[FIC 2PM] ❥'Choca destiny * TK JD CHS

ลำดับตอนที่ #1 : Intro ❥

Intro ❥

Author ; เด็กหญิงรักไทย
Couple ; Taeckhun Ft. Jaydong & Chanho or Suho ?






“จะรับอะไรดีครับ ?” 

เสียงหวานทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มอันสดใส ทำเอาผู้ที่ฟังแทบจะเป็นลม  หญิงสาวผู้ฟังเลือดขึ้นหน้าฝาดจนเห็นได้ชัด ใจเต้นแรงเมื่อเจ้าของเสียงมองตา คนอะไรนะยิ่งมองยิ่งน่ารัก 
“ก..กา กาแฟเย็นค่ะ  >///<”  เธอก้มหน้ามองเมนูและรีบเอ่ยออกไปอย่างกระตุกกระตัก ใจหนึ่งก็อยากจะมองหน้า แต่อีกใจหนึ่งก็อายซะเหลือเกิน กลัว กลัวว่าถ้ามองไปจะละลายน่ะสิ
“รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ ?”
“รับพี่เพิ่มได้มั้ยค่ะ ?”  พูดขึ้นมาอย่างเสียงดัง ทำเอาผู้ฟังถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ แต่ก็ไม่ทำอะไรนอกจากยิ้ม เพราะเขาน่ะ เจอแบบเนี้ยแทบทุกวันจนเห็นเป็นเรื่องประจำวันไปแล้วหละ 
“ขอโทษนะครับน้องสาว พี่คงให้พี่คนนี้ไม่ได้หรอก คนเนี้ยของผม”  ผู้ที่เข้ามาใหม่กล่าวเสียงร่าเริงก่อนจะยิ้มกว้างและคว้าแขนชายหนุ่มไปควง ทำเอาหญิงสาวถึงกับผงะ
“อ้าวอูยอง…”
“ขอโทษค่ะ ทอโทษนะค่ะ คือฉันไม่รู้ว่าพี่มี ฟ…ฟ ..แฟนแล้ว T T”  น้ำเสียงเปรียมไปด้วยความปวดร้าว
“ม .. ไม่เป็นไรครับ แล้วเดี๋ยวจะเอากาแฟมาเสริฟนะครับ”  ชายหนุ่มยิ้มตอบก่อนจะก้มลาแล้วลากตัวชายอีกคนออกมาอย่างโกรธ ๆ
“โอ้ย ผมเจ็บนะ ลากผมซะแรงเลยอ่ะ >*<”  อูยองร้องเสียงครวญครางพลางลูบแขนที่ถูกลาก
“ไปพูดแบบนั้นกับลูกค้าพี่ได้ไง มันไม่ดีรู้มั้ย”  ชายหนุ่มพูดขณะเดินเข้าไปหลังครัวเพื่อชงกาแฟ 
“ผมก็แค่ล้อเล่นไปงั้นเอง แหม .. ก็คนมันหมั่นไส้หนิ เห็นมีแต่คนมาสารภาพรักกับพี่ทุกวันเลย พี่ไม่เบื่อบ้างรึไง เอาแต่ยิ้มรับอยู่นั้นแหละ ผมเห็นแล้วยังรำคาญแทนเลย”
“อันนั้นพี่ก็รู้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่นายจะไปล้อเล่นกับลูกค้าหนิ ใช่มั้ย ?”
“…..”  คนฟังทำแก้มป่องใส่ รู้ว่าผิด แต่ถ้าพูดออกไปก็หน้าแตกสิ
“ยังจะเฉยอีก”
“โอเคครับ ๆ เดี๋ยวผมจะไปขอโทษเธอ -*-”
“เอากาแฟไปเสริฟด้วย”  พูดพร้อมส่งถ้วยกาแฟให้คนตรงหน้า อูยองทำปากเบ๊ะใส่ ก่อนจะสะบัดก้นแล้วเดินไปให้ลูกค้า  ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ พลางส่ายหัว

