ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยิ่งเจอก้อยิ่งรัก เพราะคนๆนั้นคือเธอ Intro

    ลำดับตอนที่ #3 : ยิ่งเจอก้อยิ่งรัก เพราะคนๆนั้นคือเธอ Part 2

    • อัปเดตล่าสุด 20 ม.ค. 51


    Part 2
     
    3 เดือนต่อมา กำลังจะสอบปลายภาคเทอมที่ 2
     
    "พี่ยุนอ่ะ ไม่ใช่แบบนี้" เซียะเอ่ยอย่างโมโห ไอ้พี่น้องคู่นี้เอ่อพอกันเลย
     
    "โธ่ เซียะอ่ะ อย่าเพิ่งดุสิ" ยุนเอ่ยขึ้น
     
    "ก้อพี่ยุนอ่ะ ทำผิดที่เดิมตลอดพอกับโบแจเลย" เซียะเอ่ยอย่างอารมณ์เสีย
     
    "ก้อเราเกิดมาคู่กันหนิ เนอะแจ เนอะ" ยุนโฮหยอด
     
    "ครับๆ ได้ทีหยอดใหญ่เลยนะครับ เดี๋ยวเพื่อนผมก้อกลายเป็นน็อตพอดีอ่ะ ดูดิ บิดไม่หยุดเลย" เซียะเอ่ยแซสวเพื่อนต่อ
     
    "เซียะอ่ะ" แจจุงเอ่ยขึ้น
     
    "ก้อได้ๆ ไม่แกล้งแล้ว ทำเลขต่อเร็วยังเหลือสองสามวิชายังไม่ได้ทบทวนเลย เดี๋ยวอ่านไม่ทันนะ" เซียะเอ่ยขึ้น
     
    แล้วทั้งสามก้ออ่านหนังสือกันต่อไป
     
    ยุนโฮสอบเสร็จก่อนจึงมารอแจจุงที่หน้าโรงเรียนแต่จริงๆตั้งแต่แจจุงไปหาเค้าวันนั้น ยุนโฮก้อสั่งห้ามไม่ให้แจจุงไปหาอีก ยุนโฮไม่ยอมบอกเหตุผล แต่แจจุงก้อยอมทำตามโดยดี
     
    "พี่ยุน" แจจุงเอ่ยรีบพร้อมกับวิ่งไปหา ซึ่งเป็นภาพชินตาของเด็กโรงเรียนเทตันไปซะแล้ว
     
    "เป็นไงบ้าง ทำได้ป่ะ" ยุนโฮเอ่ยถาม
     
    "ก้อดีอ่ะ แต่คงไม่ได้เท่าเซียะหรอ คนนั้นโปรมาก ทำได้หมดแหละ" แจจุงเอ่ย
     
    "เอ่อ เซียะปิดเทอมนี้ว่างมั้ย" ยุนโฮเอ่ยถาม
     
    "ทำไมหรอครับ" เซียะเอ่ยถาม
     
    "คือ พี่กะจะพาแจไปเที่ยวอ่ะ แล้วแจเค้าก้ออยากให้เซียะไปด้วย เซียะไปด้วยกันนะ" ยุนโฮเอ่ย
     
    "ไม่ดีกว่าครับ เกรงใจ" เซียะเอ่ย
     
    "ไม่เอาอ่ะ ไปด้วยกันนะ"แจจุงเอ่ยอ้อนๆ
     
    "ไม่ดีหรอก โบแจ นายไปเถอะ" เซียะเอ่ย
     
    "งั้นถ้าเซียะไม่ไปเราก้อไม่ไป" แจจุงเอ่ย
     
    "นะ เซียะ นะครับ ไปเถอะ ถือว่าพี่ขอร้องก้อได้นะ" ยุนโฮเอ่ย
     
    "ก้อได้ครับ" เซียะตอบตกลง
     
    "ดีงั้น มะรืนนี้เจอกันที่บ้านชั้นตอนเช้านะ บายๆ แล้วเจอกัน" แจจุงเอ่ยพร้อมกับโบกมือลาเซียะ
     
