คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องวุ่นวาย
2
“แๆๆๆๆๆ เอาไีวะ” นัเรียนหินหนึ่พูึ้นมาในะที่พวเพื่อนๆในห้อ่า็ทำหน้าริั
“ทำไี านโรเรียนะเริ่มอีไม่ี่อาทิย์นี้แล้วนะ” หนุ่มแว่นำแหน่หัวหน้าห้อเินวนไปวนมานหน้าเวียนหัว
“ทำอัลไลอยู่!!!!” นัเรียนหิหน้าาน่ารัๆเินเ้ามาในห้อพร้อมับะโนมา้วยวามอารม์ี แ่็้อหยุเพราะสีหน้าอเหล่าเพื่อนๆที่อยู่รหน้ามอหน้าเธออย่าเหนื่อยหน่าย
“โอ๊ะ!!ันทำอะไรผิ” เธอเินมาหยุอยู่รหน้าห้อ
“นี่เยรินเธอวระมานั่และ่วยันินะว่าานแสอห้อเราะทำอะไรี” นัเรียนนหนึ่พู
“านโรเรียน?” เยรินทำหน้าเหมือนไม่ไ้รับรู้่าวสารอโรเรียน
“...” (- -* )!!!สีหน้านทั้ห้อ
“แหมมัน็มีเบลอๆบ้าเอาี้ละัน แสละริ” เยรินเสนอ
“เรื่ออะไรละ?” หัวหน้าห้อทำหน้าริั
“็นี้ไ” เยริน้นหาบาอย่าที่อยู่ในระเป๋านัเรียน และึมันออมา มันือนิยายเรื่อ full house นิยายเรื่อัอเาหลีที่ถูนำมาสร้าเป็นีรี่ย์นัไปทั่วเอเีย
“บ้าเอาริ” นัเรียนหิร่าท้วมๆทำัวบินเป็นเลียวและ ่อนะเินมาอยู่้าๆหัวหน้าห้อ
“ันไม่ล้าเล่นเลยอะ เป็นนาเอมันเล่นยานะ” เธอยับิไปบิมาอยู่้าๆหัวหน้าห้อ
“อย่ามโน” นทั้ห้อพูพร้อมัน ส่วนหัวหน้าห้อ็เินออมาห่าๆ
“เธอวระเล่นเป็นแม่อนาเอมาว่านะ” หัวหน้าพู
“เอะ!!” นาเิหน้าและเินบิูลับไปนั่ที่เิม
“ันอเสนอละันถ้าะเล่นเรื่อนี้นาเอ้อเป็นเยรินนั่นหละ”
“เห ันหรอ ม่ายยยย” เยรินปิเสธทันวัน
“่ายยยยยยยย” นทั้ห้อพูพร้อมัน้วยน้ำเสียยานๆประุะร้อเพลประสานเสีย
“แล้วพระเอ?”
“นั่นสิ”
“เอาใรละ”
“ันมั้ย” หัวหน้าี้ัวเอ
“No!!!!!”
“แล้วใรละ” ู่ๆเสียทุน็หยุารสนทนาลและหันไปสนใู่หนุ่มหล่อที่เินมาหยุอยู่หน้าห้อ้วยยสีหน้าที่าปิลายเป็นสีหน้าที่วยสุี
“มออะไรันนะ” แบมๆผู้ายที่หน้าสวยยิ่ว่าผู้หิหลายๆนึ่มีีรีวามน่ารัทะลุวามเป็นาย ส่วนผู้ายที่อยู่้าๆ ยูยอม เพื่อนสนิทอแบมๆที่ทั้สูหุ่นีหล่อผู้เป็นที่รัอเหล่าหิสาวน้อยให่
“ใ่เลย” สาวๆในห้อ่า็ทำัวบิไปบิมา
“อะไรอะเยริน” ยูยอมยับัวเ้าไปใล้เยรินเพื่อนหินสนิทและระิบถามเบาๆ
“อ่อ พวนั่นเ้าหาพระเอละรที่ะแสานโรเรียนอะ”
“แล้วไหละ”
“็ันถูับให้มาเป็นนาเอไเล่า”
“เฮ๊ยริิ ฮ่าฮ่าฮ่า”
“หยุำนะ”
“ม่ายยยย หน้าอย่าเธอเป็นนาเอ”
“โธ่ไอ่ อยาะหัวเราะมาใ่มะ”
“่ายยยยยย ฮ่าฮ่าฮ่า”
“นี่พวเธอันรู้ละว่าให้ใรเป็นพระเอ” เยรินยิ้มอย่ามีเลศนัย และสายาทุน็ับ้อไปยัยูยอมโยมิไ้นัหมาย
“ใ่เลย ทุนเราไ้แล้ว ปรบมือ” หัวหน้าทำหน้าเหมือนะร้อไห้ ส่วนยูยอมาที่ำอยู่ถึับเรียนอยาะหนีไปอยู่ยานแม่ แบมๆที่อยู่หน้าประูห้อเินมาใล้ๆยูยอมและบลบนบ่าอย่าเ้าใและเินาไปทิ้ให้ยูยอมยืนัวแ็เป็นไม้ระาน
เวลาผ่านไปนถึเวลาเลิเรียน
“เป็นไเพื่อนรั” ผมหันมาถามหายูยอมที่นั่อยู่้าๆ