           
            อูยองก้มหัวพร้อมกล่าวคำขอโทษกับลูกค้า ก่อนจะเดินมาที่ยังเค้าท์เตอร์และทำหน้าบูดใส่ผู้ที่ยืนอยู่หลังเค้าท์เตอร์  “มาทำหน้าบูดอะไรอีก”
“มิน่าพี่ถึงไม่มีแฟน ก็ดูสิขี้บ่นซะขนาดนี้ ถึงแม้ความหล่อก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก ชริ !”
“เอ๊ะ ! ไอเด็กคนนี้”  พูดพลางยกมือเตรียมตบกบาล โชคยังดีที่มีคนเข้ามาขัดเสียก่อน
“อะไรกันเนี่ย ทะเลาะกันแต่เช้าเลยนะ”  จู่ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้าร้าน พูดก่อนจะเดินเข้ามาขวางระหว่างทั้งสองคนที่กำลังทะเลาะกัน
“พี่จุนซู พี่คุณแกล้งผมอีกแล้วอ่ะ ช่วยผมด้วยสิ > <”  ได้ทีอูยองก็รีบอ้อนและออเซาะผู้มาใหม่ ‘จุนซู’ ทันที  ทำเอาอีกคนทีมองอยู่อยากจะเปลี่ยนจากตบมาเป็นยัน
“เฮ้อ … ช่างเหอะ พวกนายสองคนนี่มาแต่เช้าเลยนะ ไม่มีงานมีการกันทำเลยรึไง เห็นวัน ๆ ชอบเข้ามากินของฟรีร้านฉันอยู่ได้”  เจ้าของร้านเอ่ยพร้อมถอนหายใจก่อนจะเปลี่ยนความสนใจไปทำกาแฟแทน
“มี แต่ขี้เกียจหวะ อยากมาอยู่กะแกแทน *w* ”  จุนซูพูดจบ นิชคุณก็เงยหน้าขึ้นมาเหมือนอยากจะฆ่าคนอีกครั้ง อะไรกันไอพวกนี้ไม่มีอะไรทำกันรึไง ถึงต้องมากวนเบื้องล่างของเขา
“ออกไปจากร้านเลยไป”
“เฮ้ย ๆ ล้อเล่น แหม … ก็แค่มาดูความสำเร็จของเพื่อนมันไม่ได้เลยรึไงหวะ”
“เออ ดูเสร็จก็กลับไปเลยไป” 
“เอ้ออูยอง แล้วแจบอมหละ ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยได้เจอมันเลย” จุนซูทำเป็นไม่ได้ยินก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปคุยกับอูยองแทน ซึ่งประเด็นนี้ทำให้คนที่อารมณ์เสียอยู่ตอนนี้ถึงกับหูพึ่งอยากรู้ ‘นิชคุณ’ ชายตามองอูยองในขณะที่กำลังเช็ดโต๊ะเค้าท์เตอร์
“พี่เขายุ่ง ๆ ที่โรงเรียนน่ะ”  อูยองเอ่ยเบา ๆ โดยไม่มองหน้าคนถาม ทำเอาจุนซูและนิชคุณพร้อมใจมองหน้ากัน ทั้งสองกำลังคิดเหมือนกัน ต้องมีอะไรแน่ ๆ
“แหม ก็แจบอมมันออกจะเนื้อหอม คงมีแต่คนอยากเรียนเต้นกะมันจนทำให้มันยุ่งแหละ อย่าคิดมากเลย”  จุนซูพร้อมตบบ่าอูยองเบา ก่อนเขาจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มบาง ๆ
“ช่างเรื่องของผมเถอะ เรื่องของพี่ดีกว่า ปกติพี่ไม่เคยมาร้านเช้าขนาดนี้หนิ วันนี้โดนไล่ออกรึไงถึงมาแต่เช้าเชียว”  อูยองเอ่ยก่อนจะดันตัวเองนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเค้าท์เตอร์
“พูดอย่างงี้เดี๋ยวก็ไม่ตายดีซะหรอก ไอเด็กนี่ - -”  คนฟังเริ่มฉุน เข้าใจหละว่าทำไมนิชคุณกับอูยองถึงทะเลาะกันทุกวัน ก็ดูปากไอเด็กนี่สิ
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่วันนี้ท่านประธานให้พี่หยุดงานมารับลูกชายเขาน่ะ แล้วกว่าไอลูกชายเขาจะปรากฏกายก็ปาไปบ่ายสอง พี่ก็เลยมาอยู่นี่น่ะสิ”  จุนซูพูดขณะเดินไปนั่งข้าง ๆ อูยอง
“ลูกชายท่านประธาน ?”  นิชคุณคราง
“อื้มใช่ ลูกชายท่านประธาน และจะมาเป็นเจ้านายฉันด้วย ฉันทำงานผู้จัดการของฉันอยู่ดี ๆ กลับมาโดนไอหมอนั่นแย่งไปและให้ฉันเป็นอะไร เป็นเลขา ฉลาด ๆ อย่างฉันเป็นเลขา ไม่อยากจะเชื่อเลย”  จุนซูบ่นครวญคราง ก็สมควรบ่นอยู่หรอก ก็เขาทำงานบริษัทนี้มาเป็นหลายปีกว่าจะได้เป็นผู้จัด เป็นผู้จัดการไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ แต่กลับโดนผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้แย่งงาน ในขณะที่จุนซูบ่นไปนั้น นิชคุณไม่ได้ฟังเลย เขามัวแต่นั่งคิดถึงลูกชายท่านประธาน ใครกันนะ ? ที่เป็นลูกชายของท่าน จะฉลาดมั้ย ? หน้าตาหละจะเป็นยังไง ? แล้วนิสัยหละ ? เขาหละอยากรู้จริง ๆ

ในที่สุดก็ได้ลงซะที ฝากด้วยนะค่ะ
แล้วเจอกันค่ะ  :)