    วันรุ่งขึ้น
     
    Rrrrrrr Rrrrrrr
     
    "สวัสดีครับ บ้านตระกูลชองครับ" แจจุงรับโทรศัพท์
     
    "เซียะหรอ ว่าไง" แจจุงเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
     
    "แจ คือเราไปไม่ได้อ่ะ เด็กที่เราไปสอน ทงแฮอ่ะ พ่อแม่เค้าจะไม่อยู่ เค้าก้อเลยจะฝากเราดูแลอ่ะ" เซียะเอ่ยอย่างรู้สึกผิด
     
    "อืม ไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยวเราจะซื้อขนมมาฝากละกัน" แจจุงเอ่ยเสียงเศร้า
     
    "โบแจ เราขอโทษนะ นายอย่าโกรธเรานะ" เซียะเอ่ยขอโทษ
     
    "ไม่เป็นไร ก้อมันจำเป็นหนิ เซียะอย่าคิดมากเลย เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราเที่ยวเพื่อนะ" แจเอ่ยเพื่อให้เซียะสบายใจ
     
    ตลอดเช้านั่นแจจุงอารมณเสียแล้วก้อทำหน้าบูดตลอด จนยุนโฮที่เพิ่งกลับจากทำกิจกรรมที่โรงเรียนต้องเข้ามาถาม
     
    "แจคนสวย เป็นอะไรไปครับ" ยุนโฮเอ่ยถาม
     
    "ก้อเซียะอ่ะดิ ไปไม่ได้ ต้องดูแลทงแฮ" แจจุงเอ่ย
     
    "แล้วทำมต้องดูแลอ่ะครับ แล้วทงแฮเนี่ยเป็นใคร" ยุนโฮเอ่ยถาม
     
    "ทงแฮเป็นเด็กที่เซียะสอนพิเศษ ทงแฮเป็นเด็ก ม.1 อ่ะ" แจจุงเอ่ย
     
    "โห่ เซียเก่งขนาดนั้นเลยหรอ ขนาดสอนเด็กม.1 ได้อ่ะ" ยุนโฮถามอย่างตกใจ
     
    "ทำไมจะไม่ได้ เซียะยังสอนนายได้เลย แล้วทำไมจะสอนเด็กม.1ไม่ได้" แจจุงเอ่ยขึ้น
     
    "เอางี้ดีมั้ยครับ แจจุงก้อชวนทงแฮอะไรนั่นไปด้วยเพิ่มอีกคนไม่ตายหรอกครับ เซียะจะได้ไปด้วยไง" ยุนโฮเอ่ย
     
    "อ้าว แต่เราจองทุกอย่างไว้สำหรับ 6 คนนิครับ" แจจุงเอ่ยถามขึ้น
     
    "คือพอดี ไอ้มิคมันไปไม่ได้อ่ะ พ่อแม่มันกลับมาเยี่ยมพอดี" ยุนโฮเอ่ย
     
    "อืม งั้นเดี๋ยวขอไปโทรหาเซียะก่อนนะ" แจแล้วก้อวิ่งจู๊ดดดดดไปโทรศัพท์
     
    "เย้ พี่ยุนเก่งจังเลย เซียะยอมไปแล้ว " แจเอ่ยพร้อมกับวิ่งมากอดยุนโฮ
     
    คืนนั้นยุนโฮโทรหาเซียะ
     
    "เซียะ ไปเที่ยวคราวนี้ พี่จะสารภาพรักกับแจ พี่ต้องทำให้ได้" ยุนโฮเอ่ย
     
    "สาธุเถอะ พี่ยุน พี่พูดอย่างนี้มาตั้งแต่เดิอนที่แล้ว พี่ยังไม่กล้าบอกเลย ผมลุ้นจนเลิกลุ้นแล้ว" เซียะเอ่ยตอบอย่างเซ็งๆ
     
    "งั้นแค่นี้นะ พรุ่งนี้อย่ามาช้าหล่ะ" ยุนโฮเอ่ยแล้วก้อวางไป
     
     
    ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น
     
    "ขอโทษครับ พี่ยุน ผมมาสาย" เซียะเอ่ยพร้อมกับหอบอย่างหนัก เพราะว่าทงแฮนะสิตื่นสาย เค้าทั้งสองเลยมาสาย
     
