยิ่งนึกถึงตอนที่จมูกไอเหยินสีนั่นโดนแก้ม ยิ่งสยดสยอง!!! อ๊าก กกกกก ก
“ก็ไม่เห็นตกหนิ ขาวเนียนนุ่มเหมื๊อนน นน เดิมเลย^^” อูยองพูดพร้อมใช้มือจับแก้มทั้งสองของนิชคุณพลางลูบเล่นอย่างเอ็นดู ทำเอาคนตรงหน้าขึ้นสีระเรื่อๆ หน้าของอูยองกับนิชคุณตอนนี้ใกล้กันเหลือเกิน
ใกล้จนนิชคุณคิดอะไร ….. ที่ไม่ดี
“เพลี๊ยะ!”
“โอ้ย ยยย ย!!” อูยองตบที่แก้มของนิชคุณเสียงดังจนเขาได้สติ
“ได้สติแล้วก็มาช่วยกันเก็บ”
“…..”
อั๊ยยะ !> < ในที่สุดก็จบตอนหนึ่งแล้ว เยส สสส ส
เป็นยังไงบ้างสนุกมั้ย ? ดูมันสั้นๆเนอะ -0-
ไว้ตอนต่อไป ! คราวนี้มีเจย์แน่นอน เขาจะออกโรงแล้ว เย้!!!
ชานซองด้วยมั้ง คิคิ ยังก็ติดตามแล้วเม้นให้ไรท์เตอร์เยอะๆด้วย ยยย ย !
ทิ้งท้ายด้วยพี่ต้อย(หมวกแดง) 55555555555555
ส่งข้อความลับ
[ IP : 118.172.239.189 ]
ความคิดเห็น