“เป็นเห้!!อะไรละรับ” ยูยอมทำหน้าเ้ๆใส่ผม
“ทำใวะ” ผมบบ่าอยูยอมเบาๆ่อนะลุออาโ๊ะเรียน
“นายะไปไหน” ยูยอมถามผม่อนะลุามมาิๆ
“ไปมรมนะ” ผมอบ
“ไป้วยยยย” ยูยอมเินมาเทียบ้าผมและเอาแนมาพาไว้ที่ไหล่
“แล้วแ่นาย” ผมับยูยอมเินมาถึห้อ้อเ้นอมรมที่ผมอยู่ ผมเปิประูห้อ้อมเผยให้เห็นนัเรียนายนหนึ่ที่ำลั้อมเ้นันอยู่สอน ผมเินเ้าไปและเห็นว่าผู้ายที่้อมเ้นอยู่นั้นือ มาร์ฮยอ ผมมอหลบหน้าฮยอทันทีที่ฮยอหันมามอผม เพราะราวที่แล้วฮยอทำเรื่อน่าอายลไปทำให้ผมไม่ล้ามอหน้ามาร์ฮยออี
“หลบหน้าทำไมละ” มาร์ฮยอนเินมารหน้าผมและับหน้าผมให้สบาับฮยอ
“....” ผมมอหน้าฮยออย่าัไม่ไ้ ไม่เ้าใว่าเพราะอะไรแ่หน้าผมมันร้อนึ้นเรื่อยๆ
“ทำอะไรนะ” มาร์ฮยอยัไม่ทันไ้พูอะไรยูยอมเพื่อนสนิทอผมที่ผมลืมไปเลยว่ามา้วย็เ้ามาัและึมืออมาร์ฮยอที่ับหน้าผมอยู่ออ
“นายทำอะไร” มาร์ฮยอมอหน้ายูยอม้วยสีหน้าไม่สบอารม์เท่าไร
“็ันเห็นนายับหน้าแบมใล้นานั้น”
“แล้วนายเี่ยวอะไรเป็นใร”
“หยุๆๆๆ อย่ามีเรือันเลยนะ” ผมเินเ้าไปห้าม่อนที่ห้อ้อมะเป็นสนามมวย
“นี้ือเพื่อนสนิทอผมยูยอม” ผมี้มาที่ยูยอม
“ส่วนนี้มาร์ฮยอรุ่นพี่ที่อยู่เร12หัวหน้ามรมันเอ” ผมี้มาร์ฮยอ ทั้สอมอหน้าันเหมือนหมาที่้อู่ัน[่าเปรียบเทียบ]
“นี่แบมๆ” ยูยอมพูึ้น
“หืม”
“ันลืมไปนะว่ามีนัไป่อนนะ” ยูยอมพูเสร็็เรียมัวะเินออาห้อไป ผมทำหน้าับำพูอยูยอมนิๆแ่็ไม่ไ้ถาม่อว่ามีนัับใรหรือสาวที่ไหน
“เอาละ” ู่มาร์ฮยอ็เปิประเ็นึ้น
“อะไรรับ”
“็้อมไนายิว่าอะไรละ”
“ป่าวนะ”
“หรอว่าเรื่อรอบรูป?”
“เห!!!ไม่ใ่นะ เรื่อนั้นผมลืมไปแล้ว”
“แ่หน้านายฟ้อนะ”
“...”
“ันล้อเล่นนะ ัน็แล้นอื่นแบบนั้นทุน”
“ทุน?”
“อืม” ทำหน้าหน้านิ่ ส่วนผมริั
หลัาบารสนทนาผม็เลยเียบและไม่พูอะไรอีเอาแ่้อมท่าเ้นไปเรื่อยๆแ่ทำไมรู้สึแปล็ไม่รู้ เพราะำพูอมาร์ฮยอนั่นะ อะไรันมาร์ฮยอูบับนที่รู้ัันหมเลยหรอ บ้าริทำไมผม้อสนใ้วยนะ บาที่ผู้ายที่หน้าาีเ้าอาะทำันแบบนี้ทุน็ไ้ เลิิไ้ละแบมๆนายวระโฟัสที่าร้อมนะ
“นี่นายเป็นอะไร ูเียบๆนะ” มาร์ฮยอหยุเ้นและหันมาสนใผม
“็ปิ”
“ไม่เลย นายไม่ใ่นเียบเลย นายพูมาะายไป”
“เอิ่มมมมม บาทีนหน้าาีไม่ำเป็น้อพูเยอะนะ” ผมอบแบบวนๆออไป
“พูน้อยแล้วหล่อมีแ่ันนะ” มาร์ฮยอเล่นมุลับ
“- - ผมวระเป็นนพูมาแล้วน่ารัสินะ” ผมอยาะถามมาร์ฮยอมาๆเลยว่า นั่นมุหรือเปลือยหอยรับ!!! แ่็เอาเถอะผมอยาน่ารั
“ใ่เลย” มาร์ฮยอทำาวิ้ให้ผมทีนึ โอ๊ะถ้าผมเป็นผู้หิละลายอะ ะบ้าาย
“0k ผมะไม่ทน”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” ผมับมาร์ฮยอหลุำออมานน้ำาแทบะไหล
to be continued
ถ้าพิมพ์ผิรไหน็อโทษ้วยนะ่ะ
ไทยยิ่ว่าอะไรี 555
ฝาิาม้วยนะ่ะ
เป็นนที่ีเียมาเลย่ะถ้าไม่มาอัพ็อโทษ้วย 555
ความคิดเห็น