    "ไม่เป็นไร มาทานข้าวก่อนสิ" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
     
    "ขอบคุณครับ เอ่อ พี่ยุน นี้ทงแฮ ครับ ทงแฮนี่พี่ยุนนะครับ" เซียะเอ่ยแนะนำ
     
    "สวัสดีครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" ทงแฮเอ่ยพร้อมกับยิ้มให้ยุนโฮอย่างเป็นมิตร
     
    "อืม ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ยุนโฮเอ่ยตอบ
     
    "เซียะมาแล้วหรอ" แจจุงร้องดีใจที่เห็นเพื่อนรักของเค้า
     
    "อืม มาแล้ว" เซียะเอ่ย
     
    "อ้าว ทงแฮ หวัดดีจ๊ะ" แจจุงเอ่ย
     
    "ครับ ขอบคุณนะครับที่ชวนผมไปด้วย" ทงแฮเอ่ย
     
    "ไม่เป็นไรจ๊ะ" แจจุงเอ่ย
     
    คิบอมที่เดินตามแจจุงมาก้อเอาแต่ดึงแขนแจจุงพร้อมกับพยักหน้าไปหาทงแฮ
     
    "อ๋อ เซียะ ทงแฮ นี่คิบอม แล้วก้อชางมินนะ เป็นเพื่อนของพี่ยุน ส่วนนี้เซียะ นี้ทงแฮ" แจจุงเอ่ยแนะนำ
     
    "สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" คิบอมเอ่ย
     
    ทงแฮทำเพียงพยักหน้ารับเท่านั้น
     
    คิบอมเลยต้องถอยล้าไปตั้งหลักก่อน
     
    "ไป เรากันเถอะ ขึ้นรถได้แล้ว" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
     
    ยุนโฮเดินออกมาเพื่อนำทุกคนไปขึ้นรถก้อเจอกับ ซีวอนซึ่งเป็นประธานนักเรียนโรงเรียนเทตัน
     
    "อ้าว ซีวอน นายมาได้ไง" แจจุงเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
     
    "ใช่ นายมาทำไม เจ้าของบ้านก้อไม่ได้เชิญ" ชางมินเอ่ยขึ้น
     
    "โธ่ มินมินจ๋า อย่าโกรธเลยนะ ผมขอโทษผมผิดไปแล้ว ผมจะไปยุ่งกับคนอื่นอีกแล้ว" ซีวอนเอ่ยอย่างสำนึกผิด
     
    "กี่ครั้งกี่หนแล้ว ชั้นว่านายไปคบกับซินดีกว่านะ เพราะตอนนี้ชั้นคบคนใหม่แล้ว" ชางมินเอ่ย
     
    "ใครๆ ที่ไหน" ซีวอนเอ่ยถาม
     
    "นายไม่รู้จักเค้าหรอก" ชางมินเอ่ย
     
    "นายก้อบอกมาสิ อย่าบอกนะว่ายุนโฮ แต่คงไม่ใช่ เพราะเค้าคบกับแจจุงอยู่"ซีวอนเอ่ย
     
    "ไม่ใช่นะ วอน เราสองคนไม่ได้คบกัน" แจจุงเอ่ยปฏิเสธแบบหน้าแดงๆ
     
    "หรือว่าคิบอม" ซีวอนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
     
    "จะบ้าหรอ คบกับมินเนี่ยนะ" คิบอมบ่นพึมพำ
     
    "งั้นใครอ่ะ" ซีวอนเดาเท่าไรก้อไม่ถูก เพราะอีกสองคนที่เลือกก้อเป็นเคะแน่นอน หน้าตาน่ารักซะ
     
    "คนนี้ไง" ชางมินดึงเซียะที่อยู่ใกล้ที่สุดมากุมมือไว้
     
    "ห๊ะะะะะะะ" ทั้งเซียะและซีวอนร้องขึ้นอย่างตกใจ
     
    "เป็นไง น่ารักใช่มั้ย ชั้นจะไม่เป็นเคะแล้ว ต่อไปนี้ชั้นจะเมะ" ชางมินประกาศกร้าว
     
    "ไม่ได้นะ นายจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ"ซีวอนเอ่ย
     
    "แล้วนายจะทำไม ที่ตอนชั้นบอกไม่ให้นายไปเจ้าชู้ที่อื่น นายยังไม่ฟังชั้นเลย แล้วอย่างนี้ทำชั้นต้องฟังนาย" ชางมินเอ่ย
     
    "ชางมินใจเย็นก่อน" แจจุงเดินมาห้ามศึก เค้าไม่เคยนึกเลยว่าสองคนนี้คบกัน เค้ารู้แค่ว่าชางมินคบกับใครคนนึงอยู่แล้วแฟนเค้าก้อชอบไปยุ่งกับอีกคนบ่อยๆ
     
    "ซีวอน ชั้นว่านายกลับไปก่อนเถอะ ไว้กลับมาแล้วค่อยคุยกับนะ" แจจุงเอ่ย
     
    "ไม่เอา ชั้นขอไปด้วยนะแจจุง" ซีวอนเอ่ย
     
    "ไม่ได้" ชางมินเอ่ย
     
    "ขอร้องนะโบแจ ชั้นขอร้อง" ซีวอนเอ่ย
     
    "ก้อได้ แต่ต้องไม่รบกวนชางมินนะ" แจจุงเอ่ย
     
    "อืม ขอบใจนะ" ซีวอนพูดจบก้อเดินขึ้นรถไป
     
    "ขอโทษ ด้วยนะ เซียะ ที่ผมพูดออกไปแบบนั้น" ชางมินหันไปขอโทษเซียะ
     
    "ไม่เป็นไรหรอก แล้วนายจะเอาไงต่อหล่ะ" เซียะเอ่ยถาม
     
    "ยังไม่รู้อ่ะ" ชางมินตอบ
     
    "งั้นก้อแสดงละครต่อไปละกัน ดัดนิสัยหน่อย" เซียะเอ่ย เพราะตอนนี้เค้าพอจะปะติดปะต่อเรื่องได้แล้ว เพราะโบแจเคยถามเค้าเรื่องแบบนี้บ่อยๆ คงเป็นเรื่องของชางมินแน่นอน
     
    "ไม่เป็นไรหรอก ลำบากเซียะป่าวๆ" ชางมินเอ่ยอย่างเกรงใจ
     
    "ไม่เป็นไรหรอก ดีสิ จะได้มีคนคอยช่วยดูแลทงแฮ" เซียะเอ่ย
     
    "งั้นก้อขอบคุณมากนะครับ" ชางมินเอ่ยพร้อมกับโค้งขอบคุณ
     
    "เซียะ ผมดูแลทงแฮ ให้มั้ยหล่ะ ผมเต็มใจนะ" คิบอมเอ่ยขึ้น
     
    "ไม่เป็นไร ผมกับชางมินก้อพอแล้ว ขอบคุณนะครับ" เซียะปฏิเสธทันที เพราะพอรู้เรื่องราวของคิบอมมบ้างจากแจจุง
     
    แล้วคิบอมก้อเดินคอตกขึ้นรถไป
     
    สรุปที่นั่งในรถตู้
     
    ยุน แจ --แถวแรก
     
    ทงแฮ นั่งเบาะคนเดียว เซียะกับชางมินนั่งด้วยกัน --แถวกลาง
     
    คิบอม ที่นั่งเยื้อมทงแฮมานิดนึง กับซีวอนที่นั่งคอยดูพฤติกรรมของเซียะและชางมิน --แถวสุดท้าย
     
    ระหว่างทาง
     
    "แจ ง่วงมั้ยครับ ถ้าง่วงก้อนอนพักก่อนก้อได้นะครับ ถึงแล้วจะได้มีแรงเล่นน้ำไงครับ" ยุนโฮเอ่ย
     
    "อืม งั้นแจ ขอนอนตักพี่ยุนได้มั้ยครับ" แจจุงเอ่ยถาม
     
    "เอาสิ ตามสบายเลย" ยุนโฮเอ่ยพร้อมกับขยับให้แจจุงนอนได้สะดวกๆ
     
    "ขอบคุณครับ" แจจุงเอ่ยพร้อมกับลงนอน
     
    ทุกคนในรถต่างเบื่ออารมณ์หวานแหววของคู่นี้
     
    เมื่อถึงทะเล
     
    "แจจุงครับ ตื่นได้แล้วครับ" ยุนโฮปลุกแจจุงตื่นทันที่เห็นทะเล
     
    แจจุงได้ยินว่าทะเลก้อเด้งตัวตื่นทันที่
     
    "ว้าว พี่ยุนดูสิ ทะเลสวยจัง" แจจุงเอ่ยอย่างมีความสุข
     
    "เร็วเถอะแจจุง ไปเร็วขึ้นเรือกัน เดี๋ยวไปดูกลางทะเลสวยกว่านี้อีก" ยุนโฮเอ่ย
     
    "จริงหรอ ไปไป เราไปกันเลยนะครับ" แจจุงเอ่ยพร้อมกับลากยุนโฮขึ้นเรือไป
     
    "เซียะระวังลื่นนะครับ" ชางมินเอ่ยเมื่อเซียะกำลังเดินข้ามไม้พาดเพื่อขึ้นเรือ
     
    "ขอบคุณครับ" เซียะเอ่ยขอบคุณ
     
    "ไม่เป็นไรครับ มันเป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษอยู่แล้วครับ" ชางมินเอ่ยเสียงดังเพื่อให้ซีวอนได้ยิน
     
    นายเป็นเมะ ได้อีกไม่นานหรอก ชางมินของชั้น ซีวอนนึกในใจ
     
    "ทงแฮระวังนะครับ" ชางมินเอ่ย
     
    "โห่ ทงแฮ มือนิ่มจังเลย" ชางมินเอ่ยขึ้นเหมือนหนุ่มกะล่อน
     
    "พี่ชางมินอ่ะ" ทงแฮอายบิดไปบิดมา
     
    เห็นแล้วคิบอมอยากฆ่าชางมินจัง อิจฉาเพื่อนโว้ย
     
    หลังจากที่ทุกคนลงเรือต่างก้อแยกย้ายกันไปพักที่ห้อง
     
    ยุนโฮนอนห้องเดียวกับแจจุง
     
    ตอนแรกชางมินจะนอนห้องเดียวกับเซียะ แต่ซีวอนขัดยังไงก้อไม่ยอม ทำให้ผลสุดท้ายชางมินคนเดียว
     
    เซียะนอนกับทงแฮ
     
    คิบอมนอนกับซีวอน
     
    แยกย้ายกันไปพักก่อนนะ แล้วเย็นนี้เจอกัน
     
    พอถึงห้องยุนโฮก้อบอกให้แจจุงนอนพักผ่อนซะ ส่วนตนจะไปอาบน้ำ
     
    แจจุงตื่นขึ้นไม่เห็นยุนโฮจึงออกมาหา
     
    "พี่ยุน จะเอาไงต่อ" เซียะเอ่ยถาม
     
    "พี่ก้อไม่รู้ เซียะอย่าบีบคั้นพี่สิ" ยุนโฮเอ่ย
     
    "พี่จะอยู่แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆหรอครับ" เซียะเอ่ยถาม
     
    "พี่ไม่รู้จะเริ่มบอกแจจุงยังไงอ่ะ" ยุนโฮเอ่ย
     
    "แล้วที่พี่คุยกับผมทุกคืนอ่ะ" เซียะเอ่ยอย่างโมโห
     
    "ก้อได้ คืนนี้พี่จะบอกแจจุงเอง" ยุนโฮเอ่ยแล้วก้อเดินมาทางที่แจจุงอยู่
     
     
    นี่ เซียะคบกับพี่ยุนหรอเนี่ย แจจุงคิด
     
    แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดี แจจุงคิดอย่างเศร้าเสียใจ
     
    แจจุงเห็นยุนโฮเดินมาจึงหลบ
     
    TBC
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×